Ο Άγιος Ελευθέριος (15 Δεκεμβρίου)


Ανάγνωση σε 2.4 λεπτά
Αναγνώσεις: 23 |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) η οποία έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου.

Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.


Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα από τρία χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας. Αργότερα και σε ηλικία είκοσι ετών, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.


Μα χειροτονήθηκε τόσο μικρός; Στο ερώτημα δίνει απάντηση ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.... Γράφει σε υποσημείωση του Συναξαριστού του: «Ας μη θαυμάζει κανείς ότι αυτός ο άγιος χειροτονήθηκε σε ηλικία αντίθετη με τους ιερούς κανόνες της 6ης Οικ. Συνόδου και της τοπικής Συνόδου της Νεοκαισαρείας, οι οποίοι ορίζουν ότι ο διάκονος χειροτονείται στη ηλικία των 25 χρόνων, ο πρεσβύτερος στα 30 και ο επίσκοπος πάνω από 30. Αυτό έγινε γιατί ο άγιος Ελευθέριος έζησε πριν ακόμη γίνουν οι παραπάνω κανόνες, οι οποίοι έγιναν αργότερα».


Η χειροτονία του αγίου Ελευθερίου, όπως γράφει κάποιος βιογράφος του, έγινε «κατ’ οικονομίαν» Θεού, λόγω των μεγάλων αρετών και της σοφίας του με την οποία προσείλκυε στον Χριστό τους ειδωλολάτρες. Η γλυκύτητα του λόγου του, που επιβεβαιωνόταν με τα πολλά θαύματα του, έκανε αυτούς που βρίσκονταν στην πλάνη να ασπαστούν την χριστιανική αλήθεια.


Η φήμη της αρετής του Αγίου Ελευθερίου ήταν τόσο μεγάλη που έφτασε μέχρι τη Βρεττανία. Έτσι, ο βασιλιάς της, Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς τον Λούκιο με το λαό του.


Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος πληροφορήθηκε την χριστιανική δράση του Ελευθερίου διέταξε την σύλληψή του. Έπειτα από πολλά βασανιστήρια ο Ελευθέριος οδηγήθηκε από τους ειδωλολάτρες στην αρένα της Ρώμης. Τα άγρια ζώα όμως δεν τον άγγιξαν, γι’ αυτό και αποκεφαλίσθηκε μαζί με την μητέρα του.


Έτσι ο Άγιος Ελευθέριος πέρασε «εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Προς Ρωμαίους, η' 21). Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του Θεού.


Η Σύναξή του τελείται στο μαρτύριο αυτού, πλησίον του Ξηρολόφου.


Ο Άγιος Ελευθέριος θεωρείται βοηθός των εγκύων γυναικών. Τους δίνει «καλή λευτεριά». Πολλές γυναίκες επικαλούνται τη βοήθεια του και ακουμπούν το εικονισματάκι του αγίου πάνω τους. Η αντίληψη αυτή αναφέρεται και σ’ ένα προσόμοιο στιχηρό της εορτής. «Τών επιτόκων γυναίων Πάτερ κηδόμενος, ελευθερίαν δίδως, τώ Ναώ σου φοιτώσαις....», δηλαδή, Φροντίζεις Πάτερ τις έγκυες γυναίκες που καταφεύγουν στο ναό σου δίνοντας του ελευθερία....


Απολυτίκιον (Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον λόγον)
Φερωνύμω σου κλήσει καλλωπιζόμενος, ελευθερίαν παρέχεις και απολύτρωσιν, τοίς προσκάμνουσι δεινώς, ποικίλας θλίψεσιν, Ελευθέριε σοφέ, ιερών καλλονή, Μαρτύρων η ωραιότης· διό μη παύση βραβεύων, αναψυχήν τοίς σε γαιρέρουσι.

Πηγή: saint.gr

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Ο πόθος του γέροντος Σάββα Αχιλλέως για την ιερωσύνη
              Ο πατήρ Σάββας Αχιλλέως γεννήθηκε στο ορεινό χωριό της Λευκωσίας, την όμορφη Άλωνα, στις 2 Αυγούστου του έτους 1930. Ήταν το πέμπτο και το μικρότερο παιδί μιάς φτωχικής αγροτικής οικογένειας. Γονείς του ήταν οι ευσεβείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι: ο Αχιλλής και η Ελένη.

              Πατήρ Σάββας Αχιλλέως:
               «Μικρό παιδί του δημοτικού σχολείου δεν έλειπα από την εκκλησία. Ήμουν πάντοτε ο βοηθός του γέροντος ιερέα του χωριού μου και κάθε βράδυ της Μεγάλης Τεσσαρακοστής απήγγειλα τον Ύμνο πρός την Παναγία μας. Όταν μαζευόταν όλη η οικογένεια στο φτωχικό μας σπιτάκι, έπιανα στα χέρια μου την Καινή Διαθήκη και έψαλλα επιμελώς το Ευαγγέλιο εις ακρόασιν των γονέων μου και των μεγαλυτέρων αδελφών μου. Ήμουν το πέμπτο και το μικρότερο από όλα τα παιδιά της οικογένειάς μου. Οι γονείς μου ήταν ευσεβείς και φιλοπάτριδες και αγαπούσαν πολύ την Ελλάδα και εμφύτευσαν αυτή τους την αγάπη στην αγνή καρδούλα των παιδιών τους.

               Ανεπτύχθη μέσα μου η φλογερή επιθυμία να αξιωθώ κάποτε να ιερωθώ. Έβλεπα τον ιερέα στον δρόμο μου και όταν εκείνος προσπερνούσε στεκόμουν και τον παρακολουθούσα και τον θαύμαζα. Παρακαλούσα Τον Θεό να φτάσω κάποτε στο ύψος αυτό της Ιερωσύνης. Σκεφτόμουν όμως και έλεγα: «αυτός που συνάντησα τώρα στο δρόμο μου είναι Θεολόγος ιερέας. Εγώ ένα φτωχόπαιδο, πως θα σπουδάσω και πως θα αξιωθώ να έχω ένα Πτυχίο Θεολογίας;». Θεολογία έλεγα…! Μα υπάρχει μεγαλύτερη επιστήμη σ’ αυτόν τον κόσμο, να μιλάς και να διδάσκης τα λόγια του Θεού; Και συζητούσα πάντοτε με τον εαυτό μου και μόνος μου αναλογιζόμουν το μέγα βάρος της Ιερωσύνης. 
               Πέρασαν τα χρόνια, αλλά ο πόθος μου για την Ιερωσύνη δεν με εγκατέλειπε. Έφθασα στην Ιερά Μονή και έμαθα πολλά για το μέγα μυστήριο της Ιερωσύνης. Ευρισκόμενος κάποια μέρα στην μεγάλη αυλή της ιεράς Μονής, σκεφτόμουν τις δυσκολίες του λειτουργήματος. Περισσότερο αναλογιζόμουν την αναξιότητά μου για το πως θα μπορούσα να επωμισθώ ένα τέτοιο βάρος. Ένοιωθα, ένα δέος, έναν μεγάλο φόβο. Κάμινος, όμοια με την κάμινο του Ναβουχοδονόσορος, η οποία δέχθηκε τους τρείς παίδας και ακόμα μεγαλύτερη από εκείνη είναι το μέγα μυστήριο της Ιερωσύνης. Να αναλάβω, λοιπόν, ένα τέτοιο βάρος; Αυτό σκεφτόμουν και αυτό με βασάνιζε. Ή να μην αναλάβω και να στρέψω την προσοχή μου σε ένα οποιοδήποτε επάγγελμα; Μου ερχόταν όμως πάλι η εικόνα των ιερέων που συναντούσα στους δρόμους και πόσο τους θαύμαζα. Θαύμαζα την μεγαλοπρέπεια και το Αγγελικό σχήμα, το οποίο τους περιέβαλε. Με καταλάμβανε ο ιερός πόθος να τους μιμηθώ. 

              Οι γονείς του πατρός Σάββα.
              Αυτομάτως ερχόταν στην μνήμη μου η μοναδική ευχή της γλυκιάς μου μανούλας. «Έχε την ευχή μου γιέ μου και να σε δώ παπά. Να υπηρετής: τον Χριστό μου, τον Θεό μου και να με μνημονεύης όταν θα πεθάνω».  Μετά την μοναδική και επαναληπτική και στερεότυπη ευχή της μάνας μου, μου ερχόταν στην σκέψη η ευχή της μακαριστής γιαγιάς μου. Μου την έλεγαν τα μεγαλύτερά μου αδέλφια και τα επικύρωνε η μανούλα μου. Με κατελάμβαναν δάκρυα συγκίνησης. Με σήκωνε στην αγκαλιά της, η γιαγιά μου, και προσπαθώντας να με κοιμήση, καθώς ήμουν βρέφος, ευχόταν και έλεγε: «έχε την ευχή μου γιέ μου και να φορής φελόνια και να ψάλλης μές στις εκκλησιές όπως τα χελιδόνια». 
              Όλα αυτά και άλλα γλυκύτερα όνειρα, μου γέμιζαν την ψυχή και ανέβαινα νοερά στον θρόνο του Θεού, στο κάλλος του Παραδείσου. Άκουγα νοερά τους ιερούς ύμνους της Εκκλησίας και έβλεπα πως τελώ την θεία και ιερή Λειτουργία. Έβλεπα τους αγγέλους του ουρανού να με περικυκλώνουν στο ιερό Θυσιαστήριο και να συλλειτουργώ μαζί τους...ΠΗΓΗ

              Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_11.html
              Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
              Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
              Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Πατέρας και γιός εκάρησαν μοναχοί...


              «Ενδύσασθε χιτώνα της σωτηρίας, ζώσασθε την ζώνην της σωφροσύνης, δέξασθε το σημείον του Σταυρού, τους πόδας τους νοητούς οπλίσατε, της εγκρατείας τοίς όπλοις, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς ημών». (Τροπάριον εκ της Μοναχικής κουράς).


              Διπλή μοναχική κουρά στην Σκήτη της Σίχλας στην Β.Α.Ρουμανία.Πατέρας και γιός 
                εισήλθαν στην τάξη των μοναχών, στην επουράνια και αγγελική οδό που οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών παίρνοντας τα όνοματα Θεόδωρος και Δαμασκηνός.Η προστάτιδα της σκήτης,η Οσία Θεοδώρα της Σίχλας,να τους φωτίζει και να τους σκέπει

              Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_97.html
              Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
              Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
              Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Έχε τον φόβον του Θεού…

              Μη φοβού τίποτε, ει μη τον Θεόν. Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι και αυτός θα σου φωτίζη τον δρόμον, πως ακριβώς να περιπατής, διότι χωρίς φόβον Θεού, συνείδησιν καθαράν δεν δυνάμεθα να δημιουργήσωμεν, ούτε εξαγόρευσιν ειλικρινή δυνάμεθα να κάνωμεν, ούτε σοφίαν πνευματικήν ποτέ θα αποκτήσωμεν, διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

              Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας πηγή

              Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2016/05/blog-post_74.html
              Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
              Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
              Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Γιατί;
              «Τίς γάρ έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» (Ρωμ. ια’ 34)
              Ποιός γνώρισε την σκέψη και τις βουλές του Κυρίου; Ή ποιός έγινε σύμβουλός Του; Είναι κάποιες φορές στη ζωή μας που τα λόγια σταματούν και αρχίζει να μιλά η καρδιά…
              Η ιστορία κάθε ανθρώπου, κάθε έθνους, έχει διάφορες φάσεις, ευχάριστες, ωραίες, αλλά και δυσάρεστες, άσχημες, τρομερές. Αναπολώντας τες, ενδεχομένως να θέλαμε κάποιες να μην υπήρχαν, κι αν μπορούσαμε θα τίς τροποποιούσαμε. Όμως δεν είναι στο χέρι μας.
              Μέσα στην ορθόδοξη πίστη μας, ζούμε ως πραγματικότητα πως όλα τα γεγονότα τής ζωής μας, ακόμα και τα πιό απρόσμενα και δυσάρεστα, συμβάλλουν στην πνευματική μας ωριμότητα και τελείωση. Όλα συμβαίνουν για να μας οδηγήσουν στον Θεό. Δέν μπορούμε να εξηγήσουμε με τη δική μας, στενή λογική και μικρή ορατότητα τα δεινά και τα φοβερά αυτής της ζωής (θανάτους νέων ανθρώπων, φυσικές καταστροφές), διότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το σχέδιο του Θεού για τή σωτηρία του κάθε παιδιού Του, για το οποίο σταυρώθηκε και με τη θυσία Του, του εξασφάλισε τη σωτηρία. Λέχθηκε πως η ζωή μας μοιάζει με κέντημα που οι ανακατεμένες κλωστές του από κάτω ετοιμάζουν το ωραίο σχέδιο από πάνω.
              Τώρα, δηλαδή στην παρούσα ζωή, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα διάφορα συμβαίνοντα, που μοιάζουν πιό πολύ με «ανακατεμένες κλωστές», χωρίς λογική και εξήγηση. Στο τέλος, όμως, θα φανεί πως «τίποτα δεν είναι τυχαίο» πως όλα έχουν έναν και μοναδικό σκοπό, τη σωτηρία μας και την εξασφάλιση της αιώνιας ζωής. Αλήθεια, δεν είμαστε πεταμένοι σ’ ένα αχανές σύμπαν, μόνοι κι αβοήθητοι. Έχουμε έναν Θεό – Πατέρα, που νοιάζεται για μάς, που μας αγαπά και μας φροντίζει, όχι κατευθύνοντας τη ζωή μας, αλλά συμπορευόμενος μαζί μας. Η εμπειρία αυτή γίνεται προσωπική μέσα στην Εκκλησία μας, στο σημείο που βιώσαμε την παρουσία Του, που νιώσαμε την αγάπη Του, που είδαμε την αθόρυβη επέμβασή Του.
              Τί να πείς για τη σιωπή Του στην κραυγή του ανθρώπου; Πώς να εξηγήσεις τις σκανδαλώδεις ευεργεσίες Του σε κάποιους και τη φαινομενική αδιαφορία Του σε άλλους; «Τίς έγνω νούν Κυρίου;». Ποιός μπορεί να γίνει σύμβουλος ή δικηγόρος Του;
              Έτσι, κοιτάζοντας το πρίν της ζωής μας (μεγάλο ή μικρό) ή και το τώρα, με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να βεβαιώσουμε τις στιγμές της ζωντανής παρουσίας Του, όπως και τις σκληρές στιγμές της σιωπής Του. Μπορούμε να διακρίνουμε την ομορφιά της επίσκεψης της Χάριτος του Θεού, όπως και τη δυσκολία της απουσίας της. Όλα αυτά μπορεί και να μας επηρεάσουν θετικά, να μας βοηθήσουν να αρχίσουμε μία νέα ζωή παραδομένοι στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού Πατέρα, μέ αγώνα να αλλάζουμε ζωή. Αυτό, δηλαδή, που η Εκκλησία ονομάζει μετάνοια, δυναμική πορεία πρός τα εμπρός, πρός την αιώνια μέρα, που όλα ανακαινίζονται κι ομορφαίνουν, μέσα στο φώς του Χριστού.

              Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_304.html
              Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
              Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
              Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Το Μέγα Γεροντικόν: «Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ να τη συγκρατήσω;»





              45. Ο αββάς Ιωσήφ λέει στον αββά Νισθερώο:

              «Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ νά τή συγκρατήσω;»

              Τού λέει ο Γέροντας:

              «Βρίσκεις ανάπαυση, αν μιλήσεις;»

              «Όχι», του απαντά.

              Τότε λέει ο Γέροντας: «Αφού δεν έχεις ανάπαυση, γιατί μιλάς; Καλύτερα να σιωπάς καί, αν γίνεται συζήτηση, προτιμότερο πολλά να ακούς παρά να λές».

              ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β´

              Γιά το ότι πρέπει να επιδιώκουμε τήν «ησυχία» με κάθε δυνατό τρόπο

              Το Μέγα Γεροντικόν

              (αποσπάσματα)

              users.uoa.gr 


              Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_56.html
              Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
              Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
              Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Διδακτική ιστορία: Ο μοναχός που όλοι τον κατέκριναν
              Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας.

              Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ’ αυτό έλειπαν οι πόρνες. Ο «μοναχός» δούλευε όλη την ημέρα, και το βράδυ ξόδευε όλα όσα κέρδιζε, «αγοράζοντας» την συντροφιά μιας πόρνης για όλη τη νύχτα.

              Ήταν η ντροπή των χριστιανών της πόλης, ήταν το σκάνδαλο της Εκκλησίας. Τα χρόνια πέρναγαν και παρά τις εκκλήσεις και τις συστάσεις, αυτός συνέχιζε την αμαρτωλή του ζωή. Κάποτε, όπως σε όλους μας, ο θάνατος ήρθε σαν λύτρωση, σαν φάρμακο που θα τον έσωζε από τις αμαρτίες που δεν σταμάτησε να κάνει ακόμη και λίγο πριν πεθάνει.

              Και πως να τον αφήσουν χωρίς ταφή για χριστιανό;

              Οι παπάδες της πόλης τον πήραν να τον κηδέψουν και μαζί του να θάψουν το σκάνδαλο. Το νέο μαθεύτηκε: Ο «γεροπόρνος» μοναχός πέθανε. Ποιος άραγε θα πήγαινε στην εκκλησία να τον αποχαιρετήσει;

              Η εκκλησία στην κηδεία του γέμισε από γυναίκες της Αλεξάνδρειας, τίμιες γυναίκες, χριστιανές, που ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν, μα όχι σαν έναν οποιοδήποτε νεκρό, σαν άγιο! Κάποιος γνώρισε σε κάποια από αυτές το πρόσωπο μιας πόρνης, που είχε καιρό να δει στο λιμάνι… δεν ήταν όμως, όπως την θυμόταν. Κάποιες άλλες, απλά τους θυμίζαν κάτι απόμακρο.

              Τότε η πόλη έμαθε πως ο «γεροπόρνος» μοναχός ήταν ένας άγιος, που με τα λεφτά που κέρδιζε, εξαγόραζε μια νύχτα χωρίς αμαρτία, αγόραζε το «δικαίωμα» στο σώμα τους για να κερδίσει την ψυχή τους.

              Τότε η πόλη έμαθε, ότι αυτός που νομίζαν ότι είναι το «σκάνδαλο» ήταν η αγνότητα, η άδολη αγάπη, η αυταπάρνηση, ο άνθρωπος, ο λόγος του Θεού, η προσευχή και η θέωση. Γιατί ο άνθρωπος του Χριστού δεν κρίνεται στη διάρκεια της ζωής του, αλλά στο τέλος της.



              Πηγή: askitikon.eu
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
              Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
              Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
            • Συνέχεια Άρθρου ▼
              Έχεις άγχος;
              Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
              Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

              Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…

              Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!