Συνέχεια άρθρου από...
7) Γέροντας Κλεόπας Ήλιε
Έρχεται στην εξομολόγηση ένας ηλικιωμένος και μου λέει:
Πάτερ βάλε μου έναν σκληρό κανόνα, επειδή δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα.
-Γέρο ασε το τσιγάρο γιατί θα πας στην κόλαση.
-Πάτερ το συνήθισα, δεν μπορώ να το αφήσω.
-Γέρο πρόσεχε γιατί ο θάνατος είναι κοντα.
-Θέλω να το αφήσω αλλά δεν ξέρω πως.
-Αν δεν μπορείς να αφήσεις την αμαρτία, πως θα υπομείνεις τις φλόγες της κολάσεως;
-Φοβάμαι την κόλαση αλλά δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα.
Είχα εκεί κοντά ένα κηροπήγιο και ένα αναμμένο χοντρό κερί.
-Έλα εδώ. Κράτα το δάκτυλό σου στο αναμμένο κερί!
-Όχι, όχι δεν μπορώ.
-Κράτα το εκεί.
Του πήρα τότε το χέρι και το κρατούσα εγώ.
-Δεν μπορώ πάτερ με καίει.
-Κράτα το εκεί αδελφέ! Μόλις θα σε πειράξει ο διάβολος θα βάζεις το χέρι σου στο κερί! Θέλεις να πας στην κόλαση; Εκεί δεν έχει κεριά. Έχει ολόκληρους φούρνους, εκατομμύρια φορές πιο δυνατούς από αυτό. Βάλε το χέρι στο κερί μέχρι να καεί. Θα δούμε τότε εαν θα έχεις όρεξη για να καπνίσεις!
-Ναι, πάτερ έτσι θα κάνω, όσο ζω δεν θα ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου.
-Και αν σε υποδουλώσει κανένα άλλο πάθος να μην πάρεις το χέρι σου από την φωτιά μέχρι να θυμηθείς τις φωτιές της κολάσεως. Και ο κανόνας σου είναι ο εξής "Θα λες Κύριε Ιησού Χριστέ... και θα βάζεις το χέρι σου στο κερί. Να δούμε τότε εαν θα επιθυμείς αυτές τις βρωμιές".
8) Όσιος γέροντας Αρσένιος Μπόκα
-Άν είναι καπνιστής ο εξομολογούμενος τον λύνετε;
-Εγώ τον λύνω. Αλλά δεν μου λέγει «Είμαι καπνιστής». Δεν λέγει έτσι, αλλά «Ήμουν καπνιστής». Η λέξις «είμαι» σημαίνει συνέχεια. Βασίζομαι σε μία εξήγηση που του δίνω όσον αφορά την σοβαρότητα της αμαρτίας. «Αντιλαμβάνεσαι παιδί μου, ότι το κάπνισμα εργάζεται ύπουλα για να σε καταστρέψει. Αυτό το πάθος θα σε καταστρέψει αιφνιδίως. Λοιπόν, πρέπει να το αφήσεις, διότι με φέρνεις κι εμένα στην θέση να σε λύνω -ψευδώς, αλλά δεν θα το κάνω αν δεν σταματήσεις το τσιγάρο». Και μου λέγει: «Κατάλαβα πάτερ».
Βέβαια κατάλαβε για εκείνη την ώρα. Μπροστά μου αποφασίζει να το κόψει και μακάρι να μπορούσε να μην αμαρτήσει πάλι.
Είναι αλήθεια, ότι δεν πρέπει να υπολογίζουμε τις αυθόρμητες αποφάσεις. Όμως και δεν πρέπει να σταματάμε την μετάνοιά του εκείνη την ώρα που λέγει πως θα διορθωθεί. Η τακτική μου είναι να είμαι όσο μπορώ ανεκτικός, αλλά να καταδικάζω οπωσδήποτε την αμαρτία και να πείθω κι αυτόν να στρέφεται εναντίον της. Αν ο ίδιος μισή την αμαρτία του, τότε είμεθα σε καλό δρόμο. Το έλεος του Θεού θα τον βοηθήσει.
«Όσους έκλεβαν τους ανακάλυπτε, τις βαμμένες γυναίκες τις μάλωνε, τους καπνιστές τους προέτρεπε να σταματήσουν το κάπνισμα. Στους ιερείς που κάπνιζαν έλεγε: «Αφού κοινωνάτε έχετε το Χριστό μέσα σας, είστε φορείς του Χριστού, εσείς όμως βάζετε στο στόμα του Χριστού τσιγάρο! Καίτε τον Χριστό και έτσι θα καείτε και εσείς (Ιερομόναχος Δομέτιος για τον Όσιο πατέρα Αρσένιο Μπόκα)
9) Γέρονας Ιουστίνος Πίρβου
Αντίθετα με την Ελλάδα, στους ναούς μας δεν θα δείτε τους πιστούς να καπνίζουν στα προαύλια των ναών δίπλα από τους ιερείς. Όταν βγήκα από την φυλακή (σ.σ.εννοεί τις κομμουνιστικές φυλακές) πήγα στο Άγιο όρος με σκοπό να μείνω εκεί. Ο πρώτος μοναχός που συνάντησα κάπνιζε. Τότε αποφάσισα να μην μείνω στο Άγιο Όρος και να γυρίσω στην Ρουμανία. Φυσικά στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι εκλεκτοί και άνθρωποι της προσευχής, αλλά θεωρούν το κάπνισμα κάτι το φυσιολογικό, ούτε καν θέτουν το ζήτημα εαν είναι αμαρτία.
10) Γέροντας Παύλος Νικηταράς
Ο Γέροντας Παύλος για την μάστιγα του καπνίσματος έγραψε ένα φυλλάδιο το οποίο και διέμεινε ο ίδιος σε όλα τα πνευματικά του παιδιά και σε όσους τον επισκέπτονταν στην Πάτμο. Με τον τρόπο αυτό ασκούσε πολλές φορές την ποιμαντική του σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ! Όποιος καπνίζει, αυτοκτονεί, παραβαίνει την εντολή του Θεού: «Ου φονεύσεις». Φυματίωση, καρδιοπάθειες, καρκίνοι, νευρασθένειες, κιρρώσεις του ήπατος είναι τα αποτελέσματα του πάθους του καπνίσματος. Αποτελεί πληγή εθνική. Η Ελλάς έχει το προβάδισμα από όλα τα κράτη της Ευρώπης. Αν τα δισεκατομμύρια που σπαταλούν οι Έλληνες καπνιστές διετίθεντο δια τους πτωχούς της πατρίδος μας, δεν θα υπήρχε πτωχή οικογένεια. Είναι πάθος, το οποίον καταστρέφει και την σωματικήν και την πνευματική υγείαν. Αυτό τονίζει σε ολιγοσέλιδο σοφό βιβλίο του ο καρδιολόγος Αθανάσιος Αβραμίδης. Το κάπνισμα, ο Άγιος του αιώνος μας Νεκτάριος Πενταπόλεως, το ονομάζει «πορνεία του στόματος», ο δε άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης «λιβάνι του διαβόλου».
Ο Αββάς Πυτιρίων στο Γεροντικό αναφέρει ότι, δια να εκδιώξη κανείς τους δαίμονας, πρέπει πρώτα να κυριαρχήσει στα πάθη του κι έπειτα και οι δαίμονες φεύγουσι. Όπως τα δαιμόνια, λέγει ο Κύριος, δεν εξέρχονται από τον άνθρωπον παρά μόνον δια προσευχής και νηστείας, κατά τον ίδιο τρόπο εξέρχεται και το πάθος αυτό, με θερμή προσευχή και νηστεία που φέρνει την οικονομία κι αυτή τροφοδοτεί την ελεημοσύνη. Έτσι φυγαδεύεται το κακό αυτό που υποδουλώνει άνδρες και γυναίκες. Μητέρες που καπνίζουν, διαιωνίζουν την νευρασθένεια εις το έθνος μας. Γεννούν παιδιά νευρασθενικά κι η πληγή αυτή καταντά μάστιγα της οικογενείας κα της κοινωνίας γενικώτερον.
Το κάπνισμα με την νικοτίνην που περιέχει, γίνεται αφορμή των ναρκωτικών, της μάστιγος αυτής που θερίζει την νεολαίαν μας. Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ελευθερωθείτε από το πάθος αυτό! Με το παράδειγμά σας θα ωφελήσετε τους αδελφούς σας. Έπειτα, όπως ανωτέρω ετονίσθη, είναι θέμα υγείας. Πλησιάζει περίπου αιώνας που ο σατυρικός ποιητής Σουρής έγραφε: «Ο έτη τεσσαράκοντα μηδέποτε καπνίσας και το μη εκδαπανώμενον κατ’ έτος εκτοκίσας τοιούτο κτήμα αποκτά και υγείας δέκα έτη στον βίον του προσθέτει». Αν έζη σήμερον, ασφαλώς θα έλεγεν όχι μόνον δέκα έτη, αλλ’ ότι 40 έτη στον βίον του προσθέτει.
Χωρίς θυσία και αγώνα δεν επιτυγχάνεται τίποτα απολύτως. Ούτε το κάπνισμα, ούτε άλλο πάθος πολεμείται. Προσπάθεια χρειάζεται, να βιάσωμεν τον εαυτόν μας να κόψη το κάπνισμα, έχοντες υπ’ όψιν «η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσωμεν ότι το κάπνισμα είναι αμαρτία μεγάλη. Εγώ σαν πνευματικός, εις τους καπνιστάς που έρχονται στην εξομολόγησιν, ως άλλην ποινήν τους ορίζω την αποφυγήν του καπνίσματος και μερικοί, πραγματικώς μετανοημένοι μου προσφέρουν το τελευταίο πακέτο τους.
Εύχομαι οι ολίγες αυτές γραμμές μου να εύρουν θέσιν εις τας καρδίας πιστών ανθρώπων, ούτως ώστε να βελτιωθή η σημερινή κατάστασις που δημιουργεί πολλές οικογένειες δυστυχισμένες. Έπειτα, ας μην λησμονήσωμεν και τον Θείον παράγοντα: Βοηθεί ο Θεός όσους με πίστιν επικαλούνται την βοήθειάν Του! «Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» βεβαίωσεν ο Κύριός μας. Η θέλησίς μας και η Χάρις του Θεού θα συντελέσουν εις την καταπολέμησιν του πάθους αυτού που θεωρείται πράγματι μεγάλη αμαρτία.
Σε μια πνευματική του κόρη που περίμενε παιδί και κάπνιζε, τη συνεβούλευε να σταματήσει αμέσως το τσιγάρο. Σε κάποια επιστολή του της έγραφε: «Καλά έκανες και σταμάτησες το κάπνισμα, Θεού φώτισις, διαφορετικά θα έφερνες στον κόσμο ένα νευρασθενικό παιδί». Κάποτε ρώτησε το Γέροντα κάποιο πνευματικό του παιδί για το κάπνισμα. Κι ο Γέροντας απήντησε: «Και τώρα έρχομαι στο θέμα του καπνίσματος, αν το ξέρεις είναι μεγάλη αμαρτία, στην αρχή νεκρώνει τα νεύρα, αλλά κατόπιν κάνει χειρότερο κακό στον οργανισμό μας. Όσοι έρχονται και εξομολογούνται στο κελλί μου με ειλικρινή μετάνοια, μου αφήνουν το τελευταίο πακέτο τους και τα δείχνω εις όσους καπνιστές εξομολογούνται. Κάποια άλλη φορά σε άλλη επιστολή του ο Γέροντας συνεβούλευε κάποιο πνευματικό του παιδί: «Ας παύση το κάπνισμα, είναι μεγάλη αμαρτία. Θα κάμης κακό στον εαυτό σου και μάλιστα σ’ αυτή την ηλικία! Θα μετανοήσης, όταν θα είναι αργά».
11) Γέροντας Παίσιος
Ήρθε κάποτε από την Γερμανία στο Καλύβι ένας πατέρας, που το κοριτσάκι του είχε αρχίσει να παραλύη. Οι γιατροί το είχαν ξεγράψει. Ήταν ο καημένος τελείως απελπισμένος. «Κάνε κι εσύ μια θυσία, του είπα, για την υγεία του παιδιού σου. Να κάνης μετάνοιες, δεν μπορείς· να προσευχηθής, δεν μπορείς, εντάξει. Πόσα τσιγάρα καπνίζεις την ημέρα;». «Τεσσεράμισι κουτιά», μου λέει. «Να καπνίζης ένα κουτί, του λέω, και τα χρήματα που θα έδινες για τα υπόλοιπα να τα δίνης σε κανέναν φτωχό». «Να γίνη, Πάτερ, καλά το παιδί, μου λέει, και εγώ θα το κόψω το τσιγάρο». «Ε, τότε δεν θα έχη αξία· τώρα πρέπει να το κόψης· πέταξε το τσιγάρο, του λέω. Δεν αγαπάς το παιδί σου;». «Εγώ δε αγαπώ το παιδί μου; Από τον πέμπτο όροφο πετιέμαι κάτω για την αγάπη του παιδιού μου», μου λέει. «Εγώ δεν σου λέω να πεταχτής από τον πέμπτο όροφο κάτω, θα αφήσης το παιδί σου στον δρόμο κι εσύ θα χάσης την ψυχή σου. Εγώ σου λέω να κάνης κάτι εύκολο. Να, πέταξε τώρα τα τσιγάρα!». Με κανέναν τρόπο δεν ήθελε να τα πετάξη. Και τελικά έφυγε έτσι και έκλαιγε! Πως να βοηθηθή αυτός ο άνθρωπος; Ενώ όσοι ακούν βοηθιούνται.
*****
Μια άλλη μέρα ήρθε ένας που αγκομαχούσε από την πεζοπορία. Κατάλαβα ότι κάπνιζε πολύ και του είπα: «Βρε ευλογημένε, γιατί καπνίζεις τόσο; Θα πάθης κακό». Μόλις ξελαχάνιασε και μπόρεσε να μιλήση, μου είπε: «Η γυναίκα μου είναι πολύ άρρωστη και κινδυνεύει να πεθάνη. Σε παρακαλώ, κάνε μια προσευχή να γίνη κανένα θαύμα. Οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια». «Την αγαπάς την γυναίκα σου;», τον ρωτάω. «Την αγαπώ», μου λέει. «Τότε γιατί δεν κάνεις κι εσύ κάτι, για να την βοηθήσης; Αυτή έκανε ό,τι μπορούσε, οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν, και τώρα έρχεσαι εδώ, για να μου πης να κάνω κάτι και εγώ, να προσευχηθώ, για να βοηθήση ο Θεός. Εσύ όμως τι έκανες, για να βοηθηθή η γυναίκα σου;». «Τι μπορώ να κάνω εγώ, Γέροντα;», με ρωτάει. «Αν σταματήσης το κάπνισμα, του λέω, η γυναίκα σου θα γίνη καλά». Σκέφθηκα ότι, αν ο Θεός δη ότι δεν συμφέρει πνευματικά στην γυναίκα του να γίνη καλά, τουλάχιστον θα γλιτώση αυτός από το κακό που κάνει το τσιγάρο. Ύστερα από έναν μήνα ήρθε χαρούμενο να με ευχαριστήση. «Γέροντα, σταμάτησα το κάπνισμα, μου είπε, και η γυναίκα μου έγινε καλά». Μετά από ένα διάστημα ξαναήρθε αναστατωμένος να μου πη ότι ξανάρχισε κρυφά να καπνίζη και η γυναίκα του έπεσε πάλι βαριά άρρωστη. «Το φάρμακο τώρα το ξέρεις, του είπα. Κόψε το τσιγάρο».
*****
Για να κόψεις το τσιγάρο πρέπει να κάνεις πολλή προσευχή. Επίσης να γεμίσεις στραγάλια ένα άδειο πακέτο και κάθε φορά που θα αισθάνεσαι την ανάγκη να καπνίσεις, να βάζεις ένα στραγάλι στο στόμα σου.
12) Στάρετς Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
Όσοι έρχονταν με την ερώτηση πως να κόψουν το κάπνισμα ο άγιος γέροντας έλεγε ότι πάνω απ' όλα χρειάζεται δυνατή θέληση και αποφασιστικότητα. Στη συνέχεια θα ήταν καλό, έλεγε, για τρεις μέρες ο καπνιστής να τρώει μόνο μήλα και ρεπάνι (καφτερό). Αν για τρεις μέρες ο καπνιστής τρώει μόνο μήλα και ρεπάνι θα ξεχάσει για πάντα το κάπνισμα.
Πηγή: Γέροντος Θαδδαίου Βιτόβνιτσας, "Πνευματικές Συζητήσεις". Εκδ.: Ορθόδοξος Κυψέλη. Επιμέλεια άρθρου:
proskynitis.blogspot.gr
