Εἶναι σημαντικὸ καὶ πολὺ βοηθητικὸ γιὰ τὰ παιδιά μας νὰ αἰσθάνονται ὅτι καταλαβαίνουμε τὶς ἀπορίες τους γιὰ τὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων καὶ κατανοοῦμε τὶς δυσκολίες τους, στὴν προσπάθεια νὰ τὶς ἀντιμετωπίσουν σωστά. Κερδίζουμε τὴν ἐμπιστοσύνη τους, ὅταν βλέπουν πὼς δὲν ἀποροῦμε καὶ δὲν ἀντιδροῦμε, ἀλλὰ στεκόμαστε μὲ σεβασμὸ καὶ φόβο Θεοῦ μπροστὰ σ’ αὐτὸ τὸ καινούργιο, σ’ αὐτὴ τὴν ἕλξη ποὺ δημιουργεῖται στὴ νεανική τους ψυχή. Καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ περιέργεια τοὺς κεντρίζει, ἡ φαντασία δουλεύει ἀσταμάτητα, τὸ συναίσθημα ἐνεργεῖ ἀνεξέλεγκτα, χάνουν εὔκολα τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ τους. Καταλαβαίνουμε καὶ θέλουμε νὰ βοηθήσουμε, χωρὶς νὰ παρεξηγοῦμε.
Γι’ αὐτὸ μὲ ἤρεμη διάθεση καὶ ψυχραιμία πρέπει νὰ ἐξηγήσουμε ὅτι ὅλο αὐτὸ ποὺ αὐθόρμητα ξεπηδᾶ ἀπὸ τὴν ψυχή τους, πρέπει νὰ τὸ δαμάσουν καὶ νὰ τὸ κυβερνήσουν σωστά, ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἐκτρέψει σὲ λάθη σοβαρὰ ποὺ θὰ τοὺς πληγώσουν, ἀλλὰ νὰ τοὺς προετοιμάσει γιὰ τὸ μεγάλο γιὰ τὸ ὁποῖο εἶναι προορισμένοι· γιὰ τὴ δική τους οἰκογένεια. Ἂν θέλουν νὰ τὴ σκέπτονται ἐπιτυχημένη καὶ εὐτυχισμένη, πρέπει νὰ παλέψουν στὰ χρόνια τῆς προετοιμασίας τους. Γιὰ νὰ διατηρήσουν ἄθικτο αὐτὸ ποὺ θὰ ζήσουν ἀργότερα καὶ νὰ τὸ σεβαστοῦν ἀφοῦ γίνει, πρέπει νὰ τὸ σέβονται ἀπὸ πρίν. Γιατὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι συχνὰ οἱ πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο ἀπροσεξίες διευκολύνουν τὶς μετὰ τὸν γάμο συμφορές.
Νὰ ἐξηγήσουμε ἀκόμη στὰ παιδιὰ ὅτι ἡ ἀγάπη, ὅπως τὴν προβάλλει ὁ κόσμος μὲ διάφορους τρόπους, εἶναι συνήθως ἐφήμερη, ἀμφίβολη, ρηχὴ καὶ ἐπιπόλαιη συναισθηματικὴ ἐκδήλωση. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ σύντροφοι ἀλλάζουν πολὺ εὔκολα. Ἡ ἀγάπη αὐτὴ σύντομα μπορεῖ νὰ σβήσει καὶ εὔκολα νὰ μετατραπεῖ σὲ ζήλεια, ἀδιαφορία, ἀντιπάθεια, κακία, μίσος, ἐκδικητικότητα. Καὶ στὸ τέλος νὰ ἀφήσει στὴν ψυχὴ μιὰ ἀπέραντη πίκρα, μιὰ βαθιὰ ἀπογοήτευση καὶ τὴν αἴσθηση τῆς ὁριστικῆς ἀποτυχίας. Μπορεῖ δὲ νὰ προκαλέσει καὶ ψυχολογικὰ προβλήματα, νὰ ὁδηγήσει σὲ ἀσθένειες, κάποτε σὲ ἀνεπιθύμητες ἐγκυμοσύνες, ποὺ ἀντιμετωπίζονται συνήθως μὲ ἐπιπολαιότητα καὶ βαρύτερα λάθη.
Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη ἐμπνέει τὸν βαθὺ σεβασμὸ στὸ πρόσωπο τοῦ ἄλλου, ποὺ εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἡ ψυχή του ἔχει ἀπέραντη ἀξία, ποὺ τὸ σῶμα του εἶναι ἔμψυχος ναὸς τοῦ Θεοῦ. Ὁ σεβασμὸς ὅμως προϋποθέτει τὴν ἐγκράτεια, ἡ ἐγκράτεια ἀπαιτεῖ ἀγώνα, ὁ ἀγώνας δὲν ἐπιτυγχάνει χωρὶς τὴν ἐνίσχυση τῆς Χάριτος, ἡ δὲ Χάρις δίνεται ἄφθονη σ’ ὅσους καταφεύγουν μὲ πίστη στὸ Θεό. Δὲν ὑπάρχει ἑπομένως ἀγάπη χωρὶς τὴν πίστη, χωρὶς τὸν Θεό.
Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη δὲν εἶναι κάτι ἀνθρώπινο, εἶναι κάτι θεϊκό. Καὶ μόνο «κατὰ Θεὸν» καὶ «διὰ τὸν Θεὸν» μπορεῖ κανεὶς ἀληθινὰ νὰ ἀγαπᾶ. Οἱ ἄνθρωποι πλησιάζουν μεταξύ τους, μόνο ὅταν πλησιάζουν τὸν Θεό. Μέσα στὴν Ἐκκλησία βρίσκουμε τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης, ζοῦμε μεταξὺ μας τὴν τέλεια κοινωνία τῆς ἀγάπης, ἀπολαμβάνουμε τὴν ἀληθινὴ εὐτυχία καὶ χαρά. Ἐκεῖ πρέπει νὰ ὁδηγοῦμε τὰ παιδιά μας, διότι ἐκεῖ θὰ ἔχουν οὐσιαστικὴ βοήθεια γιὰ τὴ ζωή τους στὸ παρὸν καὶ στὸ μέλλον τους.
Τὰ παιδιὰ δὲν τὰ βοηθεῖ ἡ ἀτμόσφαιρα τοῦ σχολείου, ἡ σύγχρονη ἀγωγή, ποὺ δὲν κάνει λόγο γιὰ τὴν ψυχὴ καὶ ἐπιτρέπει κάθε εἴδους ἐλεύθερες σχέσεις, ἀρκεῖ νὰ μὴ βλάπτεται ἡ ὑγεία τοῦ σώματος. Δὲν βοηθεῖ ἡ σημερινὴ κοινωνία, ποὺ τὴ διακρίνει ἡ ἐλευθεριότητα καὶ ἡ ἀσυδοσία. Δὲν βοηθοῦν τὰ σύγχρονα ἠλεκτρονικὰ μέσα, ποὺ ἀκόμη καὶ μὲ τὶς παιδικές τους ἐκπομπές – ποὺ πολλὲς φορὲς δὲν εἶναι καθαρές – ξυπνοῦν πολὺ πρόωρα τὸ σχετικὸ ἐνδιαφέρον τῶν παιδιῶν, ἀφαιροῦν τὴν ἀθωότητά τους καὶ τοὺς στεροῦν τὸ δικαίωμα νὰ ζήσουν ἁγνὰ καὶ χαρούμενα τὰ παιδικά τους χρόνια. Δυστυχῶς τὰ μέσα αὐτά, ποὺ σημείωσαν ἐκπληκτικὴ ἀνάπτυξη στὴν ἐποχή μας, ἔχουν κάνει πολὺ εὔκολη τὴν πρόσβαση στὸ κακὸ καὶ παρουσιάζουν μὲ δελεαστικοὺς τρόπους ἑλκυστικὴ καὶ σχεδὸν ὑποχρεωτικὴ τὴν ἁμαρτία. Ὁ μοντέρνος τρόπος ζωῆς προβάλλεται ἔτσι ποὺ νὰ φαίνεται ἀδύνατο τὸ νὰ πορευθεῖ κάποιος ἀντίθετα στὸ ρεῦμα τοῦ κακοῦ, τὸ ὁποῖο παρασέρνει τὰ πάντα στὸ διάβα του καὶ θέλει νὰ ἐπιβάλει τὴν κυριαρχία του παντοῦ.
Θεωρεῖται ἐξωπραγματικὸς σήμερα ὅποιος μιλᾶ γιὰ τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴν ἁγνότητα. Εἶναι λέξεις «ἄγνωστες» αὐτές, ποὺ ὅταν κάποτε ἀκουσθοῦν, ἀντιμετωπίζονται ἀπὸ τοὺς περισσότερους μὲ περιφρόνηση καὶ χλεύη.
Ἐδῶ εἶναι τὸ χρέος μας. Μὲ νηφαλιότητα καὶ πειστικότητα νὰ δείξουμε στὰ παιδιὰ τὴ χρησιμότητα τῆς ἐγκράτειας καὶ τὴ ζηλευτὴ ὀμορφιὰ τῆς ἁγνότητας· νὰ τοὺς κάνουμε ἀγαπητὴ καὶ ἑλκυστικὴ τὴ μεγάλη αὐτὴ ἀρετή. Εἶναι χρέος μας νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ χριστιανικοῦ γάμου, γιὰ τὴν ἱερότητα τῆς σχέσεως ποὺ ἐκφράζει τὴν ἀγάπη δύο ἀνθρώπων καὶ ὑπηρετεῖ τὴ ζωὴ ἑνὸς τρίτου, ὅταν ὁ Θεὸς τὸ θελήσει. Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ δείξουμε στὰ παιδιὰ πὼς μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴ σχέση μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ καταξιώνει τὴν θεοειδὴ ὕπαρξή του, νὰ καλλιεργεῖ τὴν πνευματικότητά του καὶ ὄχι νὰ ὁδηγεῖται στὴν ἀποκτήνωση, στὴν καταρράκωση καὶ στὴ διαστροφή.
Νὰ σταθοῦμε κοντὰ στὰ παιδιά μας στὰ δύσκολα νεανικά τους χρόνια. Νὰ τοὺς ποῦμε ὅτι ὅλα εἶναι εὐλογημένα, ὅταν γίνονται στὴν ὥρα τους, ὅταν ὁ Θεὸς τὰ εὐλογήσει καὶ ὁ Θεὸς τὰ θελήσει. «Καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι» (Ἐκκλησ. γ΄ 1, 17). Γιὰ τὸ καθετὶ ὑπάρχει ὁ κατάλληλος καιρός. Τώρα πρέπει νὰ φροντίζουν τὴ σωστὴ προετοιμασία τους, νὰ προσπαθοῦν γιὰ τὴ μόρφωση καὶ τὴν ἀρετή, γιὰ τὰ ἐφόδια ἐκεῖνα ποὺ θὰ συντελέσουν στὴν αὐριανὴ ἐπιτυχία τους στὴ ζωή. Τώρα νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἁγνότητα, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὴ ζοῦν ὡς παθητική, ἀλλὰ ὡς δυναμικὴ κατάσταση· ὄχι ὡς στέρηση, ἀλλὰ ὡς ἀπολαβή.
Πολύτιμος σύμμαχος στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν μας καὶ στὸ θέμα αὐτὸ εἶναι ὁ πεπειραμένος πνευματικός. Στὸν ἱερέα τοῦ Θεοῦ τὰ παιδιὰ μποροῦν νὰ ἀνοίξουν πιὸ εὔκολα τὴν ψυχή τους, νὰ διατυπώσουν ἀπορίες, νὰ ζητήσουν βοήθεια στὸν ἀγώνα τους καὶ νὰ ποῦν τὰ σφάλματά τους. Ἐκεῖ θὰ βροῦν ἀγάπη, στοργή, ἄφεση ἁμαρτιῶν, σοφὴ καθοδήγηση σ’ αὐτὸ τὸ πολὺ δύσκολο καὶ καίριο ζήτημα τῆς ζωῆς τους. Ἐκεῖ θὰ πάρουν πλούσια Χάρη ποὺ θὰ τὰ ἐνισχύει στὸν ἀγώνα τους.
Αὐτὴ τὴ Χάρη θὰ ἐπικαλοῦνται, καὶ στὸν παντοδύναμο Θεὸ θὰ καταφεύγουν οἱ γονεῖς μὲ τὴ θερμὴ προσευχή τους. Γιὰ νὰ στηρίζει Ἐκεῖνος τὰ παιδιά τους καὶ νὰ τὰ ἀναδεικνύει λευκὰ καὶ εὐωδιαστὰ κρίνα μέσα στὸ βοῦρκο τῆς σύγχρονης ἁμαρτωλῆς κοινωνίας· τέκνα δικά Του, ἀστέρια φωτεινὰ ποὺ θὰ λάμπουν στὸ σκοτάδι τῆς πονηρῆς καὶ διεστραμμένης γενεᾶς μας.
Πηγή: osotir.org
