Η Κόλαση και οι Ιεχωβάδες


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«…καὶ ὀργισθείς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῶ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον αὐτῶ». (Ματθ.18,34).
Τὴν παραβολὴ τῶν μυρίων ταλάντων διαβάσαμε σήμερα κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. Ἀπὸ ὅλη δὲ τὴν ἀποκαλυπτικὴ αὐτὴ παραβολὴ τοῦ Κυρίου μας θὰ μελετήσουμε πιὸ προσεκτικὰ τὸν προτελευταῖο στίχο της. Ἐκεῖ ὅπου περιγράφεται ἡ φοβερὴ καὶ σκληρὴ τιμωρία, πού ἐπέβαλε ὁ κύριος στὸν ἀχάριστο δοῦλο του. Σ ἐκεῖνον τὸ δοῦλο, ὁ ὁποῖος γιὰ ἐλάχιστα χρήματα πού τοῦ ὄφειλε ἕνας ἄλλος δοῦλος καὶ σύντροφος του παρὰ λίγο νὰ τὸν πνίξει, ἐπειδὴ δὲν τὸν εἶχε ἐξοφλήσει. Καὶ συνέβη αὐτὸ τὸ θλιβερὸ συμβὰν ἀνάμεσα στοὺς δούλους αὐτούς, ὅταν πρὶν λίγο μόλις χρόνο ὁ κύριος εἶχε χαρίσει ἕνα τεράστιο ποσὸ στὸν σκληρὸ καὶ ἀνελεήμονα δοῦλο. Τότε, τὴ στιγμὴ τῆς ἀδικίας, ὁ κύριος ἐπέβαλε τὴν τιμωρία τὴν πρέπουσα: Ὀργισμένος ἀπὸ τὴν τελείως ἀνάρμοστη στάση τοῦ δούλου τοῦ πρώτου, τοῦ μεγαλοοφειλέτου, τὸν παρέδωσε στοὺς βασανιστὲς μέχρις ὅτου ἐξοφλήσει τὸ χρέος του.


Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ μείνουμε γιὰ λίγο βλέποντας μὲ φόβο τί σκληρὴ τιμωρία ὑπέστη ἀπὸ τὸν φιλάνθρωπο κύριο ὁ δοῦλος πού εἶχε τὸ τεράστιο χρέος στοὺς ὤμους του. Εἶναι ἀνάγκη νὰ σχολιάσουμε τὸ σημεῖο αὐτὸ τῆς παραβολῆς τῶν μυρίων ταλάντων μὲ τοὺς ὀφειλέτες δούλους καὶ τὸν γενναιόδωρο κύριο γιὰ νὰ διαλύσουμε κάποια πάλι πλάνη τῶν αἱρετικῶν χιλιαστῶν. Ποιὰ πλάνη των; Τήν ἑξῆς: Ὅτι κόλαση ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ δὲν ὑπάρχει. Καὶ εἶναι ἀνύπαρκτη ἡ κόλαση τοῦ Θεοῦ, διότι κατὰ τὴ γνώμη τους μετὰ θάνατον ἐκμηδενίζονται, χάνονται οἱ ἁμαρτωλοί. Καὶ ἀφοῦ ἁμαρτωλοὶ μετὰ θάνατον δὲν ὑπάρχουν, ἄρα συμπεραίνουν καὶ κόλαση δὲν ὑπάρχει. «Φάγωμεν, λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὴν τόσο βολικὴ θεωρία τους, καὶ πίωμεν, διότι αὔριον ἀποθνήσκομεν, καὶ δὲν πρόκειται νὰ δώσουμε λόγο τῶν πράξεων καὶ τοῦ ἁμαρτωλοῦ βίου μας σὲ κανέναν…».

Τέτοια διδάσκουν οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ ἰεχωβᾶ καὶ καθησυχάζουν τὰ μέλη τῆς «ἐκκλησίας» των. Καὶ ἀπὸ ἐδῶ φαίνεται πόσο πνεῦμα ὑλιστικὸ ἔχει εἰσχωρήσει στὴ θρησκευτικὴ θεωρία τους. Ὅπως ὅμως ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἔχουν τὰ πράγματα πού μᾶς ἀφοροῦν ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς δὲν ἔχουν ἔτσι ὅπως τὰ σχεδίασαν μὲ τὴ λεηλασία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πού ἔχουν κάμει οἱ χιλιαστές. Ὅπως εἴδαμε στὸ Εὐαγγέλιό μας ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὤφειλε τὸ τεράστιο ποσό, καί ὁ ὁποῖος παρακαλώντας τὸν κύριό του ξεχρεώθηκε χωρὶς νὰ πληρώσει τὸ παραμικρό, ὁ ὁποῖος τέλος κόντεψε ἀπὸ ὀργὴ νὰ πνίξει τὸν συνάδελφο του διότι τοῦ χρωστοῦσε ἐλάχιστα χρήματα, ὁ δοῦλος ἐκεῖνος τιμωρήθηκε πολὺ σκληρά. Παραδόθηκε στὰ βασανιστήρια μέχρι νὰ ἐξοφλήσει τὸ ἀνεξόφλητο χρέος του. Δηλαδὴ παραδόθηκε ὁ δυστυχὴς καὶ ἀχάριστος καὶ ἀνελεήμων σὲ κόλαση αἰώνια. Τοῦτο σημαίνει γιὰ ὅλους μας, ὅτι ὁ κύριος της παραβολῆς δὲν διακρινόταν μόνο γιὰ τὴν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία του, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴ δικαιοσύνη του. Εἶχε ἀγάπη πολλή, ἀλλὰ δὲν τοῦ ἔλειπε καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ δικαίου.

Καθὼς εἴμαστε ὅλοι ἁμαρτωλοί, ἄλλος λίγο, ἄλλος πολύ, ὅλοι ἐπιθυμοῦμε μόνο Ἀγάπη νὰ εἶναι ὁ Θεός. Μόνο Ἀγαθοποιός. Οὐδέποτε τιμωρός. Τὴν τιμωρία του ὅμως τὴν δίκαιη ἐμεῖς τὴν προκαλοῦμε μὲ τὶς ἁμαρτίες μας. Τὸ ζήτημα ὅμως αὐτὸ ἀκόμη περισσότερο περιπλέκεται ἀπὸ τὴ θεωρία τῶν χιλιαστῶν, ὅτι ὁ ἁμαρτωλὸς δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τὴν θεία τιμωρία, διότι ἐκμηδενίζεται, χάνεται. Ἀλλὰ εἴδαμε κάτι τέτοιο στὸ σημερινό μας Εὐαγγέλιο; Ὁ ἄδικος καὶ κακὸς ἐκεῖνος δοῦλος ὄχι μόνο δὲν ἐκμηδενίσθηκε, ἀλλὰ κλείσθηκε σὲ φοβερὴ φυλακὴ μὲ ἀτελείωτα βάσανα. Γιὰ φυλακὴ ἐπίσης ὁμιλεῖ ἡ Ἁγία Γραφή, ἐκεῖ ὅπου διαγράφεται τὸ δόγμα τῆς εἰς ἅδου καθόδου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Ἐν ὧ καὶ τοῖς ἐν φυλακὴ πνεύμασι πορευθείς ἐκήρυξεν» μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στὴν Α΄Καθολικὴ Ἐπιστολή του. (3,19). Ἀκόμη πιὸ φοβερή μᾶς παρουσιάζει αὐτὴν τὴν φυλακὴ ὁ Ἀδελφόθεος Ἰούδας στὴν Καθολικὴ Ἐπιστολὴ του γράφοντας γιὰ τοὺς ἐκπεσόντας ἀγγέλους «ἀγγέλους τε τούς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον οἰκητήριον εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς αἰδίοις ὑπὸ ζόφον τετήρηκεν». (στ.6).

Δυστυχῶς, λοιπόν, γιὰ τοὺς χιλιαστὲς οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀμετανόητοι, μετὰ τὴν τελευταία τους πνοή, δὲν ἐκμηδενίζονται, ἀλλὰ εἶναι ὑπόλογοι ἐνώπιόν της Θείας Δικαιοσύνης γιὰ ὅσα ἔπραξαν μὲ τὴν Ἀνοχὴ Του κάτω στὴ γῆ. Νόμος τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει ἀπαράβατος «…ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν,μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις». (Ἑβρ. 9,27).

Αὐτὰ ὅλα πρέπει ὅλοι νὰ τὰ ἔχουμε στὸ νοῦ μας. Οἱ δὲ χιλιαστὲς ἂς παύσουν νὰ βαυκαλίζουν, νὰ παραπλανοῦν καὶ καθησυχάζουν τοὺς ὀπαδοὺς των μὲ τέτοιες θεωρίες, τὶς ὁποῖες ὑποστηρίζουν οἱ ὑλιστὲς καὶ ἄθεοι. Καὶ Παράδεισος ὑπάρχει καὶ κόλαση ἐπίσης. Κόλαση πού ἑτοιμάσθηκε ἀπὸ τὸν δικαιοκρίτη Θεὸ ὄχι γιὰ τὰ πλάσματά Του, τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ «τῷ διαβόλω καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ». (Ματθ. 25,41). Καὶ δυστυχῶς καὶ γιὰ ἐκείνους πού περιφρόνησαν τὸν φιλάνθρωπο Θεό, ὅπως ὁ πρῶτος δοῦλος τῆς σημερινῆς παραβολῆς, καὶ ἀκολούθησαν τὸ δρόμο τοῦ διαβόλου, δηλαδὴ τὸ μίσος καὶ τὴν κακία.

Εἴθε ὁ Κύριος, ὁ ἐλεήμων καὶ πολυέλεος, νὰ μᾶς δώσει τέλη χριστιανικά, μὲ μετάνοια καὶ πίστη, ὥστε νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὴν φοβερὴ κόλαση. Ἀμὴν

+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!