Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«ἐὰν μὴ ἴδω… οὐ μὴ πιστεύσω». (Ἰωάν. 20,25)
Ἀπὸ τοὺς ἁγίους ὑμνογράφους τῆς σημερινῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἡ ἀπιστία τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, χαρακτηρίζεται ὡς καλὴ ἀπιστία. «Ὦ! καλὴ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ», ψάλλομε σήμερα. Ἀλλὰ λογικὸ εἶναι τὸ ἐρώτημα: Ὑπάρχει καλὴ καὶ κακὴ ἀπιστία; Γιατί ἡ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ ὀνομάζεται καλή;
Ὀνομάζεται ἡ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ καλή, διότι ἄθελά του ὁ Ἀπόστολος μᾶς δίνει ἕνα χρήσιμο ὅπλο καὶ σοβαρὸ ἐπιχείρημα ἐναντίον ὅλων ἐκείνων, πού ἀρνήθηκαν μέχρι σήμερα τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Ἤδη ἀπὸ ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες, πού συνέβησαν τὰ μοναδικὰ αὐτὰ καὶ ἀνεπανάληπτα γεγονότα, τὰ Ἄχραντα Πάθη καὶ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας, οἱ ἄσπονδοι ἐχθροί Του ἐπιχείρησαν νὰ συγκαλύψουν μὲ ἀνόητα ἐπιχειρήματα τὴν ἁγία Του Ἀνάσταση.
Ὅταν οἱ στρατιῶτες, πού εἶχαν ἐντολὴ νὰ φυλάξουν τὸν Τάφο τοῦ Κυρίου, πληροφόρησαν τοὺς ἀρχιερεῖς γιὰ τὸ τί πράγματι συνέβη, δηλαδὴ γιὰ τὸν σεισμὸ καὶ ὅ,τι ἐπακολούθησε, οἱ ἀρχιερεῖς «ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις», τοὺς ἔδωκαν ἀρκετὰ χρήματα, πείθοντάς τους μὲ τὴν ἀναίσχυντη αὐτή δωροδοκία νὰ διαδώσουν στὸ λαὸ τὸ ἀχώνευτο ψέμα, ὅτι οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἔκλεψαν τὸ Ἄχραντο Σῶμα Του. Ὅτι οἱ Ἀπόστολοί Του ἔπλασαν τὸ μύθο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Διδασκάλου των. (Ματθ.28,11-15).
Ἐάν, λοιπόν, ἦτο παραμύθι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, παραμύθι πού ἔξυπνα κατασκεύασαν οἱ μαθητές Του, πῶς ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς δείχνει τόση ἀμφιβολία, μὲ τόση μάλιστα ἰσχυρογνωμοσύνη, σὲ αὐτὸ τὸ παμμέγιστο γεγονὸς τῆς πίστεώς μας ; Ἀλλὰ μήπως καὶ οἱ ἄλλοι μαθητές Του, πρὶν νὰ ἐμφανισθῆ μπροστά τους, δὲν εἶχαν δείξει ἀπιστία στὴν Ἀνάσταση τοῦ Διδασκάλου των; Ἀπιστία στὴ μαρτυρία τῶν ἁγίων Μυροφόρων, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὴν Ἁγία Μαγδαληνή, ὅταν ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὸν κενὸ Τάφο καὶ τοὺς ἀνήγγειλαν, ὅ,τι εἶδαν; «καὶ ἐφάνησαν, γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ρήματα αὐτῶν καὶ ἠπίστουν αὐταῖς». (Λουκᾶ 24,11). Δηλαδὴ οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἐθεώρησαν τὴν μαρτυρία τῶν ἁγίων γυναικῶν ὄχι ἀληθινή, ἀλλὰ ἀνόητα λόγια γυναικῶν.
Πῶς, λοιπόν, ἰσχυρίζονται οἱ ἄπιστοι καὶ δεινοὶ πλαστογράφοι τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας, ὅτι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας- ἥμαρτον Κύριε! - εἶναι τὸ παραμύθι τῶν Ἀποστόλων, γιὰ νὰ ἐξαπλώσουν τὸ Εὐαγγέλιο στὸν κόσμο; Δὲν ἀκοῦν τὸν κορυφαῖο Ἀπόστολο Πέτρο, πῶς ὁμολογεῖ στὴ Δευτέρα Καθολικὴ Ἐπιστολή του, «οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἑξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν…» (Β΄ Πέτρ. 1,16). Δηλαδὴ δὲν βασισθήκαμε σὲ παραμύθια προκειμένου νά σᾶς κηρύξωμε τὴν θεϊκὴ Παρουσία καὶ παντοδυναμία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Καὶ τὸ ὅτι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀληθινὸ κατὰ πάντα γεγονὸς καὶ ὄχι στημένο παραμύθι τῶν Ἀποστόλων τὸ μαρτυρεῖ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ ἡ ἀπιστία τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, ἑνὸς ἀνθρώπου δύσπιστου, ἀνθρώπου νοησιαρχικοῦ, μέ «τετραγωνικό μυαλό» πού λέμε, ἐκ φύσεως, πού ἀναζητᾶ ἀποδείξεις καὶ ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ πιστεύση. Καὶ μάλιστα χειροπιαστὰ ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ βεβαιωθῆ καὶ νὰ πιστεύση. Καὶ τελικὰ ἐπίστευσε, ἀφοῦ εἶδε καὶ ἄκουσε ζωντανὸ μπροστά του τὸν Ἀναστημένο Διδάσκαλό του. Δὲν γνωρίζομε ἂν ἔτσι συγκινημένος πού ἦτο ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ Παρουσία τοῦ Κυρίου του, μᾶλλον συγκλονισμένος ἀπὸ τὴν Ἀγαθότητα καὶ Ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ, ἂν τόλμησε νὰ ἁπλώση τὸ χέρι του καὶ νὰ ἀκουμπήση τὴν τρυπημένη πανάχραντη Πλευρά Του, ἢ ἐὰν ἔφερε τὸ δάχτυλό του στὰ σημάδια τῶν πληγῶν στὰ Χέρια καὶ τὰ Πόδια τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Πάντως βαθειὰ συγκινημένος ἐξέφρασε τὴν πίστη του στὴν Ἀνάσταση τοῦ θείου Διδασκάλου του καὶ εἶπε ἐκεῖνα τὰ περίφημα λόγια, τὴν ὁμολογία του τὴν πεντακάθαρη στὴν Θεότητά Του. « Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου..!»
Βέβαια μετὰ τὴν θαυμάσια ὁμολογία του ἄκουσε ὁ Θωμὰς τὸν ἤπιο ἔλεγχο τοῦ καλοῦ καὶ πανοικτίρμονος Διδασκάλου του, ὅπως καὶ τὸν φανερὸ ἔπαινο ὅλων ἐκείνων τῶν χριστιανῶν διὰ μέσου τῶν αἰώνων, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν τὸ μοναδικὸ πλεονέκτημα νὰ δοῦν μὲ τὰ μάτια τοὺς τὸν Θεάνθρωπο Κύριο, καί ὅμως Τόν ἐπίστευσαν. «ὅτι ἑώρακάς με πεπίστευκας.Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες».
Στοὺς τελευταίους, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, στοὺς μὴ ἰδόντας καὶ πιστεύσαντας, ἀνήκομε καὶ ἐμεῖς. Μόνο μὲ τὰ μάτια τῆς πίστεως βλέπομε τὸ Χριστό μας, ὅταν προσευχώμαστε, ὅταν βρισκώμαστε στὸ Ναό, ὅταν κοινωνοῦμε τὰ Ἄχραντα Μυστήρια, ὅταν διαβάζωμε τὸ θεικὸ Λόγο Του. Δόξα τῷ Θεῶ δὲν ἀνήκομε σ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μέχρι σήμερα ἔχουν ἀμφιβολίες γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, ὅπως ἕνα καιρὸ ὁ Ἀπόστολος Θωμάς, ὁ ὁποῖος μετὰ καὶ τὸ αἷμα του ἔδωσε γιὰ τὴ δόξα καὶ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἀναστάντος. Εἴθε ὁ Κύριός μας νὰ τοὺς φωτίση τὸ πνεῦμα, νὰ τοὺς ἐμπνεύση μετάνοια καὶ ταπεινὸ φρόνημα καὶ νὰ ὁμολογήσουν καὶ αὐτοὶ κάποτε ὅπως ὁ ἀπιστήσας πρὸς καιρὸν Θωμάς, «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου». Εἴθε δὲ καὶ ἐμᾶς ὁ Ἀναστάς ἐκ νεκρῶν Κύριος νὰ μᾶς καταστήση ἀληθινὰ μακαρίους, ἐνισχύοντάς μας στὸν ἀγώνα τὸν καλόν της πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς. Ἀμὴν
Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
