Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«᾿Εθερμάνθη η καρδία μου εντός μου, και εν τη μελέτη μου εκκαυθήσεται πύρ» (Ψαλμ. ληʹ4)
α.
Να είσαι σταθερά προσηλωμένος στον Θεό, διότι ᾿Εκείνος θά,σέ καθοδηγήση
στο κάθε τι και θα σου αποκαλύψη, διά του ῾Αγίου Πνεύματος, όλα τα
επουράνια και τα επίγεια μυστήρια.
β.
῾Ο νούς μας δεν είναι δυνατόν να είναι σταθερά και απόλυτα προσηλωμένος
στον Θεό, αν δεν αποκτήσουμε τις εξής τρείς αρετές: τήν αγάπη σε Αυτόν
καί τους ανθρώπους, την εγκράτεια κα την αδιάλειπτη προσευχή.
γ.
῾Η αγάπη εξορίζει την οργή, η εγκράτεια εξασθενίζει την
σαρκική επιθυμία και η αδιάλειπτος προσευχή διώκει από τον νού τους
λογισμούς, φυγαδεύουσα ταυτόχρονα την εχθρότητα και την έπαρσι.
δ.
῾Η Ευχή του ᾿Ιησού είναι εργασία κοινή των ᾿Αγγέλων και τών ανθρώπων·
μέ την προσευχή αυτή οι άνθρωποι πλησιάζουν σύντομα τήν ζωή των
᾿Αγγέλων.
ε.
῾Η Ευχή του ᾿Ιησού είναι η πηγή όλων των καλών έργων καί αρετών και
εξορίζει μακρυά από τον άνθρωπο τα σκοτεινά πάθη· απόκτησε αυτήν, και
πρίν να αποθάνης θα αποκτήσης ψυχή αγγελικήϛ. ῾Η Ευχή του ᾿Ιησού είναι
θεϊκή αγαλλίασις. Είναι πολύτιμη σάν ξίφος. Κανένα άλλο πνευματικό όπλο
δέν δύναται να αναχαιτίση τόσο αποτελεσματικά τους δαίμονας· κατακαίει
αυτούς, όπως η φωτιάτά βάτα.
ζ.
Αυτή η προσευχή αναφλέγει ολόκληρο τον εσωτερικό άνθρωπο καί του φέρνει
ανέκφραστη χαρά και ευφροσύνη· έτσι, από τήν [πνευματική] ηδονή και τήν
γλυκύτητα, ο άνθρωπος αδιαφορεί γιά τήν ζωή αυτή και θεωρεί κάθε τι
γήϊνο σαν χώμα και στάκτη.
η.
῞Οποιος με πόθο και χωρίς διακοπή, σαν την ανάσα πού βγαίνει από τα
στήθη του, επαναλαμβάνει την Ευχή του ᾿Ιησού, τό «Κύριε ᾿Ιησού Χριστέ,
Υιέ του Θεού, ελέησόν με!», σύντομα θα γίνη κατοικητήριο της ῾Αγίας
Τριάδος, του Πατρός και του Υιού και τού ῾Αγίου Πνεύματος, η ῾Οποία
«μονήν παρ᾿ αυτώ ποιήσει» (πρβλ. ᾿Ιω.ιδʹ 23).
θ.
Τότε η Ευχή του ᾿Ιησού θα καταβροχθίζη τήν καρδιά καί η καρδιά την
Ευχή· τότε ο άνθρωπος, ασκώντας νύκτα και ημέρα τήν ευλογημένη αυτήν
εργασία, θα λυτρωθή από όλες τις παγίδες τού εχθρού.
ι.
Είτε στέκεσαι είτε κάθεσαι είτε τρώς είτε ταξιδεύεις είτε
κάνεις ο,τιδήποτε άλλο, επαναλάμβανε επίμονα τήν Ευχή του
᾿Ιησού, ασκώντας ισχυρή βία στον εαυτό σου, διότι αυτή πλήττει
τούς αοράτους εχθρούς σαν ένας πολεμιστής με φονική λόγχη.
ια.
Χάραξε τήν Ευχή του ᾿Ιησού στόν νού σου και λέγε αυτήν μυστικά,
χωρίς δισταγμό ή συστολή, ακόμη και στους χώρους τής σωματικής ανάγκης!
ιβ.
῞Οταν η γλώσσα και τα χείλη σου κουραστούν, προσευχήσου μόνο με τόν
νού· όταν πάλι ο νούς κουραστή από την επίμονη αυτοσυγκέντρωσι και η
καρδιά πονέση, τότε κάνε μία διακοπή καί πιάσε την ψαλμωδία.
ιγ.
᾿Από την προσευχή, που ασκείται για πολύ καιρό με τήν γλώσσα, γεννιέται
η προσευχή του νού, η νοερά προσευχή· και από τήν προσευχή του νού
γεννιέται η προσευχή της καρδιάς, η καρδιακή προσευχή.
ιδ.
Να μη λέγης την Ευχή του ᾿Ιησού δυνατά με το στόμα, αλλά όσο χρειάζεται
για να την ακούς· και την ώρα της προσευχής νά μή στρέφης την σκέψι σου
εδώ και εκεί, σε κοσμικά και μάταια πράγματα, αλλά να μένης, πολεμώντας
την ραθυμία, στην μνήμη τής Ευχής και μόνο.
ιε.
῾Η προσευχή δεν είναι παρά η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στόν ορατό καί
τον αόρατο κόσμο, γι᾿ αυτό πρέπει να αφοσιώνουμε τόν νού μας σε αυτήν.
῞Οπου στέκεται το σώμα, εκεί πρέπει νά ευρίσκεται μαζί του και ο νούς,
μήν έχοντας κανένα λογισμό εκτός,από τα λόγια της Ευχής.
ιϛ.
Οι ῞Αγιοι Πατέρες λέγουν, ότι αν κανείς προσεύχεται με τά χείλη, ο νούς
του όμως είναι απρόσεκτος, κοπιάζει μάταια, επειδή ο Θεός προσέχει τον
νού και όχι τα πολλά λόγια· η νοερά προσευχή δέν ανέχεται να έχη ο νούς
καμμία φαντασία ή ακάθαρτη σκέψι.
ιζ. ῍Αν δεν εθισθή κανείς στην νοερά Ευχή του ᾿Ιησού, δεν θά δυνηθή να αποκτήση την αδιάλειπτη προσευχή.
ιη. ῍Αν η Ευχή του γίνη συνήθεια και περάση μέσα στην καρδιά του, θα ξεχύνεται από αυτήν όπως αναβλύζει το νερό από μία πηγή.
ιθ.
῞Ο,τι και αν κάνη τότε ο άνθρωπος, όλες τις ώρες και σέ όλους τους
τόπους, είτε είναι ξύπνιος είτε κοιμάται, θα κινήται αυθόρμητα στην
επανάληψι της Ευχής· ναί, ακόμη και όταν νυστάζη ή τόν παίρνη ο ύπνος,
ακόμη και τότε η Ευχή θα τον ξυπνάη, αναβλύζουσα ακατάπαυστα από την
καρδιά του.
κ.
Για τον λόγο αυτό η προσευχή αυτή είναι τόσο μεγάλη, όταν δέν
εγκαταλείπεται ποτέ, διότι αν και τα χείλη κουράζωνται και τό σώμα
ναρκώνεται, το πνεύμα όμως δεν κοιμάται ποτέ.
κα.
῞Οταν εκτελή κανείς με προσήλωσι κάποια αναγκαία εργασία ή όταν
λοσγισμοί εισορμούν στόν νού του ή όταν ο ύπνος τόν καταβάλλη, τότε
πρέπει να προσεύχεται ζωηρά με τα χείλη και τήν γλώσσα, ώστε ο νούς του
νά ακούη την φωνή· όταν πάλι ο νούς είναι ειρηνικός και ήρεμος από
λογισμούς, τότε ο άνθρωπος άς προσεύχεται μόνο νοερά.
κβ.
Αυτός ο δρόμος της προσευχής οδηγεί συντομώτερα στήν σωτηρία, απ᾿ ό,τι ο
άλλος με τους ψαλμούς, τους ασματικούς κανόνες καί τις συνήθεις
προσευχές, που χρησιμοποιούν οι εγγράμματοι.
κγ.
῞Οσον διαφέρει ο ώριμος άνθρωπος από ένα παιδί, άλλο τόσο και η νοερά
αδιάλειπτος προσευχή από μίαν άλλη, που έχει συνταχθή τεχνητά.
κδ.
῾Η προσευχή του νού και της καρδιάς είναι για τους προχωρημένους. ῾Η
ψαλμωδία -δηλαδή η συνήθης εκκλησιαστική μελωδία- είναι για τους
μεσαίους. ῾Η υπακοή και ο κόπος είναι για τούς αρχαρίους.
Πηγή: Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ, «Κρίνα του ̓Αγρού», έκδοσις βʹ. Εκδ.: ̔Ιεράς Μονής Παρακλήτου ̓Ωρωπού ̓Αττικής, 1996
Ποτεινόμενη περαιτέρω μελέτη:
( Αναγνώσεις: 230 )
