Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει…» (Ἐφεσίους 2,4)
Γεγονὸς εἶναι, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὄχι φυσικὰ εὐχάριστο, ὅτι κάποιοι ἄνθρωποι στὸν κόσμον αὐτὸν περνοῦν τὰ λίγα ἢ πολλὰ χρόνια της ζωῆς των ὄχι μὲ ἄνεση καὶ εὐημερία, ἀλλὰ μέσα σὲ δύσκολες συνθῆκες φτώχειας καὶ πολλῶν στερήσεων ὑλικῶν. Γιὰ διαφόρους στὸν καθένα λόγους, προσωπικούς, ἐξαιτίας τῶν γενικότερων κοινωνικῶν συνθηκῶν γύρω τους, λόγους ὑγείας καὶ ἄλλους, δὲν χόρτασαν, κατὰ τὸ δὴ λεγόμενο, ψωμί, καὶ πολλὲς φορὲς ἔκλεισαν τὰ μάτια στὸν μάταιο αὐτὸ καὶ ἄχαρο γι’ αὐτοὺς κόσμο μὲ πονεμένη καὶ πληγωμένη καρδιά. Μεταξὺ μάλιστα ἀνθρώπων πιστῶν μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς βασανισμένους ἀπὸ τὴν ἀνέχεια ἀνθρώπους ἀνεδείχθησαν πραγματικοὶ μάρτυρες καθὼς ἀνέβαιναν καρτερικὰ τὸν Γολγοθά τους, ἀληθινοὶ σταυροφόροι τῆς φτώχειας.
Γεγονὸς, λοιπόν, ἡ φτώχεια καὶ ὁ σταυρός της, πού δὲν θὰ λείψει ποτέ σὰν θλιβερὸ κοινωνικὸ φαινόμενο, κάτι πού ἐπιβεβαίωσε καὶ τὸ ἀψευδὲς στόμα τοῦ Κυρίου μας, ὅταν εἶπε κάποτε στοὺς μαθητές του, πού θυμήθηκαν σέ μιά στιγμή τοὺς πτωχοὺς ἀδελφοὺς των: «Τοὺς πτωχοὺς πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν…» (Ἰωάν.12,8).
Ἀλλὰ γιατί σήμερα σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταία κηρύγματά μας, μὲ κοινωνικό περιεχόμενο, κάνομε λόγο γιὰ τὴν φτώχεια; Μόνο διότι τὸ φαινόμενο αὐτὸ, πού σὰν σκοτεινὴ κηλίδα, δὲν βγαίνει, δὲν ξεβάφει ποτὲ ἀπὸ τὸν κοινωνικὸ μανδύα, πού περιβάλλει τὴν ἀνθρωπότητα, θὰ τὸ συναντοῦμε πάντοτε μπροστὰ μας στοὺς στοχαστικοὺς περιπάτους μας μέσα στὸ κοινωνικὸ πεδίο; Ὄχι! Κάνομε λόγο σήμερα στὸ κήρυγμά μας γιὰ τὴν φτώχεια, διότι ὁ Ἀπόστολος τῆς σημερινῆς Κυριακῆς μίλησε τόσο ζωντανὰ καὶ ἐκφραστικὰ γιὰ τὸν πλούσιο Θεό μας! Παιδιὰ τοῦ Θεοῦ δὲν λογιζόμαστε, σύμφωνα μὲ τὴν πίστη μας; Πῶς, λοιπόν, νὰ ξεχάσουμε, ὅτι ἂν καὶ πτωχοὶ ἔχομε ἕναν τέτοιον πλούσιο Πατέρα, καὶ μάλιστα πλούσιο σὲ ἀγάπη; Διότι ὑπάρχουν καὶ πλούσιοι πατέρες, μὲ πολλὰ καὶ ἄφθονα ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ εἶναι τόσο πτωχοὶ σὲ αἰσθήματα ἀγάπης, ὥστε τὰ παιδιά τους νὰ ὑποφέρουν.
Ὁ δικός μας Πατέρας εἶναι πλούσιος προπάντων σὲ ἀγάπη. Τὸ ἔλεός Του γιὰ μᾶς τὰ παιδιὰ Του εἶναι πλούσιο. Ἡ ἀγάπη, «ἥν ἠγάπησεν ἡμᾶς», εἶναι πολλή, ἀνεξάντλητη. Ὁ πλοῦτος τῆς χάριτος Του εἶναι «ὑπερβάλλων», ἐξαιρετικὰ ὑπερβολικός. Ὁ Ἀπόστολος ἀγωνίζεται κυριολεκτικὰ μέσα σὲ λίγες φράσεις, μὲ λέξεις ἐκτάκτως ἐμφαντικὲς τῶν νοημάτων του, νὰ μᾶς δώσει νὰ καταλάβουμε πόσο ὁ Θεὸς μας εἶναι πλούσιος σὲ ἀγάπη καὶ στοργὴ καὶ χάρη γιά μᾶς.
Ἔτσι μὲ τὸ ζωηρὸ αὐτὸ κήρυγμα του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀντιπαραθέτει κάτι στὸ παγκόσμιο καὶ αἰώνιο πρόβλημα τῆς φτώχειας. Τὸ κάτι αὐτὸ εἶναι ἡ παρήγορη διδασκαλία τῆς πίστεώς μας γιὰ τὸν πλούσιο Πατέρα μας στοὺς οὐρανούς. Μερικοὶ βέβαια, κατὰ τὴν δική τους ἄποψη ρεαλιστές, ἀκούγοντας τὴν θεόπνευστη αὐτὴ Ἀποστολικὴ διδασκαλία, θὰ τὴν ἀντιμετωπίσουν μὲ πολὺ σκεπτικισμό, ἴσως καὶ μὲ διάθεση εἰρωνική, ἢ καὶ ἐχθρική. Δὲν ἀποκλείεται δὲ «ψυχικὸς ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὸν Ἀπόστολο, δὲν δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, διότι τὰ θεωρεῖ βλακεία» (Α΄Κορ. 2,14) ἀκούγοντας αὐτὰ τὰ περὶ τοῦ πλουσίου Θεοῦ κηρύγματα τοῦ θείου Παύλου, νά συμφωνήσει μὲ ἐκείνους, πού κατηγόρησαν τὰ παρήγορα αὐτά γιὰ τοὺς πτωχοὺς ἀνθρώπους λόγια του Εὐαγγελίου σὰν «ὄπιον τοῦ λαοῦ», λόγια πού ἐνεργοῦν σὰν ναρκωτικὸ καὶ ἀφαιροῦν κάθε ἀγωνιστικότητα ἀπὸ τὸν πτωχὸ ἄνθρωπο, προκειμένου νὰ βελτιώσει τὴν δεινὴ οἰκονομική του κατάσταση.
Λάθος, συκοφαντία τερατώδης! Τὰ χρυσὰ αὐτὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου γιὰ τὸν πλούσιο σὲ ἀγάπη Θεὸ-Πατέρα στοὺς οὐρανοὺς δὲν ναρκώνουν τὴ θέληση τοῦ ἀνθρώπου. Μόνο τοῦ χαρίζουν δύναμη, κουράγιο, ἠθικὸ ὑψηλὸ νὰ σηκώνει γενναία τὸ σταυρὸ τῆς φτώχειας, καὶ νὰ μή χάνει τὴν ἐλπίδα σὲ καλύτερες ἡμέρες, ἀφοῦ ἡ πίστη του τοῦ λέγει στὴ ψυχή, ὅτι τὸ μέλλον του εἶναι σταθερὰ στὰ χέρια τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ. Καὶ μία ἡμέρα θὰ γίνει πιὸ φωτεινὸς ὁ ὁρίζοντας τῆς ζωῆς του. Ἐξάλλου ὄντας ὁ πτωχὸς χριστιανὸς πλούσιος σὲ πίστη καὶ ἀρετὴ αἰσθάνεται πιὸ εὐτυχὴς καὶ μακάριος ἀπὸ τὸν ἄθεο καὶ ἀνήθικο πλούσιο.
Ἐὰν δὲ μὲ τέτοια σατανική, παραπλανητικὴ ἔννοια ἡ Ἐκκλησία μας δεχόταν αὐτὰ τὰ σοφὰ λόγια γιὰ τὸν πλούσιο Θεό, πού ἀποτελοῦν παρηγοριὰ καὶ ἠθικὴ δύναμη γιὰ τὸν πτωχὸ ἄνθρωπο, τότε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ πρωτοστατοῦσαν μὲ ἀγῶνες κοινωνικούς, μοναδικοὺς σὲ παλμὸ καὶ δύναμη, κατὰ τῶν πλουτοκρατῶν, πού καταλήστευαν καὶ καταδυνάστευαν ἄγρια τὸν πτωχὸ λαὸ στὶς ἡμέρες των.
Αὐτὸ τὸ γεγονὸς τῆς ὑπεράσπισης τῶν πτωχῶν ἀπὸ τοὺς πλεονέκτες πλουσίους δὲν ἔγινε μία αἰτία σοβαρότατη νὰ διωχθεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μέχρι θανάτου; «Κεκόλησαι τοῖς πλουσίοις» κόλλησες πιὰ μὲ τοὺς πλούσιους, καὶ δὲν τοὺς ἀφήνεις ἥσυχους, διαμαρτύρονταν οἱ ἄθεοι πλούσιοι τῆς ἐποχῆς του. Ἀδιάκοπα, προκειμένου νὰ προστατεύσει τοὺς πτωχοὺς χριστιανούς, κατακεραύνωνε μὲ πύρινα κηρύγματα τοὺς πλεονέκτες τῆς τότε κοινωνίας. «Οὐδὲν οὕτω τὸν Θεὸν παροξύνειν εἴωθεν ὡς ἡ κατὰ τῶν πενήτων ἀδικία κὰτ αὐτοὺς γινομένη» ἐκήρυττε. Εἴθε ὁ φιλεύσπλαχνος Κύριος νὰ πλουτίζει μὲ πίστη καὶ ὑπομονὴ τὸν πτωχὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ στέλνει πολλοὺς Κυρηναίους δίπλα του, στὸν ἀνηφορικό του Γολγοθά. Ἀμὴν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
