Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«καί ἐπετίμησεν αὐτῶ ὁ Ἰησοῦς, καί ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ τό δαιμόνιον…». (Ματθ. 17, 18).
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Ὁποῖος «εἰς τοῦτο ἐφανερώθη, ἵνα λύση τά ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α΄Ἰωάν.3,8), μέ πολλή συμπάθεια διώχνει τό δαιμόνιο ἀπό τόν νέον τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου χαροποιώντας ἀφάνταστα τόν πονεμένο πατέρα του. Καί τό δαιμόνιο ἔφυγε μέν ἀπό τόν νέο, ἀλλά δέν ἐξαφανίσθηκε. Εἶναι καί αὐτό ἀπό τήν φύση του πνεῦμα, ὅπως πνεύματα εἶναι καί οἱ ἄγγελοι καί οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων, καί ἑπομένως αἰώνιο. Καί μάλιστα, ὅπως μᾶς ἀπεκάλυψε ὁ Κύριός μας, καί μετά τήν ἔξοδό του ἀπό τόν ἄνθρωπο, ὅπως συνέβη μέ τόν νέο τόν πρώην δαιμονιζόμενο τοῦ Εὐαγγελίου μας, δέν ἡσυχάζει. Ἀναζητεῖ καινούργια κατοικία,νέο στέκι, γιά νά συνεχίσει τό σατανικό του ἔργο. Ἀκοῦστε τή φοβερή αὐτή ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ μας. «ὅταν δέ τό ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθη ἀπό τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καί οὐχ εὑρίσκει. τότε λέγει ἐπιστρέψω εἰς τόν οἶκον μου ὅθεν ἐξηλθον καί ἐλθόν εὑρίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον καί κεκοσμημένον. τότε πορεύεται καί παραλαμβάνει μεθ’ ἑαυτοῦ ἑπτά ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ καί εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καί γίνεται τά ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων...». (Ματθ. 12, 43-45).
Φοβερά πράγματα! Τόση εἶναι ἡ ἐνεργητικότητα, τέτοιο τό πάθος τοῦ διαβόλου, ὥστε αὐτός ὁ Κύριός μας νά τόν χαρακτηρίζει «ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωάν.12,31). Μήπως καί ὁ Ἴδιος δέν γνώρισε ὡς ἄνθρωπος τήν θρασύτητά του στόν καιρό τῶν πειρασμῶν μέσα στήν ἔρημο; «καί ἀναγαγών αὐτόν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλόν ἔδειξεν αὐτῶ πάσας τάς βασιλείας τῆς οἰκουμένης ἐν στιγμῆ χρόνου. καί εἶπεν αὐτῶ ὁ διάβολος σοί δώσω τήν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν καί τήν δόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐμοί παραδέδοται, καί ὧ ἐάν θέλω δίδωμι αὐτήν. σύ οὖν ἐάν προσκυνήσης ἐνώπιόν μου ἔσται σου πᾶσα». (Λουκᾶ 4, 5-7).
Φαντασθεῖτε, ἀγαπητοί, ἐάν μέ τέτοιο ἰταμό τρόπο συμπεριφέρθηκε στόν Κύριό μας, πῶς μᾶς βλέπει ἐμᾶς, μέ τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες, καί ποιά ἐχθρική στάση τηρεῖ ἀπέναντί μας. Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς χαιρόμαστε μαζί μέ τόν πατέρα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, πού μέ τόση ἀγάπη ἀπελευθέρωσε ὁ Κύριος ἀπό τήν βασανιστική ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ πνεύματος καί δειλά Τοῦ λέμε: Καί τά δικά μας δαιμόνια, Κύριε, πότε θά τά ἐκδιώξεις ἀπό τήν κοινωνία μας, τήν κοινωνία μας τήν δαιμονοκρατούμενη;
Ποιός ἀμφιβάλλει, ὅτι «οἱ κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» τά «πνευματικά τῆς πονηρίας» (Ἐφεσίους 6, 12) συνεχίζουν τήν ὀλέθρια δράση τους στήν ἐποχή μας; Σέ ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς κοινωνίας μας. Σέ ὅλες τίς μορφές καί ἐκδηλώσεις τῆς κοινωνικῆς μας ζωῆς. Ποιός εἶναι ὁ ἐμπνευστής τῆς ποικίλης βλασφημίας κατά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ὅλες ἐκεῖνες οἱ ἀλλοπρόσαλλες κινήσεις τῶν μεγάλων τῆς γῆς στά θέματα τῆς διαχείρισης τῶν μικρῶν λαῶν, στίς συνεχεῖς πολεμικές ἀναταράξεις, στίς μετακινήσεις των, στίς στρατιές τῶν δύστυχων προσφύγων, πού ἐγκαταλείπουν τίς ἑστίες των καί ὁδηγοῦνται στό πουθενά καί στήν ἀπελπισία; Οἱ ἰδέες πού εἶναι σφηνωμένες στό μυαλό τῶν μεγάλων του κόσμου, ἰδέες πολύ μακριά ἀπό τό Εὐαγγέλιο καί τήν κοινωνική δικαιοσύνη, ἀπό ποῦ προέρχονται; Ἀσφαλῶς ὄχι ἀπό τό πνεῦμα τό Ἀγαθόν τοῦ Θεοῦ.
Ὅλες δέ ἐκεῖνες οἱ παράξενες, ἀντιχριστιανικές ἀπόψεις πού ξεβράζονται καθημερινά ἀπό τά ἔντυπα, κυρίως τά ἠλεκτρονικά, ἀπό τά μέσα τῆς μαζικῆς ἐνημέρωσης μέ τρόπους ποικίλους καί σέ ἄπειρες μορφές, ἀπό ποῦ πηγάζουν; Δέν ξεπηδοῦν ἀπό τήν ἀνεξάντλητη πηγή τοῦ κακοῦ, τό πνεῦμα τό πονηρόν, καί δέν ἔχουν σκοπό νά μειώσουν τήν ἐπίδραση τήν ἀγαθή τοῦ Εὐαγγελίου στόν κόσμο; Καθημερινά δέν ἐμφανίζονται καινούργιες, πρωτόγνωρες μορφές κοινωνικῆς συμβίωσης; Ἡ μία χειρότερη ἀπό τήν ἄλλη. Ἡ μία πιό ἀσεβής ἀπό τήν προηγούμενη. Πρῶτα τό πᾶν ἔγινε, ὥστε ὁ τίμιος γάμος νά διαβληθεῖ, νά τορπιλισθεῖ, νά χάσει τή λάμψη καί τή γοητεία, πού τοῦ εἶχε προσδώσει ἀνά τούς αἰῶνες ἡ Χριστιανική Παράδοση. Κατόπιν ἀφοῦ ὁ θεσμός τοῦ διαζυγίου ἔγινε σχεδόν καθεστώς καί ἀφοῦ χτυπήθηκε κατακέφαλα, ἀλύπητα ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ σκότους τό αἰώνιο τοῦ Θεοῦ θέλημα «οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν ἄνθρωπος μή χωριζέτω» κατόρθωσαν ἀντίθεες δυνάμεις νά διευκολύνουν τό διαζύγιο ὅσο δέν φανταζόταν ὁ ἄνθρωπος πρίν μερικές δεκαετίες. Καί ἀφοῦ τό ἐπέτυχαν αὐτό, τό πνεῦμα τό πονηρόν κατόπιν ὁδήγησε τούς ἀνθρώπους του σέ καινούργιες σχέσεις καί συμβιώσεις, τίς ὁποῖες οὐδέποτε στό παρελθόν διανοήθηκε ἄνθρωπος. Συμβιώσεις ποικίλες, συμβιώσεις «τρισευλογημένες» ἀπό τόν χορό τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων. Συμβιώσεις «αἰσχρόν ἐστι καί λέγειν». Συμβιώσεις ἀλλόκοτες, στόν ἀστερισμό τῶν δαιμόνων.
Γι’ αὐτό σήμερα, ἀγαπητοί, πού ἀκούσαμε τόν ἱερό Εὐαγγελιστή νά μᾶς ἱστορεῖ γράφοντας «καί ἐπετίμησεν αὐτῶ ὁ Ἰησοῦς καί ἐξῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ τό δαιμόνιον» μᾶς γεννήθηκε ἔντονη ἡ ἐπιθυμία νά Τοῦ ποῦμε καί ἐμεῖς: καί τά δικά μας δαιμόνια, τῆς ἐποχῆς μας Κύριε, πότε θά τά ἐπιτιμήσεις νά φύγουν ἀπό κοντά μας; Πότε νά σταματήσουν νά βασανίζουν μικρούς καί μεγάλους, ἡγέτες, τόν λαό, νέους, τά σχολεῖα μας, τούς γάμους μας, τίς οἰκογένειές μας, τούς διανοουμένους μας, τή ψυχαγωγία μας, αὐτή τή ζωή μας; Πότε, Κύριε;
Ἀσφαλῶς ἡ δράση ἡ ὀλέθρια τῶν πονηρῶν πνευμάτων θά ἔχει κάποιο τέλος, ὅταν μετά τήν ἐποχή τοῦ ἀντιχρίστου ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός θά ἐπιφανεῖ καί πάλι ἐκ δευ-τέρου στόν κόσμο μας. Μέχρι τότε ὅμως «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται». (24, 13).
Θαρσεῖτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί. Μέγας εἶναι ὁ Θεός μας καί μεγάλη ἡ ἰσχύς Του καί «μείζων ἐστίν ὁ ἐν ὑμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμω». (Α΄ Ἰωάν. 4, 4). Ἀμήν
+Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
