Ο Μοναδικός Ηγέτης (Σεβ. Μητρ. Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
«ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι». (Μάρκ. 8,34)

Πολὺ γνωστή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἡ προτροπὴ αὐτὴ τοῦ Κυρίου μας πρὸς τοὺς ὑποψηφίους μαθητές Του. Παρὰ ταῦτα μποροῦμε νὰ τὴν μελετήσωμε καὶ πάλι καὶ μάλιστα ἐντάσσοντάς την στὸ γενικὸ πλαίσιο τῶν ἐφετεινῶν κηρυγμάτων μας ἐπάνω στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιό μας, πού εἶναι ἡ Ἀπολογία μας σὲ ὅσους στέκονται ἀκόμη εἴτε μὲ σκεπτικισμό, εἴτε μὲ ἀμφιβολίες καὶ κακὴ διάθεση ἀπέναντι στὴν ἁγία πίστη μας. Δυστυχῶς οἱ χριστιανοὶ αὐτοί, οἱ σκεπτικιστές, οἱ ἀμφισβητίες ἢ καὶ ἄπιστοι, ἀντὶ νὰ μειώνωνται στὶς ἡμέρες μας αὐξάνουν.

Σύμφωνα, λοιπόν, μὲ τὸν ἱερὸ Εὐαγγελιστή μας, ὁ λόγος αὐτὸς ὁ πασίγνωστος καὶ πολυσήμαντος τοῦ Κυρίου μας ἔχει τὴν ἔννοια κάποιας συμφωνίας ἢ συμβολαίου Ἐκείνου, τοῦ Χριστοῦ, μὲ ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι σκεπτόμαστε νὰ γίνωμε μαθητές Του. Ἀπευθύνεται γενικὰ πρὸς ὑποψηφίους χριστιανούς. Ὁ Μεγάλος Ἀρχηγὸς μας προσκαλεῖ στὶς τάξεις του, καλύτερα στὴν Ἐκκλησία Του, μὲ αὐτὸν τὸν ὑποθετικὸ λόγο. Ὁρίστε, ἐλᾶτε κοντά μου! Σᾶς περιμένω νὰ πυκνώσετε τὶς τάξεις τῶν ἀκολούθων μου. Προσέξατε ὅμως! Ἂν θὰ ἔλθετε, θέλω νὰ ἔλθετε μὲ αὐτὸν τὸν ὅρον, μέ αὐτὴν τὴν προυπόθεση: θὰ πρέπη νὰ ἀπαρνηθῆτε τὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ πάρετε πολὺ γενναῖες ἀποφάσεις. Νὰ εἶσθε ἕτοιμοι γιὰ τὴν πίστη σας νὰ θυσιάσετε ἀκόμη καὶ τὸν ἑαυτό σας.

Συνέβη ποτὲ παρόμοιο γεγονός, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί; Ἀνέκαθεν, ἰδίως ὅμως στὶς ἡμέρες μας, ποιὸς ἀρχηγὸς κάποιας ὁμάδος ἤ οἱασδήποτε παρατάξεως καλεῖ τοὺς ὑποψηφίους ὀπαδούς του μὲ τέτοια λόγια; Τὸ πιὸ συνηθισμένο εἶναι, νὰ δίνη ὑποσχέσεις γιὰ καλύτερη ζωή, γιὰ περισσότερες ἀνέσεις καὶ διευκολύνσεις. Ἐκεῖνο ἐξάλλου πού περιμένουν νὰ ἀκούσουν οἱ περισσότεροι ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ μελλοντικοῦ ἡγέτη των ἀρχίζει πάντοτε μὲ τὸ θά, θά, θά.. Ψηφίστε μας καὶ θὰ σᾶς κάνωμε τοῦτο, θὰ σᾶς κάνωμε ἐκεῖνο. Ἀκούσατε ποτὲ ὑποψήφιο ἡγέτη νὰ ζητᾶ ἀπὸ τοὺς ὀπαδούς του καὶ νὰ μὴ δίνη. Νὰ ζητᾶ καὶ μάλιστα δύσκολα πράγματα, τὰ πιὸ δύσκολα μάλιστα, ὅπως ἔκαμε ὁ Κύριός μας, μιλώντας σὲ ὑποψηφίους μαθητές Του;

Ποιὸς ἡγέτης ζήτησε ποτὲ ἀπὸ τοὺς ὑποψηφίους ὀπαδοὺς του βαρύτατες θυσίες, ὅπως εἶναι νὰ ἀπαρνηθοῦν ὅ,τι πολυτιμότερο, τὸν ἑαυτό τους καὶ νὰ προσφέρουν πρὸς χάριν του ἐπίσης ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχουν, τὴν ἴδια τὴ ζωή τους; Ποιός, πού θὰ ἄκουγε ἕναν τέτοιο ἡγέτη, μὲ τέτοιες ἀπαιτήσεις, δὲν θὰ ἔλεγε ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν πρόκειται οὔτε ἕναν νὰ προσελκύση κοντά του;

Δὲν βλέπουν, λοιπόν, ὅσοι ἀκόμη δύσπιστοι ἢ καὶ ἄπιστοι, γιατί πράγματι συμβαίνει αὐτό ἐδῶ; Ὅτι ὁ προσκαλῶν ἡγέτης μὲ τέτοιους ὅρους καὶ προυποθέσεις ὑποψηφίους ὀπαδοὺς καὶ ἀκολούθους δὲν εἶναι ἕνας κοινὸς ἄνθρωπος; Μόνο ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ἦτο εἰς θέση νὰ ἔχη τέτοιου εἴδους ἀπαιτήσεις. Μόνο Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος εἶχε συνείδηση, Ποιὸς ἀκριβῶς εἶναι καὶ γιατί ἦλθε ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς στὸν κόσμο. Αὐτὸς τὸν Ὁποῖον ἀπέστειλε ὁ Πατὴρ Του εἰς τὸν κόσμον, ὄχι γιὰ νὰ κρίνη τὸν κόσμον, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸν σώση» (Ἰωάν. 12,47), διότι τόσο πολὺ «ἠγάπησε τὸν κόσμον». (Ἰωάν. 3,16 )

Ἑπομένως καὶ στὰ λόγια αὐτά τὰ γνωστά μας τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος φαίνεται πεντακάθαρα ἡ Θεότητα τοῦ Κυρίου μας. Δὲν ἀπαιτεῖται νὰ δεῖ κάποιος ἀμερόληπτα τὰ πολλά Του θαύματα γιὰ νὰ πεισθῆ ὅτι ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀπὸ Ναζαρὲτ εἶναι πράγματι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ ἴδιο Παντοδύναμος καὶ Πανάγαθος, ὅπως ὁ Πατήρ Του. Τὴ Θεότητα Του μαρτυροῦν καὶ αὐτὰ τὰ λόγια Του, τὰ φαινομενικὰ ἄσχετα μὲ τὸ θέμα τῆς Θεότητάς Του.

Θέλετε νὰ δοῦμε καὶ τί προέκυψε ἀπὸ τὴν παράξενη αὐτὴ συμφωνία, καλύτερα τὸ συμβόλαιό Του, μὲ τοὺς ὑποψηφίους μαθητές Του; Εἴπαμε ὅτι ὅλοι σχεδὸν οἱ ὑποψήφιοι ἡγέτες κατὰ κανόνα γιὰ νὰ ἀποκτήσουν ὀπαδοὺς δίνουν, ὑπόσχονται, τάζουν, ἐνῶ Ἐκεῖνος ζήτησε βαρύτατες θυσίες καὶ οἱ σκεπτικιστὲς τῶν ἡμερῶν Του θὰ ξοφλοῦσαν ἀμέσως τὴν παταγώδη ἀποτυχία Του. Ὅμως κάτι τέτοιο δὲν μᾶς προέκυψε. Ἀντίθετα μάλιστα. Ὄχι πέντε καὶ δέκα, ἀλλὰ χιλιάδες καὶ ἑκατομμύρια Τὸν ἀκολούθησαν καὶ μάλιστα τότε πού τὸ ὄνομα χριστιανὸς ἦταν συνδεδεμένο μὲ διωγμοὺς καὶ φυλακίσεις καὶ θυσίες ἀμέτρητες.

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι… Κανέναν δὲν γέλασε μὲ ψεύτικες καὶ δελεαστικὲς ὑποσχέσεις ὁ Κύριος. Ποῦ εἶναι, λοιπόν, οἱ ἄθλιοι ἐκεῖνοι ἐχθροί Του, οἱ ὁποῖοι χωρὶς ἴχνος ντροπῆς τὸν ὀνόμαζαν «πλάνο»; (Ματθ. 27,63) Κανέναν δὲν παραπλάνησε ὁ Κύριός μας. Δὲν ἀπέκτησε μαθητὲς καὶ ὀπαδοὺς ὑπόσχοντας τιμὲς καὶ δόξες καὶ μύρια ἀγαθά, ἀλλὰ ἀπαιτώντας θυσίες καὶ θάνατο. Ἔτσι ἐξαπλώθηκε «εἰς πάσαν τὴν γῆν…» ὁ Λόγος Του. Μὲ μοναδικὸ ὅπλο τὴν ἀλήθειά Του καὶ ὄχι πλάνες ὑποσχέσεις καὶ ὑλικὲς ἀμειβές.

Δὲν τὰ βλέπουν αὐτὰ οἱ ἄπιστοι τῶν ἡμερῶν μας. Γιατί ἀκόμη «λυποῦν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον» (Ἐφεσ. 4,30) καὶ δὲν συντρίβουν τὸν ἐγωισμὸ των νὰ προσπέσουν ἔργω καὶ λόγω μπροστά στόν Κύριο τῆς δόξης; Ὁ φιλεύσπλαγχνος Κύριος ἂς εἶναι ἵλεως μαζὶ τους. Ἀμὴν

Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

-->