Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Από τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του οποίου στις 24 Αυγούστου τιμούμε τη μνήμη: «Καλύτερα να έχης εις την χώραν σου σχολείον ελληνικόν παρά να έχης βρύσες και ποταμούς, διότι η βρύσις ποτίζει το σώμα, το δε σχολείον ποτίζει την ψυχήν, το σχολείον ανοίγει τες εκκλησίες, το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια. Αν ίσως και δεν ήτανε τα σχολεία, που θα ήθελα εγώ να μάθω να σας διδάξω; Δεν βλέπετε ότι αγρίωσε το Γένος μας από την αμάθειαν και εγίναμεν ως τα θηρία; Δια τούτο σας συμβουλεύω να κάμετε σχολείον δια να εννοήσετε το Ευαγγέλιον. Το σχολείον ανοίγεις τες εκκλησίες, το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια... Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας».
Μετά την Αθωνιάδα Σχολή (στο Άγιο Όρος), όπου δάσκαλος του είναι ο Ευγένιος Βούλγαρης, που είχε αναλάβει και τη διεύθυνση της Σχολής, παραμένει στο Άγιον Όρος δύο χρόνια στην Ι. Μονή Φιλοθέου. Το 1760, εξέρχεται του Όρους ως ιερομόναχος και Γενικός ιεροκήρυκας της Ανατολής με εγκριτική άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχη. Πραγματοποιεί τρεις περιοδείες - Α':1760-1763, Β': 1763-1773, Γ':1775-1779. Από την Κρήτη, στις Κυκλάδες, στη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τα Επτάνησα, τη Μακεδονία (ιδιαίτερα τη Δυτική Μακεδονία), τη Θεσσαλονίκη, τη Βόρειο Ήπειρο, την Αχρίδα, το Μοναστήρι. Μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε 200 ελληνικά σχολεία!
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πρόωρους εκφραστές των ελληνικών εθνικών ιδεωδών και περιλαμβάνεται, επίσης, ως ξεχωριστή προσωπικότητα στη χορεία των Νεομαρτύρων. Παρόμοια άποψη, από αντιδιαμετρική θέση, εκφράζουν και οι εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικιστικής διανόησης, οι οποίοι τον θεωρούν είτε πράκτορα του σουλτάνου, είτε σπορέα της ελληνικής εθνικής ιδεολογίας στο αλβανικό έδαφος. Το μένος των Αλβανών εθνικιστών εναντίον του Πατροκοσμά εκδηλώθηκε και στην επέτειο των 300 χρόνων από τη γέννησή του, το 2014 στον εορτασμό της μνήμης του στο χώρο όπου μαρτύρησε στο Κολικόντασι.
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός και οι τελευταίες του ώρες
Παρακάτω ακολουθεί το μαρτύριο και ο απαγχονισμός του, όπως τον αφηγείται ο μαθητής του Ζήκος Μπιστρέκης. Στα μέρη του Μπερατιού (Βεράτι-Μπεράτ), τον Αύγουστο 1779, σημαντικοί μαθητές του Κοσμά του Αιτωλού έμμειναν λίγο πίσω, πραγματοποιώντας τοπικές αποστολές με οδηγίες του Αγίου στην περιοχή, ενώ εκείνος προχώρησε:
Ο Πάνος Κούλιας, γεροδεμένο παλληκάρι, λήσταρχος από τα μέρη της Βόνιτσας, που μετανόησε και έγινε πιστός του μαθητής. Ο Ζαφείρης Χριστοδουλίδης, ένας υπερδραστήριος εικοσιδυό χρονών, μαθητής του από το Γραμμένο Ιωαννίνων, με εμπειρία διδασκάλου από το σχολείο του Κοσμά Μπαλλάνου των Ιωαννίνων και του Κάστρου του Μπερατίου που είχε ιδρύσει ο ίδιος ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο άνθρωπός που κρατούσε σημειώσεις (τα φυλαχτάρια) σε κάθε κήρυγμα του Πατροκοσμά. Και ο Ιάκωβος, ο υποτακτικός του από το Άγιο Όρος, που ανταμώθηκε με τον Γέροντά του (Άγιο Κοσμά) μετά από πολύν καιρό. Κι όταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός βρισκόταν ήδη έξω από το Όρος στην πρώτη από τις τρεις μεγάλες περιοδείες του, οι τρεις αυτοί μαθητές του, δεν ήταν μαζί με τον Κοσμά, όταν έγινε το κακό.
Όμως, ο μαθητής του Ζήκος Μπιστρέκης ακολούθησε τον Κοσμά τον Αιτωλό στον Χότζα της περιοχής, όταν εκείνος στο χωριό Καλικόντασι προσκάλεσε για συνάντηση τον Πατροκοσμά. Αφηγείται, λοιπόν, από το μοναστήρι της Αρδονίτζας, όπου τον κλείσανε οι Τουρκαλβανοί την ημέρα του μαρτυρίου, λίγο πριν κρεμάσουν τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Λέει ο Ζήκος Μπιστρέκης, αφηγούμενος με την χαρακτηριστική γλώσσα της περιόδου:
«... Τέλος πάντων, επήγαμε (στο κονάκι του Χότζα) τέσσαρεις, εγώ με τον Διδάσκαλον και δύο παπάδες. Ήταν το κονάκι του Χότζα μία ώρα μακριά από την στράτα. Εμβαίνοντας μέσα στο κονάκι μας εδέχτηκαν. Είχε και άλλους ασεβείς εκεί έως δέκα πέντε. Ερωτά ο Χότζας αρβανίτικα άν έχη (ο Κοσμάς ο Αιτωλός) φιρμάνι. Αποκρίνεται ένας παπάς, κάνει τον δραγουμάνο και του λέγει ότι με φιρμάνι Βασιλικόν και με το θέλημα του Πατριάρχου (εγκριτική άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχη Σωφρονίου του Β').
»Εις ολίγον κράζει ο Χότζας έναν παπά και του λέγει: Έλαβα γράμμα από τον πασά (τον Κούρτ πασά, της περιοχής Βερατίου) για να τον στείλω εκεί, ότι κάτι θέλει να τον εξετάση. Οι χριστιανοί εκαρτερούσαν εις την εκκλησία να υπάγη ο Διδάσκαλος να τους διδάξη. Τότες ο Χότζας έβαλε ανθρώπους του και μας εφύλαγαν. Το βράδυ λέγει ο Χότζας θέλω να τον στείλω εις το Μπεράτι. Αποβραδίς απεφάσισεν να στείλη τον Διδάσκαλον εις το Μπεράτι και έκαμαν τ' άλογα χαζήρι (έτοιμα). Εβιαζόταν να μας στείλουν. Λέγει ο Χότζας: Όχι, μόνον την αυγή. Ως να μην κάμουν καμμίαν επανάστασιν ο κόσμος και τον εμποδίσουν.
»Γυρίζοντας πίσω να πάρω το ράσο, με έπιασαν οι ασεβείς, με παίρνουν το ράσον και με τα σκοπιά (τα ξύλα) με δέρνουν, με δέρνουν και δεν με άφησαν να πηγαίνω (μαζί με τον Κοσμά τον Αιτωλό και την συνοδεία των τουρκαλβανών). Τον παίρνουν τον Διδάσκαλον και τον βάνουν εις το άλογον και ότε πηγαίνουν παρακάτω κηνυγούν τον δραγουμάνο με τα σπαθιά και εκείνους που ακολουθούσαν. Τα άλογά των τα διώχνουν και πηγαίνουν μοναχοί τους μίαν και μισήν στράταν εις το ποτάμι. Και εκεί εξεπέζευσάν τον από το άλογον. Και αυτός τους είπεν να τον αφήσουν να προσευχηθεί. Και τον άφησαν, και καθώς επροσευχόταν ευλόγησε σταυροειδώς.
»"Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν", εψιθύρισε. Εκεί ήταν ένα δένδρο και εβγάζοντας το σχοινίον από το άλογον και καθώς εδέναμεν τον θρόνον με τον σταυρόν, έτσι τον έδεσαν από τον λαιμόν και το έπνιξαν. Του είπαν πρωτήτερα να του δέσουν τα χέρια και αυτός τα εσταύρωσεν μόνος του. Και έτσι επαρέδωσεν την αγίαν του ψυχήν εις χείρας του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. 1779 Αυγούστου 24, ημέρα Σάββατον. Και ευθύς τον εγύμνωσαν από όλα τα τα φορέματα όπου είχεν έξω από ένα παλαιοβράκι, όπου δεν το έβγαλαν και τον έρριψαν στο ποτάμι (τον Άψω ποταμό)...»
Η σορός του απαγχονισμένου Αγίου Κοσμά βρέθηκε μετά από έρευνα στον Άψω ποταμό και ο πρώτος ενταφιασμός του έγινε στο νεκροταφείο, στο Κολικοντάσι. [...]
Πηγή: Ελευθέριος Τζιόλας slpress.gr, i-epikaira.blogspot.com
