Οι άγιοι Αγαθόνικος, Ζωτικός, Ζήνων, Θεοπρέπιος, Ακίνδυνος και Σεβηριανός
Ανάγνωση σε 0.9 λεπτά
Αναγνώσεις: |
Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε από την περιοδεία του στον Πόντο, οπού είχε πάει για να καταδιώξει χριστιανούς, σταμάτησε στην Κάρπη όπου βρήκε τον Ζωτικό και τον θανάτωσε μαζί με τους μαθητές του. Εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο. Τότε, συνέλαβε τον πρίγκιπα και τον Αγαθόνικο (που ήταν από τη Νικομήδεια), και αφού τους τιμώρησε μαζί με άλλους χριστιανούς, κατόπιν όλους μαζί τους οδήγησε στο βασιλιά, που βρισκόταν στη Θράκη. Αλλά στο δρόμο, κοντά σε ένα χωριό ονομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τους Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ακίνδυνο και Σεβηριανό, διότι από τις πολλές πληγές που είχαν στα πόδια τους, δεν μπορούσαν πλέον να βαδίσουν. Όταν έφθασε στο χωριό Άμμους κοντά στη Σιλυβρία, με βασιλική διαταγή αποκεφάλισε, έτσι όπως τους είχε δεμένους, τον Αγαθόνικο, τον πρίγκιπα και τους άλλους χριστιανούς. Έτσι, όλοι ακολούθησαν το παράδειγμα του εσφαγμένου Αρνίου, του Χριστού, και άξια θα συναριθμηθούν μ' αυτούς που θα είναι «γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου» (Αποκάλυψη, κα' 27). Δηλαδή, μ' αυτούς που θα είναι γραμμένοι στο βιβλίο της αιώνιας ζωής του Αρνίου, δηλαδή του Χριστού. Απολυτίκιον (Ήχος γ’. Θείας πίστεως)
Νίκης τρόπαιον, κατά της πλάνης, Αγαθόνικε, λαμπρόν εγείρας, των άφθαρτων αγαθών, κατηξίωσαι του γάρ Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, της αθανάτου ζωής ώφθης μέτοχος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Πνευματική ελεημοσύνη..
Ό άλλος κάποτε φτάνει σε δύσκολες καταστάσεις και ζητάει ένα καλό λόγο. Μήν το αρνιέστε. Όπως δίνουμε σ’ ένα φτωχό ελεημοσύνη. Έτσι και ό καλός ό λόγος, ελεημοσύνη είναι. Κι έχει περισσότερο μισθό από το Θεό. Εμένα κάποτε ένας μοναχός μου είχε πεί ένα καλό λόγο για μία αρρώστια που είχα και με βοήθησε, με ανακούφισε. Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Γέροντα, πολλοί, όταν επιστρέφουν στο σπίτι από την δουλειά, είναι εκνευρισμένοι
-Γέροντα, πολλοί, όταν επιστρέφουν στο σπίτι από την δουλειά, είναι εκνευρισμένοι.
-Εγώ συνιστώ στους άνδρες, μετά την δουλειά τους, αν βρίσκουν καμμιά
εκκλησία ανοιχτή, να μπαίνουν να ανάβουν ένα κερί, να μένουν μέσα δέκα-
δεκαπέντε λεπτά ή να κάθονται σε κάποιο πάρκο να διαβάζουν ένα κομματάκι
από το Ευαγγέλιο, για να γαληνεύουν λίγο, και ύστερα να πηγαίνουν στα
σπίτια τους ήρεμοι και χαμογελαστοί, και όχι να πηγαίνουν εκνευρισμένοι
και να στήνουν τον καβγά.
Να μη μεταφέρουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην δουλειά τους μέσα στο σπίτι, να τα αφήνουν έξω από την πόρτα.
-Γέροντα, μερικοί όμως είναι και κάπως δικαιολογημένοι, γιατί η ευθύνη που έχουν στην δουλειά τους γεμίζει άγχος.
-Τους γεμίζει άγχος, γιατί δεν βάζουν και τον Θεό στις υποθέσεις τους.
Ο τεμπέλης που λέει «έ, έχει ο Θεός…», είναι καλύτερος από αυτούς.
Εγώ προτιμώ να είναι κανείς υπάλληλος, να κάνει σωστά και με φιλότιμο
την δουλειά του, αλλά να απλοποιεί την ζωή του, να περιορίζεται στα
απαραίτητα και να έχει ήσυχο το κεφάλι του, παρά να είναι εργοστασιάρχης
και να είναι συνέχεια «άχ και βάχ», γιατί συνήθως είναι χρεωμένος.
Μπαίνει και η υπερηφάνεια, «θα πάρω τόσο δάνειο, να παρουσιάσω κι
αυτό και το άλλο, για να τακτοποιηθώ καλύτερα…», και μετά πέφτει έξω,
χρεωκοπεί, οπότε μετά πλειστηριασμός κ.λπ.
Ύστερα πολλοί στην εργασία τους δεν δουλεύουν το μυαλό τους,
κουράζονται άσκοπα, και δουλειά δεν βγάζουν. Δεν μπορούν μετά να
ανταποκριθούν και τους πιάνει άγχος.
Κάποιος λ.χ. θέλει να μάθη μια τέχνη καί, επειδή δεν προσέχει, χρόνια
πάει-έρχεται, χωρίς να κάνει προκοπή, γιατί δεν δουλεύει το μυαλό του.
Πρέπει να δει τι του χρειάζεται στην δουλειά του και να το προσθέσει.
Νά, όταν δούλευα στον κόσμο σαν μαραγκός, είδα πως για τα έπιπλα που
έκανα μου χρειαζόταν και ένας τόρνος. Τί; να πήγαινα σε άλλον να μου τα
φτιάξει; Πήρα έναν τόρνο και έμαθα να τον δουλεύω. Στην συνέχεια είδα
ότι χρειαζόταν να φτιάξω κυκλικές σκάλες. Κάθησα, θυμήθηκα και την
γεωμετρία και την αριθμητική και έμαθα να τις φτιάχνω.
Αν δεν δουλεύεις το μυαλό, θα παιδεύεσαι. Θέλω δηλαδή να τονίσω πως
πρέπει κανείς να δουλεύει το μυαλό του, γιατί επάνω στην δουλειά
παρουσιάζονται ένα σωρό περιπτώσεις. Έτσι θα γίνει κανείς καλός τεχνίτης
και από εκεί και πέρα θα ξέρει τι να κάνη και θα προχωράει.
Όλη η βάση εκεί είναι. Το μυαλό να γεννάη σε όλα. Αλλιώς ο άνθρωπος μένει υπανάπτυκτος και χάνει τον χρόνο του.
«Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού.
Εάν δε θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως.
Διά τούτο όταν σοι έλθει θυμός κλείσε το στόμα σου δυνατά και μη ομιλήσεις εις τον υβρίζοντα ή ατιμάζοντα ή ελέγχοντα ή πολυειδώς σε πειράζοντα άνευ λόγου. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος ήμερος και λογικός και επομένως ο θυμός δεν αρμόζει ουδέποτε εις την φύσιν του, ενώ με την αγάπην πάντοτε ευδοκιμεί και υποτάσσεται. Με το καλό και με την αγάπην μπορείς να κάμεις πολλούς να ημερέψουν και αν κανείς είναι καλοπροαίρετος, τον κάμνεις ογλήγορα να συμμορφωθεί, να γένη Άγγελος Θεού».
«Μη ζητήσεις ποτέ σου να ευρείς το δίκαιον, διότι τότε έχεις το άδικον. Αλλά μάθε να υπομένεις ανδρείως τους πειρασμούς, οιουσδήποτε και αν επιτρέψει ο Κύριος. Χωρίς πολλές δικαιολογίες να λέγεις «Ευλόγησον»! Και χωρίς να σφάλλεις να μετανοείς ότι έσφαλες. Εν επιγνώσει ψυχής και όχι απ’ έξω, δι΄ έπαινον, να λέγεις πως έσφαλες και μέσα να κατακρίνεις.
Μη ζητάς εις τις θλίψεις σου παράκληση από τους ανθρώπους, διά να παρακληθείς από τον Θεόν. Μη νομίζεις ανάπαυσιν οπόταν ομιλήσεις, εάν ζητήσεις να ευρείς το δίκαιον. Το δίκαιον είναι να υπομείνεις ανδρείως τον επερχόμενον πειρασμόν διά να βγης νικητής καν έπταισες ή δεν έπταισες. Ει δε και λέγεις «μα διατί;» μάχεσαι τον Θεόν, τον αποστείλαντα λυπηρά διά την εμπαθή σου κατάσταση».
πηγή: Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού-διδασκαλίες,
«Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας»,
εκδ. Ι. Μ. Φιλοθέου -Αγ. Όρος
Ο Κύριος ας σας ελεήσει και ας σας ανακουφίσει,
όπως Εκείνος ξέρει, με τις πρεσβείες της πολυεύσπλαχνης Παναγίας Μητέρας Του
καί του ακοίμητου φύλακα αγγέλου σας. Να σκέφτεστε όσους υποφέρουν, όσους
καταδιώκονται, όσους βασανίζονται, όσους καταπιέζονται… και να παίρνετε
κουράγιο από την υπομονή τούς.
Η υπέρβαση της δυσκολίας τι σημαίνει; Ότι υπομένετε. Υπομένοντας, φυσικά, πονάτε. Αλλά δέν
γίνεται αλλιώς.
Για την αρετή της αγνείας, Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι
Για την αρετή της αγνείαςΓέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της; Απάντηση: Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9). Ο Θεός έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα και τους ένωσε με τη συζυγία, για να γεννούν παιδιά και να αυξάνεται έτσι το ανθρώπινο γένος, όχι για να καλλιεργούν τα πάθη και να τρέφουν τις σαρκικές επιθυμίες. Ο Θεός θέλει να αγιάζουμε όχι μόνο την ψυχή μας αλλά και το σώμα μας. Η πορνεία, όμως, καταργεί τον αγιασμό, γι’ αυτό και ο Κύριος τη συναρίθμησε στις πηγές της ακαθαρσίας: «Μέσ’ από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακοί λογισμοί, μοιχείες, πορνείες… ακολασία… Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσ’ από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο» (Μαρκ. 7:21-23). Και ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει: «Μακριά από την πορνεία. Κάθε άλλο αμάρτημα, που μπορεί να διαπράξει κανείς, βρίσκεται έξω από το σώμα του· αυτός, όμως, που πορνεύει, βεβηλώνει το ίδιο του το σώμα» (Α’ Κορ. 6:18) Τα σώματά μας είναι μέλη του σώματος του Χριστού, γι’ αυτό πρέπει να είναι και όργανα ζωής Χριστού. Όποιος, όμως, πορνεύει, δεν ζει σαν τον Χριστό, αφού παραδίνει το σώμα του στην αμαρτία, και το μέλος του σώματος του Χριστού το κάνει μέλος του σώματος μιας πόρνης (βλ. Α’ Κορ. 6:15). Το έχουμε πει πολλές φορές: Το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που μας Το χάρισε ο Θεός και βρίσκεται μέσα μας. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας εξαγόρασε με το πάντιμο Αίμα Του. Και με το σώμα μας, λοιπόν, και με το πνεύμα μας, που ανήκουν στον Θεό, Αυτόν πρέπει να δοξάζουμε. Η αιχμαλωσία της ψυχής από την ηδυπάθεια προξενεί μεγάλο κακό στον άνθρωπο, καθώς του στερεί και τα υλικά και τα πνευματικά του αγαθά. «Όποιος κάνει συντροφιά με πόρνες, εξανεμίζει τον πλούτο του», λέει ο σοφός Παροιμιαστής (29:3). Και δεν εξανεμίζεται μόνο ο πλούτος του φιλήδονου, αλλά και το σώμα του εξασθενεί και η μνήμη του αδυνατίζει και ο νους του σκοτίζεται και η θέλησή του χάνει την ελευθερία της, καθώς υποδουλώνεται στο αισχρό του πάθος. Μα το χειρότερο είναι, όπως είπαμε, ότι ο δούλος της φιληδονίας στερείται τη χάρη του Θεού και τη βασιλεία των ουρανών· «γιατί ο Θεός θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς» (Εβρ, 13:4).
Άν λοιπόν θέλεις, παιδί μου, να αποκτήσεις δικό
σου λύχνο φωτός νοητού και πνευματικής γνώσεως μέσα σου, για να μπορέσεις ανεμπόδιστα
νά περπατήσεις μέσα στο βαθύτατο σκοτάδι αυτού τού
αιώνα και αν θέλεις να καθοδηγούνται τα βήματά σου από τον Κύριο, μέ
σκοπό να θελήσεις σφόδρα το δρόμο του Ευαγγελίου κατά τον προφήτη(Ψαλμ. 36:23),
δηλαδή να θελήσεις να ζείς μέσα στη φλογερή πίστη πρός τις τελειότερες ευαγγελικές
εντολές και να συμμετέχεις στα πάθη του Κυρίου με ιερή επιθυμία και προσευχή, εγώ
σού υποδεικνύω μιά θαυμαστή μέθοδο και πνευματική επινόηση. Η μέθοδος αυτή δεν χρειάζεται σωματικό κόπο ή αγώνα,
αλλά χρειάζεται πόνο ψυχικό και γνώση του νού και διάνοια προσεκτική που βοηθείται
από το φόβο και την αγάπη του Θεού. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσεις εύκολα να τρέψεις σε φυγή το στρατόπεδο των εχθρών, κατά
τό μακάριο Δαβίδ, ο οποίος σκότωσε ένα γίγαντα αλλόφυλο με την πίστη και την εμπιστοσύνη
του στο Θεό (Α΄ Βασ.17:45) και έτσι τις μυριάδες των εχθρών έτρεψε σε φυγή εύκολα
μαζί με το λαό.
«ότι οι ευλογούντες αυτόν
κληρονομήσουσι γήν,
οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται
παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου
κατευθύνεται,
καί την οδόν αυτού θελήσει
σφόδρα·»
(Ψαλμ. 36:22-23)
Στή δική μας περίπτωση υπάρχουν
τρείς δυνατοί και ισχυροί γίγαντες, πάνω στους οποίους στηρίζεται όλη η εχθρική
δύναμη του νοητού Ολοφέρνη (τού διαβόλου) (Ιουδίθ 2:4)· αυτοί όταν πέσουν κάτω
καί νεκρωθούν, εύκολα θα εξασθενήσει όλη η δύναμη των πονηρών πνευμάτων. Αυτοί
οι τρείς γίγαντες είναι η άγνοια, μητέρα όλων
τών κακών, η λησμοσύνη, αδελφή, βοηθός καί
συνεργάτης της άγνοιας, και η ραθυμία, η οποία
υφαίνει το σκοτεινό και μαύρο σύννεφο για ένδυμα και σκέπασμα της ψυχής και η οποία
στηρίζει και δυναμώνει τις άλλες δύο και τους δίνει ύπαρξη και φυτεύει στην αμελέστατη ψυχή την κακία και τή
στερεώνει. Από την ραθυμία, τη λησμοσύνη και την άγνοια δυναμώνουν τα υποστυλώματα
τών λοιπών παθών και μεγαλώνουν.
Γιατί με το να είναι οι τρείς κακίες βοηθοί η
μία στην άλλη, αποδεικνύονται ισχυρές δυνάμεις και δυνατοί άρχοντες του πονηρού
διαβόλου, μέσω των οποίων ο στρατός των πονηρών πνευμάτων επιστρέφει και υποστηρίζεται
καί μπορεί να εκτελεί τις πονηρές βουλές του, και χωρίς αυτές όσα είπαμε πρίν
δέν μπορούν να υπάρξουν.
«μηδέν μεριμνάτε, αλλ᾿ εν
παντί τη προσευχή
καί τη δεήσει μετά ευχαριστίας
τά αιτήματα
υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν»
(Φιλπ. 4:6)
Άν λοιπόν θέλεις να νικήσεις τα πάθη που αναφέραμε
πρίν και να κατατροπώσεις με ευκολία το στρατό των νοητών αλλοφύλων, αφού
συμμαζευτείς στον εαυτό σου με την προσευχή και τή
βοήθεια του Θεού και αφού βυθιστείς στα βάθη της καρδιάς σου, ξετρύπωσε
τούς τρείς αυτούς δυνατούς γίγαντες του διαβόλου, τή λησμοσύνη, τη ραθυμία καί
τήν άγνοια, που είναι υποστυλώματα των δαιμόνων, μέσω των οποίων επιστρέφουν
καί τα λοιπά πάθη της κακίας και ενεργούν και ζούν και δυναμώνουν μέσα στίς
ψυχές των αμαθών και φιλήδονων. Και με πολλή προσοχή και επιμέλεια του νού καί
μέ τη θεία βοήθεια, και αφού βρείς αυτές τις μεγάλες κακίες που οι άλλοι τις αγνοούν
καί ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτές που είναι πιό καταστρεπτικές από όλα
τά άλλα κακά, πολέμησέ τις με τα όπλα της δικαιοσύνης που είναι αντίθετα σ᾿ αυτές.
Τή λησμοσύνη πολέμησέ την με την αγαθή μνήμη που είναι αιτία όλων των καλών·
τήν άγνοια πολέμησέ την με τη φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει καί
διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας·
τήν ραθυμία πολέμησέ την με την προθυμία που είναι όπλο άριστο να βάλει σέ
τάξη και να σπρώξει την ψυχή πρός τη σωτηρία.
«Τό λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν
αληθή, όσα σεμνά,
όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα
προσφιλή, όσα εύφημα,
εί τις αρετή και εί τις έπαινος,
ταύτα λογίζεσθε·
ά και εμάθατε και παρελάβατε
καί ηκούσατε
καί είδετε εν εμοί,ταύτα
πράσσετε·
καί ο Θεός της ειρήνης έσται
μεθ᾿ υμών»
( Φιλπ. 4:8-9)
Αφού ντυθείς αυτά τα όπλα της αρετής, με τη δύναμη του Αγίου
Πνεύματος, με κάθε είδους προσευχή και δέηση, με γενναιότητα και ανδρεία, θά
κατανικήσεις τους τρείς γίγαντες που αναφέραμε των εχθρών δαιμόνων.
Μέ την άριστη μνήμη
τού Θεού σκεπτόμενος πάντοτε όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά καί
σεβαστά, όσα είναι σύμφωνα με το δίκαιο, όσα είναι αγνά, όσα έχουν καλή φήμη,
καί οποιαδήποτε άλλη αρετή και οποιοδήποτε έργο που είναι άξιο επαίνου ( Φιλπ.
4:8) θα νικήσεις την παγκάκιστη λησμοσύνη και θα τη διώξεις μακριά σου.
Μέ τη φωτισμένη και ουράνια γνώση
θά εξαφανίσεις
τήν καταστρεπτική και σκοτεινή άγνοια·
μέ την κάλλιστη και γεμάτη από αρετή προθυμία θα διώξεις μακριά την άθεη ραθυμία, η οποία
φυτεύει μέσα στην ψυχή το κακό.
Αυτές τις αρετές αφού τις αποκτήσεις όχι μέ
ψιλή προαίρεση μόνο, αλλά πραγματικά - με τή
βοήθεια του Θεού και τη συνεργασία του Αγίου Πνεύματος - , με πολλή
προσοχή και προσευχή, θα μπορέσεις να γλυτώσεις από τους τρείς δυνατούς
γίγαντες του πονηρού που αναφέραμε.
Γιατί η συνύπαρξη γνώσεως αληθινής και μνήμης
λόγων Θεού και αγαθής προθυμίας, που με τη βοήθεια της ζωντανής χάρης θα εγκατασταθεί
μέ αγώνα στην ψυχή και θα διατηρηθεί με επιμέλεια, εξαφανίζει από αυτή (τήν
ψυχή) και καθιστά ανύπαρκτο κάθε ίχνος λησμοσύνης
καί άγνοιας και ραθυμίας.
Καί λοιπόν, τότε βασιλεύει η θεία χάρη μέσα
στήν ψυχή, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας·
Σ᾿ Αυτόν η δόξα και η εξουσία σε όλους τους αιώνες.
Αμήν.
Μια υπέροχη καυτερή μακαρονάδα που ετοιμάζεται σε 20 λεπτά.Εύκολο και γρήγορο πιάτο !!
Υλικά
400 -gr πέννες με ρίγες
2 -σκελίδες σκόρδο
500- gr ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες, ή ντομάτες ψιλοκομμένες κονσέρβα
4-5 -κουταλιές ελαιόλαδο
4 -καυτερές πιπερίτσες ( ή περισσότερες αν σας αρέσει το καυτερό)
τυρί τριμμένο για μακαρόνια
4 -κουταλιές ψιλοκομμένος μαϊντανός
Εκτέλεση
Βάζουμε τις πέννες να βράσουν σε μπόλικο αλατισμένο νερό.
Με ένα μαχαίρι μυτερό, τσιμπάμε τις πιπερίτσες να τις τρυπήσουμε, έτσι θα βγάλουν στην σάλτσα την καυτερή τους γεύση πιό γρήγορα.
Σε ένα τηγάνι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει και τα μακαρόνια, ρίχνουμε το λάδι και σωτάρουμε το σκόρδο - σε φέτες ή ολόκληρο, όπως μας αρέσει - και τις πιπερίτσες.
Μόλις το σκόρδο αλλάξει χρώμα, δεν πρέπει να καεί, το βγάζουμε, ρίχνουμε την ντομάτα και αλατίζουμε.
Αφήνουμε για ψηθεί η σάλτσα για 8-10 λεπτά.
Όταν τα μακαρόνια είναι έτοιμα, προσοχή να μην τα παραβράσουμε, τα στραγγίζουμε και τα ρίχνουμε στο τηγάνι με την σάλτσα.
Σωτάρουμε για λίγο, 1 με 2 λεπτά ανακατεύοντας ώστε η σάλτσα να πάει παντού και σερβίρουμε πασπαλίζοντας τα πιάτα με το τριμμένο τυρί. Ρίχνουμε από πάνω τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.Kαλή όρεξη !!!
*Αν δεν σας αρέσουν τα καυτερά αφαιρέστε την πιπεριά.
Αφαιρώντας το τυρί έχουμε νηστίσιμο φαγητό!
Ρύπος της ψυχής είναι η ζήλεια, ο φθόνος, που γεννιέται από την υπερηφάνεια. Μη ζηλεύεις, αδελφέ μου, κανέναν άνθρωπο για την ευτυχία του εδώ στη γη. Μη ζηλεύεις τον πλούσιο και τον ένδοξο. Μη ζητάς «θησαυρούς επί της γης, όπου στις και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπτεται διωρίσουν και κλέπτουσι» (Ματθαίος 6. 19). Να ζηλεύεις και να μιμείσαι τον εργάτη της αρετής, τον άνθρωπο του Θεού τον χαριτωμένο από το Άγιο Πνεύμα, τον πιο ένδοξο από τους ένδοξους και τον πιο πλούσιο από τους πλουσίους, που από ταμιεύει «θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε στις ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέφτες ου διωρίσουν ουδέ κλέπτουσιν» (Ματθαίος 6. 20). Μη ζηλεύεις αυτόν που επαινούν και κολακεύουν οι άνθρωποι. Οι ανθρώπινοι έπαινοι είναι ασταθείς και ευμετάβλητοι. Συχνά μάλιστα είναι ιδιοτελείς και υστερόβουλοι. Σήμερα τα λόγια τους «γλυκύτερα υπέρ μέλι και κηρίον» (Ψαλμοί 18. 11). Αύριο το στόμα τους «αράς και πικρίας γέμει» (Ρωμαίους 3. 14). Ζήλεψε λοιπόν το μεγαλείο του αφανούς και άδοξου κατά κόσμον ανθρώπου της αρετής, «ου ο έπαινος ουκ εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού» (Ρωμαίους 2. 29). Μη λιώνεις από τον φθόνο βλέποντας άλλους να έχουν όσα εσύ δεν έχεις. Ο δικαιοκρίτης Κύριος γνωρίζει καλύτερα από σένα σε ποιον θα δώσει κι από ποιον θα στερήσει, πότε θα χαρίσει και πότε θα ζήτηση, τι θα δώσει και τι θα αφαιρέσει. «… Η ουκ έξεστι μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς;», λέει ο ίδιος στους εργάτες του αμπελώνας που διαμαρτυρήθηκαν νια την «άδικη» μεταχείρησή τους (Ματθαίος 20. 1-16). Η ζήλεια και ο φθόνος είναι αιτία κάθε κάκου και εχθρός κάθε καλού. Απ’ αυτή την αιτία ο Κάϊν φόνευσε τον Άβελ, ο Ησαύ θέλησε να εξοντώσει τον Ιακώβ, ο Σαούλ καταδίωξε τον Δαβίδ. Η ζήλεια και ο φθόνος τυφλώνουν τον νου, αμαυρώνουν την ψυχή, σκοτίζουν τη συνείδηση, θλίβουν τον Θεό, χαροποιούν τους δαίμονες, κλείνουν τον ουρανό, ανοίγουν την κόλαση. «Ο μισών τον αδελφόν αυτού εν τη σκοτία εστί και εν τη σκοτία περιπατεί, και ουκ οίδε που υπάγει, ότι η σκοτία τύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού» (Α’ Ιωάννης 2. 11). Αγ. Δημήτριος Ροστώφ Πηγή: «Πνευματικό Αλφάβητο» Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής 1996 inpantanassis.blogspot.gr
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
