ΑΣΤΟΡΓΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«...ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπί τέκνα…». (Λουκᾶ 1, 17)
Ὁ παράξενος αὐτός λόγος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἄς προσελκύσει ἰδιαιτέρως τήν προσοχή μας. Ἔχει σχέση μέ τόν παιδαγωγικό χαρακτήρα τῶν ἐφετεινῶν μας κηρυγμάτων. Εἶναι λόγος τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τόν πατέρα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου μέσα στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Εἶχε ἀποσταλεῖ ἀπό τόν Θεό γιά νά ἀναγγείλει τήν γέννηση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου καί μαζί μέ τήν χαρμόσυνη ἀγγελία ὁ πρωτοστάτης ἄγγελος προφητεύει στόν ἀρχιερέα Ζαχαρία καί τό σπουδαῖο ἔργο τοῦ μέλλοντος νά γεννηθεῖ υἱοῦ του. Καί στό λόγο του, πού ἀναφέραμε στήν ἀρχή τοῦ κηρύγματός μας, λέγει ὁ ἄγγελος στόν κατάπληκτο Ζαχαρία, ὅτι μία ἀποστολή τοῦ Ἰωάννου θά εἶναι καί ἡ ἑξῆς: «ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπί τέκνα». Δηλαδή ὁ τίμιος Πρόδρομος ἔργο θά ἔχει νά ἐπιστρέψει τίς καρδιές τῶν πατέρων στά παιδιά τους.

Τί νά σημαίνει ἀκριβῶς ὁ λόγος αὐτός τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ; Νά σημαίνει ὅτι ἐμπόδια στό ἔργο τῆς διαπαιδαγώγησης, τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν δέν ἔχουμε μόνο ἀπό τήν πλευρά τῶν παιδιῶν, πού εἶναι δυσάγωγα, ἀτίθασα, ἀνυπάκουα κλπ, ἀλλά προβλήματα ἔχουμε καί ἀπό τούς πατέρες; Τούς πατέρες, πού ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀγγελικός λόγος, οἱ ὁποῖοι ψυχικά, συναισθηματικά ἤ καί σωματικά, εἶχαν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τά παιδιά τους; Ναί, ἐννοεῖ τούς πατέρες ἐκείνους, τούς ὁποίους θά ἀγωνιζόταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης μέ τό κήρυγμά του νά τούς φέρει πάλι τήν καρδιά στά παιδιά τους. 

Ἔπρεπε, λοιπόν, νά ἀγωνισθεῖ ὁ τίμιος Πρόδρομος νά διορθώσει τό κακό αὐτό, διότι μέ τέτοιους πατέρες δέν μποροῦμε νά μιλοῦμε γιά ἀγωγή καί ἀνατροφή τῶν παιδιῶν. Ἐδῶ ἄς θυμηθοῦμε τή γενική καί ἀπαράβατη ἀρχή τῆς ἀγωγῆς, πού ἐτόνιζε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Τό ἔργο τῆς καλῆς καί καρποφόρας διαπαιδαγώγησης εἴτε μέσα στό σπίτι, εἴτε ἔξω ἀπό τό σπίτι, σέ δύο ἄξονες, ἔλεγε, πρέπει νά στηρίζεται: στό «φιλεῖν» καί στό «φιλεῖσθαι». Νά ἀγαπᾶς καί νά ἀγαπᾶσαι! ‘Ὅταν ὅμως οἱ πατέρες ἔπαψαν νά ἀγαποῦν, τότε ποιά ἀγωγή θά περιμένουμε; Τέτοιους, λοιπόν, πατέρες βρῆκε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ὅταν ἄρχισε τό κήρυγμα τῆς μετανοίας στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου; Ἀλλά καί ἄν ἀκριβῶς δέν ἐννοοῦσε ὁ ἀρχάγγελος αὐτούς τούς σαρκικούς πατέρες, μήπως καί ἄλλοι, οἱ πνευματικοί πατέρες τοῦ Ἰσραήλ στίς ἡμέρες του ἦσαν καλύτεροι; Οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ ἱερεῖς, οἱ λευίτες, οἱ φαρισαῖοι, οἱ νομοδιδάσκαλοι, οἱ πνευματικοί πατέρες τοῦ περιουσίου λαοῦ, μήπως ἀγαποῦσαν καί ἐνδιαφέρονταν γιά τούς ἄλλους; Γι’ αὐτούς δέν εἶπε ὁ Κύριος ἐλέγχοντάς τους, ὅτι ἐκεῖνο πού τούς ἐνδιέφερε ἦταν οἱ κοσμικές δόξες καί τιμές καί ἡ μόνη πνευματική φροντίδα γιά τόν λαό ἦταν νά τούς φορτώνουν μέ ἐπί πλέον νομικές διατάξεις καί πρόσθετες, ἄχρηστες ἠθικές ὑποχρεώσεις; «φορτίζετε τούς ἀνθρώπους, τούς ἤλεγχε, φορτία δυσβάστακτα, καί αὐτοί ἑνί τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσψαύετε τοῖς φορτίοις…». (Λουκᾶ 11, 46).

Πάντως ὁ λόγος αὐτός τοῦ Γαβριήλ ἀγγίζει καί τήν ἐποχή μας. Δηλαδή ἡ πικρή ἀλήθεια εἶναι ὅτι ζοῦν ἀνάμεσά μας ἄστοργοι γονεῖς. Μήπως δέν τό προφήτευσε τό θλιβερό αὐτό γεγονός ὁ Ἀπόστολος Παῦλος; Ἐκεῖνος ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος πού ἔγραψε «οἱ πατέρες μή παροργίζετε τά τέκνα ὑμῶν…». (Ἐφεσίους 6, 4). Δέν μᾶς εἶπε, ὅτι στούς ἔσχατους καιρούς μαζί μέ ἄλλες κακίες θά εἶναι οἱ ἄνθρωποι «ἄστοργοι;». (Β΄ Τιμ. 3, 3); Ἑπομένως αὐτό τό κοινωνικό φαινόμενο τῶν ἀδιάφορων ἤ τό χειρότερο ἄστοργων γονέων δέν ἦταν μόνο παρόν στά χρόνια τοῦ τιμίου Προδρόμου, τό ὁποῖο ἔμελλε νά ἐξαλείψει, ἀλλά καί στίς ἡμέρες μας. Τί εἶναι, ἀλήθεια, πῶς νά χαρακτηρίσουμε, ἐκεῖνοι οἱ γονεῖς, οἱ ὁποῖοι τελείως ἀνεύθυνα ἄτομα, ἀσυνείδητα, ἀφήνουν ἔκθετο τό νεογέννητο βρέφος τους, γιά νά ἀπαλλαγοῦν τάχα οἱ ἄθλιοι ἀπό ἕνα τόσο ἐνοχλητικό βάρος; Τί εἶναι ἐκεῖνοι οἱ πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τήν οἰκογένειά τους γιά νά ζήσουν χωρίς εὐθύνες τήν ἐλεεινή ζωή τῆς κραιπάλης καί τῆς ἀσωτίας; Αὐτούς τούς πατέρες, ἔλεγε ὀργισμένος ὁ ἱερός Χρυσόστομος, θά τούς ὀνόμαζα παιδοκτόνους, φονιάδες. Δέν ἀξίζει νά λέγονται πατέρες. Πατέρες καί μητέρες, προσέθετε ὁ πρύτανης τῶν ἱεροκηρύκων, δέν τούς κάμει τό «γεννᾶν», ἀλλά τό «τρέφειν». Ὄχι ἁπλά ἡ γέννηση τοῦ παιδιοῦ, ἀλλά ἡ καλή ἀνατροφή τοῦ παιδιοῦ.

Αὐτή ἡ σκληρότητα τῶν πατέρων ἀπέναντι στά παιδιά τους εἶναι κάτι τό ἀπαράδεκτο στήν κοινωνία τῶν χριστιανῶν. «Στήν ἀρχαιότητα ἡ ἔκθεση τῶν παιδιῶν ἦταν μία συνήθεια εὐρύτατα διαδεδομένη πού κατέληξε νά γίνει θεσμός γιά τήν κάθε πόλη». Ὄχι μόνο τά ἐκ γενετῆς δύσμορφα παιδιά ἀλλά καί ἀρτιγενῆ πού θεωροῦνταν ἀπό τούς γονεῖς ἤ τήν κοινωνία ἀνεπιθύμητα, ἐγκαταλείπονταν σέ κάποιο ἔρημο μέρος καί ἀφήνονταν στήν τύχη τους. Ἀκοῦστε τί ἀπαράδεκτα, φοβερά μᾶλλον, συνέβαιναν τότε, πού ὁ τίμιος Πρόδρομος ἦλθε γιά νά προετοιμάσει τό δρόμο τοῦ Μεσσίου. «Στό κορίτσι ἔδιναν προίκα, ἐνῶ στό ἀγόρι ἔπρεπε νά ἐξασφαλίσουν τήν παιδεία του, ἡ ὁποία ἦταν ἀρκετά δαπανηρή». Ἔτσι, ἕνας πατέρας ἐπέλεγε τήν ἔκθεση, ἄν ἦταν φτωχός καί δέν μποροῦσε νά ζήσει τό παιδί του ἤ νά ἐξασφαλίζει τήν προίκα τῆς κόρης ἤ τή μόρφωση τοῦ γιοῦ του. Ἄλλοτε πάλι κατέφευγε σ’ αὐτή τή λύση εἴτε ἐπειδή εἶχε ἤδη παιδιά καί δέν ἐπιθυμοῦσε περισσότερα, προφασιζόμενος οἰκονομικούς λόγους, εἴτε τέλος ἐπειδή, ὅταν ἐπρόκειτο γιά φτωχούς, δέν ἤθελαν νά κληρονομήσουν τά παιδιά τους τή φτώχειά τους. 

Εἴθε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ τίμιος Πρόδρομος τοῦ ὁποίου σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τό Γενέθλιό του, νά ἐπιστρέψει τίς καρδιές τῶν πατέρων, πού λησμόνησαν τό χρέος τους, στά παιδιά τους. Ἀμήν

+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!