Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«Ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον» (Πράξ.11,25)
Καὶ σήμερα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, συνεχίζομε στή Θεία Λειτουργία νὰ διαβάζομε στὴ θέση τοῦ Ἀποστόλου περικοπὲς ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Ἡ ἀνάγνωση αὐτή, πού συνεχίζεται ὅλη τὴν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου, μᾶς μεταφέρει νοερὰ στὶς πρῶτες καὶ ἔνδοξες ἡμέρες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα. Ἔτσι βλέπομε καὶ θαυμάζομε καὶ πρόσωπα καὶ γεγονότα πρωτόγνωρα, πού τὰ ἔβλεπε καὶ τὰ ἐθαύμαζε κυρίως ὅλος ὁ κόσμος, πού δὲν ἦταν ἀκόμη στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα δὲ αὐτὰ ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς ἀρχέγονης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐξόχως διδακτικὰ γιὰ ὅλους μας, καὶ ποιμένες καὶ ποίμνιο. Ὅπως γιὰ παράδειγμα, αὐτὸ πού ἀκούσαμε στὸν σημερινὸ Ἀπόστολο, καὶ ἀναφέρεται σέ ὅ,τι συνέβη μὲ τὸν Ἀπόστολο τότε Βαρνάβα, τὸν θεωρούμενο ἱδρυτὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴ μεγαλόνησο Κύπρο.
Αὐτὸ τὸ γεγονός, πού κατὰ τὴν γνώμη μας εἶναι ἀξιοπρόσεκτο, εἶναι τὸ ἑξῆς: Ἔδωσε τότε ὁ Θεὸς καὶ πολλοὶ κάτοικοι τῆς Ἀντιόχειας ἐπίστευσαν στὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἀξιώθηκαν μάλιστα πρῶτοι στὸν κόσμο νὰ ὀνομασθοῦν χριστιανοί. Γιὰ τὴν καλύτερη κατήχησή καὶ στερέωση τους στὴν πίστη ἐκάλεσαν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸν Ἀπόστολο Βαρνάβα, μία πραγματικὰ ἁγία ψυχή, μὲ καρδιὰ προπάντων πού ξεχείλιζε ἀπὸ αἰσθήματα ἀγάπης καὶ συμπόνιας γιὰ τὸν πλησίον του. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἔλεγαν, ὅσοι ἤξεραν τὸν χαρακτήρα του, «υἱὸν παρακλήσεως», δηλαδὴ παιδὶ τῆς ἀγάπης, τῆς παρηγοριᾶς…
Πράγματι ὁ ἅγιος Βαρνάβας ἄφησε τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἔφθασε στὴν Ἀντιόχεια, προκειμένου νὰ συνδράμη τὴ νέα ἐκεῖ Ἐκκλησία. Παρὰ τὴν ἐξαιρετικὴ ὅμως τιμή, πού τοῦ ἐπιφυλάχθηκε, ὁ Βαρνάβας γρήγορα ἀντιλήφθηκε, ὅτι δὲν ἦταν τόσο, ὅσο ἀπαιτοῦσαν οἱ περιστάσεις, ἐπαρκής σ’ αὐτὸ τὸ ἔργο τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης τῶν χριστιανῶν μιᾶς πόλεως, κατ’ἐξοχήν πολυάνθρωπης καὶ σπουδαίας ἀπὸ ἀπόψεως πολιτιστικῆς καί παιδείας. Ἐκεῖνα τὰ χρόνια ἡ Ἀντιόχεια εἶχε τέτοια φήμη, ὥστε τὴν ὀνόμαζαν Ἀθήνα τῆς Ἀνατολῆς, «Συριάδες Ἀθῆναι».
Καὶ τότε τί κάνει ὁ Βαρνάβας, ὅταν κατάλαβε ἡ εὐλογημένη ἐκείνη καὶ ταπεινὴ ψυχή, ὅτι οἱ δυνάμεις του οἱ πνευματικὲς εἶναι λίγες γιὰ ἕνα τέτοιο λαό; Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ νικᾶ κάθε ἐγωιστικὴ διάθεση, καταπατεῖ γενναία κάθε πειρασμὸ προσωπικῆς προβολῆς καὶ πρωτείων καὶ μόνος του ἀποφασίζει νὰ καλέση κάποιον πού τότε ἦταν πολὺ ἀνώτερός του γιὰ νὰ κρατήση τὰ ἡνία τῆς καινούργιας Ἐκκλησίας. Τότε ὁ ταπεινὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ «ὁ πολὺ χρηστὸς καὶ ἀφελής, ὅπως ὡραῖα παρατηρεῖ ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, ἦλθεν ἐπὶ τὸν ἀθλητήν, ἐπὶ τὸν στρατηγόν, ἐπὶ τὸν μονομάχον, ἐπὶ τὸν λέοντα..» δηλαδὴ ἀνέβηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας καὶ ζήτησε ἐπιμόνως νὰ βρῆ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος μόλις εἶχε ἐπιστρέψει στὸ Χριστό.
Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπεισόδιο, πού μᾶς περιγράφει μὲ λίγα λόγια ὁ ἱερὸς συγγραφέας τοῦ βιβλίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, τὸ ὁποῖο ἀξίζει νὰ σχολιάσουμε ἐποικοδομητικά, πρὸς ὠφέλειά μας. Διότι πόσοι ἀλήθεια συμπεριφέρονται, ὅπως ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας! Πόσοι ἔχουν τὴν αὐτογνωσία του καὶ προπάντων τὸ ψυχικὸ σθένος, τὴν παλληκαριὰ του νὰ ὁμολογήσουν τὴν ἀνωτερότητα τοῦ ἄλλου! Πόσοι ἀκόμη καὶ τότε πού διαισθάνονται ὅτι δὲν θὰ μπορέσουν νὰ ἀνταποκριθοῦν σὲ τόσο ὑψηλὰ καθήκοντα, παραιτοῦνται καὶ γιὰ τὸ καλὸ τῶν συνανθρώπων τους δέχονται κάποιος ἄλλος, πράγματι ἀνώτερός τους, μὲ προσόντα περισσότερα καὶ ἱκανότητες πιό πολλές, νὰ ἔλθη στὴ θέση τους γιὰ τὸ συμφέρον τῶν πολλῶν. Σπάνια τέτοια παραδείγματα ἀνώτερων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εὐχαρίστως ταπεινώνονται καὶ ἀναγνωρίζοντας τὰ χαρίσματα τοῦ ἄλλου παραμερίζουν γιὰ νὰ καταλάβη ἐκεῖνος τὴ θέση τους. Ὅ,τι δηλαδὴ ἔκαμε ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας, πού ἔσπευσε νὰ καλέση τὸν πολὺ ἀνώτερό του, ἔστω πρὶν λίγο σκληρὸ διώκτη τῆς Ἐκκλησίας, Ἀπόστολο Παῦλο, γιὰ νὰ συμπράξη στὴν ἑδραίωση τῆς νεοπαγοῦς Ἐκκλησίας τῆς μεγάλης Ἀντιοχείας.
Πρέπει βέβαια νὰ μὴ μᾶς διαφεύγη τὸ γεγονός, ὅτι οἱ πράξεις αὐτές, πού σχετίζονται μὲ τὸν ἔμφυτο ἐγωισμό, εἶναι πράξεις γενναίων, σπάνιων ψυχῶν. Πραγματικὰ μεγάλων ἀνθρώπων! Διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος, πολλά μπορεῖ νά θυσιάση, ἀλλά δύσκολα θυσιάζει τὸ ἐγώ του. Ἔστω καὶ ἂν γνωρίζη καλά, ὅτι τοῦτο θὰ εἶναι πρὸς ὄφελος τῶν πολλῶν. Ἂς μὴ λησμονοῦμε ὅτι αὐτὴν τὴν ἀρετὴ τὴν ἀξιοζήλευτη τὴν θαυμάσαμε σ’ ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος σύμφωνα μὲ τὴν κρίση τοῦ Κυρίου μας εἶναι ὁ μεγαλύτερος σὲ πνευματικὴ ἀξία ἀπὸ ὅλους τους ἀνθρώπους. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος δὲν εἶπε τὸν περίφημο ἐκεῖνο λόγο «ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι»; (Ἰωάν.3,30). Ἐγώ, δηλαδὴ, τελείωσα! Ἐκεῖνος, ὁ Χριστὸς πρέπει νὰ αὐξάνη, νὰ δοξάζεται καὶ νὰ μεγαλύνεται, ἐγὼ πιὰ νὰ μικραίνω, νὰ χάνωμαι… Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί, καὶ τόση ἀταξία βασιλεύει στὸν κόσμο. Μέσα στὴν κοινωνία μας, στὶς διάφορες θέσεις, δὲν εἶναι πάντα οἱ ἄξιοι, οἱ ἱκανοί, οἱ πλέον προσοντοῦχοι. Αὐτοὶ, ἴσως καὶ λόγω μετριοφροσύνης, εἶναι στὴν ἄκρη, κάποτε σ’ αὐτὸ πού ὀνομάζομε περιθώριο. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία ὀφείλεται στὸ ὅτι περίσσεψε ὁ ἐγωισμὸς καὶ λιγόστεψε τόσο πολὺ ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ αὐτογνωσία, ἡ ψυχικὴ γενναιότητα. Εἴθε διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρνάβα καὶ προπάντων τῆς θείας Χάριτος ἡ ὀρθοφροσύνη καὶ ἡ φιλαλληλία νὰ διορθώσουν αὐτὴν τὴν κοινωνικὴ ἀταξία καὶ ἀπρέπεια. Ἀμὴν!
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
