Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα» (Α΄ Κορ. 9,9)
Ἡ θεικὴ νομοθεσία, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα βίου καὶ συμπεριφορᾶς εἶχε προνοήσει, ὥστε ὅλα τὰ πλάσματα τοῦ Θεοῦ νὰ ζοῦν καὶ νὰ ἐργάζονται μέσα σὲ ἀσφαλές, σταθερὸ πλαίσιο ἀγάπης καὶ δικαιοσύνης. Ἔτσι ἡ ἄπειρη καὶ τέλεια Ἀγάπη καὶ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ συμπεριέλαβε στὸν κύκλο της καὶ αὐτὰ τὰ ζῶα. Ἤξερε ὁ Πανάγαθος, ὅτι κάποτε τὸ μυαλὸ τῶν ἀνθρώπων σκοτισμένο ἀπὸ τὴ φιλαυτία του μποροῦσε νὰ ἀδιαφορήση γιὰ τὰ ἄλογα δημιουργήματά Του, τὰ ὁποῖα γιὰ πολὺ καιρό, μέχρις ὅτου ἡ προηγμένη Τεχνολογία μας νὰ τὰ ἀντικαταστήση μὲ τὰ ἄψυχα, ἀλλὰ τόσο χρήσιμα μηχανήματα, ἦσαν οἱ ἄμεσοι βοηθοί του σὲ πολλὲς καὶ βαρεῖες ἐργασίες του. Ἦσαν, ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ψαλμωδός, τὰ χρησιμώτατα κάποτε κατοικίδια ζῶα «ἡ δουλεία του» (Ψαλμ.103,14), δηλαδὴ οἱ δοῦλοι του, οἱ πρόθυμοι καὶ ὑπάκουοι ὑπηρέτες του.
Ἔτσι στὸν παλαιὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ βλέπομε καὶ αὐτὴν τὴν ἐντολή: «οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα». Δηλαδὴ ἄνθρωπε ἀγρότη, δὲν θὰ βάλης φίμωτρο στὸ ζῶο, πού ἁλωνίζει. Ἡ ἐντολὴ αὐτὴ τοῦ Θεοῦ ἤθελε νὰ ὑπενθυμίση στὸν ἄνθρωπο τὴν ἁπλὴ λογικὴ καὶ τὴν συμπάθεια πρὸς τὰ ζῶα. Δὲν ἦταν ἀπίθανο μερικοὶ τόσο παράλογοι καὶ μὲ σκληρὴ καρδιὰ καί στό ἄκρον φιλάργυροι καί σφικτοί νὰ τοποθετοῦσαν φίμωτρο στὸ ζῶο τὴν ὥρα πού στριφογύριζε ἐπὶ ὧρες καὶ πατοῦσε τὰ συγκεντρωμένα στάχυα νὰ μὴ ἁρπάξη λίγο σιτάρι μὲ τὸ στόμα του διασκεδάζοντας τὴν πείνα του καὶ τὴν ἀνυπόφορη ἀνία του. Γι’ αὐτὸν τὸν ἄσπλαχνο ἀγρότη δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ἡ ἐντολὴ αὐτή «οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα…».
Καὶ ὅμως, μᾶς ἐξήγησε σήμερα ὁ Ἀπόστολος, ἡ ἐντολὴ αὐτὴ δὲν δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ τόσο γιὰ τὰ ζῶα. Ἐδῶ δὲν πρόκειται γιὰ τὰ βόδια, ἀλλὰ γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι κάποτε ἐργαζόμαστε τόσο σκληρὰ σὰν ἐκεῖνα τὰ ἄλογα, πλὴν ἐργατικὰ πλάσματα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἐντολὴ αὐτὴ τοῦ οὐρανοῦ ἔχει κυρίως ἀποδέκτες ὅλους τούς ἐργοδότες, οἱ ὁποῖοι χρησιμοποιοῦν στὶς διάφορες ἐπιχειρήσεις των ἀνθρώπους. Μὲ τὸν μόχθο αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων αὐξάνουν τὰ κεφάλαιά των καὶ μεγαλουργοῦν στὸν οἰκονομικὸ τομέα καὶ γίνονται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου οἱ μεγιστάνες τοῦ πλούτου. Ἐπάνω στὸν ἀδιάκοπο καθημερινὸ ἀνθρώπινο κόπο κτίζονται τὰ οἰκονομικὰ μεγαθήρια, οἱ τεράστιες περιουσίες.
Κάποιες τελευταῖες ἔρευνες σ’ αὐτὰ τὰ θέματα μᾶς ἔδωσαν τὴν καταπληκτικὴ εἴδηση, ὅτι στὰ χέρια μόλις ἑξήντα συνανθρώπων μας εἶναι συσσωρευμένος τόσο πλοῦτος, ὅσος εἶναι σκορπισμένος στὰ χέρια δύο καὶ μισὸ δισεκατομμύρια ἀνθρώπων ἐπάνω στὴ γῆ! Φοβερὸ πράγμα! Ἑξήντα ἄνθρωποι κατέχουν πλοῦτο ὅσο δύο καὶ μισὸ δισεκατομμύρια ἄνθρωποι!
Βέβαια ὁ Ἀπόστολος σήμερα πού ἀκούσαμε στὴ Θεία Λειτουργία ἀναφέρει αὐτὸ τὸ παράξενο χωρίο ἀπὸ τὸν ἠθικὸ καὶ κοινωνικὸ Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιὰ ἄλλο σκοπό, γιὰ κάποιο ἄλλο θέμα, τὸ ὁποῖο ἴσως μᾶς δοθῆ εὐκαιρία ἄλλοτε νὰ διαπραγματευθοῦμε. Ὅμως ἡ ἀναφορὰ τοῦ θείου Ἀποστόλου ἐπεκτείνεται σὲ ὅλους γενικά τούς ἐργαζομένους ἀνθρώπους καὶ ὅπως εἴπαμε λίγο πιὸ ἐπάνω, ἔχει κυρίως ἀποδέκτες τοὺς ἐργοδότες, ὅσους ἀπασχολοῦν συνανθρώπους των στὶς ἐπιχειρήσεις των. Καὶ τὸ νόημα του γενικῶς εἶναι ἕνα: Δὲν μπορεῖς νὰ ἀποκλείσης, δὲν ἐπιτρέπεται , ἀπὸ τὰ ἀγαθά σου τὸν ἄνθρωπο πού κοπιάζει γιὰ σένα. Στὸ βόδι, πού ἁλωνίζει ὅλη μέρα, δὲν μπορεῖς, διότι εἶσαι τόσο σφικτὸς καὶ σκληρός, νὰ προσαρμόσης κάποιο φίμωτρο, ὥστε νὰ μὴ μπορεῖ τὸ ταλαίπωρο ζῶο νὰ δοκιμάση λίγο σιτάρι. Τὸ ἴδιο καὶ στὸν ἐργαζόμενο. Δὲν θὰ σκέπτεσαι μόνο τὰ προσωπικά σου οἰκονομικὰ ὀφέλη, τὰ κέρδη σου, πού ἀποκτᾶς ἀπὸ τὸν ἱδρώτα του, ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτὴ ἡ νοοτροπία, ἡ θεϊκὴ καὶ σωστή, ἔρχεται κατὰ καιροὺς στὴν οἰκονομικὴ καθημερινότητα. Καὶ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες, πού μελετοῦν εἰς βάθος τὶς ἐργασιακὲς σχέσεις, τονίζουν πολὺ ὀρθά, ὅτι μία ἐπιχείρηση, ἕνα ἔργο, θὰ ἔχει μεγαλύτερη ἐπιτυχία καὶ περισσότερα κέρδη, ὅταν ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἀγάπη συνδέουν ἐργοδότη καὶ ἐργαζόμενο. Ὅταν ὁ ἐργοδότης δὲν προσέχει μόνο πόσα θὰ κερδίση, ἀλλὰ προσέχει καὶ τὸν ἄνθρωπο πού χρησιμοποιεῖ στὸ ἔργο του. Καὶ γιά νὰ φύγουμε ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς θεωρίας καὶ ἔλθουμε στὴν πραγματικότητα, μελέτες σοβαρὲς ἔδειξαν περίτρανα, ὅτι ἀκόμη καὶ σὲ ἐποχὲς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεως οἰκονομικὲς μονάδες παρέμειναν ἀκλόνητες καὶ δὲν μείωσαν τὰ κέρδη τους, ὅταν εἶδαν τὸ ἐργατικὸ δυναμικὸ μὲ στοργὴ καὶ κατανόηση. Ὅταν φρόντισαν τὸ φαγητό, τὸ φάρμακο, τὴ σύνταξη τοῦ ἐργάτη, τὰ παιδιά του, τὶς σπουδὲς των. Ὅταν κατὰ καιροὺς ἕνα μερίδιο ἀπὸ τὰ κέρδη τους τὰ μοιράζονταν ἀπὸ κοινοῦ, ἐργοδότες καὶ ἐργαζόμενοι. Στὶς εὐλογημένες αὐτὲς περιπτώσεις ἐργοστάσια καὶ ἐπιχειρήσεις ἔμειναν ἀκλόνητες, ἀνεπηρέαστες ἀπὸ οἱαδήποτε κρίση. Διότι στηρίζονταν ὄχι στὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀντιπαλότητα, ἀλλὰ τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀγάπη. Μὲ ἕνα λόγο στηρίζονταν στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιό Του. «Ἂς κατέβη ὁρμητικὴ ἡ βροχή, ἂς ἔλθουν τὰ ποτάμια, ἂς φυσήξουν οἱ σφοδροὶ ἄνεμοι… Οἱ ἐπιχειρήσεις αὐτὲς δὲν πέφτουν… Εἶναι γερὰ θεμελιωμένες ἐπάνω στὴ πέτρα. Στὴν αἰώνια Πέτρα τὸν Χριστὸ» (Ματθ.7,25). Ἀμήν.
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
