Ψυχή υλιστική σημαίνει ...


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«καὶ ἐρῶ τὴ ψυχή μου. Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά. Ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου». (Λουκᾶ 12, 19).
Ἡ κραυγαλέα ἀφροσύνη, ἡ ἀνοησία τοῦ πλουσίου τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, φαίνεται κυρίως στὴν ἰδέα, πού εἶχε γιὰ τὴν ψυχή του. Ἐπειδὴ δὲ ἀπὸ τὴ διδασκαλία των φαίνεται ὅτι καὶ οἱ χιλιαστὲς παρόμοια ἰδέα ἔχουν γιὰ τὴ ψυχή, γι’ αὐτὸ καὶ τὸ σημερινό κήρυγμά μας θὰ περιλαμβάνει σύντομη διδασκαλία περὶ ψυχῆς τόσο κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη ἄποψη, ὅσο καὶ κατὰ τὴν χιλιαστικὴ ἀντίληψη.

Ὁ Μέγας Βασίλειος ἑρμηνεύοντας αὐτὴν τὴν διάπυρη ἐπιθυμία τοῦ ἄφρονος πλουσίου χρησιμοποιεῖ γλώσσα σκληρὴ γιὰ νὰ χαρακτηρίσει τὸ ἦθος τοῦ πρωταγωνιστῆ τῆς σημερινῆς σύντομης παραβολῆς μας. Ἄφρονα, δηλαδὴ ἄνθρωπο ἀνόητο, τελείως ἀπερίσκεπτο, ὀνόμασε ὁ Κύριος τὸν πλούσιο αὐτόν. Ὁ Ἅγιος τῆς Καισαρείας τὸν χαρακτηρίζει κτῆνος, χοῖρο, τονίζοντας πῶς μόνο ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος κτηνώδης, ἕνας ἄνθρωπος μὲ ψυχὴ χοίρου θὰ μποροῦσε νὲ ἐκφρασθεῖ μὲ αὐτὰ τὰ λόγια. Δηλαδή, ψυχὴ τώρα ἔχεις ἀγαθὰ πολλά. Φάγε, λοιπόν, πιές, καὶ νὰ χαρεῖς ὅλα τὰ καλά σου γιὰ χρόνια πολλά..

Ὅλα αὐτά, πράγματι, φανερώνουν ψυχολογία ἐσχάτης ὑποστάθμης. Δείχνουν ἄνθρωπο πού πιστεύει ἀποκλειστικὰ στὴν ὕλη, πού θέλει νά ἀγνοεῖ τελείως τὴν ὕπαρξη πνεύματος, στοιχείων ψυχικῶν, στὸν κάθε ἄνθρωπο. Ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος εἰλικρινὰ πρέπει νὰ προκαλεῖ τὸν οἶκτο, τὴν λύπησή μας γιὰ τὸν ἠθικό του ξεπεσμό. Ὅπως τόσο εὔστοχα παρατηρεῖ κάποιος ἄλλος διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς μὲ τὰ φρονήματα τὰ ὑλιστικά τοῦ ἄφρονος πλουσίου τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου εἶναι «τῆ γαστρι ἑαυτοῦ ἐπικεκυφώς, λαιμὸν ἀντὶ λογισμοῦ κεκτημένος». Δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς μὲ αὐτὲς τὶς παράλογες ὑλιστικὲς ἐπιθυμίες μοιάζει νὰ εἶναι σκυμμένος, ἀφοσιωμένος ἀποκλειστικὰ στὴν κοιλιά του καὶ ἀντὶ γιὰ σκέψη καὶ νοῦ νὰ ἔχει μόνο λαιμό..Ἀφοῦ ὁ νοῦς του εἶναι δοσμένος μόνο στὸ φαγητὸ καὶ κάθε λογικὴ σκέψη ἀνύπαρκτη, αὐτό πού τοῦ μένει εἶναι μόνο ὁ πεπτικός σωλήνας.

Δυστυχῶς ἀπὸ τέτοια φρονήματα διατρέχεται καὶ ἡ διδασκαλία τῶν αἱρετικῶν χιλιαστῶν. Ἀπὸ πνεῦμα ὑλιστικὸ διαπνέεται ἡ ὅλη θρησκευτικὴ των θεωρία καὶ ἀντίληψη. Ἂς ἐμφανίζονται ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τους στρέφεται σὲ θέματα θρησκευτικὰ καὶ πνευματικά, κατὰ βάθος ἡ διδασκαλία των συγγενεύει πολὺ μὲ αὐτὴ τῶν παλαιῶν καὶ τῶν νέων ὑλιστῶν καὶ ἄθεων. Καὶ τοῦτο ἀνταποκρίνεται στὴν ἀλήθεια, ἀφοῦ ἀπορρίπτουν, ὅπως εἴπαμε καὶ ἄλλοτε, ἀθάνατη ψυχὴ στὸν ἄνθρωπο. Γιὰ τοὺς χιλιαστὲς ὅταν πεθάνει ὁ ἄνθρωπος χάνεται, ἐξαφανίζεται.

Εἶναι μεγάλης ἀπορίας ἄξιον, πῶς ἄνθρωποι, πού ἰσχυρίζονται ὅτι τὶς θρησκευτικὲς των δοξασίες τὶς στηρίζουν ὅλες στὰ διδάγματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πῶς προσπερνοῦν τόσα χωρία της, ὅπου τόσο καθαρὰ διδάσκεται ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς, καὶ γενικά ἡ ἀθανασία τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν εἶναι ἕνα ἢ δύο τὰ ἐδάφια τῆς ἁγίας Βίβλου μας, ὅπου ὁ ἀναγνώστης ἀντιλαμβάνεται τὸ δόγμα αὐτὸ τῆς πίστεώς μας. Ἀλήθεια, τί μελετοῦν οἱ αὐτοαποκαλούμενοι σπουδαστὲς τῶν Γραφῶν; Σὲ ποιὰ χωρία παραμένουν γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν τὴ διδασκαλία των, διδασκαλία καθαρὰ ὑλιστική, ἀνθρώπων μηδενιστῶν καὶ ἀθέων;

Δὲν ἀκοῦν, γιὰ παράδειγμα, τὸν Κύριό μας νὰ τονίζει στοὺς ἄπιστους Ἰουδαίους τῶν ἡμερῶν Του γιὰ τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, γιὰ τὸν ὁποῖον τόση καύχηση καὶ ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια αἰσθάνονταν; «Ἀβραάμ, τοὺς εἶπε, ὁ πατὴρ ὑμῶν, ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδη τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη». (Ἰωάν. 8, 56). Ἐὰν ὁ πατριάρχης Ἀβραάμ, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὰ πιστεύω τῶν ψευδομαρτύρων τοῦ ἰεχωβᾶ, εἶχε ἐξαφανισθεῖ μετὰ τὸν θάνατό του καὶ σωματικῶς καὶ ψυχικῶς, πῶς εἶδε τὸν ἐρχομὸ τοῦ Μεσσία στὸν κόσμο καὶ αἰσθάνθηκε μάλιστα χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση; Μία τέτοια σκέψη θὰ ἦταν - ἥμαρτον Κύριε! -καθαρὰ παραλογισμός. Ὅμως παρόλο ὅτι τὸν χώριζε τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ἕνα τόσο μεγάλο χρονικὸ διάστημα, διάστημα αἰώνων πολλῶν, ὡς πνεῦμα ὁ Πατριάρχης, πνεῦμα ἀθάνατο, εἶδε τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσίου στὸν κόσμο καὶ ἔνιωσε ἄφατη χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἄλλους δικαίους της Παλαιᾶς Διαθήκης.

Πῶς, ἀλήθεια, οἱ χιλιαστὲς ἔχοντας στὸ νοῦ τους τὴν ἰδέα περὶ ψυχῆς πού εἶχε ὁ ἄφρων πλούσιος τῆς παραβολῆς τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, πῶς ἐξηγοῦν αὐτὸ πού συνέβη τὴν ὥρα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ στὴν κορυφὴ τοῦ Θαβωρίου. Πῶς θὰ ἀξιολογήσουν μὲ τὴν ἑρμηνευτική τους δεινότητα τὴν παρουσία τῶν δύο ἀνδρῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ Μωυσέως καὶ τοῦ προφήτου Ἡλιοῦ; «Καὶ ἰδού, διαβάζουν καὶ αὐτοὶ στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ, ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτῶ, οἵτινες ᾖσαν Μωυσῆς καὶ Ἠλίας, οἳ ὀφθέντες ἐν δόξη ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ ἥν ἔμελλε πληροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ». (9, 30).

Ὁ ἕνας εἶχε φύγει ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο 1500 περίπου χρόνια πρὸ Χριστοῦ, ὁ ἄλλος 800 περίπου χρόνια. Ἐὰν εἶχαν μετὰ τὸ θάνατο τους ἐξαφανισθεῖ, τότε πῶς θὰ ἐξηγήσουμε τὴν παρουσία τους ὕστερα ἀπὸ τόσους αἰῶνες ἀνυπαρξίας δίπλα στὸν Μεταμορφωθέντα Κύριο; Πῶς θὰ ἑρμηνεύσουμε τὴ συζήτηση, τὸ διάλογο πού εἶχαν μὲ τὸ Χριστὸ σχετικὰ μὲ τὸν ἑκούσιο ὕστερα ἀπὸ λίγες ἡμέρες θάνατό Του στὸν Γολγοθὰ ὑπὲρ ἠμῶν τῶν ἀχαρίστων; Θὰ διαγράψουμε ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλιά μας τὶς ἱστορίες αὐτές, ἐπειδὴ εἶναι ἀντίθετες μὲ τὶς μεταφυσικές μας ἀντιλήψεις;

Βλέπετε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, σὲ τί βάραθρο θρησκευτικὸ ρίπτουν τὸν ἑαυτὸ τους οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ χιλιασμοῦ, σὲ τί ἄβυσσο θρησκευτικοῦ σκοταδισμοῦ βυθίζονται, προκειμένου νὰ συμπλέουν μὲ ἀθέους καὶ ὑλιστές; Εἴθε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τὸ αἰώνιο καὶ ἀνέσπερο Φῶς τῆς Ἀλήθειας, νὰ μᾶς γλυκαίνει πάντοτε τὴ ψυχή. Ἀμὴν

+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!