Φιλοκαλία των Νηπτικών: Ταπείνωση, άκρα προσοχή, αντίρρηση κατά των λογισμών και προσευχή


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Τά συστήματα των θαλασσών τ᾿ αποτελεί πολύ νερό. Σύστημα και δύναμη της νήψεως και της νηφαλιότητας και της βαθιάς ψυχικής ησυχίας, και άβυσσος θεωριών φοβερών και απορρήτων και μετανοητικής ταπεινώσεως και ειλικρίνειας και αγάπης, είναι η τέλεια νήψη και η χωρίς λογισμούς ευχή του Ιησού Χριστού. Και αυτό να γίνεται μάλιστα αδιάκοπα και πυκνά και χωρίς να χάνει κανείς την υπομονή του και να μικροψυχεί.

«Δέν θα μπεί στη βασιλεία των ουρανών καθένας που με λέει Κύριε, Κύριε, αλλ᾿ όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου»1. Θέλημα του Πατέρα είναι: «Σείς που αγαπάτε το Θεό να μισείτε τα πονηρά»2. Λοιπόν, μαζί με την ευχή του Ιησού Χριστού, ας μισήσομε και τους πονηρούς λογισμούς· και νά, πράξομε το θέλημα του Θεού.

Παράδειγμα τέλειο πρός μίμηση και πρότυπο για το ανθρώπινο γένος και ανάκληση του προπατορικού αμαρτήματος είναι ο Κύριός μας και Θεός που έλαβε σάρκα και έβαλε εμπρός μας σαν ζωγραφικό πίνακα τον πανάρετο βίο Του. Μαζί με όλα τα καλά, μας υπέδειξε μετά την βάπτισή Του, αφού ανέβηκε στην έρημο, και τούτο· άρχισε με νηστεία τον νοητό πόλεμο εναντίον του διαβόλου, που πήγε πρός Αυτόν όπως θα πήγαινε σε απλό άνθρωπο3.

Καί με τον τρόπο που τον νίκησε, ο Κύριος δίδαξε κι εμάς τους αχρείους, πως να παλεύομε εναντίον των πνευμάτων της πονηρίας, δηλαδή με ταπείνωση και νηστεία και προσευχή και νήψη. Και τούτο, ενώ δεν είχε ανάγκη από αυτά, ως Θεός και Θεός των θεών.

Τώρα, πόσοι τρόποι νήψεως υπάρχουν κατ᾿ εμέ, που μπορούν να καθαρίζουν τον νού από εμπαθείς λογισμούς, δε θα βαρεθώ να σου τους φανερώσω με γλώσσα απλή και χωρίς στολίδια. Επειδή δεν το έκρινα καλό, σε καιρό πολέμου πνευματικού, να κρύψω σ᾿ αυτό το λόγο την ωφέλεια μέσω των κομψών λόγων, και μάλιστα μιλώντας σε απλουστέρους. «Καί σύ, παιδί μου Τιμόθεε –λέει– πρόσεχε αυτά που διαβάζεις»4.

Ένας τρόπος νήψεως είναι να εξετάζεις συχνά και προσεκτικά την φαντασία (παράσταση) του πονηρού λογισμού, δηλ. την «προσβολή», γιατί ο σατανάς δεν μπορεί χωρίς φαντασία να δημιουργεί λογισμούς και να τους παρουσιάζει στο νού για να τον εξαπατήσει.

Άλλος τρόπος είναι να κρατάς την καρδιά σου πάντοτε σε βαθιά σιωπή και ησυχία από κάθε λογισμό και να προσεύχεσαι.

Άλλος τρόπος είναι να παρακαλείς συνεχώς τον Κύριο Ιησού Χριστό με ταπείνωση να έρθει σε βοήθεια.

Άλλος τρόπος είναι να θυμάται κανείς κανείς ακατάπαυστα το θάνατο.

Όλες αυτές οι εργασίες, αγαπητέ, εμποδίζουν τις πονηρές σκέψεις σαν φοβεροί θυρωροί. Το να προσβλέπεις στον ουρανό και να νομίζεις ότι η γή δεν είναι τίποτε, είναι και αυτό ωφέλιμο και αποτελεσματικό μαζί με τα άλλα, κι αν μου δώσει ο Θεός λόγο, θα το εκθέσω αλλού πιό εκτεταμένα.

Άν κόψομε για λίγο τις αιτίες των παθών και ασχοληθούμε με πνευματικές σκέψεις χωρίς να διατρίψουμε σ᾿ αυτές και χωρίς να το κάνομε αυτό έργο μας, τότε εύκολα πάλι ξαναγυρίζομε στα πάθη της σάρκας, χωρίς να κερδήσομε τίποτε από αυτή την πνευματική εργασία μας,παρά μόνον τέλειο σκοτισμό του νού και παραστράτημα πρός τα υλικά.

Πρέπει ο αγωνιζόμενος τον εσωτερικό αγώνα να έχει κάθε στιγμή του χρόνου αυτά τα τέσσερα: ταπείνωση, άκρα προσοχή, αντίρρηση κατά των πονηρών λογισμών και προσευχή.

Νά έχει ταπείνωση, γιατί ο αγώνας είναι εναντίον των υπερηφάνων δαιμόνων, για να έχει τη βοήθεια του Χριστού πρόχειρη· επειδή ο Κύριος μισεί τους υπερήφανους5.

Προσοχή, για να μην έχει στην καρδιά του κανένα λογισμό, εστω και αν αυτός φαίνεται αγαθός.

Αντίρρηση, ώστε μόλις με οξύτητα εννοήσει ότι ήρθε ο δαίμονας, ευθές με οργή να φέρει αντιλογία στον πονηρό. «Θ᾿ απαντήσω, λέει, σε όσους με κατηγορούν: δε θα υποταχθεί η ψυχή μου στο Θεο;6»

Προσευχή, για να φωνάξει δυνατά πρός τον Χριστό με στεναγμό ανέκφραστο7, ευθύς μετά την αντίρηση. Και τότε ο αγωνιζόμενος άνθρωπος θα δεί τον εχθρό να παραλύει ή να εκδιώκεται από το προσκυνητό όνομα του Ιησού, σαν σκόνη στον άνεμο, ή να χάνεται σαν καπνός μαζί με τον πονηρό λογισμοί του.

Όποιος δεν έχει προσευχή απαλλαγμένη από πονηρούς λογισμούς, αυτός είναι σαν να πηγαίνει στον πόλεμο χωρίς όπλο. Προσευχή εννοώ εκείνη που γίνεται ακατάπαυστα στα βάθη της ψυχής, ώστε με την επίκληση του Χριστού, ο σατανάς που πολεμά κρυφά, να μαστιγώνεται και να καίγεται.

Πηγή: ("ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ" Των Ιερών Νηπτικών, Τόμος α΄ (σελ. 182-183), Εκδόσεις: ''Τό Περιβόλι της Παναγίας"), inpantanassis.blogspot.gr , agiosdimitrioskouvaras.blogspot.com , imkoudouma.blogspot.gr. Σημειώσεις: 1Ματθ. Ζ΄ : 21, 2Ψαλμ. 96 : 10, 3Ματθ. Δ΄ :3, 4Α΄ Τιμ. Δ΄ : 13, 5Παροιμ. Γ΄ : 14, 6Ψαλμ. 61 : 1, 7Ρωμ. Η΄ : 26.

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!