Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο Άγιος Ευθύμιος γεννήθηκε στις μέρες του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα Ε’ του Αρμενίου (813 - 820 μ.Χ.), σε κάποια κωμόπολη της Γαλατίας, την Οψώ, που ήταν κοντά στην Άγκυρα (σημερινή πρωτεύουσα της Τουρκίας). Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και ευσεβείς, και ονομάζονταν Επιφάνιος και Άννα. Είχαν και δύο κόρες, την Μαρία, που ήταν πρεσβυτέρα και την Επιφάνια.
Όταν ο Άγιος ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, παντρεύτηκε και απόκτησε μία κόρη την Αναστασώ (τη γυναίκα του την έλεγαν Ευφροσύνη). Επειδή όμως επιθυμούσε την μοναχική πολιτεία, αφού τακτοποίησε τις οικογενειακές του υποθέσεις, πήγε σε μοναστήρι, κοντά στον Όσιο Ιωαννίκιο, στον Όλυμπο της Βιθυνίας. Εκεί, μετά από δοκιμασία, γίνεται μοναχός, το 842 μ.Χ., με το όνομα Ευθύμιος, από Νικήτας που ονομαζόταν πρώτα.
Μετά από αρκετά χρόνια ασκήσεως στο κοινόβιο αυτό, ο Ευθύμιος αναχώρησε για το Άγιον Όρος. Από εκεί επέστρεψε στον Όλυμπο και μετά από πολλές περιπέτειες και ταξίδια, ίδρυσε κοντά στη Θεσσαλονίκη τη Μονή Περιστερών το 871 μ.Χ., όπου εγκαταστάθηκε και την ανέδειξε με την άριστη πνευματική ζωή του, σε άριστο πνευματικό κέντρο.
Έτσι λοιπόν, ασκητικά και θεάρεστα αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά την 15η Οκτωβρίου 894 μ.Χ.
Τη βιογραφία του συνέγραψε ο επίσκοπος Θεσσαλονίκης Βασίλειος, που υπήρξε και μαθητής του Αγίου.
Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Έχε τον φόβον του Θεού…
Μη φοβού τίποτε, ει μη τον Θεόν. Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι και αυτός θα σου φωτίζη τον δρόμον, πως ακριβώς να περιπατής, διότι χωρίς φόβον Θεού, συνείδησιν καθαράν δεν δυνάμεθα να δημιουργήσωμεν, ούτε εξαγόρευσιν ειλικρινή δυνάμεθα να κάνωμεν, ούτε σοφίαν πνευματικήν ποτέ θα αποκτήσωμεν, διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.
«Τίς γάρ έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» (Ρωμ. ια’ 34)
Ποιός γνώρισε την σκέψη και τις βουλές του Κυρίου; Ή ποιός έγινε σύμβουλός Του; Είναι κάποιες φορές στη ζωή μας που τα λόγια σταματούν και αρχίζει να μιλά η καρδιά…
Η ιστορία κάθε ανθρώπου, κάθε έθνους, έχει διάφορες φάσεις, ευχάριστες, ωραίες, αλλά και δυσάρεστες, άσχημες, τρομερές.
Αναπολώντας
τες, ενδεχομένως να θέλαμε κάποιες να μην υπήρχαν, κι αν μπορούσαμε θα
τίς τροποποιούσαμε. Όμως δεν είναι στο χέρι μας.
Μέσα
στην ορθόδοξη πίστη μας, ζούμε ως πραγματικότητα πως όλα τα γεγονότα
τής ζωής μας, ακόμα και τα πιό απρόσμενα και δυσάρεστα, συμβάλλουν στην
πνευματική μας ωριμότητα και τελείωση.
Όλα συμβαίνουν για να μας οδηγήσουν στον Θεό.
Δέν
μπορούμε να εξηγήσουμε με τη δική μας, στενή λογική και μικρή ορατότητα
τα δεινά και τα φοβερά αυτής της ζωής (θανάτους νέων ανθρώπων, φυσικές
καταστροφές), διότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το σχέδιο του Θεού για τή
σωτηρία του κάθε παιδιού Του, για το οποίο σταυρώθηκε και με τη θυσία
Του, του εξασφάλισε τη σωτηρία.
Λέχθηκε πως η ζωή μας μοιάζει με κέντημα που οι ανακατεμένες κλωστές του από κάτω ετοιμάζουν το ωραίο σχέδιο από πάνω.
Τώρα,
δηλαδή στην παρούσα ζωή, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα διάφορα
συμβαίνοντα, που μοιάζουν πιό πολύ με «ανακατεμένες κλωστές», χωρίς
λογική και εξήγηση.
Στο τέλος, όμως, θα φανεί πως «τίποτα δεν είναι τυχαίο» πως όλα έχουν
έναν και μοναδικό σκοπό, τη σωτηρία μας και την εξασφάλιση της αιώνιας
ζωής.
Αλήθεια, δεν είμαστε πεταμένοι σ’ ένα αχανές σύμπαν, μόνοι κι αβοήθητοι.
Έχουμε
έναν Θεό – Πατέρα, που νοιάζεται για μάς, που μας αγαπά και μας
φροντίζει, όχι κατευθύνοντας τη ζωή μας, αλλά συμπορευόμενος μαζί μας.
Η
εμπειρία αυτή γίνεται προσωπική μέσα στην Εκκλησία μας, στο σημείο που
βιώσαμε την παρουσία Του, που νιώσαμε την αγάπη Του, που είδαμε την
αθόρυβη επέμβασή Του.
Τί να πείς για τη σιωπή Του στην κραυγή του ανθρώπου;
Πώς να εξηγήσεις τις σκανδαλώδεις ευεργεσίες Του σε κάποιους και τη φαινομενική αδιαφορία Του σε άλλους; «Τίς έγνω νούν Κυρίου;». Ποιός μπορεί να γίνει σύμβουλος ή δικηγόρος Του;
Έτσι,
κοιτάζοντας το πρίν της ζωής μας (μεγάλο ή μικρό) ή και το τώρα, με
αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να βεβαιώσουμε τις στιγμές της
ζωντανής παρουσίας Του, όπως και τις σκληρές στιγμές της σιωπής Του.
Μπορούμε να διακρίνουμε την ομορφιά της επίσκεψης της Χάριτος του Θεού, όπως και τη δυσκολία της απουσίας της.
Όλα
αυτά μπορεί και να μας επηρεάσουν θετικά, να μας βοηθήσουν να αρχίσουμε
μία νέα ζωή παραδομένοι στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού Πατέρα, μέ
αγώνα να αλλάζουμε ζωή.
Αυτό,
δηλαδή, που η Εκκλησία ονομάζει μετάνοια, δυναμική πορεία πρός τα
εμπρός, πρός την αιώνια μέρα, που όλα ανακαινίζονται κι ομορφαίνουν,
μέσα στο φώς του Χριστού.
Τώρα
είμαι αναγκασμένη να πω αυτό: Εάν η έκτρωση είναι αποκλειστικά θέμα των
δικαιωμάτων των γυναικών, τότε ποια ήταν τα δικά μου δικαιώματα; Πως
δεν βρέθηκε ούτε μία ριζοσπαστική φεμινίστρια, να σηκωθεί και να φωνάξει
για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου την ημέρα εκείνη! Όταν δε ακούω, ότι επιβάλλεται
έκτρωση, όταν το παιδί πρόκειται να γεννηθεί ανάπηρο, τότε η καρδιά μου
γεμίζει από τρόμο. Υπάρχουν πράγματα, κυρίες και κύριοι, τα οποία θα
μπορέσετε να μάθετε μόνο από τους αδύναμους ανάμεσά μας. Και όταν τους
πνίγετε, εσείς είσθε αυτοί που χάνετε… Και τι αλαζονεία! Οι δυνατοί να
εξουσιάζουν τους αδύνατους και να αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος
πεθαίνει! Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν είστε εσείς, που κάνετε την καρδιά
σας να κτυπά; Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν κατέχετε τίποτε από όλη την
εξουσία που νομίζετε ότι κατέχετε; Είναι το έλεος του Θεού που σας
στηρίζει, ακόμα και όταν τον μισείτε!
…Έτσι
κοίταξαν την αγαπημένη μου Πένυ και της είπαν τα εξής… ενθαρρυντικά
λόγια: Η Gianna είναι ένα τίποτα. Αλλά αυτή τους αγνόησε και άρχισε να
δουλεύει μαζί μου και άρχισα να σηκώνω το κεφάλι μου… και μετά έλεγαν η
Gianna ποτέ δεν θα κάνει αυτό, ποτέ δεν θα κάνει το άλλο. Και όμως στην
ηλικία των τρεισήμισι χρόνων, άρχισα να περπατώ με περπατούρα και
ορθοπεδικά στηρίγματα. Και, για να μην μακρηγορώ, στέκομαι εδώ σήμερα με
ένα μικρό ορθοπεδικό πρόβλημα, χωρίς στηρίγματα. Πέφτω με χάρη μερικές
φορές και μερικές άλλες άχαρα, αλλά δεν σταματώ να εργάζομαι για τη δόξα
του Θεού.
Έχω
συναντήσει τη βιολογική μου μητέρα και την έχω συγχωρήσει. Είναι πολύ
διαταραγμένη προσωπικότητα. Ήρθε και με βρήκε μετά από μία εκδήλωση και
είπε: “Γεια σου, είμαι η μητέρα σου”. Ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα, αλλά
καθώς αυτή μου μιλούσε με ταραχή και οργή, εγώ σκεφτόμουν: Δεν σου
ανήκω. Ανήκω στον Χριστό.
Θα
τελειώσω με αυτό: Μερικοί ίσως είναι ενοχλημένοι, διότι μιλώ συνέχεια
για τον Θεό και τον Κύριο Ιησού. Μα πως είναι δυνατόν να περπατώ στην
γη, έστω κουτσαίνοντας, και να μην δίνω όλη μου την καρδιά και το μυαλό
και την ψυχή και όλο μου το είναι στον Χριστό, που μου έδωσε την ζωή;
Όλος ο σκοπός της ζωής μου είναι να κάνω τον Θεό να χαμογελά.
Ελπίζω, μερικά απ’ αυτά που είπα, να έχουν νόημα. Βγήκαν μέσα από την καρδιά μου. Ο Θεός να σας ευλογεί.
Πηγή: Απόσπασμα από το περιοδικό "Η Δράσις μας". Τεύχος Μαΐου 2010 (xfd.gr , orp.gr)
Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν νιώθεις ότι δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει…
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
