Η θεολογία της αγάπης, της ταπείνωσης και της απλότητας


Ανάγνωση σε 3.3 λεπτά
Αναγνώσεις: 3089 |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Το φυσικό του ανθρώπου είναι να αγαπά, τον συνάνθρωπο και την κτίση. Έτσι πλάστηκε από τον Θεό. Σε αυτήν την μακαρία κατάσταση έχει τέλεια επικοινωνία με το περιβάλλον του, δηλαδή μια άνετη και απλή εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον συνάνθρωπο και την κτίση. [1] Αυτή είναι η φυσική συνύπαρξη. Έτσι βιώνεται ο άλλος ως οικείο μέλος και όχι σαν κάτι το αλλότριο. Δηλαδή το να βλέπουμε τον εαυτό μας στον συνάνθρωπο, σαν το είδωλό μας στον καθρέπτη. Αυτό όταν γίνετε ανεμπόδιστα, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, αποτελεί την πραγματική κατά Θεόν αγάπη προς τον συνάνθρωπο. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σε αυτόν». (Γαλ. 5, 14) Οτιδήποτε παρεκκλίνει από αυτό είναι απλά αφύσικο και οδηγεί στον σκοτισμό και κατ’ επέκταση τον κλονισμό της σχέσης μας με τον Θεό. Γι’ αυτό και η αγάπη αποτελεί πρωταρχική Θεία Εντολή.


Στην σημερινή μεταπτωτική πραγματικότητα του ανθρώπου, έχουμε κληρονομήσει το Αδαμιαίο πάθος του εγωισμού· «αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου[...] Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.» [1]

Το άμεσο αποτέλεσμα του εγωισμού είναι και άρνηση του ανθρώπου να ζει ευχαριστιακά σε σχέση με τον συνάνθρωπο αλλά και την κτίση. Προπτωτικά ο Αδάμ στην φυσική Παραδείσια κατάστασή του, δοξολογούσε ευχαριστιακά τον Θεό για όλα τα αγαθά που του προσέφερε αλλά και τον συνάνθρωπό του, την Ευά. Κατανοούσε δηλαδή την δωρεά του Θεού σε οτιδήποτε του παρείχε ο Θεός όμοια με τους Αγγέλους.

«Η μη ευχαριστιακή θεώρηση του εαυτού μας, των συνανθρώπων μας και των αγαθών του κόσμου ως δώρων του Θεού, έχει ως αποτέλεσμα την ιδιοτελή και εγωκεντρική χρήση τους. Ιδιαίτερα στην κοινωνική ζωή ο άνθρωπος έπαυσε να είναι για τον συνάνθρωπο δώρο Θεού και έγινε αντικείμενο εκμεταλλεύσεως. Έπαυσε να είναι αδελφός, έγινε δούλος. Έπαυσε να είναι φίλος, έγινε αντίπαλος και εχθρός.» [2]

Επιπλέον ο Αδάμ προπτωτικά, κατανοώντας και βιώνοντας την παρουσία του Θεού στην κτίση γύρω του, διακατεχόταν από βαθιά αίσθηση ταπείνωσης έναντι στο μεγαλείο του Θεού. Η ταπείνωση είναι και αυτή άλλη μια φυσική κατάσταση του προπτωτικού ανθρώπου. Τέτοια ώστε ακόμη και τα άλογα ζώα να υποτάσσονται σε αυτόν αναγνωρίζοντας την φυσική ανωτερότητά του έναντι της υπόλοιπης κτίσης. Και τι σημαίνει ταπείνωση; Σημαίνει να αναγνωρίζουμε και να νιώθουμε την ασημαντότητα και ευτέλειά μας έναντι της ύπαρξης του Υπερτέλειου και Υπεράγαθου Τριαδικού Θεού εντός του οποίου υπάρχουμε και ζούμε, αλλά και έναντι της κτίσεώς Του που μας περιβάλλει.

Συνδυάζοντας τις δύο φυσικές καταστάσεις του ανθρώπου, δηλαδή την αγάπη και την ταπείνωση, έναντι του Κτίστη και κατ’ επέκταση της κτίσης, κατανοείται και η ευχαριστιακή σχέση προς τον Θεό αλλά και η απλότητα της συνύπαρξης του ανθρώπου με τον συνάνθρωπο, την κτίση αλλά και τον Δημιουργό. Αυτό είναι ο Θείος Έρως που οδηγεί τον άνθρωπο μακριά από τα εγκόσμια και τον εντάσσει στα υπερκόσμια. Όταν κατανοούμε ότι όλα γύρω μας μιλούν για τον Θεό και ακούμε τις μυστικές φωνές τους, τότε αυθόρμητα και φυσικά ξεσπάμε σε ευχαριστιακές δοξολογίες· τότε όλα γίνονται μια αδιάλειπτη προσευχή. Ο Αγ. Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ομολογούσε ότι η πλάση δοξολογεί ακατάπαυστα τον Πλάστη· ακόμη και τα βράχια συνομιλούσαν με τον Άγιο. [3] Εκεί είναι που βασιλεύει η ειρήνη του Θεού και η ανεκλάλητη χαρά. Εκεί ζει ο άνθρωπος τον Παράδεισο επί γης. Αυτή είναι η μακαρία προπτωτική κατάσταση που οφείλουμε να εγγίζουμε με την Χάρη του Θεού στην κατά Θεόν τελείωσή μας ως άνθρωποι επί γης, ως στρατευομένη εκκλησία του Χριστού. Το πρωτόκτιστο κάλλος, της αγάπης, της ταπείνωσης και της απλότητας οφείλουμε ως χριστιανοί να έχουμε σαν πυξίδα στην πνευματική μας ζωή. Είναι αυτό που πόθησαν και πέτυχαν οι Άγιοι της εκκλησίας μας. Αυτό που η άψυχη και αναιμική θεολογία και "ευσέβεια" του σύγχρονου ανθρώπου, αδυνατεί να κατανοήσει και να γευτεί. Ο Θεός δεν μας ζητά να γίνουμε κάτι αλλότριο στην φύση μας, αλλά αντιθέτως επιθυμεί διακαώς να μας επαναφέρει στο φυσικό μας κάλλος. Να κερδίσουμε την αιώνια Βασιλεία των Ουρανών για να ευφραινόμαστε αιώνια μαζί Του. Ας μην του στερήσουμε αυτήν την χαρά...

Άρθρο από τον Κ.Ι.Κ.

Σημειώσεις:
[1] Αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, «Λόγοι Ασκητικοί - Ερμηνεία στον Αββά Ησαΐα». Εκδ.: Ίνδικτος
[2] Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, «Χριστός Εκκλησία και Κοινωνία». Εκδ.: Ε.Χ.Ο.Ν., 1976
[3] Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, «Βίος και λόγοι». Eκδ.: Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής, Χανιά
( Αναγνώσεις: 3089 )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      π. Παναγιώτης Τσιώλης Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε από μόνη της χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας!
                      Γράφει ο Θεολόγος – Δημοσιογράφος Διονύσης Μακρής
                      Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στο Καρπενήσι, πόλη που με συνδέουν ισχυροί πνευματικοί δεσμοί και δυνατές φιλίες συνάντησα τον αγαπητό φίλο Τιμόθεο, έναν πολύτεκνο οικογενειάρχη που κατάγεται από τα μέρη που υπηρετούσε ο γέροντας των Αγράφων ο π. Παναγιώτης ως εφημέριος και συγκεκριμένα από το χωριό Τρίδενδρο!
                      Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Κι αυτό γιατί με τον Τιμόθεο είχαμε συναντηθεί κάμποσες φορές στα Βραγγιανά, στο Βαλάρι, στο Τροβάτο. Σπάνια εκείνος απουσίαζε από Θεία Λειτουργία που τελούσε ο παππούλης μας! Άλλωστε εκείνος από μικρό παιδί γνώριζε τον γέροντα. Μαζί του είχε ζήσει πολλά θαυμαστά γεγονότα που ενδυνάμωναν την πίστη του και τον έκαναν να είναι ακόμη πιο κοντά στο Θεό.
                      - Τιμόθεε γνωρίζω πως έζησες πάρα πολλά κοντά στον παππούλη;
                      - Σκεύος εκλογής ήταν ο παππούλης μας. Παιδί της Παναγιάς και του Χριστού μας. Φίλους είχε τους Αγίους. Και δεν το λέω προς εντυπωσιασμό αυτά αλλά το αναφέρω επειδή το βίωσα προσωπικά όχι μία αλλά πολλές φορές. Οι γονείς μου έλεγαν πως από μικρό παιδί ξεχώριζε. Είχε έντονη λειτουργική ζωή. Έμπαινε στο ναό, έπαιρνε κεράκι να ανάψει και το κερί άναβε μόνο του, πολύ πριν φθάσει στο μανουάλι. Όλοι γνώριζαν πως ο μικρός Παναγιώτης θα γίνει παπάς. Έλαμπε το πρόσωπό του και ήταν πολύ ευλαβής. Άνθρωπος της προσευχής.
                      Ήμουν παιδί όταν έζησα και προσωπικά ένα θαύμα, πριν ακόμη χειροτονηθεί ιερέας. Επρόκειτο να κατέβει στη Ναύπακτο για να χειροτονηθεί ιερέας. Επί μία εβδομάδα πριν τη χειροτονία του κτυπούσε χαρμόσυνα η καμπάνα στο ναό της Παναγίας. Ο ένας ρωτούσε τον άλλο ποιος χτυπά την καμπάνα και μάλιστα σε ώρες ακατάλληλες. Κάποιοι παραφύλαξαν για να δουν ποιος χτυπά την καμπάνα. Μάταια όμως! Λίγο πριν την Κυριακή οι κωδωνοκρουσίες αυξήθηκαν. Είχε ρίξει χιόνι και σκέφτηκαν πως αυτός που τη χτυπά θα αφήσει τα ίχνη του στο χιόνι. Έτρεξαν αμέσως να δουν ποιος ήταν. Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένα ίχνος αλλά διαπίστωσαν προς μεγάλη έκπληξή τους πως η καμπάνα κτυπούσε από μόνη της. Αμέσως το συνδύασαν με την χειροτονία του παππούλη που γινόταν στη Ναύπακτο. «Χαίρετε η Παναγιά μας που ένα δικό Της παιδί έγινε παπάς. Γι’ αυτό χτυπά η καμπάνα».
                      Μετά λίγες ημέρες που ανέβηκε στα Βραγγιανά ο παππούλης άρχισε το λειτουργικό του έργο. Λειτουργούσε σχεδόν καθημερινά. Ακολουθούσε Αγιορείτικο τυπικό. Δεν άφησε ναό και παρεκκλήσι αλειτούργητο! Μάλιστα χρειαζόταν τις περισσότερες να διανύσει περπατώντας μεγάλες αποστάσεις για να μεταβεί από χωριό σε χωριό. Ανακαίνισε και έχτισε ναούς. Ένα έργο πολύ δύσκολο γι’ όσους γνωρίζουν καλά την περιοχή…
                      - Αυτό καλέ μου Τιμόθεε το έζησα προσωπικά. Μας έλεγε να πάμε στις τέσσερις το πρωί στο ναό και εκείνος βρισκόταν εκεί από τις δύο και διάβαζε ονόματα. Δεν ξεχνούσε κανέναν. Θυμάμαι πως πάντα μου τηλεφωνούσε όταν αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό. Τα έβλεπε όλα!
                      Πηγή: “Ο Γέροντας των Αγράφων – π. Παναγιώτης Τσιώλης”, Διονύσιος Α. Μακρής, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 21-23

                      Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_84.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν

                      Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους. 
                      Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
                      Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. 
                      Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. 
                      Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
                      Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός. 
                      Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο. 
                      Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος. 
                      Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα. 
                      Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών.... 

                      Όσιος Σιλουανός Αθωνίτης

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/03/blog-post_3802.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      +Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;





                      «1334) Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;

                      Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην ξεγελά…

                      Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…

                      Να πειράζεται και να μην πειράζει…

                      Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…

                      1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».

                      Απόσπασμα

                      +Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ

                      hristospanagia.gr


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…





                      Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος τούτου” που την βλασφημούν!

                      Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).

                      Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

                      Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, “Η εν Χριστώ ζωή μου”.

                      https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_14.

                      hristospanagia.gr 


                      Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με


                      Όταν ένας άνθρωπος λέει: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', ξέρετε τι κάνει;Παράγει ενέργεια! Παράγει Χάρη Αγίου Πνεύματος και την θέτει σε δράση.
                      Διατάσσει αυτή τη φωτιά της Θείας Χάριτος, της απανταχού της γης, να ενεργήσει.Και πως ενεργεί;
                      Τους μεν αγγέλους χαροποιεί, τους δε δαίμονες λυπεί και φλογίζει.Είναι για τα δαιμόνια μια επιπλέον κόλαση.
                      Σε κάθε ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', είναι σαν να εκρήγνυται μια ατομική βόμβα στην καρδιά του διαβόλου (γι' αυτό και ανταποδίδει τα πυρά) και θα ακούγεται εις τους αιώνας των αιώνων, όχι επειδή έχουμε εμείς τη Χάρη, αλλά διότι το όνομα του Ιησού Χριστού έχει αυθυπάρχουσα ενέργεια και Χάρη και έχει τόση δύναμη, όση δύναμη και Χάρη έχει η Θεότητά Του!
                      Η Χάρη αυτή ενεργεί ουσιωδώς, αρκεί να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
                      α) συχνή μυστηριακή ζωήβ) να έχουμε συγχωρεμένους όλους τους ανθρώπουςγ) να διάγουμε αγνή ζωή στο σώμα και στην ψυχήδ) να έχουμε πνευματικό οδηγό καιε) να κάνουμε με τάξη και πρόγραμμα τα καθημερινά μας πνευματικά καθήκοντα σε χώρο ήσυχο και κατανυκτικό.

                      (+) Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέαπηγή

                      Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2021/03/blog-post_29.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Ο διάβολος μου έμαθε την ευχή (!)

                      http://amfoterodexios.blogspot.com/2020/11/blog-post_87.html

                      Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2020/11/blog-post_44.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα





                      Η τιμή που απο­δί­δε­ται στις ει­κό­νες, 

                      απο­δί­δε­ται στα πρό­σω­πα που ει­κο­νί­ζουν, 



                      όπως ακρι­βώς και η πε­ρι­φρό­νη­ση των ει­κό­νων 

                      στο­χεύ­ει τα ει­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα.

                      Άγιος Φώτιος ο Μέγας


                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Χρέος των χριστιανών η νηστεία





                      «Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, οι ευσεβείς χριστιανοί, νά νηστεύωμεν πάντοτε, μά περισσότερον την Τετράδη, διατί επουλήθηκε ο Κύριος και την Παρασκευή διατί εσταυρώθη. 



                      Ομοίως έχομε χρέος νά νηστεύωμεν και τές άλλες Τεσσαρακοστές, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν διά νά νηστεύωμεν, νά νεκρώνωμεν τά πάθη, νά ταπεινώνωμεν τη σάρκα, το σώμα, οπού είναι ένας λύκος, ένα γουρούνι, ένα θηρίον, ένα λιοντάρι. 

                      Καί μάλιστα με τά ολίγα ζούμεν με ευκολία και όταν τρώγομεν πολλά, θέλομεν και έξοδα πολλά. Εγώ τώρα ημπορώ νά ζήσω με εκατό δράμια ψωμί. 

                      Εκείνα τά ευλογεί ο Θεός διατί είναι αναγκαία και όχι νά τρώγομεν εκατόν δέκα. 

                      Εκείνα τά δέκα τά καταράται, διατί είναι χαράμι, είναι εκεινού του πεινασμένου. 

                      Φυλάγετε αυτές τις τέσσερες Τεσσαρακοστές, χριστιανοί μου; 

                      Εδώ πως πηγαίνετε; 

                      Άν είσθε χριστιανοί, πρέπει νά τές φυλάγετε, μάλιστα την Μεγάλην Τεσσαρακοστή».

                      Άγιος Κοσμάς Αιτωλός





                      Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2023/02/blog-post_34.html
                      Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                      Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                      Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Φακές με λαχανικά σαλάτα
                      Φακές με λαχανικά...

                      Υλικά συνταγής
                      1 φλιτζάνι φακές
                      1 φλιτζάνι κατεψυγμένα ανάμεικτα λαχανικά
                      2 κύβους λαχανικών
                      1 καυτερή πιπερίτσα ψιλοκομμένη
                      2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
                      1 1/2 ποτήρι νερό
                      4 κ.σ. ελαιόλαδο
                      Εκτέλεση
                      Βράζουμε τις φακές σε νερό μαζί με τον 1 κύβο λαχανικών μέχρι να μαλακώσουν, χωρίς όμως να λιώσουν. Στραγγίζουμε. Στο μεταξύ, ξεπαγώνουμε τα λαχανικά κάτω από κρύο νερό και τα στραγγίζουμε καλά.
                      Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο. Τσιγαρίζουμε ελαφρά την πιπερίτσα με το κρεμμυδάκι. Προσθέτουμε τις φακές, τα λαχανικά, το νερό και τον άλλο κύβο Λαχανικών. Ανακατεύουμε καλά. Σιγομαγειρεύουμε μέχρι να απορροφηθούν όλα τα υγρά. Αποσύρουμε από τη φωτιά και τα μεταφέρουμε σε πιατέλα.
                      Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα σερβίρουμε σαν σαλάτα.
                      Τιπ
                      Συνοδεύουμε με πράσινες και μαύρες ελιές σε λάδι, κρίθινα παξιμάδια και μπαστουνάκια σέλερι.
                      Καλή σας όρεξη!!!

                      https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2015/09/blog-post_95.html
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Το Δεύτερο Βάπτισμα
                      Τό άγιο Βάπτισμα, σύμφωνα με τη πίστη της Εκκλησίας μας, καθαρίζει την ψυχή από κάθε αμαρτία, καθιστώντας την ολόλευκη και λαμπερή. Αυτή την καθαρότητα, έχουμε χρέος νά την διατηρούμε μέχρι το τέλος της ζωής μας, δηλαδή νά απέχουμε από κάθε αμαρτία και νά ζούμε όπως θέλει ο Θεός.
                      Αμαρτία είναι κάθε πράξη, κάθε λόγος και κάθε σκέψη, αντίθετη με το θέλημα του Θεού. Και επειδή ο Θεός θέλει πάντα το καλό, αμαρτία είναι σε γενικές γραμμές το κακό. Οι αμαρτίες μοιάζουν με τείχος, που μπαίνει ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο και μας εμποδίζει νά γνωρίζουμε τον Θεό, νά Τον αισθανόμεθα και νά απολαμβάνουμε τις δωρεές Του. Οι αμαρτίες, αν και στην αρχή εμφανίζονται ως κάτι ευχάριστο, είναι οι αλυσσίδες που μας δένουν ασφυκτικά και μας κάνουν δυστυχισμένους. Απαραίτητη προυπόθεση γιά νά έχουμε πραγματική σχέση με τον Θεό, είναι η απαλλαγή μας από την αμαρτία.
                      Η αμαρτία βρίσκεται σε κάθε βήμα της ζωής μας. Κανείς δεν μπορεί νά την αποφύγει, ακόμη κι αν η ζωή του είναι μόνο μία μέρα στον κόσμο! Αυτό το γνωρίζει καλά ο Χριστός, ο Οποίος σταυρώθηκε και πέθανε γιά τις αμαρτίες μας. Γι” αυτό, μας έδωσε με τη φιλανθρωπία Του ένα Μυστήριο, το οποίο μας απαλάσσει από κάθε αμαρτία που γίνεται μετά το Βάπτισμα. Αυτό είναι το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως (τό λεγόμενο «δεύτερο Βάπτισμα», κατά τους Πατέρες).
                      Η Εξομολόγηση γίνεται μόνο σε ειδικούς κληρικούς, τους Εξομολόγους ή Πνευματικούς. Δεν γίνεται απ” ευθείας στον Θεό, ούτε μπροστά σε μιά Εικόνα, αφού η Εικόνα ούτε συγχωρητική ευχή διαβάζει, ούτε πνευματικές οδηγίες δίνει. Η σωστή Εξομολόγηση προυποθέτει: α) έρευνα του εαυτού μας γιά νά εντοπίσουμε τά αμαρτήματα, β) αναζήτηση έμπειρου Εξομολόγου – Πνευματικού, γ) φανέρωση όλων των αμαρτημάτων μας, αρχίζοντας από τά μεγαλύτερα, δ) απόλυτη ειλικρίνεια, αφού ο Θεός ήδη τα γνωρίζει όλα και δεν μπορούμε νά Τον παραπλανήσουμε, ε) διάθεση μετανοίας, δηλ. πλήρη συναίσθηση του ότι όλα όσα εξομολογηθήκαμε είναι όντως αμαρτίες, τις οποίες θά προσπαθήσουμε νά μην επαναλάβουμε και στ) ανάληψη των ευθυνών μας, δηλ. συναίσθηση ότι για τις αμαρτίες μας φταίμε μόνο εμείς και όχι άλλοι άνθρωποι ή οι συνθήκες της ζωής ή ο διάβολος.
                      Αφού όλοι αμαρτάνουμε (μέ τις πράξεις, τά λόγια και τις σκέψεις μας), γιά όλους είναι απόλυτα απαραίτητη η Εξομολόγηση. Πρέπει νά γίνεται τακτικά και σωστά, οπωσδήποτε δε πρίν τις μεγάλες εορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και της Παναγίας και μάλιστα πρίν κοινωνήσουμε. Όσοι εξομολογούνται γιά πρώτη φορά, πρέπει νά κατανικήσουν και μιά υπερβολική ντροπή, που προκαλεί ο διάβολος πρίν την Εξομολόγηση.
                      Τά αμαρτήματα και τά είδη τους Όπως υπάρχουν ασθένειες του σώματος από τις οποίες πεθαίνουμε, και ασθένειες οι οποίες μας βασανίζουν χωρίς να πεθαίνουμε, έτσι υπάρχουν και ασθένειες της ψυχής (αμαρτίες) που προκαλούν τον πνευματικό θάνατο, και ασθένειες της ψυχής που καταστρέφουν μόνο την πνευματική μας υγεία. Οι Άγιοι της Εκκλησίας θεωρούν ως θανάσιμα τά εξής αμαρτήματα και τις υποδιαιρέσεις τους: α) υπερηφάνεια, β) φιλαργυρία, γ) πορνεία, δ) φθόνο, ε) γαστριμαργία, στ) θυμό και ζ) ακηδία.
                      – Αμαρτήματα υπερηφάνειας είναι: Ο εγωϊσμός, η κενοδοξία, η επίδειξη, η αυθάδεια, η υποκρισία, η απιστία στον Θεό κ.ά.
                      – Αμαρτήματα φιλαργυρίας είναι: Η πλεονεξία, η αδικία, η απάτη, η εκμετάλλευση, το ψεύδος, η κλοπή, η σκληροκαρδία, η ανελεημοσύνη, η αδιαφορία, η αχαριστία, η έλλειψη αγάπης κ.ά.
                      – Αμαρτήματα πορνείας είναι: Όλες οι σαρκικές σχέσεις που γίνονται έξω από τον Γάμο (οι κάθε είδους προγαμιαίες σχέσεις), η μοιχεία, ο αυνανισμός (αυτοϊκανοποίηση), η αιμομιξία, η έκτρωση, η αισχρολογία, οι αισχρές και βλάσφημες σκέψεις κ.ά.
                      – Αμαρτήματα φθόνου είναι: Η εχθρότητα, η ζήλεια, η χαιρεκακία, η μνησικακία, ο δόλος, η προδοσία, η επιορκία κ.ά.
                      – Αμαρτήματα γαστριμαργίας είναι: Η λαιμαργία, η πολυφαγία, η πολυποσία, η μέθη, η ασωτία κ.ά.
                      – Αμαρτήματα θυμού είναι: Η ύβρις, η διαμάχη, το μίσος, η φιλονικία, η αγανάκτηση, η κατάρα, η βλασφημία, ο φόνος κ.ά.
                      – Αμαρτήματα ακηδίας (πνευματικής αμέλειας – αδιαφορίας) είναι: Η αδιαφορία και αμέλεια γιά την προσευχή, τη νηστεία, τον εκκλησιασμό, την προσέλευση στη Θ. Κοινωνία. Επίσης η απόγνωση, η λύπη, η απογοήτευση, η νωθρότητα κ.ά.
                      Όλα τά παραπάνω αμαρτήματα μένουν ασυγχώρητα, αν δεν τά εξομολογηθούμε, και προκαλούν τον πνευματικό θάνατο. Μας απαλάσσει, όμως, απ” αυτά η φιλανθρωπία του Χριστού και η καθαρή και ειλικρινής Εξομολόγηση.
                      «Νά εξομολογείσαι τακτικά και καλά, γιατί και Πατριάρχης νά είσαι, άν δεν εξομολογείσαι, δεν σώζεσαι». Άγιος Πορφύριος (+1991)
                      Πηγή: timiosprodromoskiveri.blogspot.gr 
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
                      Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                      Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
                      Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                      Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                      Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                    • Συνέχεια Άρθρου ▼
                      Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
                      Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση.
                      Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών».
                      Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα.
                      Πηγή: agiafotini.gr
                      Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή!
                      Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!

                      Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!