Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο
Όσιος Νείλος καταγόταν (σύμφωνα με την Ακολουθία του που εκδόθηκε το
1847 μ.Χ.) από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας και έζησε κατά το πρώτο ήμισυ
του 17ου αιώνα μ.Χ. Από νεαρή ηλικία παρελήφθη από τον θείο του,
ιερομόναχο Μακάριο, στην εκεί ιερά μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την
καλουμένη του Μαλεβή, όπου και αφού εκπαιδεύθηκε με θεοσέβεια,
χειροτονήθηκε διάκονος. Ποθώντας όμως και οι δύο ακόμη πιο ασκητικό βίο,
μετέβησαν στο Άγιον Όρος, όπου, αφού για λίγο χρόνο ασκήτεψαν στο
σπήλαιο που είχε ασκητέψει ο Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης (τιμάται 12
Ιουνίου), στη συνέχεια μετέβησαν σε έρημη έκταση κοντά στη Λαύρα του
Οσίου Αθανασίου, έκτισαν ναό τιμώμενο στο όνομα της Υπαπαντής και
παρέμειναν εκεί ασκητεύοντας με αυστηρότητα.
Αργότερα
ο Όσιος Νείλος, για μεγαλύτερη άσκηση, κατέφυγε σε σπήλαιο που
βρισκόταν σε πολύ απόκρημνο βράχο, όπου, αφού ανήγειρε μικρό ναό,
παρέμεινε ασκούμενος και νυχθημερόν προσευχόμενος καθ' όλο τον υπόλοιπο
βίο αυτού.
Ο
Όσιος Νείλος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 12 Νοεμβρίου του 1651 μ.Χ. και
ενταφιάσθηκε πλησίον του σπηλαίου του. Μετά την οσία ταφή του, μύρο
ευώδες ανέβλυσε από τον τάφο του, που παρείχε την ίαση σε όσους ασθενείς
προσέφευγαν εκεί με πίστη.
Αργότερα,
λόγω εδαφικών μεταβολών, ο τάφος του Οσίου εξαφανίσθηκε και παρέμεινε
άγνωστος για πολλά χρόνια. Το 1815 μ.Χ., ο Όσιος Νείλος παρουσιάσθηκε σε
κάποιον μοναχό, που ονομαζόταν Αιχμάλωτος και αφού του προείπε πολλά
μέλλοντα, στην συνέχεια τον πρόσταξε να καταστήσει βατή τον οδό προς το
σπήλαιό του, για να μεταβαίνουν οι μοναχοί να προσκυνούν και να
λειτουργούν το ναό που είχε ιδρύσει. Αμέσως ο μοναχός Αιχμάλωτος
ανακοίνωσε στους υπόλοιπους πατέρες όσα προστάχθηκαν από τον Όσιο, αυτοί
δε έσπευσαν με προθυμία όχι μόνο να διανοίξουν την οδό, αλλά και να
οικοδομήσουν νέο ναό προς τιμήν του Οσίου. Κατά την εκσκαφή των θεμελίων
του ναού, ανευρέθη ο τάφος του και τα σεπτά λείψανά του, τα οποία
ανέδιδαν άρρητη ευωδία.
Προφητεία του Οσίου Νείλου του Νέου και Μυροβλύτου
Προφητεία
του Οσίου Νείλου του Νέου του και Μυροβλύτου, του εν τώ Αγίω Όρει του
Άθωνος ασκήσαντος, πρό 600 ετών, περί της ελεύσεως του Αντιχρίστου και
τών εν τέλει του αιώνος ανθρώπων.
«Κατά
το 1900 έτος βαδίζοντες πρός τον μεσασμόν του 8ου αιώνος άρχεται ο
κόσμος του καιρού εκείνου, να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησιάση ο καιρός
της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθή η διάνοια των ανθρώπων από τα
πάθη τα της σαρκός και θα πληθυνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία. Τότε
έρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος, μετασχηματίζωνται αι μορφαί των
ανθρώπων και δεν θα γνωρίζωνται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της
αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής· οι τότε άνθρωποι θα
αγριέψουν και θα γενούν ωσάν θηρία από την πλάνην του Αντιχρίστου. Δεν
θά υπάρχει σεβασμός εις τους γονείς και γεροντότερους, η αγάπη θα
εκλείψη, οι δε Ποιμένες των Χριστιανών, Αρχιερείς και ιερείς, θα είναι
τότε άνδρες κενόδοξοι, παντελώς μη γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την
αριστεράν, θα αλλάξουν τα ήθη, αι παραδόσεις των Χριστιανών και της
Εκκλησίας. Η σωφροσύνη θα απολεσθή από τους ανθρώπους και θα βασιλεύση η
ασωτεία. Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τον μέγιστον βαθμόν,
και ουαί εις τους θησαυρίζοντας αργύρια. Αι πορνείαι, μοιχείαι,
αρσενοκοιτίαι, κλοπαί και φόνοι, θα πολιτεύωνται, εν τώ καιρώ εκείνω καί
διά την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας, οι άνθρωποι
θέλουν στερηθή την χάριν του Αγίου Πνεύματος όπου έλαβον εις το Άγιον
Βάπτισμα ως και την τύψιν της συνειδήσεως.
Αι
Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών Ποιμένων και
αλλοίμονον τότε εις τους εν τώ κόσμω ευρισκομένους Χριστιανούς, οι
οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι θα αναχωρούν από τον
κόσμον εις τα ιερά Καταφύγια διά να εύρουν ψυχικήν ανακούφισιν των
θλίψεών των και παντού θα ευρίσκουν εμπόδια και στενοχώριας. Κά πάντα
ταύτα γεννήσονται διά το ότι ο Αντίχριστος θέλει κυριεύση τα πάντα, και
γεννήσεται εξουσιαστής πάσης της Οικουμένης και θα ποιή τέρατα και
σημεία κατά φαντασίαν, θέλη δε δώση πονηράν σοφίαν εις τον ταλαίπωρον
άνθρωπον, διά να εφεύρη, να ομιλή ο είς πρός τον άλλον, από την μίαν
άκραν της γής, έως την άλλην, τότε θα πέτανται στον αέρα ως πτηνά και
διασχίζοντες τον βυθόν της θαλάσσης ως ιχθύες.
Καί
ταύτα πάντα ποιούντες οι δυστυχείς άνθρωποι, διαβιούντες εν ανέσει, μη
γνωρίζοντες οι ταλαίπωροι ότι ταύτα εστί πλάνη του Αντιχρίστου. Και
τόσον θα προοδεύση την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε
αποπλανήσαι τους ανθρώπους και μη πιστεύη εις την ύπαρξιν του
τρισυποστάτου Θεού.
Τότε
βλέπων ο Πανάγαθος Θεός την απώλειαν του ανθρωπίνου γένους, θέλει
κωλοβώση τάς ημέρας, διά τους ολίγους σωζόμενους, διότι θέλει πλανήσαι
ει δυνατόν και τους εκλεκτούς. Τότε αιφνιδίως θέλει έλθη η δύστομος
ρομφαία και θα θανατώση τον πλάνον και τους οπαδούς αυτού».
Ιερός Ναός Αγίου Νείλου του Μυροβλύτου στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά
Το
1928 μ.Χ. με πρωτοβουλία της Ελένης Μαμάη το γένος Λυμπέρη, μόνιμης
κάτοικος Πειραιώς με καταγωγή από το χωριό Άγιος Πέτρος στην Κυνουρία
(ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Νείλου του Μυροβλύτου) ιδρύθηκε ο σύλλογος
«Αδελφότης Κυρίων και Δεσποινίδων ο Αγιος Νείλος ο Μυροβλήτης» με
μοναδικό σκοπό την ανέγερση ναού προς τιμή του Αγίου. Το οικόπεδο όπου
χτίστηκε ο ναός είναι στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά, κοντά στο
Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο και τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στο
οικοδομικό τετράγωνο: Γεωργίου Θεοτόκη, Ηροδότου, Αντωνίου Θεοχάρη,
Σπυρίδωνος Τρικούπη.
Ο
ναός άρχισε να χτίζεται το 1928 μ.Χ. και τέθηκε σε χρήση προς λατρεία
το 1931 μ.Χ. Αρχικά λειτουργούσε ως ιδιωτικός και το 1932 μ.Χ. με
εγκύκλιο της τότε Αρχιεπισκοπής Αθηνών που υπαγόταν ο Πειραιάς έγινε
εκκλησιαστική ενορία. Λόγω όμως των μικρών διαστάσεων της εκκλησίας, το
1956 μ.Χ. έγινε η επέκταση της σε μεγαλοπρεπή ναό όπου και υπάρχει ως
τις μέρες μας.
Σήμερα ο ναός του Αγίου Νείλου στον Πειραιά είναι μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες και ενορίες της Μητροπόλεως Πειραιώς.
Απολυτίκιον (Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε)
Ως
άνθη πανεύοσμα, της αιδίου ζωής, τα θεία σου λείψανα, εκ των ταμείων
τής γής, ημίν ανεφάνησαν. Όθεν μνείαν τελούντες, της ευρέσεως τούτων,
μέλπομεν Πάτερ Νείλε, την δοθείσαν σοι χάριν, δι' ής πάσι προστάτης,
ευρίσκη θερμότατος.
Πηγή: saint.gr
