Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«...εἰργάσαντο δικαιοσύνην…» (Ἑβρ.11,33)
Εἶναι διάχυτο στοὺς περισσοτέρους, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὸ αἴσθημα, πού γεμίζει πίκρα τὴ ψυχή, τὸ αἴσθημα τῆς ἀδικίας. Ἡ κοινὴ γνώμη, ὅτι τὰ προσωπικά, ἰδιοτελῆ συμφέροντα ἐμποδίζουν τοὺς ἡγέτες τῆς πολιτείας, μικροὺς καὶ μεγάλους, νὰ ἐφαρμόσουν τὸ νόμο τῆς δικαιοσύνης κατὰ τὴν ἄσκηση τῆς ἐξουσίας των. Γνωρίζουν κατὰ βάθος καὶ ἀναγνωρίζουν, ποῦ εἶναι τὸ δίκαιο, ἀλλὰ παρὰ ταῦτα ἄνετα φιμώνουν τὴ φωνὴ τῆς συνείδησης των καὶ πράττουν ὅ,τι ἐπιβάλλει τὸ κακῶς ἐννοούμενο «συμφέρον». Καὶ λέμε κακῶς, διότι ἂν δὲν ὑπάρχη τὸ συμφέρον στὴν ἀκριβῆ ἀπονομὴ τῆς δικαιοσύνης, ποῦ ἀλλοῦ θὰ ὑπάρχη; Ἂς κραυγάζη, λοιπόν, μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτου Του ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους «δικαιοσύνην μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσαίας 26,9) ἡ ἀδικία ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο μας καὶ τοὺς πικρούς της καρποὺς τοὺς γεύονται συνέχεια μικροὶ καὶ μεγάλοι σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς καθημερινότητας. Εἶναι μάλιστα τόσο συνηθισμένο τὸ φαινόμενο αὐτὸ τῆς ἀδικίας, ὥστε ἐλάχιστα πιὰ ἐνοχλεῖ.
Τὸ ἐρώτημα πού προβάλλει τώρα μπροστὰ μας εἶναι, ἐὰν στὸ κοινωνικὸ αὐτὸ πρόβλημα ὑπάρχει κάποια λύση. Ἀσφαλῶς καὶ ὑπάρχει. Μᾶς τὴν ὑποδεικνύει τὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ συγχρόνως, καίτοι πεζὸ κείμενο, ἕναν ὡραῖο ὕμνο πού ἐγκωμιάζει τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ τοὺς θαυμαστοὺς καρπούς της. Ἐδῶ θίγεται καὶ τὸ θέμα τῆς δικαιοσύνης καὶ ἡ λύση πού προτείνεται γιὰ τήν ἐξάλειψη τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας, πού βασιλεύει στὸν κόσμο, εἶναι ἡ ἀκράδαντη καὶ σταθερὴ πίστη στὸ Θεό. Ὁ Ἀπόστολος κάμνει λόγο γιὰ βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες τοῦ ἀρχαίου Ἰσραὴλ καὶ γιὰ τὰ κατορθώματά τους, τὰ ὁποῖα κυρίως ἐπέτυχαν, διότι στηρίχθηκαν στὴν πίστη τους στὸ Θεό. «Διὰ πίστεως, γράφει,... εἰργάσαντο δικαιοσύνην». Δηλαδὴ οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι ἐπέτυχαν, πιστοὶ ὄντες στὸ Θεὸ τῶν πατέρων τους, νὰ κυβερνήσουν τὸ κράτος μὲ δικαιοσύνη. Ἡ διοίκηση, πού ἄσκησαν, ὅσον καιρὸ στὰ χέρια τους κρατοῦσαν τὰ ἡνία της, δὲν ἔδωσε δικαιώματα στοὺς ὑπηκόους των νὰ διαμαρτυρηθοῦν, ὅτι τὸ κράτος τοὺς ἀδίκησε σὲ ὁτιδήποτε. Τέτοιος, γιὰ παράδειγμα, δίκαιος κατὰ πάντα ἡγέτης τοῦ λαοῦ ἀναδείχθηκε ὁ προφητάναξ Δαβίδ, παρὰ τὰ προσωπικὰ του ἁμαρτήματα, τὰ γνωστὰ ἀπὸ τὴν ἱστορία. Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη, ἡ ὁποία δὲν ἀποκρύπτει τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες του, ἐγκωμιάζει τὴν ἀρετὴ του αὐτή, νὰ κυβερνᾶ τούς ὑπηκόους του, μὲ δικαιοσύνη: «Καὶ ἦν ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ» (Β΄ Βασ. 8,15). Ἀπὸ ποῦ δὲ ἄντλησε αὐτὸ τὸ ἠθικὸ σθένος, τὴ ψυχικὴ ρώμη, ὥστε νὰ νικήση κάθε πειρασμὸ ἀδικίας, κάθε ἰδιοτέλεια καὶ προσωπικὸ συμφέρον, καὶ νὰ κυβερνήση τὸν λαόν του μὲ νόμους δίκαιους, μᾶς τὸ ἐξήγησε ὁ σημερινὸς Ἀπόστολος. Τὸ μυστικό τοῦ δίκαιου Δαβὶδ καὶ ἀμερόληπτου ἦταν ἡ θερμὴ πίστη του στὸ Θεό.
Ἑπομένως καὶ σὲ μᾶς σήμερα ἔτσι θὰ ἐξαφανισθῆ ἡ γνώμη τῶν πολλῶν: «ὅτι τίποτε δὲν ἀλλάζει τὴν κατάσταση. Ἡ ἀδικία καὶ τὸ συμφέρον θὰ εἶναι ὁ κανόνας. Ἡ δικαιοσύνη θὰ ἀποτελῆ τὴν ἐξαίρεση. Τὰ πράγματα δὲν ἀλλάζουν, ὅ,τι καὶ νὰ γίνη...». Θλιβερές, ἀπαισιόδοξες ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες μποροῦν νὰ διαλυθοῦν, ὅπως ὁ ἱστὸς τῆς ἀράχνης ἢ ὁ καπνός, ὅταν πνεύση ὁ ἄνεμος τῆς πίστεως.
Ἐρωτοῦμε: γιατί ὑπάρχει παντοῦ ἀδικία; Διότι ἀπουσιάζει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Ὅσο μάλιστα ἡ ἰδέα τοῦ Θεοῦ εἶναι μακρυά ἀπὸ τὴ σκέψη τῶν ἀνθρώπων, τόσο καὶ ἡ ἀδικία μεγαλώνει καὶ κορυφώνεται. Ἀντιθέτως ἡ πίστη, ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, πάντοτε θὰ ἀποτελοῦν τροχοπέδη γιὰ τὸ πιθανὸ ὀλίσθημα τῆς ἀδικίας.
Πάντως σύμφωνα μὲ τὸν αἰώνιο Λόγο τοῦ Θεοῦ ἐφόσον θὰ ἔχουμε ἀπίστους ἀνθρώπους τόσο καὶ ἡ ἀδικία θὰ πολλαπλασιάζεται στὸν κόσμο αὐτό. Μερικοὶ βέβαια ἔχουν ἀντίθετη γνώμη. Νομίζουν ὅτι μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ κοινωνικὴ ἁρμονία πέρα ἀπὸ τὴν πίστη στὸ Θεό. Δηλαδὴ ἀκόμη καὶ ἀπὸ ἀθέους καὶ ἀπίστους, οἱ ὁποῖοι τάχα ἔχουν τὴν διάθεση καὶ τὴν θέληση νὰ διορθώσουν τὶς ἀδικίες καὶ νὰ ἐπιβάλουν τάξη στὸν κόσμο, παύοντας τοὺς γογγυσμοὺς τῶν ἀδικουμένων καὶ πατάσσοντας τοὺς ἀδίκους ἐκμεταλλευτὲς τῶν πτωχῶν καὶ ταπεινῶν. Μάλιστα ἔγινε αὐτὸ τὸ πείραμα. Δηλαδὴ ἀγώνας γιὰ τὴ δικαιοσύνη στὸν κόσμο χωρὶς Θεὸ ἢ μπορεῖ κάπου ἀκόμη νὰ ἐπιχειρεῖται κάτι τέτοιο. Τὸ ἀποτέλεσμα ὅμως τοῦ ἀγώνα αὐτοῦ; Ἀπὸ ἐλάχιστο μέχρι μηδαμινό, γιὰ νὰ ἐπαληθευθῆ ἔτσι γιὰ μυριοστὴ φορὰ στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία καὶ περιπέτεια ὁ ἀψευδὴς λόγος τοῦ Κυρίου μας. «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν.15,5). Ποτίσθηκε ἡ γῆ μὲ ἄφθονο ἱδρώτα καὶ αἷμα στὸ ὄνομα τῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ τὰ ἀποτελέσματα μηδαμινά. Ἀλίμονο! Χάθηκαν μάταια τόσες ψυχές, πού ἀψήφησαν τραγικὰ τὸ λόγο τοῦ Ἀποστόλου, ὅτι «διὰ πίστεως ἐργάζονται δικαιοσύνην...». Ἐάν, λοιπόν, ἐπιθυμοῦμε τὴν δικαιοσύνη νὰ ρυθμίζη τὴν κοινωνία μας ἂς ἀγωνιζώμαστε ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ νὰ ἑδραιώνεται ἐπὶ γῆς. Ὅσο θερμότερη ἡ πίστη τῶν ἀνθρώπων, τόσο λιγότερες ἀδικίες, τόσο λιγότερα δάκρυα πτωχῶν καὶ καταπονουμένων. Ὅσο ἡ πίστη στὸ Θεὸ κατευθύνει λογισμοὺς καὶ πράξεις, τόσο τὰ ἄνθη τῆς δικαιοσύνης θὰ φυτρώνουν καὶ θὰ εὐωδιάζουν τὴν κοινωνία μας. Ἀμὴν.
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
