Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ
«..εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστι..;» (Λουκᾶ 6,32)
Γιὰ νὰ πιστέψη κάποιος μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά του, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, θὰ πρέπη νὰ παραμερίση τὴν λογική του. Τὰ δόγματα τῆς πίστεώς μας γιὰ ὅλους, μορφωμένους καὶ ἀγραμμάτους, εἶναι ἕνα μυστήριο καὶ ὡς γνωστὸν «οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν». Τὸ μυστήριο τὸ πλησιάζει ὁ χριστιανὸς μὲ ἄδολη καρδιὰ καὶ μὲ πίστη.
Ὅπως ὅμως ἀκούσαμε στὸ σημερινό μας Εὐαγγέλιο, ὄχι μόνο τὰ δόγματα περὶ Θεοῦ τῆς πίστεώς μας προυποθέτουν τὴν ὑπέρβαση τῆς λογικῆς, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἠθική της διδασκαλία. Πῶς διαφορετικὰ νὰ ἀποδεχθοῦμε τὰ ὅσα σπουδαῖα καὶ μοναδικά μᾶς ἐδίδαξε τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο περὶ τῆς ἀγάπης, ἐὰν δὲν παραμερίσουμε τὴ λογική; Γιατί, μᾶς ἐξήγησε, πρέπει νὰ ἀγαποῦμε ἀκόμη καὶ τοὺς ἐχθρούς μας; Γιατί ὀφείλομε νὰ δανείζωμε ἀκόμη καὶ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν ἐλπίζομε νὰ ξαναπάρωμε ὅσα τοὺς προσφέραμε μὲ φιλικὴ διάθεση; Γιατί νὰ εὐεργετοῦμε ἐκείνους ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν πρόκειται νὰ δοῦμε κάτι καλὸ ἐκ μέρους των; Στὰ ἐρωτήματα αὐτά, πού γιὰ ἕναν λογικὸ ἄνθρωπο εἶναι εὔλογα, ἀπόλυτα σωστά, ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ Νομοθέτου μας, εἶναι πέρα ἀπὸ τὴ λογική, ἀφοῦ θεμελιώνεται στὴν πίστη μας. Στὴν ἀκλόνητη πίστη μας περὶ τοῦ Θεοῦ.
Ἡ μὲν λογική μας θέλει νὰ ἀγαπᾶμε ὅσους μᾶς ἀγαποῦν, νὰ δανείζομε ἐκεῖ ὅπου περιμένομε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ δανείου μας, νὰ εὐεργετοῦμε ὅσους μᾶς εὐεργετοῦν, ἡ πίστη μας ὅμως ἀπαιτεῖ τὰ ἀντίθετα. Γιατί; Διότι ὁ Θεός, στὸν ὁποῖον πιστεύομε καὶ στὸν Ὁποῖον ἔχομε ἐμπιστευθῆ τὴν ζωή μας, συμπεριφέρεται διαφορετικὰ ἀπ’ ὅ,τι ἀπαιτεῖ ἡ λογική μας. Ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ, εὐεργετεῖ μόνο ἐκείνους πού τὸν σέβονται καὶ τὸν πιστεύουν καὶ τὸν λατρεύουν; Ἐκεῖνος ἀντίθετα, «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. 5,45). Ἐκεῖνος εἶναι καλὸς καὶ εὐεργετικός, «χρηστὸς ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς» (Λουκᾶ 6,35).
Ἑπομένως, σύμφωνα μὲ ὅσα εἴπαμε προηγουμένως, ὄχι μόνο γιὰ νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν πίστη μας, τὰ ὑψηλὰ καὶ μοναδικά της δόγματα, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀποδεχθοῦμε καὶ ἐφαρμόσουμε καί τὰ ἠθικά της διδάγματα, ἀπαιτεῖται νὰ ταπεινώσουμε τὴ λογική μας καὶ νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μὲ ὁδηγὸ τὴ λογική μας καὶ θέτοντας μία σειρὰ ἀπὸ ἀτέλειωτα γιατί, οὐδέποτε θὰ ἀποδεχθοῦμε καὶ θὰ θελήσουμε νὰ τηρήσουμε τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ μας καὶ νὰ ἀγαπήσουμε καὶ αὐτὸν τὸν ἐχθρὸν ἢ νὰ δανείσουμε χρήματά μας σὲ ἐκεῖνον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον δὲν πρόκειται νὰ πάρωμε ὄχι τόκο, ἀλλὰ οὔτε αὐτὸ τὸ κεφάλαιο.
Πίστη, λοιπόν, μᾶς χρειάζεται, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, πίστη στὸν Ἀρχηγὸ τῆς πίστεως μας στέρεη καὶ θερμὴ γιὰ νὰ θέσωμε σὲ ἐφαρμογὴ τὰ ὡραῖα καὶ σωτήρια διδάγματα τῆς Εὐαγγελικῆς ἠθικῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐχθροί τῆς πίστεώς μας θὰ τὰ εἰρωνεύονται πάντοτε, θὰ τὰ θεωροῦν ἀνεδαφικὰ καὶ ἀνεφάρμοστα. Ἀφοῦ ἔκοψαν τοὺς δεσμοὺς των μὲ τὴν πίστη τῶν πατέρων τους καὶ ζοῦν «χωρὶς Χριστοῦ... ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόσμω» (Ἐφεσίους 2,12) δὲν πρόκειται νὰ εἶναι καὶ ἠθικοὶ ἄνθρωποι, ὅπως τοὺς θέλει ὁ Χριστός.
Εἶναι στενή, στενότατη ἡ σχέση πίστεως καὶ ἠθικῆς. Ἀκόμη καὶ στὸ θέμα τῆς ἀγάπης, τὸ ὁποῖο ἔθιξε τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο. Κάποτε μένομε ἔκθαμβοι μπροστὰ στὴν εὐγένεια ἢ τὴν «καλωσύνη» κάποιων αἱρετικῶν καὶ ἀποροῦμε, πῶς ἄνθρωποι χωρὶς τὴν ἀληθινὴ πίστη, ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἐχθροί τῆς ἀλήθειας παρουσιάζουν τέτοιο φαινόμενο μεγάλης προσήνειας, εὐγένειας καὶ ἀγάπης. Δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἐντυπωσιάζει αὐτὸ τὸ φαινόμενο: τοῦ ἄπιστου ἀνθρώπου μὲ καλωσυνάτη, μελιστάλακτη μορφή. Ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ θὰ μᾶς ἐξηγήση, ὅτι μπορεῖ νὰ συμβῆ κάτι τέτοιο, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς ὁ φοβερὸς καὶ ἀπαίσιος διάβολος μπορεῖ νὰ πάρη μορφὴ ἀγγέλου προκειμένου νὰ ἐξαπατήση τὸν ἄνθρωπο. Τὴν τακτική του ἀκολουθοῦν καὶ τὰ ὄργανά του, πού εἶναι οἱ διάφοροι αἱρετικοί. Ἐμφανίζονται ὡς ἄνθρωποι ἀγάπης, ἰδίως στὸν καιρὸ τῆς δυστυχίας μερικῶν, γιὰ νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς ἀφελεῖς νὰ πιστέψουν, ὅτι δὲν χρειάζεται ἡ πίστη, ὅπως εἴπαμε, γιὰ νὰ τηρήση κάποιος ἀκριβῶς τὸν νόμον τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.
«οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ. Καὶ οὐ θαυμαστόν. Αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός...» (Β΄Κορ. 11,13-14).
Μᾶς χρειάζεται, λοιπόν, πίστη θερμὴ καὶ γνήσια, γιὰ νὰ εἴμαστε κατὰ πάντα ἐντάξει μὲ τὴν χριστιανική μας ἠθικὴ καὶ μάλιστα στὸ κεφάλαιο τῆς ἀγάπης. Ἂς ρίξωμε ἕνα βλέμμα στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἂς θυμηθοῦμε παραδείγματα ἀδελφῶν μας χριστιανῶν, πού ἀγάπησαν τοὺς ἐχθροὺς των, πού δὲν ἐμίσησαν ὅσους τοὺς ἐμίσησαν καὶ τοὺς κατεδίωξαν μάλιστα μέχρι θανάτου. Ἂς φέρωμε μπροστὰ στὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας τοὺς ἁγίους μάρτυρες, πῶς ὑπέμειναν τὰ φρικτὰ βασανιστήρια, χωρὶς νὰ δείξουν τὸ παραμικρὸ ἴχνος μίσους καὶ ἀποστροφῆς στοὺς βασανιστὲς των. Προπάντων ἂς θυμηθοῦμε τὸν Κύριό μας ἐπάνω στὸ σταυρὸ τοῦ μαρτυρίου Του νὰ συγχωρῆ καὶ νὰ εὔχεται ὑπὲρ τῶν σταυρωτῶν Του. «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι». Ἀμὴν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
