«Θέατρο» του κόσμου (Σεβ. Μητρ. Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος)


Ανάγνωση σε 3.4 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«θέατρον εγενήθημεν τώ κόσμω» (Α΄ Κορ. 4,9)
Γίναμε θέατρο στον κόσμο, ακούσαμε, αγαπητοί αδελφοί, στον σημερινό Απόστολο της Θείας Λειτουργίας. Η φράση αυτή από την πρώτη πρός Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου έχει την ίδια σημασία που έχει και σήμερα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Έχει, όπως αντιλαμβάνεσθε, όχι καλή έννοια, αν και σχετίζεται με τη ζωή των αγίων του Χριστού Αποστόλων. Εδώ από βαθειά ταπεινοφροσύνη κινούμενος ο άγιος Παύλος συναριθμεί στα δεινά και στις θλίψεις του όλους τους Αποστόλους και εξ ονόματός των εκθέτει χωρίς να ντρέπεται τη μαρτυρική ζωή των.


«Γίναμε θέατρο…» οι Απόστολοι, γράφει ο Απόστολος. Γίναμε το κέντρο των συζητήσεων και της περιέργειας του κόσμου. Και αυτό συνέβη όχι κάνοντας το κακό, δημιουργώντας θόρυβο γύρω μας για πράγματα μικρά και ασήμαντα, αλλά θέλοντας ως απεσταλμένοι από τον Χριστό να «μαθητεύσουμε», να διδάξουμε όλα τα έθνη να πιστεύσουν στον αληθινό Θεό και να συμμορφώσουν οι πάντες τα ήθη τους με πρότυπο και οδηγό το ιερό Ευαγγέλιο. Επειδή όμως στο έργο και την αποστολή μας αυτή αντέδρασαν με λύσσα και πρωτοφανή κακία και οι ηγέτες των λαών, πολιτικοί και θρησκευτικοί, και όσοι είχαν συμφέρον να μείνη ο λαός στην παλιά θρησκεία του ψεύδους και στα παλιά και διεφθαρμένα ήθη, γι’ αυτό και γίναμε «θέατρο του κόσμου», ώστε οι περισσότεροι να μιλούν για μας σαν να είμασταν οι χειρότεροι επαναστάτες και να μας περιγελούν και μας διαπομπεύουν.

Παρατηρώντας με τη σκέψη μας αυτό το φαινόμενο θυμόμαστε εκείνο τον κάπως παράξενο προφητικό λόγο του Κυρίου μας: «Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Ματθ.10,34). Τέτοια αναστάτωση στους κόλπους της κοινωνίας θα προκαλούσε το κήρυγμά Του! Ακριβώς αυτό το ρήμα εχρησιμοποίησαν οι αντίπαλοι των Αποστόλων στη Θεσσαλονίκη, όταν φώναζαν και ωρύονταν μπροστά στους άρχοντές των εναντίον των αγίων Αποστόλων: «οι την οικουμένην αναστατώσαντες ούτοι και ενθάδε πάρεισιν» (Πράξ.17,6). Δηλαδή, πάρετε τα μέτρα σας, διότι αυτοί που έχουν αναστατώσει την οικουμένη ήλθαν και εδώ…! Και με την πάροδο του χρόνου δυστυχώς το μίσος εναντίον των Αποστόλων επεκτάθηκε και στους απλούς πιστούς χριστιανούς. Και εκείνοι, όπως οι διδάσκαλοί τους, έγιναν θέατρο του κόσμου. Γι αυτό ο Απόστολος παρηγορώντας αυτούς τους ηρωικούς χριστιανούς τους γράφει τα εξής πατρικά λόγια: «…πολλήν άθλησιν υπεμείνατε παθημάτων, τούτο μέν ονειδισμοίς τε και θλίψεσι θεατριζόμενοι…» (Εβρ.10,32-33).

Τί σημαίνουν όμως όλα αυτά, αγαπητοί, για την κοινωνία μας; Ότι όσοι θα αναλάβουν να διορθώσουν όσα ασχημίζουν το πρόσωπό της αναγκαστικά θα βρεθούν στο κέντρο του κόσμου, θα γίνουν σύμφωνα με την έκφραση του σημερινού Αποστόλου «θέατρο του κόσμου…». Το ζητούμενο όμως εδώ είναι τι θα προσφέρουν στον κόσμο με αυτό το θέατρο. Διότι άλλοτε ανεβάζουν οι άνθρωποι ένα θέατρο, που πραγματικά ψυχαγωγεί, δηλαδή εκπαιδεύει, μορφώνει τη ψυχή, την φέρει σε επαφή με ό,τι υψηλό και ωραίο και ευγενές μπορεί να στολίση την ψυχή του ανθρώπου και τον άνθρωπο να τον μεταβάλη σε αληθινό άνθρωπο, άξιο της αποστολής του. Αυτούς τους ωραίους και υψηλούς στόχους είχαν οι πρόγονοί μας πρό Χριστού, όταν ανέβαζαν στη θεατρική σκηνή τις υπέροχες τραγωδίες των, οι οποίες αιώνες τώρα διδάσκουν και ψυχαγωγούν από σκηνής τους πολιτισμένους ανθρώπους.

Αλλά παράλληλα με το καλό και παιδαγωγικό θέατρο υπάρχει και το αντίθετο θέατρο. Εκείνο που προσφέρει χειρίστης ποιότητας θέαμα και άκουσμα και που καταβαραθρώνει τη ψυχή στα σκοτεινά βάθη των παθών και των ανθρώπινων αδυναμιών. Όσοι, λοιπόν, θα θελήσουν να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και να δώσουν νέα, δροσερή και ζωογόνο πνοή στα ήθη της, εξάπαντος θα γίνουν θέατρο του κόσμου. Τι όμως θέατρο; Σαν τους αγίους Αποστόλους, οι οποίοι με το υψηλό πνεύμα τους, την άριστη πολιτεία τους, τα αγγελικά ήθη τους, την θαυμαστή αυτοθυσία και αυταπάρνησή τους σε πολλά σημεία επηρέασαν θετικά την κοινωνία;

Δυστυχώς οι κατά καιρούς πρωτοπόροι και σκαπανείς στους αγώνες για να καλυτερεύση η κοινωνία μας δεν έπαιξαν καλό θέατρο. Έγιναν θέατρο, το κέντρο του κόσμου με τις διακηρύξεις και τις μεγαλοστομίες και τα μανιφέστα τους, αλλά μηδαμινά ή κάποτε ολέθρια υπήρξαν τα αποτελέσματα της επανάστασής των. Διότι δεν είχαν ούτε το υψηλό και θεϊκό κήρυγμα των Αποστόλων να διακηρύξουν στον κόσμο, ούτε το ήθος, την ανιδιοτέλεια ή την αυταπάρνησή των. Ένα μέρος της κοινωνίας μας, μικρό πάντοτε, θα σηκώνεται από την ραστώνη και την ησυχία του και θα έχει την διάθεση και την ορμή να αλλάξη τον κόσμο, να τον καθαρίση από κάθε τι βρώμικο και σάπιο. Οι άνθρωποι αυτοί αφού θα απελευθερωθούν από την εσωστρέφειά τους και θα θελήσουν να κάνουν κάτι περισσότερο από τους άλλους, ασφαλώς θα αποτελέσουν αυτό που τόσο απλά είπε για τους Αποστόλους σήμερα ο άγιος Παύλος. Θα αποτελέσουν το θέατρο του κόσμου… Μακάρι όμως με βαθύτατη συναίσθηση να επιτελέσουν ό,τι ωραίο συνέλαβαν με το μυαλό και την καρδιά τους και προπάντων να κινηθούν στις αθάνατες γραμμές που κινήθηκαν οι Άγιοι Απόστολοι. Αμήν 

†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Ο άγιος Αρσένιος έλεγε πριν από την Ανταλλαγή...



                Ο άγιος Αρσένιος έλεγε πριν από την Ανταλλαγή: "Την Πατρίδα μας θα την χάσουμε, αλλά πάλι θα την βρούμε"».
                Ο Άγιος Αρσένιος.Ο μεγάλος μας Άγιος,Ιερέας,διδάσκαλος,ιατρός ανύστακτος φύλακας του ποιμνίου του στα Φάρασα.
                Οι Τσέτες τον έτρεμαν.Τους είχε δώσει μερικά...αξέχαστα μαθήματα.
                Μπήκε μπροστά και οδήγησε τα πνευματικά του παιδιά στην Ελλάδα.
                Όπου έζησε μόνο 40 ημέρες όπως είχε προειπεί.
                Μα πάνω απ όλα φρόντισε ν΄αφήσει καλόγερο στο πόδι του.Το μικρό Αρσένιο και μετέπειτα Άγιο Παΐσιο.
                Τις πρεσβείες τους να έχουμε.
                __________________________________________________________________________________

                Από του δύο κύκλους , κρατώ: την Χατζηχριστίνα που έλεγε στα εγγόνια ότι θα ξαναγυρίσουνε στα σπίτια τους. τους Φαρασιώτες που έφυγαν με τους Αγίους μπροστά και με τα κλειδιά των σπιτιών στα δισάκια. Τον Χατζηεφεντή που δίδασκε απλότητα και σέβας. Τον Πρόδρομο που ξεψύχαγε και ρωτούσε αν είχαν το κλειδί του σπιτιού. Τον Άγιο που παιάνιζε τον Εθνικό Ύμνο με την φυσαρμόνικα, Και την μεγάλη επιστροφή με τον Άγιο Αρσένιο και τον Άγιο Παΐσιο να ευλογούν. Κρατάτε γερά. Τίποτα δεν χάθηκε ακόμη.
                Giannis Baris

                Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_18.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Σαν σήμερα στις 14 Απριλίου 2022, η Αγιοκατάταξη του Αγίου Ευμενίου Σαριδάκη


                 Σαν σήμερα στις 14 Απριλίου 2022, η Αγιοκατάταξη του Αγίου Ευμενίου Σαριδάκη. Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.πηγή


                Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/14-2022.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Ο χαρακτήρας των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας
                  Οι πρώτες μέρες της μεγάλης εβδομάδας είναι αφιερωμένες στην εσχατολογία και σε τέσσερις παραβολές: Των δέκα παρθένων με το λάδι του ελέους, του δούλου που δεν είχε ένδυμα γάμου(έργα αρετών), των ταλάντων(διανομή πλούτου), του Βασιλιά με τους αμνούς και τα ερίφια(κρίση κατά την στάση μας έναντι των φτωχών). Και οι τέσσερις παραβολές σε πρώτο επίπεδο έχουν να κάνουν με τα έσχατα. Γιατί το Πάσχα σημαίνει το πέρασμα μας από μια ζωή σε άλλη ζωή και την κρίση μας σαν χριστιανών. Αλλά μήπως και αυτό το Δείπνο της Μεγάλης Πέμπτης δεν πληρώνει έναν Νόμο, μία Έξοδο από μια εποχή στην Άλλη;Ο Σταυρός δεν καταργεί έναν ολόκληρο κόσμο φθοράς; Η Ταφή δεν φανερώνει έναν σαββατισμό; Η Ανάσταση δεν ανοίγει μια πόρτα σε ανέσπερη αιωνιότητα; Σε δεύτερο επίπεδο, έχουν να κάνουν με την Φιλοπτωχεία! Κάθε άνθρωπος που πεθαίνει και αφήνει αυτόν τον κόσμο, καταλείπει στους δικούς του τις υποθήκες, την διαθήκη και την κληρονομία του. Έτσι και ο Χριστός, δύο μέρες πριν τον θάνατο Του, μας κατέλειπε την δική του διαθήκη και την δική του κληρονομιά και αυτή είναι οι πτωχοί, οι πένητες και οι ελάχιστοι αδελφοί, οι ταπεινοί του κόσμου. Αυτό γίνεται πιό εμφανές την νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης, όταν είπε στους μαθητές: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, αυτή είναι η νέα εντολή. Και έτσι θα γνωρίσουν όλοι πως είστε οι γνήσιοι μαθητές μου! Η τρίτη και κύρια διάσταση είναι αναστάσιμη, πασχάλια ζυμωμένη με την μετάνοια και την δικαίωση. Ο Ιωσήφ που ανελκύεται από τον τάφο του λάκκου και βασιλεύει στην Αίγυπτο, προτυπώνει ταφή και Ανάσταση Κυρίου. Οι λαμπάδες των πέντε παρθένων είναι πασχαλινές και φαιδρές και σηματοδοτούν την είσοδο τους στο αιώνιο πάσχα του Νυμφίου τους. Η αμαρτωλός ανασταίνεται από τον άδη των παθών από τον ίδιο τον Χριστό. Η παράδοση της Θείας Ευχαριστίας την Πέμπτη είναι κατ εξοχήν πασχάλιο γεγονός και μυστήριο. Νικηφόρος και κατ εξοχήν αναστάσιμος είναι ο Σταυρός, αφού το πάσχα ημών ετύθη Χριστός δι ημάς. Και η Ταφή δεν είναι το τέλος, αλλά εγκωμιάζεται σαν κένωση των μνημείων και πάντα θεωρείται και δοξάζεται με την πρώτη αυτή ανάσταση πού συντελείται με την κάθοδο του Βασιλιά στον Άδη! Ο σύνδεσμος της Αγάπης, το εκκλησιολογικό ζυμωμένο με το ευχαριστηριακό στοιχείο, είναι μια διάσταση που δεν μπορούμε να παραθεωρήσουμε.»Τώ συνδέσμω της αγάπης, συνδεόμενοι οι Απόστολοι, τώ δεσπόζοντι των όλων, εαυτούς Χριστώ, αναθέμενοι…», είναι Εκκλησία, νέα συναγωγή, νέου Νόμου τέκνα. Η Εκκλησία, η Νέα Διαθήκη σφραγίζεται όχι πιά με αίμα θυσιών στο Σινά, αλλά με το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά. Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι συνεκτικό της εκκλησίας, είναι ιδρυματικό της Εκκλησίας. Και το Πάσχα εκείνο του μυστηριακού υπερώου, του Γολγοθά και της Ανάστασης είναι το Άλφα για τον νέο κόσμο του Θεού. Η αρχή που έχει διαστάσεις ατελευτησίας. Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα. Όλη η ζωή μας μια απέραντη νύχτα, κατά την οποία περιμένουμε τον Νυμφίο, ως έρχεται ως κλέπτης εν νυκτί. Και πότε ραθυμούντες, πότε αγρυπνούντες. Πότε με τα λυχνάρια αναμμένα και κάποτε με το φως να τρεμοσβήνει. Και αλλοίμονο πολλές φορές με τα λυχνάρια σβηστά. Σε πολλούς από εμάς παραμένει καύχημα η παρθενία, αλλά η μωρία του σβηστού λύχνου είναι ο μεγαλύτερος εμπαιγμός μας. Στεγνή αρετή, χωρίς πίστη και έργα. Άλλοι καμαρώνουν για τον ρυπαρό χιτώνα τους, μη έχοντες ένδυμα γάμου. Και όμως ο Νυμφίος έρχεται. Όχι θα έρθει, αλλά έρχεται. Μια έκφραση επαγρύπνησης, φοβερή! Συναγερμού! Να είμαστε στην αναμονή και στο σκίρτημα!

                Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_174.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Από το Γεροντικό · περί Μετανοίας




                 Είπε ο αββάς Ποιμήν ότι ο μακάριος αββάς Αντώνιος έλεγε:
                «Η μεγάλη δύναμη του ανθρώπου είναι το να αναλαμβάνει την ευθύνη των σφαλμάτων του ενώπιον του Κυρίου και να αναμένει πειρασμό μέχρι τελευταίας του αναπνοής».

                Κάποιος άλλος ρώτησε πάλι τον αββά Ποιμένα:
                – Αν ένας άνθρωπος αμαρτήσει και μετανοήσει, τον συγχωρεί ο Θεός; Και ο γέροντας του αποκρίθηκε:
                – Ο Θεός έδωσε εντολή στους ανθρώπους αυτό να κάνουν. Δεν θα το κάνει λοιπόν, πολύ περισσότερο ο Ίδιος; Γιατί πρόσταξε τον Πέτρο να συγχωρεί «έως έβδομηκοντάκις επτά» (Ματθ. 18:22) όσους αμάρτησαν και μετανόησαν.

                Ένας αδελφός, που βασανιζόταν από τη λύπη, ρώτησε κάποιον γέροντα:
                – Τι να κάνω, που έρχονται οι λογισμοί και μου λένε πως άδικα άφησα τον κόσμο, και πως δεν πρόκειται να σωθώ; Και ο γέροντας απάντησε:
                – Κι αν ακόμα δεν μπορέσουμε να μπούμε στη γη της επαγγελίας, είναι προτιμότερο να πέσουν τα κορμιά μας στην έρημο, παρά να ...γυρίσουμε πίσω στην Αίγυπτο (πρβλ. Άριθ. 14: 29-33).

                Άλλος αδελφός ρώτησε έναν γέροντα:
                – Πάτερ, τι εννοεί ο προφήτης λέγοντας, «ούκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού;» (Ψαλμ. 3:3).
                – Εννοεί τους λογισμούς της απελπισίας, είπε ο γέροντας, που υποβάλλουν οι δαίμονες σ ́ όποιον αμάρτησε. Του λένε, δηλαδή, ότι ο Θεός δεν πρόκειται πια να τον σώσει, και έτσι προσπαθούν να τον γκρεμίσουν στα βάραθρα της απογνώσεως. Τέτοιους λογισμούς όμως πρέπει να τους διώχνει ο άνθρωπος με τα λόγια: «Κύριος καταφυγή μου, ότι αυτός εκσπάσει έκ παγίδος τους πόδας μου» (πρβλ. Έξοδ. 17:15. Ψαλμ. 24:15).

                Σ ́ έναν αδελφό, που έπεσε σε αμαρτία, φανερώθηκε ο σατανάς και του λέει:
                – Δεν είσαι χριστιανός!
                Μα ο αδερφός του αποκρίθηκε:
                – Ό,τι και να ́ μαι, τώρα σ’ αφήνω και φεύγω!
                – Σου το λέω, θα πας στην κόλαση! Επέμεινε ο σατανάς.
                – Δεν είσαι συ ο κριτής μου ούτε ο Θεός μου! του λέει ο αδελφός.
                Έτσι, καθώς δεν κατόρθωνε τίποτα ο σατανάς, σηκώθηκε κι έφυγε. Ο αδελφός, πάλι, μετανόησε ειλικρινά ενώπιον του Θεού και έγινε αγωνιστής.                 http://trelogiannis.blogspot.com/

                Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/04/blog-post_7.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                “Ω, Κύριέ μας! Γιατί κλαις τώρα, όταν όλος ο λαός χαίρεται;” (Λόγος εις την Κυριακήν των Βαΐων )





                Η Ιερουσαλήμ ήταν γεμάτη κόσμο που ήλθε από παντού για να γιορτάσει τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα. Όλη η πόλη μιλούσε για τον μεγάλο προφήτη και θαυματουργό από τη Ναζαρέτ, ο οποίος μόλις τώρα έκανε το μεγαλύτερο από όλα τα άλλα αμέτρητα θαύματά Του, ανέστησε τον Λάζαρο, ο οποίος τέσσερεις ολόκληρες ημέρες βρισκόταν στον τάφο. Τον περίμεναν να έλθει στην πόλη και προετοιμάζονταν για τη θερμή υποδοχή Του.

                Αυτός, συνοδευόμενος από τους μαθητές Του, δεν περπατούσε πεζός, όπως πάντα, αλλά, ξεκινώντας από τη Βηθσφαγή, ανέβηκε σ’ ένα θηλυκό γαϊδούρι και το πουλάρι του, για να πληρωθεί το ρηθέν του προφήτη Ζαχαρία: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών κήρυσσε, θύγατερ Ιερουσαλήμ• ιδού ο βασιλεύς σου έρχεταί σοι, δίκαιος και σώζων αυτός, πραϋς και επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον νέον» (Ζαχ. 9, 9). Οι απόστολοι έβαλαν πάνω στο γαϊδούρι και το πουλάρι του τα ρούχα τους, ενώ ο λαός πήρε κλαδιά φοινίκων και έστρωνε τα ρούχα του στον δρόμο, στα πόδια των ζώων, κραυγάζοντας με μεγάλη χαρά: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, βασιλεύς του Ισραήλ».

                Οι Αρχιερείς, οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς άκουγαν με τρόμο τις κραυγές αυτές, που προανάγγελλαν την πτώση της πνευματικής τους εξουσίας στον λαό. Ας στρέψουμε και εμείς τώρα το βλέμμα μας και ας δούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό τη στιγμή αυτή. Με έκπληξη θα δούμε ότι  δεν χαίρεται την πανηγυρική αυτή υποδοχή. Αντίθετα σκύβει το κεφάλι Του και κλαίει με λυγμούς. Ω, Κύριέ μας! Γιατί κλαις τώρα, όταν όλος ο λαός χαίρεται; Το ήξερε μόνο Αυτός ο Παντογνώστης. Δεν έκλαιγε για τον Εαυτό Του αλλά για τον λαό Του. Για το ότι δεν πίστεψε στον Μεσσία Χριστό, ο οποίος ήλθε γι’ αυτόν, για το ότι σκότωνε τους προφήτες που έστελνε σ’ αυτόν και για το ότι πέντε μέρες μετά από αυτή την υποδοχή ως Βασιλιά, θα ζητήσει από τον Πιλάτο να Τον σταυρώσει! για όλα αυτά, θα τον βρουν τον λαό αυτό πολλά δεινά.

                Άραγε ο Θεός, που είναι Βασιλιάς όλου του κόσμου, διεκδικούσε την εξουσία και προσδοκούσε να γίνει βασιλιάς του μικρού αυτού και σκληροτράχηλου λαού του Ισραήλ, ο οποίος δεν γνώρισε και δεν δέχθηκε τον Μεσσία του και τώρα ετοιμαζόταν να Τον παραδώσει στο φρικτό και βασανιστικότατο σταυρικό θάνατο; Όλες οι αγίες επουράνιες ασώματες δυνάμεις θα θρηνούσαν κατά την πανηγυρική Του είσοδο στην Ιερουσαλήμ, αν ήξεραν για τον φρικτό σταυρό που Του ετοιμαζόταν στον Γολγοθά.

                Μόνο για τους σύγχρονούς Του Εβραίους έκλαιγε ο Κύριος Ιησούς Χριστός; Ασφαλώς όχι! Αυτός ο Παντογνώστης ήξερε ακόμα και αυτά που βλέπουμε εμείς στις ημέρες μας. Ήξερε ότι με το πέρασμα των αιώνων το ανθρώπινο γένος όλο και περισσότερο θα Τον ξεχνούσε, ότι θα Τον βλασφημούσε και θα έβριζε το άγιο όνομά Του. Το ήξερε, γι’ αυτό και έλεγε ότι ο Υιός του ανθρώπου, όταν θα έλθει για δεύτερη φορά, πιθανώς, δεν θα βρει την πίστη πάνω στη γη.

                Πρέπει να κλαίμε και εμείς που τόσο συχνά ξεχνάμε τον σταυρό του Χριστού και ιδιαίτερα αυτοί για τους οποίους λέει ο απόστολος Παύλος: «ο τον Υιόν του Θεού καταπατήσας και το αίμα της διαθήκης κοινόν ηγησάμενος, εν ω ηγιάσθη, και το Πνεύμα της χάριτος ενυβρίσας!» (Έβρ. 10, 29). Και τόσο πολλοί, και σε ποιο τρομερό βαθμό, υπάρχουν μεταξύ μας τέτοιοι κακότυχοι αδελφοί μας!

                Σώσε τους, Κύριε!

                Σώσε τους, Κύριε!

                Σώσε τους, Κύριε!

                Αμήν.

                Αγ. Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

                (Από την συλλογή: «Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες που εκφωνήθηκαν στην Συμφερούπολη κατά την περίοδο 1955-1957.» τόμος Α. Σελ. 126 – 128. Μετάφραση από τα ρωσικά. ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη. επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης Δημουλάς)

                antexoume.wordpress 


                Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_15.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου
                Γιά το μεγαλείο του Βαπτιστού δεν χρειάζεται να πούμε πολλά· μιλά το τέμπλο κάθε Ορθόδοξου ναού – στα δεξιά της εικόνας του Δεσπότου βρίσκεται πάντοτε η εικόνα του – και ο έπαινος του Κυρίου για εκείνον, ο έπαινος του καρδιογνώστου Θεού (βλ. Ματθ. ια´ [11] 7-15, Λουκ. ζ´ 24-30). Εμείς απλώς στις παρακάτω γραμμές θα προσπαθήσουμε να υποψιασθούμε κάτι από το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης του.
                Ο Τίμιος Πρόδρομος από παιδί έζησε στην έρημο ζωή άκρας ασκήσεως και πλούτιζε συνεχώς σε Πνεύμα Άγιον. «Τό παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι, και ήν εν ταίς ερήμοις έως ημέρας αναδείξεως αυτού πρός τον Ισραήλ», σημειώνει η Αγία Γραφή (Λουκ. α´ 80). Έζησε με μοναδική ακρίβεια τη ζωή της παρθενίας, τη ζωή της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στο Θεό, η οποία ήταν σχεδόν τελείως άγνωστη στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης.
                Αργότερα, στα τριάντα του περίπου χρόνια, βγήκε να κηρύξει μετάνοια και να ετοιμάσει τον Ισραήλ για την υποδοχή του Μεσσία, όχι από μόνος του αλλά κατόπιν θείας αποκαλύψεως: «εγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην… και ήλθεν… κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας» (Λουκ. γ´ 2-3). Ήταν δηλαδή θεόκλητος.

                Γνώριζε ακόμη ότι η δράση του ήταν προφητευμένη στην Παλαιά Διαθήκη, πράγμα που δεν ανέφερε ποτέ παρά μόνο όταν το επέβαλε η ανάγκη. Τον ρώτησαν οι απεσταλμένοι της θρησκευτικής ηγεσίας του Ισραήλ: «Ποιός είσαι εσύ; ο Χριστός;». «Δέν είμαι εγώ ο Χριστός», απάντησε. «Τί λοιπόν; Ο Ηλίας είσαι εσύ;». «Δέν είμαι». «Ο προφήτης που προανήγγειλε ο Μωυσής;». «Όχι». «Ποιός είσαι τέλος πάντων; για να δώσουμε απάντηση σ᾿ αυτούς που μας έστειλαν». «Εγώ “φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ευθύνατε την οδόν Κυρίου”, καθώς είπεν Ησαΐας ο προφήτης» (βλ. Ιω. α´ 19-23).

                Τό κήρυγμά του και η όλη προσωπικότητά του είχε απήχηση όσο κανενός άλλου προφήτη: «Εξεπορεύετο πρός αυτόν Ιεροσόλυμα και πάσα η Ιουδαία και πάσα η περίχωρος του Ιορδάνου», «καί ­εβαπτίζοντο πάντες εν τώ Ιορδάνη ποταμώ υπ᾿ αυτού ­εξομολογούμενοι τάς ­αμαρτίας αυτών» (Ματθ. γ´ 5, Μάρκ. α´ 5). Πήγαιναν σ᾿ αυτόν οι ­Ιεροσολυμίτες και όλοι οι κάτοικοι της Ιουδαίας και των περιχώρων του Ιορδάνη! Δεν ήταν ότι εντυπωσίαζε και σαγήνευε. Το ­κήρυγμά του ήταν αυστηρό, καλούσε σε ­μετάνοια, υπενθύμιζε την κρίση του Θεού: «ήδη και η αξίνη πρός την ρίζαν των ­δένδρων κείται· πάν ούν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πύρ βάλλεται»· τώρα μάλιστα και το ­τσεκούρι της θείας κρίσεως βρίσκεται κοντά στη ρίζα των δένδρων. Κάθε ­δένδρο λοιπόν που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται από τη ρίζα και ρίχνεται στη ­φωτιά (Ματθ. γ´ 10). Αλλά ακριβώς επειδή ο λόγος και το παράδει­γμά του ήταν γεμάτα από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, δεν ­απωθούσε ούτε προκαλούσε ­αντιδράσεις. Αντίθετα συγκλόνιζε τις καρδιές και προκαλούσε ριζική αλλαγή ζωής· δέχονταν να βαπτισθούν – «πάντες», ακόμη και «οι τελώναι και αι πόρναι», οι πιό ­διαβεβλημένοι άνθρωποι (βλ. Ματθ. κα´ [21] 32) – εξομολογούμενοι δημοσίως τις αμαρτίες τους!

                Τόν παραδέχονταν ως αυθεντικό καθοδηγό της ζωής τους: «Τί ούν ποιήσομεν;». Θέλουμε ν᾿ αλλάξουμε ζωή. Τι πρέπει να κάνουμε; ρωτούσαν οι όχλοι τον Ιωάννη, παρά το νεαρό της ηλικίας του· όχι μόνο ευσεβείς αλλά και αμαρτωλοί: τελώνες και στρατιωτικοί (βλ. Λουκ. γ´ 10-14).

                Τό ακόμη θαυμαστότερο είναι ότι ο Τίμιος Πρόδρομος είχε τέτοιο κύρος, ενώ δεν έκανε κανένα θαύμα (βλ. Ιω. ι´ 41)· τόσο μεγάλο κύρος, ώστε όλοι είχαν λογισμό: «Μήπως αυτός είναι ο Χριστός», ο Μεσσίας που περιμέναμε αιώνες; (Λουκ. γ´ 15).

                Άς αναλογισθούμε όλα τα παραπάνω: ζωή πολύ διαφορετική από τη ζωή των πολλών, σχεδόν όλων· ζωή ανώτερη, ισάγγελη· πνευματικές επιδόσεις ασυνήθιστα υψηλές· προφητική κλήση και αποστολή σε νεαρή ηλικία· καταπληκτική ε­­πιτυχία στο ιεραποστολικό έργο, μαζικές και συγκλονιστικές μεταστροφές· κύρος τόσο μεγάλο, ώστε να αναρωτιούνται, μήπως είναι ο Χριστός; Η Παλαιστίνη σείσθηκε από το κήρυ­γμα και την παρουσία του, ένας ολόκληρος λαός κρεμόταν από το στόμα του νεαρού λιπόσαρκου Ιωάννη· κι εκείνος; ανέγγιχτος από την υπερηφάνεια. Δεν ζήτησε τίποτε για τον εαυτό του από όλη εκείνη τη δόξα. Είπε: «Δέν είμαι εγώ ο Χριστός. Έρχεται μετά από εμένα, και δεν είμαι άξιος εγώ να λύσω ούτε τα κορδόνια από τα υποδή­ματά του» (Λουκ. γ´ 16).

                Καί όταν, ενώ μεσουρανούσε, άρχισε να τον επισκιάζει ο Μεσσίας με τη δράση Του, και παραπονέθηκαν γι᾿ αυτό στον Πρόδρομο οι μαθητές του, εκείνος τους είπε: «Κανείς δεν έχει τίποτε από τον εαυτό του. Όλα είναι του Θεού. Εσείς οι ίδιοι μαρτυρείτε πως είπα ότι δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας, αλλά πρόδρομός Του. Γι᾿ αυτό εργάσθηκα, για να οδηγήσω τις ψυχές στο Νυμφίο Χριστό. Και όχι απλώς δεν ζηλεύω ή δεν ενοχλούμαι που ­ελαττώνεται η φήμη μου, αλλά “χαρά χαίρω”, χαίρομαι με πολύ μεγάλη χαρά· “αύτη ούν η χαρά η εμή πεπλήρωται”· αυτή λοιπόν η χαρά μου είναι τέλεια. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού, που το αποδέχομαι ολόψυχα: Εκείνος να αυξάνει σε επιρροή και δόξα, κι εγώ να μικραίνω» (βλ. Ιω. γ´ 26-30).

                Ο Τίμιος Πρόδρομος, μέγας και στην ταπεινοφροσύνη, προκαλεί τον ευλαβή θαυμασμό μας. Μπορεί όμως να γίνει και βοηθός, πρεσβευτής μας, αν τον επικαλούμαστε, ώστε να καλλιεργούμε τέτοιο φρόνημα στις δικές μας ασήμαντες – σε σύγκριση με τις δικές του – επιδόσεις και επιτυχίες.

                Πηγή: osotir.org
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Που να βρω υλικό στο διαδίκτυο για χριστιανική διαπαιδαγώγηση;
                Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
                Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
              • Συνέχεια Άρθρου ▼
                Τρία βιβλία για τα παιδιά μας, καθώς πλησιάζει το Πάσχα (και όχι μόνον)...

                Άγιοι και Ζώα

                 Εκδόσεις ΠοταμίτηςΜόλις κυκλοφόρησε το μέχρι σήμερα μεγαλύτερο βιβλίο μας, συνολικά 128 σελίδες, εντυπωσιακά εικονογραφημένες. Θα ευχαριστηθήτε να το διαβάζετε στα παιδιά σας.
                Άν έχετε κιόλας το «Παιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι» και τις «Αγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες», θα σας είναι γνωστή η δομή του βιβλίου με δώδεκα εικονογραφημένα επεισόδια από τους βίους Αγίων· φυσικά, κάποιοι από αυτούς τους Αγίους, οπως η Αγία Ελένη, ο Άγιος Τρύφων και ο Άγιος Σάββας, θα σας είναι γνωστοί, ενώ άλλους είτε θα τους γνωρίσετε για πρώτη φορά, είτε τους πρωτογνωρίσατε από την νέα μας σειρά «Τό Συναξάρι μου - Ένας Άγιος για Κάθε Ημέρα - Ένας Τόμος για κάθε μήνα!». Σε κάθε μία από τις δώδεκα ενότητες περιγράφονται μέ, όπως είπαμε, εντυπωσιακή εικονογράφηση και ευχάριστο κείμενο επεισόδια παραδείσιας συναναστροφής των Αγίων με άλλα πλάσματα του Θεού.Οι παραδόσεις των πρώτων αντιτύπων έγιναν κιόλας και μας χαροποίησε οικογενειακώς ότι όλοι όσοι μέχρι τώρα το κράτησαν στα χέρια τους δεν θέλησαν να το αποχωριστούν. Δόξα τώ Θεώ! Όπως όλα τα βιβλία μας και αυτό εκτυπώθηκε στην Θεσσαλονίκη από Ορθόδοξες οικογένειες.Τό πρώτο που σκέφτηκα όταν το παρέλαβα από τους βιβλιοδέτες μας ήταν: «Δόξα σοι ο Θεός! Σ᾽ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που επέτρεψες σε εμάς να το δημιουργήσουμε· αν είχες επιτρέψει σε άλλους εκδότες θα ζήλευα πολύ, μα πάρα πολύ!» :-)
                Διονύσιος Β. ΠοταμίτηςΑγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες
                «Τό βιβλίο των Εκδόσεων Ποταμίτου: «Αγίες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες» είναι ένα βιβλίο μνημειώδες, ξεχωριστό! Συγχαρητήρια!»
                Μαρία Ν., Κατηχήτρια, Κόρινθος. «Τό βιβλίο με τις βασίλισσες είναι ΤΕΛΕΙΟ!!! Ξετρελλαθήκαμε όλοι. Να είστε καλά που τα φτιάχνετε!!! Τέλειες εικόνες, ζωντανές!!! Τέλεια δομή!! Και μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τους Αγίους, τα οποία δέν γνωρίζαμε !!! Ευχαριστούμε!» Πρεσβυτέρα Ιωάννα, Ελεύθερα εδάφη της επαρχίας Αμμοχώστου. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: ΑΓΙΑ ΜΠΑΤΙΛΝΤΑ - 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΑΓΙΑ ΜΕΛΑΓΓΕΛΗ - 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ - 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΑΓΙΑ ΔΡΟΣΙΣ - 22 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΑΓΙΑ ΤΑΜΑΡΑ - 1 ΜΑΊΟΥ ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ - 21 ΜΑΊΟΥ ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ - 13 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ 29 ΜΑΊΟΥ ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ - 11 ΙΟΥΛΙΟΥ ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ - 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ - 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΚΑΙΑ ΕΣΘΗΡ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣΠαιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι

                Τό πιό αγαπητό Ορθόδοξο βιβλίο, το «Παιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι»! ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΒΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ ΑΓΙΩΝ: ΑΓΙΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ (25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΗΡΩΝ (17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ (20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ (20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ (27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ & 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ (8 ΙΟΥΛΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (21 ΜΑΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ (10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ Ο ΓΟΤΘΟΣ (15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ) ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΓΙΟΣ & ΑΓΙΟΣ ΒΑΚΧΟΣ (7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ) 





                Πηγή: https://o-nekros.blogspot.com/2025/04/blog-post_27.html
                Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!