Ο ευλογημένος π. Γεώργιος Βαλσαμάκης (+27 Οκτωβρίου 1947)


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Του Θεολόγου Μ. Μαστορή

Ο π. Γεώργιος Βαλσαμάκης, γεννήθηκε στη 1 Ιανουαρίου 1880, εις Πριμικίριον, Ι. Μ. Νικομήδειας, Μικράς Ασίας. Καταγόταν από Ιερατική οικογένεια, των γονέων, "ὧν τὰ ὀνόματα εἰσὶ, Ιωάννης Πρεσβύτερος, και Μαλατινή Πεσβυτέρα" , που είχαν 6 τέκνα, εκ των οποίων 2 ηξιώθησαν της Ιερωσύνης. Στα νεανικά του χρόνια, ήρε τον σταυρό της μετανάστευσης προς την Αμερική, εξ αιτίας του Λαού των Τσετών. Νυμφεύτηκε το έτος 1903, την Ευστρατία Πριμικυρλίδη και απέκτησαν 4 τέκνα. Σε ηλικία 33 ετών χειροτονήθηκε Ιερεύς, και ανέλαβε την Ενορία του Πατρός του Ιερέως, των Αγίων Θεοδώρων. Το 1922, κατά την Μικρασιατική Καταστροφή, ήλθε στην Ελλάδα. Πρωτίστως, στο Βελεστίνο Βόλου, έπειτα στο Ζυγός Καβάλας, και εν' τέλει, αφού επληροφορήθη ότι στο Παλαιοχώριον Παγγαίου υπάρχουν "Κοντοχωριανοί" του, πήγε και εγκατεβίωσε εκεί, έως την κοίμηση του.

Μετέτρεψε το μουσουλμανικό τέμενος που υπήρχε στο Παλαιοχώρι, σε Ορθόδοξο Ναό του Αγίου Αποστόλου Θωμά το 1924, στον οποίο διετέλεσε πρώτος εφημέριος. Ηξιώθη του ιαματικού χαρίσματος και με την δύναμη της προσευχής του επιτελούσαι πλείστα θαυμαστά σημεία! Είχε μέσα του το Θείον πυρ να φλέγει πάντοτε και να το μεταδίδει σε όσους έτρεχαν στο επετραχήλιον του, με καλοσύνη και παρηγοριά, αφιλοχρήματος και φιλακόλουθος. Τιθείς υπέρ ποιμνίου αυτού. Προστρέχων σε όποιον κινδύνευε, είχε ανάγκη και χρειαζόταν βοήθεια. Θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. (Μτθ. 9,35). Ενσαρκώνοντας τον λόγον του Κυρίου, εις το Ιερόν Ευαγγέλιον, ὅ λέγει: Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε. (Μτθ. 10, 8). Προγνώριζε 7 ημέρες πριν, την μέρα και την ώρα της κοιμήσεως του, την οποία ανακοίνωσε στους οικείους του, λέγων επιπροσθέτως, πως θα έπαιρνε μαζί του τον υιό του, Δημήτριο. Την τελευταία εβδομάδα που ήτω στον κράβατον της ασθενείας, ψυχοραγών, του πήγαν μια βαριά ασθενούσα γυναίκα, την οποία και μόνο με την ευλογία του που σταύρωσε, την εθεράπευσε! Παράλυτη κατά πηγές. Τη Κυριακή, 27 Οκτωβρίου 1947 και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο τότε εφημέριος του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου π. Παράσχος Τασιούδης, επήγε και τον εκοινώνησε στην οικία του, και στις 11:15' παρέδωσε την ψυχή του, στα χέρια του Αγίου Θεού, σε ηλικία 67 ετών.
Τρεις ημέρες παρέμεινε το σώμα του στον Ι. Ναό του Αποστόλου Θωμά, ζεστό και εύκαμπτο, περιμένοντας οι δικοί του άνθρωποι, τον στρατιωτικό γιο του "Δημητρό" που ως προείπε "θα τον πάρω μαζί μου". Έτσι έγινε, διότι ερχόμενος προς το χωριό, οι αντάρτες τον φόνευσαν στα Κερδύλια Σερρών. Μόλις μαθεύτηκε ο μαρτυρικός θάνατος του γιου του, τελέστηκε την τρίτη ημέρα η έξοδιος ακολουθία του Πατρός, και με πομπή κατευθύνθησαν στον Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού, όπου και τάφηκε όπισθεν του Ιερού Βήματος.
Μία γυναίκα που κατοικούσε κοντά στο Ναό, έβλεπε τις τρεις επόμενες ημέρες, τα μεσάνυκτα, μια στήλη φωτός να πέφτει επάνω του μνήματος του.

Το 1968, με τις ευλογίες του τότε Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου, ο υιός του Ιωάννης, ως Πρόεδρος Κοινότητας, μερίμνησε διά την ανέγερση του Νέου, σημερινού Καθεδρικού Ι. Ναού Αποστόλου Θωμά, εις μνήμην του Ιερέως πατέρα του.
Είθε ο Πανάγαθος Θεός, δι' ευχών του π. Γεωργίου, να μας χαρίζει το μέγα και πλούσιο Αυτού έλεος! Αμήν.

Απολυτίκιον. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Μικρασίας τον γόνον, των πιστών καταφύγιον, Παλαιοχωρίου προστάτην και θερμόν αντιλήπτορα, Γεώργιον τον νέον οι πιστοί, τιμήσωμεν εν ύμνοις ιεροίς, ιατρείας γαρ παρέχει παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρουμένω διά σου θεία ιάματα.

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!