Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (21-06-2015)
«...μή μεριμνάτε» (Μάτθ. 6,25)
Υπήρξαν στο παρελθόν, αγαπητοί αδελφοί, και υπάρχουν μέχρι σήμερα, συνάνθρωποί μας με αρκετές αμφιβολίες για την απόλυτη αλήθεια της πίστεώς μας, οι οποίοι είχαν και έχουν, -εκτός των άλλων- την εσφαλμένη γνώμη, ότι η Θρησκεία του Εσταυρωμένου εστέρησε σε μεγάλο βαθμό τη χαρά της ζωής από τον άνθρωπο. Ότι έστρεψε αποκλειστικά το βλέμμα του και το προσήλωσε στον ουρανό και στα ουράνια και υποτίμησε έτσι την επίγεια ζωή του, και παρέβλεψε την καθημερινότητά του.
Όσοι όμως έχουν παρόμοιες αντιλήψεις ας διαβάσουν προσεκτικά το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα και ας θαυμάσουν τον θείο και μοναδικό Διδάσκαλό μας, πως στέκεται τόσο κοντά στον άνθρωπο και τα καθημερινά του προβλήματα. Κυρίως πως αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα τόσο συχνό του συγχρόνου ανθρώπου. Συγκεκριμένα ας δούν, πως ο Κύριος λύνει το πρόβλημα του άγχους, της καθημερινής δηλαδή εναγώνιας φροντίδος, που απασχολεί και ταλαιπωρεί μυριάδες ανθρώπων. Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, που επηρεάζει δυσμενώς και το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου.
Τό πολυσυζητημένο άγχος της εποχής μας το αντιμετωπίζει με τον καλύτερο τρόπο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και ποιά λύση προτείνει; Τη λύση της πίστεως, της απόλυτης εμπιστοσύνης στο Θεό των Δυνάμεων και της Αγάπης. Ο κόσμος μπορεί να προτείνη την αδιαφορία, το «ρίξε το έξω... ζήσε τη ζωή σου... μη δίνης σημασία...» και τα γνωστά παρόμοια. Αλλά είναι όλα αυτά, που υποδεικνύει ο κόσμος, η σωστή λύση; Ασφαλώς κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήση, ότι ούτε με την αδιαφορία, τον στρουθοκαμηλισμό στα καθημερινά προβλήματα, ούτε πάλι με την συνεχή αγωνία επιλύονται όσα καθημερινά εμπόδια και ταλαιπωρίες προβάλλει η μάταιη και πολύμοχθη ζωή. Τι θα κερδίση ο αμελής και αδιάφορος; Τίποτε, και από τον Θεό και από τους ανθρώπους. Για τον Θεό είναι «επικατάρατος» ο αμελών τα έργα Του. (Ιερ. 31,10) και περιμένει φοβερή τιμωρία όποιον αφήνει ακαλλιέργητα τα θεικά του τάλαντα. Για τους ανθρώπους ο αμελής, ο οκνηρός είναι ένας κηφήνας, «άχθος αρούρης», δυστυχώς αμελητέα ποσότητα, ανάξιος και να τρώγη κατά τον Απόστολο. «Εί τις ου θέλει εργάζεσθαι,..». (Β΄ Θεσσ. 3,10)
Επομένως η πιό σωστή και αποδεκτή λύση στην αντιμετώπιση της σκληρής καθημερινότητας δεν είναι ούτε η αδιαφορία, το ένα άκρο, ούτε το άγχος και η εξοντωτική αγωνία, το άλλο άκρο. Είναι ό,τι προτείνει ο Κύριός μας, το χριστιανικό Ευαγγέλιο: η καθαρή και απόλυτη πίστη στην Αγάπη την πατρική και το άπειρο Έλεος του Ελεήμονος και φιλανθρώπου Θεού μας. Ο χριστιανός που πιστεύει ακράδαντα, ότι Εκείνος που έδωσε το μείζον, το μεγαλύτερο, Εκείνος θα δώση και το ελάχιστο, Εκείνος που έπλασε και λειτούργησε το τέλειο από κάθε άποψη ανθρώπινο σώμα, Εκείνος θα δώση και την τροφή και το ένδυμά του. Έτσι δεν αφήνει σε καμμία περίπτωση τον εαυτό του να κυριευθή από την αγωνιώδη και ψυχοφθόρα μέριμνα. Ο χριστιανός εργάζεται όσο μπορεί, ο χριστιανός φροντίζει με ευσυνειδησία για το πάν, κοπιάζει και μοχθεί, αλλά πάντοτε ελπίζει στο Θεικό Έλεος. Ουδέποτε αφήνεται στην αγωνία ή το χειρότερο στην απελπισία. Ο «εν αποροις εύπορος Θεός», όπως εδίδασκαν οι άγιοι Πατέρες μας, θα δώση τη λύση στα αδιέξοδά του.
Η διδασκαλία αυτή, αγαπητοί αδελφοί, που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιό μας, το «μή μεριμνάτε» του Χριστού μας, για το οποίο μύρια ευχαριστώ ακούγονται από τα πλήθη των χριστιανών, τα οποία την άκουσαν και την εγκολπώθηκαν και σώθηκαν από το δηλητήριο του άγχους, αυτή η διδασκαλία δεν είναι από τις μεγαλύτερες προσφορές αγάπης στον άνθρωπο από τον Χριστιανισμό; Ποιά θρησκεία, ποιά φιλοσοφία, ποιά ιδεολογία αυτού του κόσμου περιέχει τόσο ανθρωπισμό, όσο η πίστη των χριστιανών;
Πού είναι αυτοί που φλυαρούν, ότι το Ευαγγέλιο απέκοψε τον άνθρωπο από τη χαρά της ζωής; Ότι απαξίωσε την παρούσα ζωή και προσήλωσε τον άνθρωπο μόνο στα πέραν του τάφου πράγματα; Λάθος, λοιπόν, εκτός και αν πρόκειται για εσκεμμένη διαστρέβλωση της αλήθειας και τυφλή προκατάληψη. Λάθος, διότι μόνο ο Χριστιανισμός διαφύλαξε την αισιοδοξία για τον άνθρωπο ακόμη και στις χειρότερες στιγμές της ζωής του. Αισιοδοξία που στηρίζεται όχι σε ανθρώπινους, παροδικούς και σαθρούς παράγοντες. Αισιοδοξία που έχει πηγή αστείρευτη την άπειρη και θεία Φιλανθρωπία. Όπως διεκήρυξε ο Απόστολος Παύλος η «ευσέβεια έχει επαγγελία( ενδιαφέρον, νόημα) και της παρούσης επίγειας ζωής...» (Α΄ Τιμ. 4,9). Η χριστιανική ευσέβεια δεν εξαντλείται μόνο στα ουράνια αλλά και στα επίγεια, στην τροφή και το ένδυμα, που μας είπε σήμερα το αψευδές στόμα του Χριστού μας.
Μερικοί ιστοριογράφοι πανηγυρίζουν γράφοντας, ότι ο άνθρωπος ξαναβρήκε τη χαρά της ζωής στον καιρό της Αναγέννησης, μετά τον «σκοτεινό» Μεσαίωνα. Διότι τάχα ξέφυγε τότε από την καταθλιπτική σκιά του Ευαγγελίου και ανεκάλυψε το φώς της ζωής στην σοφία και την πρακτική των πρό Χριστού προγόνων μας. Κορυφαίο λάθος των ιστορικών μας. Η χαρά και η αισιοδοξία ανθίζουν και ευωδιάζουν μόνο στον Αγρό της Εκκλησίας ή καλύτερα στην Άμπελο, «ήν εφύτευσε η Δεξιά του Χριστού μας». Αμήν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
( Αναγνώσεις: 1237 )
