Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι» (Γαλ. 2,18)
Βαρυσήμαντη δήλωση, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, θὰ μπορούσαμε χρησιμοποιώντας σημερινὴ ὁρολογία, νὰ χαρακτηρίσουμε τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του, τὰ ὁποία ἀκούσαμε σήμερα στὸ καθιερωμένο γιὰ τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Ἐδῶ ὁμιλεῖ ὁ ὑπεύθυνος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἱστορίας μέγας Ἀπόστολος. Οἱ τότε παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς του, κάτοικοι τῆς Γαλατίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (ὅπου ἡ σημερινὴ Ἄγκυρα), τὸν εἶχαν στενοχωρήσει πολὺ μὲ τὴν ἀμφίρροπη στάση τους στὸ κήρυγμά του. Ὅσα τοὺς εἶχε διδάξει μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ τὰ δέχθηκαν στὴν ἀρχὴ εὐχαρίστως, τώρα κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίδραση κηρυγμάτων μερικῶν ψευτοδιδασκάλων, τὰ ἀρνήθηκαν δημιουργώντας σοβαρὸ πρόβλημα στὴν ἐκκλησία τους.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στάθηκε μὲ γενναιότητα καὶ πολλὴ εὐθύτητα ψυχῆς ἀπέναντί τους καὶ τοὺς εἶπε καθαρὰ καὶ ξάστερα: «Ἐγὼ δὲν παίρνω πίσω τὸ λόγο μου. Ὅσα μπροστὰ σας ἀρνήθηκα, δὲν τὰ ξαναπαίρνω πίσω. Αὐτὰ εἶναι!».
Ἔτσι μὲ τὴ στάση του αὐτή, ὅπως καθρεπτίζεται στὰ λόγια, πού ἀναφέραμε στὴν ἀρχὴ τοῦ κηρύγματός μας, μᾶς ἔδωσε ἕνα ὡραῖο, ὑπέροχο καὶ μοναδικὸ παράδειγμα εὐθύνης ἀληθινοῦ ἡγέτη. Ἡγέτη, πού μάταια ἀναζητεῖ σήμερα ἡ κοινωνία μας σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδά της. Ἡγέτη μὲ πνευματικό, ἠθικὸ ὑπόβαθρο καὶ προπάντων μὲ εὐθύνη, ὥστε ἐπὶ τέλους νὰ φέρη σὲ αἴσιο καὶ καρποφόρο τέλος τὴν ἀποστολή του.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε βαθειὰ συναίσθηση τῆς ἀποστολῆς του, ὅσο κανεὶς ἄλλος, στὸν κόσμο αὐτό. Ἤξερε πολὺ καλὰ ὅτι ὁ Θεὸς τὸν κάλεσε, μάλιστα «ἐκ κοιλίας μητρὸς» (Γαλ.1,15) νὰ ἐκπληρώση στὸν κόσμο αὐτὸ κάποια βαρειὰ ἀποστολή. Ἡ δὲ οὐσία τῆς θεϊκῆς ἀποστολῆς του ἰδίως ἐκείνη τὴν περίοδο, πού γράφει στοὺς χριστιανοὺς τῆς Γαλατίας, ἦταν νὰ διακηρύξη σὲ ὅλους τούς τόνους καὶ μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς του, ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ὁ κάθε ἄνθρωπος, εἴτε Ἰουδαῖος, εἴτε εἰδωλολάτρης, δικαιοῦται ἐκ πίστεως καὶ ὄχι ἐξ ἔργων νόμου. Κάτι πού τὸ ἀρνοῦνταν μὲ σατανικὸ πεῖσμα οἱ ψευτοδιδάσκαλοι ἐκεῖνοι, πού ἔσπειραν τὰ ζιζάνια στὸν πνευματικὸ ἀγρὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔφεραν μεγάλη ταραχὴ καὶ ἀναστάτωση. Φαίνεται μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς αὐτοὺς κύκλους ἐπίεζαν τὸν ἅγιο Ἀπόστολο νὰ ἀλλάξη γνώμη καὶ νὰ συμφωνήση μαζί τους. Εἶχαν τὴν ψευδαίσθηση οἱ δόλιοι ἐκεῖνοι διδάσκαλοι, ὅτι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦταν ἀπὸ αὐτοὺς πού πηγαίνουν πάντοτε μὲ τὸ ρεῦμα, μὲ τοὺς πολλοὺς, καὶ πού εὐχαρίστως θυσιάζουν τὶς ἰδέες των γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστήσουν τοὺς ἄλλους καὶ βλάψουν προπάντων τὰ προσωπικὰ τους συμφέροντα. Ἀλλὰ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦταν ἕνας ἀληθινὸς ἡγέτης, μὲ γνώμη σταθερή, μὲ ὑπευθυνότητα καὶ κύρος ἀδιαμφισβήτητο. Ἡγέτης μὲ ὅλη τὴ σημασία τῆς λέξεως. Γι’ αὐτὸ καὶ τοὺς μήνυσε αὐτὰ πού ἀναφέραμε στὴν ἀρχὴ τοῦ κηρύγματός μας: «εἰ γὰρ ἅ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι».
Τέτοιους ἡγέτες θὰ ἀναζητᾶ πάντοτε μία ἠθικὰ ὑγιὴς κοινωνία. Διότι ἀπὸ τέτοιους ἡγέτες, ὅμοιους σὲ περιεχόμενο καὶ εὐθύνη μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, θὰ περιμένη κάτι καλὸ καὶ χρήσιμο νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀπολαύση. Τί εὐεργετικὸ νὰ περιμένη ἀπὸ ἡγέτες, τῶν ὁποίων τὸ πνεῦμα δὲν φωτίζεται ἀπὸ τὴν ὡραιότερη καὶ φωτεινότερη χριστιανικὴ ἰδεολογία, καλύτερα πού δὲν κατευθύνεται ἀπὸ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ ἀθάνατο Εὐαγγέλιό Του;
Γενικὰ ὁ καθένας πού ἔχει κάποια ἡγετικὴ θέση πρέπει νὰ εἶναι σταθερὸς καὶ ἀκλόνητος στὸν πνευματικὸ κόσμο, πού πρέπει νά ἔχει σχηματίσει μέσα του. Νὰ μὴν εἶναι «κάλαμος ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενος» (Ματθ.11,7). Νὰ πηγαίνη, δηλαδή, πρὸς τὰ ἐκεῖ πού φυσᾶ ὁ ἄνεμος τοῦ συμφέροντος. Τέτοιος ἡγέτης, χωρὶς σταθερὸ πνευματικὸ περιεχόμενο, εἴτε μικρὸς εἶναι, εἴτε μεγάλος ἡγέτης, θὰ θερίζη ἀποτυχίες στὴ ζωή του.
Ὅταν ἀναφερόμαστε στὸν ἡγέτη δὲν ἐννοοῦμε μόνο τὸν ἐπὶ κεφαλῆς μιᾶς πολιτείας. Ἡγέτης εἶναι καὶ ὁ πατέρας μέσα στὸ σπίτι, στὴν ὀλιγομελῆ ἀλλὰ μεγάλης σπουδαιότητος κοινωνία. Ἡγέτης εἶναι καὶ ὁ διδάσκαλος. Ἡγέτης πνευματικὸς καὶ ὁ ἱερεύς. Ὁ καθένας πού εἶναι ὑπεύθυνος ἐκ φύσεως ἢ ἐκ θέσεως ὀλίγων ἢ πολλῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἡγέτης καὶ κατ’ ἐξοχὴν ὑπεύθυνος ἄνθρωπος. Αὐτὸς πρέπει νὰ ἔχη πάντοτε κατὰ νοῦν τὸ ὑπέροχο παράδειγμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ὁποίου τὴ σθεναρὴ καὶ ἀμετακίνητη θέση σὲ ἕνα σπουδαῖο θρησκευτικὸ θέμα, μὲ προεκτάσεις πού ξεπερνοῦν τοὺς αἰῶνες, θαυμάσαμε σήμερα. Ἂν κατ’ ἐλάχιστον ὑποχωροῦσε τότε οἱ συνέπειες γιὰ τὴν χριστιανικὴ θρησκεία θὰ ἦσαν ἀνυπολόγιστες.
Ὤ! Πόσα ἐξαρτῶνται ἀπὸ μία πράξη ἢ ἕνα λόγο τοῦ ἡγέτη! Δὲν βλέπετε πόσο θὰ καταντήσουμε ἀντίθετοι μὲ τὸ Θεὸ καὶ τὸ Νόμο Του, ἐὰν μερικοὶ ἡγέτες ἀσυλλόγιστα βάλουν τὴν ὑπογραφή τους σὲ διατάγματα κρατικὰ πού ἀνατρέπουν ὅλο τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὰ συμφέροντα μιᾶς μειοψηφίας; Ἀναλογίζονται ἄραγε τὶς εὐθύνες των γιὰ ὅ,τι κακὸ προκύψει μέσα στὴν κοινωνία, σὲ τί θὰ ὁδηγήσουν ἔθνη καὶ λαοὺς μὲ τὴν ὑπογραφή τους; Ἀναλογίζεται ὁ πατέρας σὲ ποῦ θὰ ὁδηγήση τὰ παιδιά του μὲ τὴν συμβουλὴ του ἐκείνη, πού φανερὰ ἀντιστρατεύεται στὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ; Εἴθε ὅλοι οἱ ἡγέτες νὰ ἔχουν τὴν ὑπευθυνότητα καὶ τὴν σταθερότητα τοῦ Ἀποστόλου μας Παύλου. Ἀμὴν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
