Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων (12 Νοεμβρίου)

Ανάγνωση σε 1.2 λεπτά

Αναγνώσεις: |

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων γεννήθηκε στην Αμαθούντα της Κύπρου (η Αμαθούς, ήταν η σημερινή Παλαιά Λεμεσός). Ήταν γιος του άρχοντα Επιφανίου και της Ευκοσμίας και έζησε στα χρόνια του Βασιλιά Ηρακλείου (615 μ.Χ.).

Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά, τα οποία ανέτρεψαν με τη σύζυγό του σαν αληθινοί χριστιανοί γονείς. Γρήγορα, όμως, η γυναίκα του και τα παιδιά του πέθαναν. Ο Ιωάννης είχε μεγάλη περιουσία και του έγιναν πολλές προτάσεις να κάνει καινούργια οικογένεια. Όμως τις απέρριψε όλες, απαντώντας: «Νομίζω, προς όλους είμαι οφειλέτης. Και δεν το νομίζω μόνο. Είμαι. Διότι οι χριστιανοί έχουμε αλληλεγγύη. Δεν το λέει ο Παύλος; Είμεθα μέλη αλλήλων. Αφού, λοιπόν έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς μου, άρα είμαι και υποχρεωμένος να δώσω. Να γιατί εργάζομαι και δε θα πάψω να το κάνω. Η περιουσία μου δεν μπορεί να είναι ανώτερη απ' αυτά τα χρέη μου».

Για τη λαμπρότητα της ζωής του, ο Ιωάννης έγινε αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Διέπρεψε σαν πνευματική λυχνία στην πατριαρχεία πολλά χρόνια και έκανε πολλά θαύματα. Επειδή δε μοίραζε πλουσιοπάροχα στους φτωχούς την ελεημοσύνη ονομάστηκε Ελεήμων. Είχε καταστεί τόσο σεβάσμιος, ώστε και αυτοί οι ειδωλολάτρες τον σέβονταν. Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στο Θεό το 620 μ.Χ. Και είναι μακάρια η ψυχή του, διότι ο Κύριος λέει: «Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» ( Ευαγγέλιο Ματθαίου, ε' 7). Μακάριοι, δηλαδή, είναι οι ευσπλαχνικοί στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό.

Απολυτίκιο (Ήχος πλ. δ’)

Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου Πάτερ, Όσιε, ταίς προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας· Αλλά πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Πηγή: saint.gr

( Αναγνώσεις: )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

Συνέχεια Άρθρου ▼
Ο πόθος του γέροντος Σάββα Αχιλλέως για την ιερωσύνη
Ο πατήρ Σάββας Αχιλλέως γεννήθηκε στο ορεινό χωριό της Λευκωσίας, την όμορφη Άλωνα, στις 2 Αυγούστου του έτους 1930. Ήταν το πέμπτο και το μικρότερο παιδί μιάς φτωχικής αγροτικής οικογένειας. Γονείς του ήταν οι ευσεβείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι: ο Αχιλλής και η Ελένη.

Πατήρ Σάββας Αχιλλέως:
«Μικρό παιδί του δημοτικού σχολείου δεν έλειπα από την εκκλησία. Ήμουν πάντοτε ο βοηθός του γέροντος ιερέα του χωριού μου και κάθε βράδυ της Μεγάλης Τεσσαρακοστής απήγγειλα τον Ύμνο πρός την Παναγία μας. Όταν μαζευόταν όλη η οικογένεια στο φτωχικό μας σπιτάκι, έπιανα στα χέρια μου την Καινή Διαθήκη και έψαλλα επιμελώς το Ευαγγέλιο εις ακρόασιν των γονέων μου και των μεγαλυτέρων αδελφών μου. Ήμουν το πέμπτο και το μικρότερο από όλα τα παιδιά της οικογένειάς μου. Οι γονείς μου ήταν ευσεβείς και φιλοπάτριδες και αγαπούσαν πολύ την Ελλάδα και εμφύτευσαν αυτή τους την αγάπη στην αγνή καρδούλα των παιδιών τους.
Ανεπτύχθη μέσα μου η φλογερή επιθυμία να αξιωθώ κάποτε να ιερωθώ. Έβλεπα τον ιερέα στον δρόμο μου και όταν εκείνος προσπερνούσε στεκόμουν και τον παρακολουθούσα και τον θαύμαζα. Παρακαλούσα Τον Θεό να φτάσω κάποτε στο ύψος αυτό της Ιερωσύνης. Σκεφτόμουν όμως και έλεγα: «αυτός που συνάντησα τώρα στο δρόμο μου είναι Θεολόγος ιερέας. Εγώ ένα φτωχόπαιδο, πως θα σπουδάσω και πως θα αξιωθώ να έχω ένα Πτυχίο Θεολογίας;». Θεολογία έλεγα…! Μα υπάρχει μεγαλύτερη επιστήμη σ’ αυτόν τον κόσμο, να μιλάς και να διδάσκης τα λόγια του Θεού; Και συζητούσα πάντοτε με τον εαυτό μου και μόνος μου αναλογιζόμουν το μέγα βάρος της Ιερωσύνης.
Πέρασαν τα χρόνια, αλλά ο πόθος μου για την Ιερωσύνη δεν με εγκατέλειπε. Έφθασα στην Ιερά Μονή και έμαθα πολλά για το μέγα μυστήριο της Ιερωσύνης. Ευρισκόμενος κάποια μέρα στην μεγάλη αυλή της ιεράς Μονής, σκεφτόμουν τις δυσκολίες του λειτουργήματος. Περισσότερο αναλογιζόμουν την αναξιότητά μου για το πως θα μπορούσα να επωμισθώ ένα τέτοιο βάρος. Ένοιωθα, ένα δέος, έναν μεγάλο φόβο. Κάμινος, όμοια με την κάμινο του Ναβουχοδονόσορος, η οποία δέχθηκε τους τρείς παίδας και ακόμα μεγαλύτερη από εκείνη είναι το μέγα μυστήριο της Ιερωσύνης. Να αναλάβω, λοιπόν, ένα τέτοιο βάρος; Αυτό σκεφτόμουν και αυτό με βασάνιζε. Ή να μην αναλάβω και να στρέψω την προσοχή μου σε ένα οποιοδήποτε επάγγελμα; Μου ερχόταν όμως πάλι η εικόνα των ιερέων που συναντούσα στους δρόμους και πόσο τους θαύμαζα. Θαύμαζα την μεγαλοπρέπεια και το Αγγελικό σχήμα, το οποίο τους περιέβαλε. Με καταλάμβανε ο ιερός πόθος να τους μιμηθώ.

Οι γονείς του πατρός Σάββα.
Αυτομάτως ερχόταν στην μνήμη μου η μοναδική ευχή της γλυκιάς μου μανούλας. «Έχε την ευχή μου γιέ μου και να σε δώ παπά. Να υπηρετής: τον Χριστό μου, τον Θεό μου και να με μνημονεύης όταν θα πεθάνω». Μετά την μοναδική και επαναληπτική και στερεότυπη ευχή της μάνας μου, μου ερχόταν στην σκέψη η ευχή της μακαριστής γιαγιάς μου. Μου την έλεγαν τα μεγαλύτερά μου αδέλφια και τα επικύρωνε η μανούλα μου. Με κατελάμβαναν δάκρυα συγκίνησης. Με σήκωνε στην αγκαλιά της, η γιαγιά μου, και προσπαθώντας να με κοιμήση, καθώς ήμουν βρέφος, ευχόταν και έλεγε: «έχε την ευχή μου γιέ μου και να φορής φελόνια και να ψάλλης μές στις εκκλησιές όπως τα χελιδόνια».
Όλα αυτά και άλλα γλυκύτερα όνειρα, μου γέμιζαν την ψυχή και ανέβαινα νοερά στον θρόνο του Θεού, στο κάλλος του Παραδείσου. Άκουγα νοερά τους ιερούς ύμνους της Εκκλησίας και έβλεπα πως τελώ την θεία και ιερή Λειτουργία. Έβλεπα τους αγγέλους του ουρανού να με περικυκλώνουν στο ιερό Θυσιαστήριο και να συλλειτουργώ μαζί τους...ΠΗΓΗ

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_11.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Πατέρας και γιός εκάρησαν μοναχοί...

«Ενδύσασθε χιτώνα της σωτηρίας, ζώσασθε την ζώνην της σωφροσύνης, δέξασθε το σημείον του Σταυρού, τους πόδας τους νοητούς οπλίσατε, της εγκρατείας τοίς όπλοις, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς ημών». (Τροπάριον εκ της Μοναχικής κουράς).

Διπλή μοναχική κουρά στην Σκήτη της Σίχλας στην Β.Α.Ρουμανία.Πατέρας και γιός εισήλθαν στην τάξη των μοναχών, στην επουράνια και αγγελική οδό που οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών παίρνοντας τα όνοματα Θεόδωρος και Δαμασκηνός.Η προστάτιδα της σκήτης,η Οσία Θεοδώρα της Σίχλας,να τους φωτίζει και να τους σκέπει

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_97.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Έχε τον φόβον του Θεού…

Μη φοβού τίποτε, ει μη τον Θεόν. Έχε τον φόβον του Θεού ωσάν λυχνάρι και αυτός θα σου φωτίζη τον δρόμον, πως ακριβώς να περιπατής, διότι χωρίς φόβον Θεού, συνείδησιν καθαράν δεν δυνάμεθα να δημιουργήσωμεν, ούτε εξαγόρευσιν ειλικρινή δυνάμεθα να κάνωμεν, ούτε σοφίαν πνευματικήν ποτέ θα αποκτήσωμεν, διότι αρχή σοφίας και τέλος σοφίας φόβος Κυρίου.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας πηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2016/05/blog-post_74.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Γιατί;
«Τίς γάρ έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» (Ρωμ. ια’ 34)
Ποιός γνώρισε την σκέψη και τις βουλές του Κυρίου; Ή ποιός έγινε σύμβουλός Του; Είναι κάποιες φορές στη ζωή μας που τα λόγια σταματούν και αρχίζει να μιλά η καρδιά…
Η ιστορία κάθε ανθρώπου, κάθε έθνους, έχει διάφορες φάσεις, ευχάριστες, ωραίες, αλλά και δυσάρεστες, άσχημες, τρομερές. Αναπολώντας τες, ενδεχομένως να θέλαμε κάποιες να μην υπήρχαν, κι αν μπορούσαμε θα τίς τροποποιούσαμε. Όμως δεν είναι στο χέρι μας.
Μέσα στην ορθόδοξη πίστη μας, ζούμε ως πραγματικότητα πως όλα τα γεγονότα τής ζωής μας, ακόμα και τα πιό απρόσμενα και δυσάρεστα, συμβάλλουν στην πνευματική μας ωριμότητα και τελείωση. Όλα συμβαίνουν για να μας οδηγήσουν στον Θεό. Δέν μπορούμε να εξηγήσουμε με τη δική μας, στενή λογική και μικρή ορατότητα τα δεινά και τα φοβερά αυτής της ζωής (θανάτους νέων ανθρώπων, φυσικές καταστροφές), διότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το σχέδιο του Θεού για τή σωτηρία του κάθε παιδιού Του, για το οποίο σταυρώθηκε και με τη θυσία Του, του εξασφάλισε τη σωτηρία. Λέχθηκε πως η ζωή μας μοιάζει με κέντημα που οι ανακατεμένες κλωστές του από κάτω ετοιμάζουν το ωραίο σχέδιο από πάνω.
Τώρα, δηλαδή στην παρούσα ζωή, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα διάφορα συμβαίνοντα, που μοιάζουν πιό πολύ με «ανακατεμένες κλωστές», χωρίς λογική και εξήγηση. Στο τέλος, όμως, θα φανεί πως «τίποτα δεν είναι τυχαίο» πως όλα έχουν έναν και μοναδικό σκοπό, τη σωτηρία μας και την εξασφάλιση της αιώνιας ζωής. Αλήθεια, δεν είμαστε πεταμένοι σ’ ένα αχανές σύμπαν, μόνοι κι αβοήθητοι. Έχουμε έναν Θεό – Πατέρα, που νοιάζεται για μάς, που μας αγαπά και μας φροντίζει, όχι κατευθύνοντας τη ζωή μας, αλλά συμπορευόμενος μαζί μας. Η εμπειρία αυτή γίνεται προσωπική μέσα στην Εκκλησία μας, στο σημείο που βιώσαμε την παρουσία Του, που νιώσαμε την αγάπη Του, που είδαμε την αθόρυβη επέμβασή Του.
Τί να πείς για τη σιωπή Του στην κραυγή του ανθρώπου; Πώς να εξηγήσεις τις σκανδαλώδεις ευεργεσίες Του σε κάποιους και τη φαινομενική αδιαφορία Του σε άλλους; «Τίς έγνω νούν Κυρίου;». Ποιός μπορεί να γίνει σύμβουλος ή δικηγόρος Του;
Έτσι, κοιτάζοντας το πρίν της ζωής μας (μεγάλο ή μικρό) ή και το τώρα, με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να βεβαιώσουμε τις στιγμές της ζωντανής παρουσίας Του, όπως και τις σκληρές στιγμές της σιωπής Του. Μπορούμε να διακρίνουμε την ομορφιά της επίσκεψης της Χάριτος του Θεού, όπως και τη δυσκολία της απουσίας της. Όλα αυτά μπορεί και να μας επηρεάσουν θετικά, να μας βοηθήσουν να αρχίσουμε μία νέα ζωή παραδομένοι στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού Πατέρα, μέ αγώνα να αλλάζουμε ζωή. Αυτό, δηλαδή, που η Εκκλησία ονομάζει μετάνοια, δυναμική πορεία πρός τα εμπρός, πρός την αιώνια μέρα, που όλα ανακαινίζονται κι ομορφαίνουν, μέσα στο φώς του Χριστού.

Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_304.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Το Μέγα Γεροντικόν: «Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ να τη συγκρατήσω;»

45. Ο αββάς Ιωσήφ λέει στον αββά Νισθερώο:

«Τί να κάνω με τη γλώσσα μου, που δεν μπορώ νά τή συγκρατήσω;»

Τού λέει ο Γέροντας:

«Βρίσκεις ανάπαυση, αν μιλήσεις;»

«Όχι», του απαντά.

Τότε λέει ο Γέροντας: «Αφού δεν έχεις ανάπαυση, γιατί μιλάς; Καλύτερα να σιωπάς καί, αν γίνεται συζήτηση, προτιμότερο πολλά να ακούς παρά να λές».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β´

Γιά το ότι πρέπει να επιδιώκουμε τήν «ησυχία» με κάθε δυνατό τρόπο

Το Μέγα Γεροντικόν

(αποσπάσματα)

users.uoa.gr

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_56.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πέννες με σάλτσα πικάντικη !!!

Μια υπέροχη καυτερή μακαρονάδα που ετοιμάζεται σε 20 λεπτά.Εύκολο και γρήγορο πιάτο !!

Υλικά
400 -gr πέννες με ρίγες
2 -σκελίδες σκόρδο
500- gr ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες, ή ντομάτες ψιλοκομμένες κονσέρβα
4-5 -κουταλιές ελαιόλαδο
4 -καυτερές πιπερίτσες ( ή περισσότερες αν σας αρέσει το καυτερό)
τυρί τριμμένο για μακαρόνια
4 -κουταλιές ψιλοκομμένος μαϊντανός

Εκτέλεση
Βάζουμε τις πέννες να βράσουν σε μπόλικο αλατισμένο νερό.
Με ένα μαχαίρι μυτερό, τσιμπάμε τις πιπερίτσες να τις τρυπήσουμε, έτσι θα βγάλουν στην σάλτσα την καυτερή τους γεύση πιό γρήγορα.
Σε ένα τηγάνι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει και τα μακαρόνια, ρίχνουμε το λάδι και σωτάρουμε το σκόρδο - σε φέτες ή ολόκληρο, όπως μας αρέσει - και τις πιπερίτσες.
Μόλις το σκόρδο αλλάξει χρώμα, δεν πρέπει να καεί, το βγάζουμε, ρίχνουμε την ντομάτα και αλατίζουμε.
Αφήνουμε για ψηθεί η σάλτσα για 8-10 λεπτά.
Όταν τα μακαρόνια είναι έτοιμα, προσοχή να μην τα παραβράσουμε, τα στραγγίζουμε και τα ρίχνουμε στο τηγάνι με την σάλτσα.
Σωτάρουμε για λίγο, 1 με 2 λεπτά ανακατεύοντας ώστε η σάλτσα να πάει παντού και σερβίρουμε πασπαλίζοντας τα πιάτα με το τριμμένο τυρί. Ρίχνουμε από πάνω τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.Kαλή όρεξη !!!
*Αν δεν σας αρέσουν τα καυτερά αφαιρέστε την πιπεριά.
Αφαιρώντας το τυρί έχουμε νηστίσιμο φαγητό!

https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Ρύπος της ψυχής είναι η ζήλεια και ο φθόνος...
Ρύπος της ψυχής είναι η ζήλεια, ο φθόνος, που γεννιέται από την υπερηφάνεια.
Μη ζηλεύεις, αδελφέ μου, κανέναν άνθρωπο για την ευτυχία του εδώ στη γη. Μη ζηλεύεις τον πλούσιο και τον ένδοξο. Μη ζητάς «θησαυρούς επί της γης, όπου στις και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπτεται διωρίσουν και κλέπτουσι» (Ματθαίος 6. 19).
Να ζηλεύεις και να μιμείσαι τον εργάτη της αρετής, τον άνθρωπο του Θεού τον χαριτωμένο από το Άγιο Πνεύμα, τον πιο ένδοξο από τους ένδοξους και τον πιο πλούσιο από τους πλουσίους, που από ταμιεύει «θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε στις ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέφτες ου διωρίσουν ουδέ κλέπτουσιν» (Ματθαίος 6. 20).
Μη ζηλεύεις αυτόν που επαινούν και κολακεύουν οι άνθρωποι. Οι ανθρώπινοι έπαινοι είναι ασταθείς και ευμετάβλητοι. Συχνά μάλιστα είναι ιδιοτελείς και υστερόβουλοι. Σήμερα τα λόγια τους «γλυκύτερα υπέρ μέλι και κηρίον» (Ψαλμοί 18. 11). Αύριο το στόμα τους «αράς και πικρίας γέμει» (Ρωμαίους 3. 14). Ζήλεψε λοιπόν το μεγαλείο του αφανούς και άδοξου κατά κόσμον ανθρώπου της αρετής, «ου ο έπαινος ουκ εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού» (Ρωμαίους 2. 29).
Μη λιώνεις από τον φθόνο βλέποντας άλλους να έχουν όσα εσύ δεν έχεις. Ο δικαιοκρίτης Κύριος γνωρίζει καλύτερα από σένα σε ποιον θα δώσει κι από ποιον θα στερήσει, πότε θα χαρίσει και πότε θα ζήτηση, τι θα δώσει και τι θα αφαιρέσει. «… Η ουκ έξεστι μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς;», λέει ο ίδιος στους εργάτες του αμπελώνας που διαμαρτυρήθηκαν νια την «άδικη» μεταχείρησή τους (Ματθαίος 20. 1-16).
Η ζήλεια και ο φθόνος είναι αιτία κάθε κάκου και εχθρός κάθε καλού. Απ’ αυτή την αιτία ο Κάϊν φόνευσε τον Άβελ, ο Ησαύ θέλησε να εξοντώσει τον Ιακώβ, ο Σαούλ καταδίωξε τον Δαβίδ.
Η ζήλεια και ο φθόνος τυφλώνουν τον νου, αμαυρώνουν την ψυχή, σκοτίζουν τη συνείδηση, θλίβουν τον Θεό, χαροποιούν τους δαίμονες, κλείνουν τον ουρανό, ανοίγουν την κόλαση. «Ο μισών τον αδελφόν αυτού εν τη σκοτία εστί και εν τη σκοτία περιπατεί, και ουκ οίδε που υπάγει, ότι η σκοτία τύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού» (Α’ Ιωάννης 2. 11).
Αγ. Δημήτριος Ροστώφ
Πηγή: «Πνευματικό Αλφάβητο» Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής 1996 inpantanassis.blogspot.gr
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…