Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«..καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξη αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν». (Λουκᾶ 8,31)
Ἀπὸ τὴ γνωστή μας Εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τῆς θεραπείας τοῦ δαιμονιζομένου ἢ τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν θὰ κρατήσουμε πρὸς μελέτη ἐκεῖνο τὸ στίχο, ὅπου τὰ πονηρὰ πνεύματα παρακαλοῦν τὸ Χριστὸ νὰ μὴ τὰ στείλει στὴν ἄβυσσο. Πιὸ συγκεκριμένα θὰ μείνουμε στὴ λέξη ἄβυσσο καὶ ἀπὸ ἐκεῖ θὰ πάρουμε ἀφορμὴ νὰ ἐλέγξουμε κάποια κακοδοξία τῶν αἱρετικῶν χιλιαστῶν. Ποιὰ κακοδοξία τους; Ἐκείνη τὴ διδασκαλία τους πού ἔχει σχέση μὲ τὸν ἄνθρωπο μετὰ τὸ θάνατό του.
Ὅπως γνωρίζετε ἡ θρησκευτικὴ θεωρία τῶν χιλιαστῶν στὸ κεφάλαιο αὐτὸ τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς δὲν ταιριάζει μὲ ὅ,τι πιστεύομε ἐπὶ αὐτοῦ τοῦ θέματος οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ψευδομαρτύρων τοῦ ἰεχωβᾶ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τελειώσει ὁ βιολογικός του κύκλος ἐπάνω στὴ γῆ, σβύνει, ἐξαφανίζεται. Καθὼς στηρίζονται στὴν παρερμηνεία μερικῶν χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔχουν ἀπορρίψει τὴν ὕπαρξη ψυχῆς ἀθάνατης ἢ πνεύματος ἀθανάτου. Γιὰ παράδειγμα χρησιμοποιώντας στὸ κήρυγμα τους τὸ χωρίο ἀπὸ τὸν προφήτη Ἰεζεκιὴλ «Ἡ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα αὕτη ἀποθανεῖται» (18, 4) ὑποστηρίζουν ὅτι καὶ ἡ ψυχὴ πεθαίνει, ὅτι ὄχι μόνο τὸ σῶμα διαλύεται, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἀθάνατη ψυχή.
Ἀλλὰ ὁ προφήτης μιλώντας γιὰ θάνατο ψυχῆς ἐννοεῖ τὸν πνευματικὸ θάνατο τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ χωρισμός του ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ὄχι ἡ διάλυση τῆς ψυχῆς. Αὐτὸ δὲν συνέβη μὲ τοὺς Πρωτοπλάστους, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα; Τί τοὺς εἶχε προειδοποιήσει ὁ Θεός; «Ἧ δ’ ἂν ἡμέρα φάγητε ἀπ’ αὐτοῦ, θανάτω ἀποθανεῖσθε». (Γέν. 2,17). Δηλαδὴ ἐὰν θὰ δοκιμάσετε ἀπὸ τὸν ἀπαγορευμένο καρπὸ τοῦ Παραδείσου τότε τὴν ἴδια ἡμέρα θὰ ἀποθάνετε. Ὅμως , ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Πρωτόπλαστοι μετὰ τὴν παράβαση τῆς θείας ἐντολῆς δὲν ἀπέθαναν τὴν ἴδια ἡμέρα. Ὁ Ἀδὰμ ἔζησε ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἐπὶ χρόνια πολλὰ καὶ ἔφθασε μέχρι 930 ἐτῶν! Ἄρα ὁ θάνατος ἐδῶ πού ἀπειλεῖται ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τοὺς παραβάτες πρωτοπλάστους, ἔχει ἄλλη ἔννοια. Ἔχει ὁ θάνατος αὐτὸς τῆς ψυχῆς τήν ἔννοια τοῦ αἰώνιου χωρισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ Πηγὴ τῆς Ζωῆς.
Ἄλλο χωρίο ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια τώρα, πού χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τοὺς χιλιαστὲς διὰ νὰ στηρίξει τὴν λανθασμένη ἄποψή τους, ὅτι μετὰ θάνατον χάνεται καὶ ἐξαφανίζεται ὁ ἄνθρωπος, εἶναι τὸ ἑξῆς. Εἶναι ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν προδότη Ἰούδα. «Καὶ οὐδείς, ἐβεβαίωσε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς Τὸν οὐράνιο Πατέρα Του κατὰ τὴν Ἀρχιερατική Του προσευχὴ τὴν Μεγάλη Πέμπτη, ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰμὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας». (Ἰωάν. 17, 12). Ἀπὸ τὸ λόγο αὐτὸ τοῦ Χριστοῦ μας οἱ χιλιαστὲς παίρνουν τὴ λέξη «ἀπώλετο», δηλαδὴ χάθηκε, γιὰ νὰ μᾶς ποῦν ὅτι ὅπως ὁ Ἰούδας χάθηκε, ἐξαφανίσθηκε, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο χάνεται, ἐξαφανίζεται καὶ κάθε ἄνθρωπος μὲ τὸ θάνατό του. Ἀλλὰ ἐὰν ἡ λέξη αὐτὴ τοῦ Εὐαγγελίου μας «ἀπώλετο», χάθηκε, ἔχει αὐτὴν τὴν ἀπόλυτη σημασία, τότε πῶς θὰ ἐξηγήσουμε τὴν ἄλλη φράση τοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν γνωστή μας παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ «ἀπολωλώς ἦν καὶ εὑρέθη» (Λουκᾶ 15, 24); Ἐὰν τὸ ἀπολωλώς πάρει τὴν σημασία τοῦ χαμένου τελείως, τοῦ ἐξαφανισμέ-νου, τοῦ διαλυμένου, πῶς θὰ ἐννοήσουμε τὴν εὕρεσή του;
Ἀλλὰ μὲ ὅλα αὐτά, πού ἀφοροῦν τὴ διδασκαλία τῶν χιλιαστῶν γιὰ τὴν ἐξαφάνιση τῆς ψυχῆς μας μετὰ τὸ θάνατό μας, πῶς ταιριάζει ἡ λέξη ἄβυσσος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου ἐξιστορεῖται ἡ διάσωση ἀπὸ τὸν φιλάνθρωπο Κύριό μας τοῦ πτωχοῦ δαιμονιζομένου τῶν Γεργεσηνῶν; Ἡ σχέση τῆς ἀβύσσου μὲ τὸ θέμα τῆς διαλύσεως τῆς ψυχῆς μετὰ θάνατον εἶναι ἡ ἑξῆς: Μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ ὑπάρχουν λέξεις οἱ ὁποῖες δηλώνουν κάποιο τόπο, ὅπου συγκεντρώνονται κατὰ μυστηριώδη, ἄγνωστο σὲ μᾶς τρόπο, οἱ ψυχὲς ὅταν χωρισθοῦν ἀπὸ τὸ σῶμα. Γιὰ τοὺς χιλιαστές, πού ἑρμηνεύουν ὅπως θέλουν, χωρὶς κανόνες καὶ ἀρχές, τὰ ἱερά μας κείμενα καὶ αὐτὸς ὁ ἅδης ἢ ἡ ἄβυσσος εἶναι τόπος τῶν νεκρῶν σωμάτων, σὲ καμία περίπτωση τῶν ψυχῶν. Ἀδυνατώντας νὰ ἑρμηνεύσουν δύσκολα ἰδίως χωρία ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη καταστρατηγοῦν τὰ νοήματα τῆς Γραφῆς γιὰ νὰ ἀναδείξουν τὶς δικὲς των ὑλιστικὲς θεωρίες. Ἂς ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ ἕνα τέτοιο δυσνόητο, πού ἀπαιτεῖ προσπάθεια πολλὴ καὶ προσοχὴ γιὰ τὴν κατανόηση του, χωρίο. Τὸ ἑξῆς ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἐκκλησιαστοῦ: «Οὐκ ἔστι ποίημα καὶ λογισμὸς καὶ γνῶσις καὶ σοφία ἐν ἅδου, ὅπου σὺ πορεύη ἐκεῖ». (9, 10). Ἀκόμη καὶ ἐδῶ δὲν γίνεται λόγος γιὰ ἐκμηδένιση τῶν ἀνθρώπων μετὰ θάνατον. Ἐδῶ ὁ ἄνθρωπος, πού ἀκόμα δὲν ἄκουσε τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, ὁμιλεῖ γιὰ ἄγνοια, γιὰ στέρηση τῶν ἀπολαύσεων, γιὰ ἀδράνεια καὶ στασιμότητα, πράγματα πού θὰ προκαλοῦν κάποια θλίψη στὸν σκεπτικιστὴ καὶ ἀπαισιόδοξο ἄνθρωπο. Ἀλλὰ αὐτὰ ὅλα πρὸ Χριστοῦ. Πρὶν ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης νὰ φωτίσει μὲ τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου «οὐρανὸν, γῆν καὶ τὰ καταχθόνια».
Εἴθε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, νὰ μετανοήσουν καὶ ἀλλάξουν ἀπόψεις ὅσοι πιστεύουν αὐτά, πού διδάσκουν οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ ἰεχωβᾶ καὶ οἱ λοιποὶ ὑλιστές, ὥστε ὃ μὴ γένοιτο, νά μή εὑρεθοῦν ἐκεῖ στὴν φοβερὴ ἄβυσσο, γιὰ τὴν ὁποία παρακαλοῦσαν σήμερα τὸν θεῖο Λυτρωτὴ τὰ πονηρὰ πνεύματα. Νὴ μὴ εὑρεθοῦν ἐκεῖ, ὅπου δὲν θέλουν νά βρεθούν οὔτε οἱ φοβεροὶ δαίμονες. Ἀμὴν
+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
