Οι Άγιοι Λαυρέντιος, Ξύστος και Ιππόλυτος (10 Αυγούστου)

Ανάγνωση σε 1.1 λεπτά

Αναγνώσεις: |

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Οι Άγιοι Λαυρέντιος αρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας Ρώμης και Ιππόλυτος μαρτύρησαν το 253 μ.Χ.

Ο άρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, και του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας Ρώμης Ξύστος (ή Σίξτος) ο Β', που καταγόταν από την Αθήνα, πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε.

Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ο Λαυρέντιος δέχθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στον ηγεμόνα ότι σε όλους αυτούς τους πάσχοντες είναι αποταμιευμένοι οι θησαυροί της Εκκλησίας, «όπου ούτε σής ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν» (Ευαγγέλιο Ματθαίου, στ' 20). Δηλαδή, όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα και σκουριά αφανίζουν αυτούς τους θησαυρούς, και όπου ούτε κλέφτες μπορούν να τρυπήσουν τους τοίχους αυτών των θησαυροφυλακίων, για να κλέψουν το πολύτιμο περιεχόμενο τους. Εξαγριωμένοι τότε οι ειδωλολάτρες, έψησαν το Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σε σιδερένια σχάρα.

Το λείψανο του παρέλαβε κάποιος ευσεβής χριστιανός, ο Ιππόλυτος. Όταν, όμως, το έμαθε αυτό ο ηγεμόνας, διέταξε και τον έσυραν άγρια άλογα μέσα σε αγκάθια, και έτσι μαρτυρικά τελείωσε τη ζωή του και ο Ιππόλυτος.

Απολυτίκιο (Ήχος γ’. Την ωραιότητα)

Τώ θείω Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας, πλάνης την άκανθαν, Αρχιδιάκονε Χριστού, Λαυρέντιε Αθλοφόρε, όθεν ως θυμίαμα, λογικόν ολοκαύτωσαι, τώ σε μεγαλύναντι, τώ πυρί τελειούμενος, διό τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επήρειας.

Πηγή: saint.gr

( Αναγνώσεις: )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

Συνέχεια Άρθρου ▼
Μετάνοια: Το Άνοιγμα της Αγίας Πληγής και η Αγία Ευωδία της Ψυχής.

Κωφίδης Ευάγγελος
«ουχί, λέγω υμίν, αλλ᾿ εάν μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε.» (Λουκ. 13:3).
Η μετάνοια δεν είναι απλώς μία ψυχολογική αλλαγή, ούτε ηθική αυτοβελτίωση. Είναι θάνατος και ανάσταση. Είναι η πληγή που γίνεται πύλη, η σκόνη που γίνεται φώς, η φωτιά που καίει χωρίς να καταναλώνει. Όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, που έκλαιγε: «Οίμοι, εμέ την αμαρτωλήν!», έτσι και κάθε ψυχή που θρηνεί μπροστά στο Θεό, ανακαλύπτει ότι η ταπείνωση είναι η μοναδική ανύψωση.
Η Τραγωδία της Αμαρτίας και ο Χορός του Ελέους
Ο άνθρωπος, όταν πέφτει στη λάσπη της αμαρτίας, νομίζει ότι έχει χάσει το πρόσωπο του Θεού. Μα ο Θεός δεν χάνεται ποτέ — εμείς χάνουμε την όρασή μας. Η αμαρτία είναι σαν δηλητήριο που σκοτώνει την αίσθηση της θείας παρουσίας. Αλλά όταν ο αμαρτωλός σπάσει το έγκοινον (κούφιο-κενό) της υπερηφανείας και φωνάξη, όπως ο Τελώνης: «Ιλάσθητί μοι!», τότε συμβαίνει το θαύμα: η πτώση μετατρέπεται σε βήμα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Η Εκκλησία δεν είναι νοσοκομείον διά υγιείς, αλλά διά ασθενείς». Και ο Χριστός δεν ήλθε για τους δικαίους, αλλά για τους «αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Λουκ. 5:32). Η Μαρία η Αιγυπτία, που έζησε 47 χρόνια στην έρημο, μας δείχνει ότι η μετάνοια δεν είναι μία στιγμή, αλλά μία ζωή. Όταν της έλεγε ο διάβολος: «Γύρισε να δής λίγο την Αλεξάνδρεια!», εκείνη έκλαιγε αντί να κοιτάξει. Αυτή είναι η μετάνοια: να προτιμάς τα δάκρυα της εξομολογήσης αντί τη γλυκύτητα της παλιάς αμαρτίας.
Τό Μυστήριον των Δακρύων

Στήν Αγία Γραφή, ο Θεός λέει: «θρηνείτε οι λειτουργούντες θυσιαστηρίω» (Ιωήλ 1:13). Τι θυσιαστήριο; Η καρδία του μετανοούντος. Τα δάκρυα της συντριβής είναι το «αίμα» της ψυχής που καθαρίζει. Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε: «Όταν κλαίς για τις αμαρτίες σου, οι Άγγελοι γράφουν με χρυσά γράμματα αυτά τα δάκρυα». Η Μαρία η Αιγυπτία, που έκλαιγε στην έρημο, μύριζε ευωδία, ενώ η Αλεξάνδρεια που εγκατέλειψε, σάπιζε.
Η Παραδοξολογία του Θεού: Από την Κοπριά, Ανθίζει Λουλούδι
Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε: «Οι αμαρτίες, αν γίνουν υλικό ταπείνωσης, είναι σαν κοπριά — κάνουν την ψυχή γόνιμη». Ο μεγαλύτερος αμαρτωλός μπορεί να γίνη ο μεγαλύτερος άγιος, αν κρατήση δύο πράγματα:1. Την ασύγκριτη συντριβή («Δέν αξίζω ούτε να με κοιτάξης, Κύριε»).2. Την ασύγκριτη ελπίδα («Μόνο σύ δύνασαι να με σώσης»).
Όπως ο Ληστής του Σταυρού, που σε μία στιγμή έκλεψε τον Παράδεισο, έτσι και η ψυχή που κλαίει: «Μή με αποστρέφεσαι!», ακούει τη φωνή του Κυρίου: «σήμερον μετ᾿ εμού έση εν τώ παραδείσω» (Λουκ. 23:43).
Τό Τέλος: Η Ευωδία της Αναγεννήσεως
Η μετάνοια δεν τελειώνει με τη συγγνώμη, αλλά με την θεοποίηση. Η Μαρία η Αιγυπτία, που ήταν «ακάθαρτο σκεύος», εγινε «χρυσός δίσκος» της Χάριτος. Όταν ο Αββάς Ζωσιμάς την είδε να προσεύχεται ένα πήχυ πάνω από τη γή, είδε την εκπλήρωση τού: «Όσοι, όμως, περιμένουν τον Κύριο θα βρούν νέες δυνάμεις, θα σηκωθούν ψηλά σαν αετοί, θα τρέξουν χωρίς να κουραστούν, θα περπατούν χωρίς να εξαντληθούν ολοκληρωτικά, χωρίς να καταρρέουν από την κόπωση.» (Ησ. 40:31 : οι δε υπομένοντες τον Θεόν αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουιν ως αετοί, δραμούνται και ου κοπιάσουσι, βαδιούνται και ου πεινάσουσιν ).
Μετάνοια δεν σημαίνει να θυμάσαι πόσο κακός είσαι, αλλά να θυμάσαι πόσο αγαπά ο Θεός. Όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, που μετά τα δάκρυά της, μύριζε θυμίαμα, έτσι και η ψυχή που μετανοεί, γίνεται «Χριστού ευωδία» (Β’ Κορ. 2:15) .
«Δόξα σοι, Κύριε, που δίδεις εις τους αμαρτωλούς να γίνουν αγία θυσία!»
Αμήν.
https://tasthyras.wordpress.com/2025/04/03/μετάνοια-τό-άνοιγμα-τής-αγίας-πληγ/#more-11297

Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2025/04/blog-post_544.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Έχε τον φόβον του Θεού…

Μη φοβού τίποτε, ει μη τον Θεόν. Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι και αυτός θα σου φωτίζη τον δρόμον, πως ακριβώς να περιπατής, διότι χωρίς φόβον Θεού, συνείδησιν καθαράν δεν δυνάμεθα να δημιουργήσωμεν, ούτε εξαγόρευσιν ειλικρινή δυνάμεθα να κάνωμεν, ούτε σοφίαν πνευματικήν ποτέ θα αποκτήσωμεν, διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας πηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2016/05/blog-post_74.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Μπροστά στο θάνατο...
πηγή

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_76.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Γιατί;
«Τίς γάρ έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» (Ρωμ. ια’ 34)
Ποιός γνώρισε την σκέψη και τις βουλές του Κυρίου; Ή ποιός έγινε σύμβουλός Του; Είναι κάποιες φορές στη ζωή μας που τα λόγια σταματούν και αρχίζει να μιλά η καρδιά…
Η ιστορία κάθε ανθρώπου, κάθε έθνους, έχει διάφορες φάσεις, ευχάριστες, ωραίες, αλλά και δυσάρεστες, άσχημες, τρομερές. Αναπολώντας τες, ενδεχομένως να θέλαμε κάποιες να μην υπήρχαν, κι αν μπορούσαμε θα τίς τροποποιούσαμε. Όμως δεν είναι στο χέρι μας.
Μέσα στην ορθόδοξη πίστη μας, ζούμε ως πραγματικότητα πως όλα τα γεγονότα τής ζωής μας, ακόμα και τα πιό απρόσμενα και δυσάρεστα, συμβάλλουν στην πνευματική μας ωριμότητα και τελείωση. Όλα συμβαίνουν για να μας οδηγήσουν στον Θεό. Δέν μπορούμε να εξηγήσουμε με τη δική μας, στενή λογική και μικρή ορατότητα τα δεινά και τα φοβερά αυτής της ζωής (θανάτους νέων ανθρώπων, φυσικές καταστροφές), διότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το σχέδιο του Θεού για τή σωτηρία του κάθε παιδιού Του, για το οποίο σταυρώθηκε και με τη θυσία Του, του εξασφάλισε τη σωτηρία. Λέχθηκε πως η ζωή μας μοιάζει με κέντημα που οι ανακατεμένες κλωστές του από κάτω ετοιμάζουν το ωραίο σχέδιο από πάνω.
Τώρα, δηλαδή στην παρούσα ζωή, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα διάφορα συμβαίνοντα, που μοιάζουν πιό πολύ με «ανακατεμένες κλωστές», χωρίς λογική και εξήγηση. Στο τέλος, όμως, θα φανεί πως «τίποτα δεν είναι τυχαίο» πως όλα έχουν έναν και μοναδικό σκοπό, τη σωτηρία μας και την εξασφάλιση της αιώνιας ζωής. Αλήθεια, δεν είμαστε πεταμένοι σ’ ένα αχανές σύμπαν, μόνοι κι αβοήθητοι. Έχουμε έναν Θεό – Πατέρα, που νοιάζεται για μάς, που μας αγαπά και μας φροντίζει, όχι κατευθύνοντας τη ζωή μας, αλλά συμπορευόμενος μαζί μας. Η εμπειρία αυτή γίνεται προσωπική μέσα στην Εκκλησία μας, στο σημείο που βιώσαμε την παρουσία Του, που νιώσαμε την αγάπη Του, που είδαμε την αθόρυβη επέμβασή Του.
Τί να πείς για τη σιωπή Του στην κραυγή του ανθρώπου; Πώς να εξηγήσεις τις σκανδαλώδεις ευεργεσίες Του σε κάποιους και τη φαινομενική αδιαφορία Του σε άλλους; «Τίς έγνω νούν Κυρίου;». Ποιός μπορεί να γίνει σύμβουλος ή δικηγόρος Του;
Έτσι, κοιτάζοντας το πρίν της ζωής μας (μεγάλο ή μικρό) ή και το τώρα, με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να βεβαιώσουμε τις στιγμές της ζωντανής παρουσίας Του, όπως και τις σκληρές στιγμές της σιωπής Του. Μπορούμε να διακρίνουμε την ομορφιά της επίσκεψης της Χάριτος του Θεού, όπως και τη δυσκολία της απουσίας της. Όλα αυτά μπορεί και να μας επηρεάσουν θετικά, να μας βοηθήσουν να αρχίσουμε μία νέα ζωή παραδομένοι στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού Πατέρα, μέ αγώνα να αλλάζουμε ζωή. Αυτό, δηλαδή, που η Εκκλησία ονομάζει μετάνοια, δυναμική πορεία πρός τα εμπρός, πρός την αιώνια μέρα, που όλα ανακαινίζονται κι ομορφαίνουν, μέσα στο φώς του Χριστού.

Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_304.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Θαυμαστή του Σωτήρος η δι' ημάς φιλάνθρωπος γνώμη...

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές και διδακτικές παραβολές του Κυρίου (αλλά και ποια υστερεί;) είναι εκείνη του ανωνύμου πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου, στην οποία αναφέρεται η υμνογραφία της Ε΄ Κυριακής των Νηστειών, παράλληλα με την τιμωμένη οσία Μαρία την Αιγυπτία.
Είναι από εκείνες τις διδασκαλίες όπου ο Κύριος με λιτό αλλά ξεκάθαρο τρόπο μίλησε για την βεβαιότητα της μέλλουσας αιώνιας ζωής και την εκεί κατάσταση δυο κατηγοριών ανθρώπων που μας είναι λίγο-πολύ γνωστές. Δεν εστιάζει σε διαφορές δογματικές, κανονικές, ηθικές και άλλες, αλλά στη διαγωγή του καθενός από τα δύο πρόσωπα και στον τρόπο της ζωής του: χλιδή και εγκόσμια ευφροσύνη και αδιαφορία για τους άλλους ο ένας, φτώχεια, στέρηση και κακοπάθεια ο άλλος. Ποια είναι όμως η κατοπινή εξέλιξη του καθενός; Η παραβολή δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας, και βέβαια τονίζει ξεκάθαρα ότι η πρόληψη της κατάστασης είναι δυνατή στην παρούσα ζωή, εφόσον θέλουμε να συμμορφωθούμε με τον νόμο του Θεού.

Ας κλείσουμε τη σύντομη αυτή αναφορά με το ιδιόμελο απόστιχο του τελευταίου κατανυκτικού Εσπερινού:
Θαυμαστή του Σωτήρος η δι' ημάς φιλάνθρωπος γνώμη· των μελλόντων γάρ την γνώσιν ως παρόντων κεκτημένος, του Λαζάρου και του πλουσίου τον βίον εστηλίτευσε· των εκατέρων ούν το τέλος ενοπτριζόμενοι, του μέν φύγωμεν το απηνές και μισάνθρωπον, του δε ζηλώσωμεν το καρτερές και μακρόθυμον, πρός το σύν αυτώ του Αβραάμ κόλποις ενθαλπόμενοι βοάν· Δικαιοκρίτα Κύριε, δόξα σοι. Και σε νεοελληνική απόδοση: Θαυμαστή είναι η φιλάνθρωπη γνώμη του Σωτήρος για μας. Διότι, έχοντας την γνώση των μελλόντων σαν να είναι παρόντα, ζωγράφισε τον βίο του πλουσίου και του Λαζάρου. Βλέποντας λοιπόν το τέλος του καθενός, ας αποφύγουμε του ενός τη σκληρότητα και μισανθρωπία, και ας ζηλέψουμε του άλλου την καρτερία και μακροθυμία, ώστε μαζί μ’ αυτόν να αναφωνούμε μέσα από τη θαλπωρή των κόλπων του Αβραάμ: Δικαιοκρίτα Κύριε, δόξα σοι.antonispapagiannis

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_87.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Το Μέγα Γεροντικόν: «Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ να τη συγκρατήσω;»

45. Ο αββάς Ιωσήφ λέει στον αββά Νισθερώο:

«Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ νά τή συγκρατήσω;»

Τού λέει ο Γέροντας:

«Βρίσκεις ανάπαυση, αν μιλήσεις;»

«Όχι», του απαντά.

Τότε λέει ο Γέροντας: «Αφού δεν έχεις ανάπαυση, γιατί μιλάς; Καλύτερα να σιωπάς καί, αν γίνεται συζήτηση, προτιμότερο πολλά να ακούς παρά να λές».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β´

Γιά το ότι πρέπει να επιδιώκουμε τήν «ησυχία» με κάθε δυνατό τρόπο

Το Μέγα Γεροντικόν

(αποσπάσματα)

users.uoa.gr

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_56.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Ποιά είναι η είναι η ρίζα κάθε καλού έργου;
Ο φόβος του Θεού είναι η ρίζα κάθε καλού έργου. Ούτε ένα λεπτό να μην απομακρύνεται από την καρδιά σας. Σαν το κερί ν’ ανάβει και να φωτίζει όλους τους λογισμούς, όλες τις εσωτερικές κινήσεις της καρδιάς σας.
Αυτός θα σας διδάξει να βαδίζετε σωστά, να εργάζεσθε το κάθε τι σαν έργο Θεού. Αυτός θα σας διδάξει να στέκεστε, όπως εκείνοι που βρίσκονται μπροστά στο βασιλέα. Αυτός θα σας διδάξει να προχωρείτε, όπως προχωρούν εκείνοι που κρατούν ένα ποτήρι γεμάτο νερό, από το οποίο δεν πρέπει να στάξει ούτε μια σταγόνα.
Όταν η εσωτερική ζωή πάρει αυτά τα χαρακτηριστικά, τότε θα συνειδητοποιείται κάθε απρεπής κίνηση του νου και της καρδιάς. Αμέσως τότε θ’ ανακρίνεται ενώπιον του Θεού και θ’ απομακρύνεται με τη μετάνοια και τον αποφασιστικό αγώνα για την κάθαρση.
“Ποθείτε τη σωτηρία σας, αλλά ξεσπάσματα του πάθους της κατακρίσεως ταράσσουν την εσωτερική σας ειρήνη. Το πρώτο είναι παρήγορο, το δεύτερο όμως φοβερό! Ο Κύριος πολύ αντιπαθεί την κατάκριση. Η κατάκριση γεννιέται από την αυταρέσκεια. Γι’ αυτό σε κάθε πτώση σας να εξετάζετε τις αιτίες που σας οδήγησαν σ’ αυτή. Έτσι θ’ αποφεύγετε να παίρνετε το ίδιο μονοπάτι. Όταν μάλιστα συγκρατηθείτε μερικές φορές και δεν κατακρίνετε, ο αγώνας σας μετά θα γίνει ευκολότερος. Συνήθως κατακρίνετε όταν παύετε να ελέγχετε τον εαυτό σας.
Μου γράφετε ότι δεν έχετε διαθέσιμο χρόνο. Δόξα τω Θεώ, αν συμβαίνει αυτό. Είναι σωτήριο να μη μένουμε ποτέ αργοί. Αλλά πραγματικά δεν έχετε διαθέσιμο χρόνο; Αξιοποιείτε σωστά τις ώρες σας; Για τα γεύματα, τις δεξιώσεις, τους στολισμούς του σώματος, τις αργολογίες και τις φλυαρίες δεν έχετε χρόνο; Σκεφτείτε καλύτερα μια άλλη δικαιολογία για την αμέλεια σας στη μελέτη των πνευματικών βιβλίων, και μην ισχυρίζεστε ότι δεν έχετε χρόνο. Εάν εκμεταλλεύεσθε σωστά τις ώρες σας, θα βρίσκετε χρόνο να θερμαίνετε το θείο ζήλο για την πνευματική καλλιέργεια. Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζουμε πολλά, αρκεί να ζούμε αυτά που διαβάζουμε.
Μου υπενθυμίζετε πολλές φορές την απουσία του φόβου του Θεού! Αυτό αποτελεί τη ρίζα κάθε κακού. Ενδιαφερθείτε ν’ αποκτήσετε σύντομα αυτή τη βασική αρετή. Τότε η εσωτερική σας κατάσταση θα είναι καλή. Με το φόβο του Θεού σταθεροποιείται η απόφαση να μην επιτρέψουμε καμιά πτώση στον εαυτό μας. Ο φόβος του Θεού είναι ένα μαχαίρι που μας βοηθά να κόβουμε τις αδυναμίες μας και να προσφέρουμε τον εαυτό μας καθαρή και ευπρόσδεκτη θυσία ενώπιον Του”.

“Σας αξίωσαν να υπηρετείτε στο Ιερό! Σπουδαία και υψηλή διακονία! Χρειάζεται όμως ευλάβεια και σύνεση. Γνωρίζετε ασφαλώς ότι όλα μπορεί κανείς να τα χρησιμοποιήσει για την καταστροφή του. Ο Ιούδας και αυτό το αποστολικό αξίωμα το χρησιμοποίησε για την καταστροφή. Να το θυμάστε αυτό. Το διακόνημα που σας ανέθεσαν είναι πολύ ιερό, είναι όμως και επίφοβο.
Ζητήστε σοφία από τον εύσπλαχνο Θεό. Να φοβάστε την εξοικείωση με τα άγια αντικείμενα και να μην τα χρησιμοποιείτε σαν τα συνηθισμένα πράγματα του κελιού σας. Να προσεύχεσθε στο Θεό να μην επιτρέψει ν’ απομακρυνθεί ο φόβος του από την ψυχή σας σ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας σας.
Να συναισθάνεστε ό,τι κάνετε μέσα στο ναό. Να συγκεντρώνετε την προσοχή σας και να θερμαίνετε με θείο ζήλο την καρδιά σας. Κάθε φορά που αρχίζετε τη διακονία να σκέπτεστε ό,τι και την πρώτη φορά. Να υπηρετείτε με το ίδιο δέος και την ίδια ευλάβεια.
Πολλές αφορμές θα σας δοθούν για τη διάσπαση των λογισμών, αλλά αυτό δεν θα σας δικαιολογήσει καμιά απροσεξία. Αγωνιστείτε και θα κατορθώσετε να διατηρείτε απερίσπαστο το νου.
Οποιοδήποτε έργο κι αν κάνετε, να σκέπτεστε ότι το κάνετε ενώπιον του ιδίου του Κυρίου, ο οποίος πραγματικά δέχεται την υπηρεσία σας. Να προσεύχεσθε και ο Θεός θα ευλογήσει τη διακονία σας”.
Αγ. Θεοφάνης ο Έγκλειστος
Πηγή: «Απάνθισμα Επιστολών» Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Εκδόσιες Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής (alopsis.gr)
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Έχεις άγχος;
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…