Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχουν συνήθως το κοινό γνώρισμα του κρυφού καθωσπρεπισμού και της αίσθησης της ανωτερότητας έναντι των λιγότερο μορφωμένων. Διαθέτουν διαλεκτική ικανότητα και αρέσκονται στις πολλές ερωτήσεις ακόμη και σε θέματα που ήδη γνωρίζουν με σκοπό, είτε να αυτοεπιβεβαιωθούν, είτε να εξακριβώσουν το επίπεδο γνώσεων του συνομιλητή τους. Επίσης συχνά ασχολούνται με τον συνάνθρωπο και τα ιδιαιτέρα χαρακτηριστικά του, με το πρόσχημα της «αγάπης και ευθύνης» για την κατάστασή του. Είναι εύλογο λοιπόν, ότι όταν αυτή η γενικότερη στάση ζωής εφαρμόζεται στα πνευματικά οδηγεί σε διάφορες νοσηρές καταστάσεις.
Έτσι βλέπουμε ανθρώπους να κρίνουν ακόμη και τον Πνευματικό τους με βάση τις γνώσεις του. Να κάνουν ερωτήσεις για να εξετάσουν το επίπεδό του και την «κατάρτισή» του. Ίσως να ομοιάζουν με τον κουτοπόνηρο χωρικό, ο οποίος ενώ επισκέφθηκε τον γιατρό για να ανακουφιστεί από τους πόνους, δεν του έλεγε που ακριβώς πονάει, για να δοκιμάσει -όπως πίστευε- την πείρα και τις γνώσεις του γιατρού. Ενώ οι σχετικές ερωτήσεις του ιατρού, τον έκαναν να αμφιβάλλει για την ικανότητά του να κάνει διάγνωση. Άλλοι, πάλι μπορεί ακόμη και να εξαναγκάζουν τον Πνευματικό να τους «βγάζει με το τσιγκέλι» την ομολογία ενοχής.
Ένα άλλο αποτέλεσμα της κοσμικής μόρφωσης είναι η «επιστημονική» προσέγγιση των πνευματικών προβλημάτων. Πολλοί αρέσκονται στις τεχνικές και τον ορθολογισμό που έμαθαν παιδιόθεν να εμπιστεύονται σχεδόν τυφλά. Γι’ αυτό εφαρμόζουν -άλλοτε με αγαθή προαίρεση, άλλοτε λόγω «μωρού ζήλου»- τις διάφορες μεθόδους που διαβάζουν στα πνευματικά βιβλία και ανάλογα με τα αποτελέσματά τους προσαρμόζουν την τακτική τους ακόμη και σε θέματα όπως η προσευχή (βλ. Περιπέτειες Ενός Προσκυνητού). Επιδιώκουν δηλαδή να προσεγγίσουν τον Θεό με την ανθρώπινη λογική και την ξερή εφαρμογή διαφόρων μεθόδων έτσι όπως διδάχτηκαν να σκέπτονται και να ενεργούν από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Κόβουν και ράβουν τα πνευματικά, σύμφωνα με τα θέλω και δεν θέλω, τα μπορώ και δεν μπορώ της κακώς νοούμενης ελευθερίας επιλογών. Έτσι λοιπόν επηρεάζεται ποικιλοτρόπως η πνευματική τους ζωή.
Η κρυφή έπαρση και κενοδοξία που δημιουργεί η ξερή κοσμική και ορθολογιστική γνώση, στερεί την ουσία της πνευματικής ζωής που δεν είναι μόνο η βίωση των θαυμάτων και η απόκτηση των χαρισμάτων. Τα πνευματικά δεν είναι ούτε μαθηματική εξίσωση που προσπαθούμε να βρούμε την πιο εύκολη και έξυπνη λύση, ούτε ανθρώπινο φιλοσοφικό θεώρημα. Στην πνευματική ζωή το ποθούμενο είναι η καλλιέργεια της αγάπης προς τον Θεό. Ο αγώνας για την κάθαρση από τα πάθη, η καλλιέργεια των αρετών και η τελικά η σωτηρία της ψυχής.
Ο Αγ. Παΐσιος έλεγε σχετικά: «Αν κανείς ασχολείται με άλλα πράγματα, φιλοσοφίες κλπ και διαβάζει διάφορα βιβλία, πριν γνωρίσει εμπειρικά, και όχι ακαδημαϊκά, την Ορθοδοξία, τότε -χωρίς να το καταλαβαίνει- με τη συνεργεία των παθών του και του διαβόλου, αποκτά πνευματικά μικρόβια, που τον σκοτίζουν και τον εμποδίζουν να προοδεύσει πνευματικά. Γι' αυτό χρειάζεται, για ένα διάστημα μέχρις ότου ο Χριστιανός γνωρίσει εμπειρικά την Ορθοδοξία, να βάζει το μυαλό του, ή μάλλον τον νου του "στο ψυγείο", ή ακόμη καλύτερα, "στον καταψύκτη", έως ότου τον πάρει αγιασμένο μετά από την κάθαρση και τον αγιασμό που θα υποστεί -μέσω των σωστικών μυστηρίων της εν Χριστώ ζωής-».
Ο γ. Κλεόπας Ηλίε, ο γνωστός Ρουμάνος ασκητής, περιέγραφε γλαφυρά την σύγχρονη πραγματικότητα αναφέροντας ότι: «Οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να ζήσουν χωρίς την αυταπάτη του λογικού, γιατί με αυτόν τον τρόπο ο διάβολος εισχωρεί ευκολότερα και ανεπαίσθητα στην καρδιά τους. [...] Οι άνθρωποι δεν θα έχουν στην καρδιά τους την πνευματική αίσθηση».
Τελικά, η πνευματική ζωή δεν είναι η ζωή της δυτικότροπης κουλτούρας, των φιλοσοφικών ρευμάτων και του σύγχρονου «πολιτισμού». Είναι η ζωή του πολιτισμού της ψυχής, η ζωή «εν Αγίω Πνεύματι». Ας μην λησμονούμε ότι, όπως έλεγε ο γ. Σοφρώνιος του Έσσεξ: «τα διπλώματα των χριστιανών δεν δίνονται εδώ στην γη, αλλά στην μετά θάνατον ζωή».
Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, ποιά είναι η πραγματική αξία της κοσμικής γνώσης και πως αυτή μπορεί να γίνει τροχοπέδη στην πνευματική μας ζωή; Ποιός ο κίνδυνος της άκρατης εμπιστοσύνης στον ορθολογισμό, αλλά και τις ανθρώπινες δυνάμεις; Ας μην τρέφουμε τις αυταπάτες που σπέρνει ο μισόκαλος πονηρός, αυτές που εξυψώνουν τον ατομισμό και την πεπερασμένη δυνατότητα της ανθρώπινης διάνοιας. Ο Θεός θέλει την καρδιά μας καθαρή από την κοσμικότητα, γιατί όπως έλεγε ο γ. Εφραίμ ο Κατουνακιώτης: «Ο Θεός δεν θέλει μέσα στην καρδιά μας συντροφιές, θέλει μόνον Αυτός να βασιλεύει». Η αγάπη, η πραότητα, η ταπείνωση και οι λοιπές αρετές που χαρίζει το Άγιο Πνεύμα και κάνουν την ψυχή μας αληθινή νύμφη Χριστού.
Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο με την Χάρη του Θεού και με την εμπιστοσύνη στην Θεία Αγάπη Του. Εμείς βάζουμε την κοπιώδη αγαθή προαίρεση και Εκείνος τα υπόλοιπα. «Και γι’ αυτό ακριβώς, λοιπόν, καταβάλετε κάθε προσπάθεια [...] προσθέτοντας στην πίστη σας την αρετή, και στην αρετή τη γνώση, και στη γνώση την εγκράτεια, και στην εγκράτεια την υπομονή, και στην υπομονή την ευσέβεια, και στην ευσέβεια τη φιλαδελφία, και στη φιλαδελφία την αγάπη. Γιατί αυτά, όταν υπάρχουν σ’ εσάς και πλεονάζουν, δε θα σας καταστήσουν αργούς ούτε άκαρπους στην επίγνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού». (Β' Πέτρου, α': 5-9)
Γρηγορείτε και προσεύχεσθε αδελφοί!
