Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων..jpg)
Ο Μέγας Αρσένιος (4ος -5ος αιώνας), ο αρνητής κάθε σωματικής απολαύσεως, είχε την συνήθεια να διηγείται στους πατέρες ωφέλιμες ιστορίες και οπτασίες του, τις οποίες απέδιδε σε άλλα πρόσωπα, για ν’ αποφύγει ο ίδιος την κενοδοξία.''Κάποτε'', διηγήθηκε ο όσιος,'' ένας ηλικιωμένος μοναχός, ενώ καθόταν στο κελλί του, άκουσε αγγελική φωνή να του λέει:
- Βγές έξω,νά σου δείξω την αξία των έργων των ανθρώπων.
''Βγήκε ο μοναχός και ακολούθησε τον άγγελο σε κάποιο τόπο, όπου ένας άνθρωπος έκοβε ξύλα. Όταν τελείωσε, τα έδεσε και προσάθησε να τα σηκώσει, αλλά δεν μπόρεσε. Άφησε τότε κάτω το δεμάτι, πρόσθεσε κι άλλα ξύλα και διαρκώς συνέχιζε να προσθέτει''.
''Προχώρησαν πιό κάτω, και δείχνει ο άγγελος στο μοναχό άλλον άνθρωπο, που αντλούσε νερό από ένα πηγάδι με τρύπιο κουβά. Και όπως ήταν φυσικό μέχρι ν’ ανεβάσει τον κουβά, το νερό χυνόταν όλο''.
Πιό πέρα βλέπουν ένα μεγάλο ναό. Δυό καβαλάρηδες, κρατώντας οριζόντια ένα τεράστιο ξύλο, προσπαθούσαν για πολύ ώρα να μπούν μέσα. Δεν τα κατάφεραν όμως, γιατί, ούτε έσκυβαν ούτε το ξύλο άφηναν''.
-Άκουσε τώρα πως εξηγούνται αυτά, είπε ο άγγελος. Αυτοί που βαστούσαν το ξύλο, συμβολίζουν όσους πιστεύουν, πως είναι δίκαιοι. Κι έτσι, για την υπερηφάνειά τους, μένουν έξω από τον παράδεισο. Εκείνος που έβγαζε νερό με το τρύπιο δοχείο, καλλιεργεί βέβαια τις αρετές, νηστεία, προσευχή, ελεημοσύνη, αλλά είναι ανθρωπάρεσκος. Κι επειδή του αρέσουν η επίδειξη κι ο έπαινος των ανθρώπων [κενοδοξία], γι’ αυτό δεν θα έχει καθόλου μισθό.
Εκείνος, τέλος, που δεν μπορούσε να σηκώσει τα ξύλα, συμβολίζει καθένα που έχει πολλές αμαρτίες, κι αντί να τις αποβάλει με τη μετάνοια, προσθέτει κι άλλες''.
Μιάν άλλη φορά ο όσιος Αρσένιος διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία σχετική με τη θεία κοινωνία:
''Ζούσε ένας αγωνιστής μοναχός στη Σκήτη, στον οποίο ο δαίμονας έσπειρε το λογισμό ότι ο άγιος Άρτος δεν είναι το ίδιο το Σώμα του Χριστού, αλλά αντίτυπό Του. Κάποια μέρα έβαλε μετάνοια στους άλλους πατέρες και φανέρωσε το πρόβλημά του.''
-Μή βλασφημείς! αποκρίθηκαν εκείνοι. Ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται σε αληθινό Σώμα και Αίμα Χριστού. Επειδή όμως η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να δοκιμάσει σάρκα και αίμα, οικονόμησε ο Κύριος να μεταδίδονται σαν ψωμί και κρασί μόνο στη μορφή, όχι όμως στην ουσία.
''Προσπαθούσαν οι πατέρες να τον πείσουν, αλλά εκείνος εξακολουθούσε να έχει αμφιβολίες. Αφού πέρασε μιά εβδομάδα με εκτενή προσευχή των αδελφών, πήγαν όλοι στην εκκλησία να λειτουργηθούν. Και τότε, στο «Εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου...», βλέπουν όλοι πάνω στο άγιο δισκάριο ένα βρέφος ζωντανό και χαριτωμένο. Κι όταν, αργότερα, ο ιερέας άπλωσε το χέρι του να μελίσει τον άγιο άρτο, βλέπουν ένα άγγελο να σφάζει με μαχαίρι το βρέφος, ν’ αδειάζει το αίμα του στο άγιο ποτήριο και να τεμαχίζει τη σάρκα του στις ίδιες μερίδες που μέλισε ο ιερέας τον άγιο άρτο!'' Στο «Μετά φόβου...», πλησίασε ο πλανεμένος μοναχός να μεταλάβει και κοινώνησε σάρκα ωμή που έσταζε αίμα!
''Βλέποντας το φοβερό θαύμα ο μοναχός, αναλύθηκε σε δάκρυα χαράς και μετανοίας''.
Πηγή: «Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων» (σελ.138-140) Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής (inpantanassis.blogspot.gr)
