Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο
Όσιος Ανστάσιος έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από ευγενή
οικογένεια. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον κόσμο και τα βιοτικά πράγματα
και εκάρη μοναχός. Πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού προσκύνησε τους Αγίους
Τόπους, κατέληξε στο Όρος Σινά, στη μονή της Αγίας Αικατερίνης, της
οποίας διετέλεσε ηγούμενος. Εκεί βρήκε ασκητές μοναχούς και έμεινε κοντά
τους σαν υποτακτικός και υπηρέτης τους. Επειδή είχε πολύ
ταπεινοφροσύνη, πήρε από τον Θεό τη δωρεά της γνώσης και πολλής σοφίας,
με την οποία συνέγραψε βίους Αγίων Πατέρων και συνέθεσε ψυχωφελείς
λόγους. Αφού έφτασε σε βαθιά γεράματα, απεβίωσε ειρηνικά στις αρχές του
8ου αιώνος μ.Χ. Μερικά έργα του Οσίου Αναστάσιου είναι τα ακόλουθα: α)
«Οδηγός». Το έργο αυτό αποτελείται από 24 κεφάλαια και ονομάσθηκε έτσι
διότι ήταν προορισμένο να χρησιμεύσει ως οδηγός προς υποστήριξη της
Ορθοδοξίας εναντίον του Μονοφυσιτισμού,
β)
«Ερωτήσεις και αποκρίσεις περί διαφόρων κεφαλαίων και διαφόρων
προσώπων». Στο έργο αυτό ο Όσιος Αναστάσιος, ακολουθώντας τη μέθοδο του
Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, των ερωτήσεων και τον αποκρίσεων, επιλύει
διάφορα ζητήματα δογματικά, πρακτικά και εκκλησιαστικά,
γ) «Λόγος περί της αγίας συνάξεως και περί του μη κρίνειν και μνησικακείν», όπου αναφέρεται στη Θεία Ευχαριστεία,
δ) «Θεωρίαι αναγωγικαί εις την εξαήμερον». Το όλο έργο αποτελείται συνολικά από δώδεκα βιβλία,
ε) «Εκ του κατ' εικόνα». Δύο λόγοι περί της κατ' εικόνα Θεού δημιουργίας του ανθρώπου,
στ)
«Χρήσεις άχρηστοι μιαρών δυσσεβών Αρειανών αθετούσαι την ομοούσιον
θεότητα του Υιού του Θεού και κτίσμα τον Κτίστην των απάντων λέγουσα».
Το βιβλίο αυτό περιέχει αποσπάσματα από συλλογή χωρίων Πατέρων εναντίων
των αιρετικών. Τέλος,
αξίζει να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από ένα σύγγραμα του Οσίου
Ανστάσιου, ο οποίος παίρνοντας αφορμή από τα λόγια του Ιησού Χριστού «μη
κρίνετε ίνα μη κριθήτε» γράφει: «Κι όταν βλέπετε τον αδελφό σας να
αμαρτάνη και τότε να μην τον κρίνετε και μάλιστα όταν είναι ιερέας. Να
θυμώσαστε πως ένας είναι ο κριτής, ο Θεός, που θα αποδώση στον καθένα
κατά τα έργα του. Είδες βέβαια το αμάρτημα του αδελφού σου· μήπως όμως
γνωρίζεις και όλες του τις καλές πράξεις; Μπορεί μάλιστα αυτήν την
αμαρτία, που εσύ είδες, εκείνος να την έπλυνε κι όλας με τα δάκρυα της
μετανοίας του». Πηγή:saint.gr
( Αναγνώσεις: 64 )
Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Αλλά δεν γίνεται αλλιώς
Ο Κύριος ας σας ελεήσει και ας σας ανακουφίσει,
όπως Εκείνος ξέρει, με τις πρεσβείες της πολυεύσπλαχνης Παναγίας Μητέρας Του
καί του ακοίμητου φύλακα αγγέλου σας. Να σκέφτεστε όσους υποφέρουν, όσους
καταδιώκονται, όσους βασανίζονται, όσους καταπιέζονται… και να παίρνετε
κουράγιο από την υπομονή τούς.
Η υπέρβαση της δυσκολίας τι σημαίνει; Ότι υπομένετε. Υπομένοντας, φυσικά, πονάτε. Αλλά δέν
γίνεται αλλιώς.
Όταν δεν φροντίζω και εσωτερικά να είμαι αυτό που θέλω και προσπαθώ να δείξω εξωτερικά τότε υποκρίνομαι....
Στην προσπάθεια μου να δημιουργήσω μια άριστη εξωτερική εικόνα προς τους άλλους ανθρώπους, χωρίς να φροντίζω και εσωτερικά να είμαι αυτό που θέλω και προσπαθώ να δείξω εξωτερικά τότε υποκρίνομαι.Προσοχή στην υποκρισία. Είναι μεγάλη αμαρτία. π.Νικόλαος
Για την αρετή της αγνείας, Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι
Για την αρετή της αγνείαςΓέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της; Απάντηση: Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9). Ο Θεός έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα και τους ένωσε με τη συζυγία, για να γεννούν παιδιά και να αυξάνεται έτσι το ανθρώπινο γένος, όχι για να καλλιεργούν τα πάθη και να τρέφουν τις σαρκικές επιθυμίες. Ο Θεός θέλει να αγιάζουμε όχι μόνο την ψυχή μας αλλά και το σώμα μας. Η πορνεία, όμως, καταργεί τον αγιασμό, γι’ αυτό και ο Κύριος τη συναρίθμησε στις πηγές της ακαθαρσίας: «Μέσ’ από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακοί λογισμοί, μοιχείες, πορνείες… ακολασία… Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσ’ από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο» (Μαρκ. 7:21-23). Και ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει: «Μακριά από την πορνεία. Κάθε άλλο αμάρτημα, που μπορεί να διαπράξει κανείς, βρίσκεται έξω από το σώμα του· αυτός, όμως, που πορνεύει, βεβηλώνει το ίδιο του το σώμα» (Α’ Κορ. 6:18) Τα σώματά μας είναι μέλη του σώματος του Χριστού, γι’ αυτό πρέπει να είναι και όργανα ζωής Χριστού. Όποιος, όμως, πορνεύει, δεν ζει σαν τον Χριστό, αφού παραδίνει το σώμα του στην αμαρτία, και το μέλος του σώματος του Χριστού το κάνει μέλος του σώματος μιας πόρνης (βλ. Α’ Κορ. 6:15). Το έχουμε πει πολλές φορές: Το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που μας Το χάρισε ο Θεός και βρίσκεται μέσα μας. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας εξαγόρασε με το πάντιμο Αίμα Του. Και με το σώμα μας, λοιπόν, και με το πνεύμα μας, που ανήκουν στον Θεό, Αυτόν πρέπει να δοξάζουμε. Η αιχμαλωσία της ψυχής από την ηδυπάθεια προξενεί μεγάλο κακό στον άνθρωπο, καθώς του στερεί και τα υλικά και τα πνευματικά του αγαθά. «Όποιος κάνει συντροφιά με πόρνες, εξανεμίζει τον πλούτο του», λέει ο σοφός Παροιμιαστής (29:3). Και δεν εξανεμίζεται μόνο ο πλούτος του φιλήδονου, αλλά και το σώμα του εξασθενεί και η μνήμη του αδυνατίζει και ο νους του σκοτίζεται και η θέλησή του χάνει την ελευθερία της, καθώς υποδουλώνεται στο αισχρό του πάθος. Μα το χειρότερο είναι, όπως είπαμε, ότι ο δούλος της φιληδονίας στερείται τη χάρη του Θεού και τη βασιλεία των ουρανών· «γιατί ο Θεός θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς» (Εβρ, 13:4).
Άν λοιπόν θέλεις, παιδί μου, να αποκτήσεις δικό
σου λύχνο φωτός νοητού και πνευματικής γνώσεως μέσα σου, για να μπορέσεις ανεμπόδιστα
νά περπατήσεις μέσα στο βαθύτατο σκοτάδι αυτού τού
αιώνα και αν θέλεις να καθοδηγούνται τα βήματά σου από τον Κύριο, μέ
σκοπό να θελήσεις σφόδρα το δρόμο του Ευαγγελίου κατά τον προφήτη(Ψαλμ. 36:23),
δηλαδή να θελήσεις να ζείς μέσα στη φλογερή πίστη πρός τις τελειότερες ευαγγελικές
εντολές και να συμμετέχεις στα πάθη του Κυρίου με ιερή επιθυμία και προσευχή, εγώ
σού υποδεικνύω μιά θαυμαστή μέθοδο και πνευματική επινόηση. Η μέθοδος αυτή δεν χρειάζεται σωματικό κόπο ή αγώνα,
αλλά χρειάζεται πόνο ψυχικό και γνώση του νού και διάνοια προσεκτική που βοηθείται
από το φόβο και την αγάπη του Θεού. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσεις εύκολα να τρέψεις σε φυγή το στρατόπεδο των εχθρών, κατά
τό μακάριο Δαβίδ, ο οποίος σκότωσε ένα γίγαντα αλλόφυλο με την πίστη και την εμπιστοσύνη
του στο Θεό (Α΄ Βασ.17:45) και έτσι τις μυριάδες των εχθρών έτρεψε σε φυγή εύκολα
μαζί με το λαό.
«ότι οι ευλογούντες αυτόν
κληρονομήσουσι γήν,
οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται
παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου
κατευθύνεται,
καί την οδόν αυτού θελήσει
σφόδρα·»
(Ψαλμ. 36:22-23)
Στή δική μας περίπτωση υπάρχουν
τρείς δυνατοί και ισχυροί γίγαντες, πάνω στους οποίους στηρίζεται όλη η εχθρική
δύναμη του νοητού Ολοφέρνη (τού διαβόλου) (Ιουδίθ 2:4)· αυτοί όταν πέσουν κάτω
καί νεκρωθούν, εύκολα θα εξασθενήσει όλη η δύναμη των πονηρών πνευμάτων. Αυτοί
οι τρείς γίγαντες είναι η άγνοια, μητέρα όλων
τών κακών, η λησμοσύνη, αδελφή, βοηθός καί
συνεργάτης της άγνοιας, και η ραθυμία, η οποία
υφαίνει το σκοτεινό και μαύρο σύννεφο για ένδυμα και σκέπασμα της ψυχής και η οποία
στηρίζει και δυναμώνει τις άλλες δύο και τους δίνει ύπαρξη και φυτεύει στην αμελέστατη ψυχή την κακία και τή
στερεώνει. Από την ραθυμία, τη λησμοσύνη και την άγνοια δυναμώνουν τα υποστυλώματα
τών λοιπών παθών και μεγαλώνουν.
Γιατί με το να είναι οι τρείς κακίες βοηθοί η
μία στην άλλη, αποδεικνύονται ισχυρές δυνάμεις και δυνατοί άρχοντες του πονηρού
διαβόλου, μέσω των οποίων ο στρατός των πονηρών πνευμάτων επιστρέφει και υποστηρίζεται
καί μπορεί να εκτελεί τις πονηρές βουλές του, και χωρίς αυτές όσα είπαμε πρίν
δέν μπορούν να υπάρξουν.
«μηδέν μεριμνάτε, αλλ᾿ εν
παντί τη προσευχή
καί τη δεήσει μετά ευχαριστίας
τά αιτήματα
υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν»
(Φιλπ. 4:6)
Άν λοιπόν θέλεις να νικήσεις τα πάθη που αναφέραμε
πρίν και να κατατροπώσεις με ευκολία το στρατό των νοητών αλλοφύλων, αφού
συμμαζευτείς στον εαυτό σου με την προσευχή και τή
βοήθεια του Θεού και αφού βυθιστείς στα βάθη της καρδιάς σου, ξετρύπωσε
τούς τρείς αυτούς δυνατούς γίγαντες του διαβόλου, τή λησμοσύνη, τη ραθυμία καί
τήν άγνοια, που είναι υποστυλώματα των δαιμόνων, μέσω των οποίων επιστρέφουν
καί τα λοιπά πάθη της κακίας και ενεργούν και ζούν και δυναμώνουν μέσα στίς
ψυχές των αμαθών και φιλήδονων. Και με πολλή προσοχή και επιμέλεια του νού καί
μέ τη θεία βοήθεια, και αφού βρείς αυτές τις μεγάλες κακίες που οι άλλοι τις αγνοούν
καί ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτές που είναι πιό καταστρεπτικές από όλα
τά άλλα κακά, πολέμησέ τις με τα όπλα της δικαιοσύνης που είναι αντίθετα σ᾿ αυτές.
Τή λησμοσύνη πολέμησέ την με την αγαθή μνήμη που είναι αιτία όλων των καλών·
τήν άγνοια πολέμησέ την με τη φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει καί
διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας·
τήν ραθυμία πολέμησέ την με την προθυμία που είναι όπλο άριστο να βάλει σέ
τάξη και να σπρώξει την ψυχή πρός τη σωτηρία.
«Τό λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν
αληθή, όσα σεμνά,
όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα
προσφιλή, όσα εύφημα,
εί τις αρετή και εί τις έπαινος,
ταύτα λογίζεσθε·
ά και εμάθατε και παρελάβατε
καί ηκούσατε
καί είδετε εν εμοί,ταύτα
πράσσετε·
καί ο Θεός της ειρήνης έσται
μεθ᾿ υμών»
( Φιλπ. 4:8-9)
Αφού ντυθείς αυτά τα όπλα της αρετής, με τη δύναμη του Αγίου
Πνεύματος, με κάθε είδους προσευχή και δέηση, με γενναιότητα και ανδρεία, θά
κατανικήσεις τους τρείς γίγαντες που αναφέραμε των εχθρών δαιμόνων.
Μέ την άριστη μνήμη
τού Θεού σκεπτόμενος πάντοτε όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά καί
σεβαστά, όσα είναι σύμφωνα με το δίκαιο, όσα είναι αγνά, όσα έχουν καλή φήμη,
καί οποιαδήποτε άλλη αρετή και οποιοδήποτε έργο που είναι άξιο επαίνου ( Φιλπ.
4:8) θα νικήσεις την παγκάκιστη λησμοσύνη και θα τη διώξεις μακριά σου.
Μέ τη φωτισμένη και ουράνια γνώση
θά εξαφανίσεις
τήν καταστρεπτική και σκοτεινή άγνοια·
μέ την κάλλιστη και γεμάτη από αρετή προθυμία θα διώξεις μακριά την άθεη ραθυμία, η οποία
φυτεύει μέσα στην ψυχή το κακό.
Αυτές τις αρετές αφού τις αποκτήσεις όχι μέ
ψιλή προαίρεση μόνο, αλλά πραγματικά - με τή
βοήθεια του Θεού και τη συνεργασία του Αγίου Πνεύματος - , με πολλή
προσοχή και προσευχή, θα μπορέσεις να γλυτώσεις από τους τρείς δυνατούς
γίγαντες του πονηρού που αναφέραμε.
Γιατί η συνύπαρξη γνώσεως αληθινής και μνήμης
λόγων Θεού και αγαθής προθυμίας, που με τη βοήθεια της ζωντανής χάρης θα εγκατασταθεί
μέ αγώνα στην ψυχή και θα διατηρηθεί με επιμέλεια, εξαφανίζει από αυτή (τήν
ψυχή) και καθιστά ανύπαρκτο κάθε ίχνος λησμοσύνης
καί άγνοιας και ραθυμίας.
Καί λοιπόν, τότε βασιλεύει η θεία χάρη μέσα
στήν ψυχή, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας·
Σ᾿ Αυτόν η δόξα και η εξουσία σε όλους τους αιώνες.
Αμήν.
Διδακτική ιστορία με τον γ. Χρυσόστομο τον θεοδίδακτο: Είναι σωστό να δέρνουμε όποιον βλασφημά;
Όταν ο Γέρων Χρυσόστομος ήταν εφημέριος στον Καρέα περί το 1960, εκλήθη στο γραφείο της Αρχιεπισκοπής και του δόθηκε η εντολή να τελέση τον γάμο σε ένα ζευγάρι που είχαν κώλυμμα γάμου σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες. Σύμφωνα με την εκμυστήρευση του Γέροντα, είχαν βαθμό συγγενείας (πρώτα εξαδέλφια). Ο π. Χρυσόστομος ήταν ζηλωτής των πατρικών παραδόσεων. Αρνήθηκε με ευγένεια, όχι ελεγκτικά αλλά αρνήθηκε. Δέχθηκε πολλαπλές πιέσεις. «Τι σε νοιάζει εσένα;» του έλεγαν, «αυτός που σε διατάζει έχει την ευθύνη» κλπ. Εκείνος σταθερός στην άρνησή του. Τότε τον έθεσαν σε αργία οικονομική, δηλαδή επιτρεπόταν να λειτουργή μόνο, όχι να τελή Μυστήρια κλπ., αλλά του έκοψαν τον μισθό από το 1960 μέχρι το 1984.
Τώρα αρχίζει το μαρτύριο της πείνας, της ζητιανιάς και της πικρίας για την μητριά Εκκλησία. Αυτός ο χρυσός άνθρωπος φιλοξενιόταν εδώ και εκεί, λειτουργούσε όταν του το επέτρεπαν και ζούσε από τα τρισάγια που έκαναν στα Κοιμητήρια οι πτωχοί αδελφοί του Χριστού.
Έτσι τον γνώρισαν όλοι, πτωχό, καθαρό, άρχοντα, ευθυτενή, λευκογένειο, με την τεράστια ομπρέλλα του καλοκαίρι-χειμώνα, γιατί ήταν παλλευκός και τον επείραζε το φως. Ας σημειωθή ότι δεν κρεοφαγούσε και, ενώ πενόταν, δεν ζητούσε, αρκούμενος σε ό,τι ο Θεός θα έστελνε με τον φωτισμό του σε κάποιον αδελφό.
Ήταν Μ. Τετάρτη, μια χρονιά που ήταν ακόμη άμισθος. Γύριζε από το Κοιμητήριο. Κατηφόριζε για το εκκλησάκι στον Καρέα. Ήταν μεσημέρι, είχε δροσιά, Άνοιξη. Δρασκέλιζε με μεγάλα βήματα με τα τρύπια άρβηλα τον μόνο ασφαλτόδρομο που ένωνε το Κοιμητήριο με την εκκλησία. Τότε άκουσε μια βαρειά βλασφημία για τον Χριστό από ένα θαμώνα του καφενείου. Πλησίασε στο καφενείο, τον έδειξε, του είπε, «έλα έξω» και με την ανάστροφη της δεξιάς του του έδωσε μία, τόσο δυνατή, που τον ξάπλωσε φαρδύ-πλατύ κάτω και ο άνθρωπος έχασε τις αισθήσεις του. Γύρισε χωρίς καν να τον κοιτάξη, τίναξε τα ρούχα του και συνέχισε τον δρόμο του χωρίς να τον νοιάξη. Οι άνθρωποι τον κοίταζαν αποσβολωμένοι και άκουγε πίσω του την φασαρία, αλλά αυτός προχωρούσε και δεν τον ένοιαζε τίποτε.
Φτάνει στον ναό, πάντοτε με την είσοδο έπαιρνε κερί από το παγκάρι, προσκυνούσε τις εικόνες και άναβε δύο κεριά, ένα για τους ζώντες και ένα για τους κεκοιμημένους. Προσκύνησε τις Βασιλικές εικόνες του τέμπλου και, μόλις σκύβει στον Χριστό, άκουσε στην καρδία του μια φωνή πραεία να τον μαλώνη. «Εγώ υπομένω σήμερα τα πάντα, Χρυσόστομε, και εσύ σχεδόν τον σκότωσες τον άνθρωπο».
Τότε συγκλονίστηκε, κατάλαβε τι είχε κάνει, γυρνάει πίσω να βρη τον άνθρωπο να του ζητήση συγγνώμη. Τίποτε, το καφενείο κλειστό, όλοι άφαντοι. Γυρίζει πάλι πίσω. Μπαίνει στο Ιερό, σφαλίζει τις θύρες και κλαίει ώρες, αλλά καμμία παρηγοριά. Το απόγευμα πάει στον Πνευματικό, εξομολογείται, αλλά πέτρα η καρδιά του. Ακούει μέσα του το Πνεύμα το Άγιο λυπημένο να του λέη: «Κάϊν, Κάϊν, που είναι ο αδελφός σου;». Γυρνά πάλι στην Εκκλησία. Που να τολμήση να φορέση το πετραχήλι του για την Ακολουθία! Ο λαός συνάζεται, ο ψάλτης αδημονεί και αυτός γονατιστός κλαίγοντας μπροστά στην αγία Τράπεζα παρακαλά για συγχώρεση.
Και τότε γίνεται το αναπάντεχο. Ο Σταυρός του Χριστού, που τον είχε βγάλει για να τον καθαρίση και τον είχε ακουμπήσει στον τοίχο, γλίστρησε και πέφτει με πάταγο. Το χέρι του Χριστού και το ξύλο του Σταυρού έπεσε με δύναμη πάνω στο κεφάλι του και το άνοιξε, τρέχαν τα αίματα. Και τότε άκουσε πραεία τη φωνή στην καρδία του, «τα αίματα είναι ο κανόνας σου, σήκω φόρεσε το πετραχήλι σου και πρόσεχε σεαυτώ». Και έβαλε «Ευλογητός» ο χαρίεις αυτός άνθρωπος ο θεοδίδακτος.
Πηγή: Θεοδοσίου ιερέως, «Ο Γέρων Χρυσόστομος ο Σταυρονικητιανός». Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», 2017, σελ 199-201. koinoniaorthodoxias.org
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν η ζωή σου δεν πάει καλά...
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Ο
Όσιος Ανστάσιος έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από ευγενή
οικογένεια. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον κόσμο και τα βιοτικά πράγματα
και εκάρη μοναχός. Πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού προσκύνησε τους Αγίους
Τόπους, κατέληξε στο Όρος Σινά, στη μονή της Αγίας Αικατερίνης, της
οποίας διετέλεσε ηγούμενος. Εκεί βρήκε ασκητές μοναχούς και έμεινε κοντά
τους σαν υποτακτικός και υπηρέτης τους. Επειδή είχε πολύ
ταπεινοφροσύνη, πήρε από τον Θεό τη δωρεά της γνώσης και πολλής σοφίας,
με την οποία συνέγραψε βίους Αγίων Πατέρων και συνέθεσε ψυχωφελείς
λόγους. Αφού έφτασε σε βαθιά γεράματα, απεβίωσε ειρηνικά στις αρχές του
8ου αιώνος μ.Χ.
