Ο Άγιος Νεκτάριος (9 Νοεμβρίου)


Ανάγνωση σε 1.8 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.

Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.

Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.

Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).

Διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.).

Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.

Στα κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του.

Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.

Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.

Πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.

Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ. και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Απολυτίκιο (Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης)
Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γάρ ιάσεις παντοδαπάς τοίς ευλαβώς κραυγάζουσι. Δόξα τώ σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τώ σε θαυματώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.

Πηγή: saint.gr 

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Για την αρετή της αγνείας, Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι
        Για την αρετή της αγνείαςΓέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι 
        Ποιες είναι οι αμαρτίες με τις οποίες αθετείται η αγνεία; Και τι κακό παθαίνει ο άνθρωπος από την αθέτησή της;
        Απάντηση: Στην αγνεία εναντιώνεται, γενικά, η λαγνεία ή ακολασία ή ηδυπάθεια, που εκδηλώνεται κυρίως με τις μορφές της πορνείας και της μοιχείας. Η ηδυπάθεια, ως ασθένεια της ψυχής, δεν περιλαμβάνει μόνο την έμπρακτη αμαρτία, αλλά και τους ακάθαρτους λογισμούς και τις επιθυμίες και τα αισθήματα, καθώς και εξωτερικές εκδηλώσεις που προηγούνται της αμαρτίας και την προετοιμάζουν, όπως λάγνες ματιές, αισχρά λόγια, φιλιά και χάδια. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «Όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν» (Ματθ. 5:28). Στο πάθος αυτό, βέβαια, περιλαμβάνονται και οι παρά φύση επιθυμίες και τάσεις, για τις οποίες γράφει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 1:26-27). Η ηδυπάθεια σ’ όλες της τις μορφές είναι θανάσιμη αμαρτία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό. «Μην έχετε αυταπάτες», μας λέει ο απόστολος· «στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε είδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε θηλυπρεπείς ούτε αρσενοκοίτες» (Α’ Κορ. 6:9).
        Ο Θεός έπλασε τον άνδρα και τη γυναίκα και τους ένωσε με τη συζυγία, για να γεννούν παιδιά και να αυξάνεται έτσι το ανθρώπινο γένος, όχι για να καλλιεργούν τα πάθη και να τρέφουν τις σαρκικές επιθυμίες. Ο Θεός θέλει να αγιάζουμε όχι μόνο την ψυχή μας αλλά και το σώμα μας. Η πορνεία, όμως, καταργεί τον αγιασμό, γι’ αυτό και ο Κύριος τη συναρίθμησε στις πηγές της ακαθαρσίας: «Μέσ’ από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακοί λογισμοί, μοιχείες, πορνείες… ακολασία… Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσ’ από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο» (Μαρκ. 7:21-23).
        Και ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει: «Μακριά από την πορνεία. Κάθε άλλο αμάρτημα, που μπορεί να διαπράξει κανείς, βρίσκεται έξω από το σώμα του· αυτός, όμως, που πορνεύει, βεβηλώνει το ίδιο του το σώμα» (Α’ Κορ. 6:18)
        Τα σώματά μας είναι μέλη του σώματος του Χριστού, γι’ αυτό πρέπει να είναι και όργανα ζωής Χριστού. Όποιος, όμως, πορνεύει, δεν ζει σαν τον Χριστό, αφού παραδίνει το σώμα του στην αμαρτία, και το μέλος του σώματος του Χριστού το κάνει μέλος του σώματος μιας πόρνης (βλ. Α’ Κορ. 6:15). Το έχουμε πει πολλές φορές: Το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που μας Το χάρισε ο Θεός και βρίσκεται μέσα μας. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας εξαγόρασε με το πάντιμο Αίμα Του. Και με το σώμα μας, λοιπόν, και με το πνεύμα μας, που ανήκουν στον Θεό, Αυτόν πρέπει να δοξάζουμε.
        Η αιχμαλωσία της ψυχής από την ηδυπάθεια προξενεί μεγάλο κακό στον άνθρωπο, καθώς του στερεί και τα υλικά και τα πνευματικά του αγαθά. «Όποιος κάνει συντροφιά με πόρνες, εξανεμίζει τον πλούτο του», λέει ο σοφός Παροιμιαστής (29:3). Και δεν εξανεμίζεται μόνο ο πλούτος του φιλήδονου, αλλά και το σώμα του εξασθενεί και η μνήμη του αδυνατίζει και ο νους του σκοτίζεται και η θέλησή του χάνει την ελευθερία της, καθώς υποδουλώνεται στο αισχρό του πάθος. Μα το χειρότερο είναι, όπως είπαμε, ότι ο δούλος της φιληδονίας στερείται τη χάρη του Θεού και τη βασιλεία των ουρανών· «γιατί ο Θεός θα καταδικάσει τους πόρνους και τους μοιχούς» (Εβρ, 13:4).


        Από το βιλίο: Γέροντος Ευστρατίου (Γκολοβάνσκι), Απαντήσεις σε ερωτήματα χριστιανών. Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2012. Ερώτηση 63.
        https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/gia-tin-areti-tis-agneias/

        Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/04/blog-post_09.html
        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Πρός τον μονάζοντα Νικόλαο





        Άν λοιπόν θέλεις, παιδί μου, να αποκτήσεις δικό σου λύχνο φωτός νοητού και πνευματικής γνώσεως μέσα σου, για να μπορέσεις ανεμπόδιστα νά περπατήσεις μέσα στο βαθύτατο σκοτάδι αυτού τού αιώνα και αν θέλεις να καθοδηγούνται τα βήματά σου από τον Κύριο, μέ σκοπό να θελήσεις σφόδρα το δρόμο του Ευαγγελίου κατά τον προφήτη(Ψαλμ. 36:23), δηλαδή να θελήσεις να ζείς μέσα στη φλογερή πίστη πρός τις τελειότερες ευαγγελικές εντολές και να συμμετέχεις στα πάθη του Κυρίου με ιερή επιθυμία και προσευχή, εγώ σού υποδεικνύω μιά θαυμαστή μέθοδο και πνευματική επινόηση. Η μέθοδος αυτή δεν χρειάζεται σωματικό κόπο ή αγώνα, αλλά χρειάζεται πόνο ψυχικό και γνώση του νού και διάνοια προσεκτική που βοηθείται από το φόβο και την αγάπη του Θεού. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσεις εύκολα να τρέψεις σε φυγή το στρατόπεδο των εχθρών, κατά τό μακάριο Δαβίδ, ο οποίος σκότωσε ένα γίγαντα αλλόφυλο με την πίστη και την εμπιστοσύνη του στο Θεό (Α΄ Βασ.17:45) και έτσι τις μυριάδες των εχθρών έτρεψε σε φυγή εύκολα μαζί με το λαό.

        «ότι οι ευλογούντες αυτόν κληρονομήσουσι γήν,

        οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται

        παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου κατευθύνεται,

        καί την οδόν αυτού θελήσει σφόδρα·»

        (Ψαλμ. 36:22-23)

        Στή δική μας περίπτωση υπάρχουν τρείς δυνατοί και ισχυροί γίγαντες, πάνω στους οποίους στηρίζεται όλη η εχθρική δύναμη του νοητού Ολοφέρνη (τού διαβόλου) (Ιουδίθ 2:4)· αυτοί όταν πέσουν κάτω καί νεκρωθούν, εύκολα θα εξασθενήσει όλη η δύναμη των πονηρών πνευμάτων. Αυτοί οι τρείς γίγαντες είναι η άγνοια, μητέρα όλων τών κακών, η λησμοσύνη, αδελφή, βοηθός καί συνεργάτης της άγνοιας, και η ραθυμία, η οποία υφαίνει το σκοτεινό και μαύρο σύννεφο για ένδυμα και σκέπασμα της ψυχής και η οποία στηρίζει και δυναμώνει τις άλλες δύο και τους δίνει ύπαρξη και φυτεύει στην αμελέστατη ψυχή την κακία και τή στερεώνει. Από την ραθυμία, τη λησμοσύνη και την άγνοια δυναμώνουν τα υποστυλώματα τών λοιπών παθών και μεγαλώνουν. 

        Γιατί με το να είναι οι τρείς κακίες βοηθοί η μία στην άλλη, αποδεικνύονται ισχυρές δυνάμεις και δυνατοί άρχοντες του πονηρού διαβόλου, μέσω των οποίων ο στρατός των πονηρών πνευμάτων επιστρέφει και υποστηρίζεται καί μπορεί να εκτελεί τις πονηρές βουλές του, και χωρίς αυτές όσα είπαμε πρίν δέν μπορούν να υπάρξουν.

        «μηδέν μεριμνάτε, αλλ᾿ εν παντί τη προσευχή

        καί τη δεήσει μετά ευχαριστίας τά αιτήματα

        υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν»

        (Φιλπ. 4:6)

        Άν λοιπόν θέλεις να νικήσεις τα πάθη που αναφέραμε πρίν και να κατατροπώσεις με ευκολία το στρατό των νοητών αλλοφύλων, αφού συμμαζευτείς στον εαυτό σου με την προσευχή και τή βοήθεια του Θεού και αφού βυθιστείς στα βάθη της καρδιάς σου, ξετρύπωσε τούς τρείς αυτούς δυνατούς γίγαντες του διαβόλου, τή λησμοσύνη, τη ραθυμία καί τήν άγνοια, που είναι υποστυλώματα των δαιμόνων, μέσω των οποίων επιστρέφουν καί τα λοιπά πάθη της κακίας και ενεργούν και ζούν και δυναμώνουν μέσα στίς ψυχές των αμαθών και φιλήδονων. Και με πολλή προσοχή και επιμέλεια του νού καί μέ τη θεία βοήθεια, και αφού βρείς αυτές τις μεγάλες κακίες που οι άλλοι τις αγνοούν καί ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτές που είναι πιό καταστρεπτικές από όλα τά άλλα κακά, πολέμησέ τις με τα όπλα της δικαιοσύνης που είναι αντίθετα σ᾿ αυτές. 

        Τή λησμοσύνη πολέμησέ την με την αγαθή μνήμη που είναι αιτία όλων των καλών· 

        τήν άγνοια πολέμησέ την με τη φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει καί διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας· 

        τήν ραθυμία πολέμησέ την με την προθυμία που είναι όπλο άριστο να βάλει σέ τάξη και να σπρώξει την ψυχή πρός τη σωτηρία.

        «Τό λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά,

        όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα,

        εί τις αρετή και εί τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε·

        ά και εμάθατε και παρελάβατε καί ηκούσατε

        καί είδετε εν εμοί,ταύτα πράσσετε·

        καί ο Θεός της ειρήνης έσται μεθ᾿ υμών»

        ( Φιλπ. 4:8-9)

        Αφού ντυθείς αυτά τα όπλα της αρετής, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, με κάθε είδους προσευχή και δέηση, με γενναιότητα και ανδρεία, θά κατανικήσεις τους τρείς γίγαντες που αναφέραμε των εχθρών δαιμόνων. 

        Μέ την άριστη μνήμη τού Θεού σκεπτόμενος πάντοτε όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά καί σεβαστά, όσα είναι σύμφωνα με το δίκαιο, όσα είναι αγνά, όσα έχουν καλή φήμη, καί οποιαδήποτε άλλη αρετή και οποιοδήποτε έργο που είναι άξιο επαίνου ( Φιλπ. 4:8) θα νικήσεις την παγκάκιστη λησμοσύνη και θα τη διώξεις μακριά σου. 

        Μέ τη φωτισμένη και ουράνια γνώση θά εξαφανίσεις τήν καταστρεπτική και σκοτεινή άγνοια· 

        μέ την κάλλιστη και γεμάτη από αρετή προθυμία θα διώξεις μακριά την άθεη ραθυμία, η οποία φυτεύει μέσα στην ψυχή το κακό. 

        Αυτές τις αρετές αφού τις αποκτήσεις όχι μέ ψιλή προαίρεση μόνο, αλλά πραγματικά - με τή βοήθεια του Θεού και τη συνεργασία του Αγίου Πνεύματος - , με πολλή προσοχή και προσευχή, θα μπορέσεις να γλυτώσεις από τους τρείς δυνατούς γίγαντες του πονηρού που αναφέραμε. 

        Γιατί η συνύπαρξη γνώσεως αληθινής και μνήμης λόγων Θεού και αγαθής προθυμίας, που με τη βοήθεια της ζωντανής χάρης θα εγκατασταθεί μέ αγώνα στην ψυχή και θα διατηρηθεί με επιμέλεια, εξαφανίζει από αυτή (τήν ψυχή) και καθιστά ανύπαρκτο κάθε ίχνος λησμοσύνης καί άγνοιας και ραθυμίας. 

        Καί λοιπόν, τότε βασιλεύει η θεία χάρη μέσα στήν ψυχή, στο όνομα του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας· 

        Σ᾿ Αυτόν η δόξα και η εξουσία σε όλους τους αιώνες. Αμήν.

        Άγιος Μάρκος ο Ασκητής

        «πάντα ισχύω εν τώ ενδυναμούντί με Χριστώ»

        (Φιλπ. 4:13)

        Από το βιβλίο: "ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ" των ιερών Νηπτικών.

        Εκδόσεις «ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»Τόμος Α΄

        πηγή

        agiosioannisprodromos.blogspot 


        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_74.html
        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Νόστιμα Καλαμαράκια γεμιστά !!!

         Νόστιμα Καλαμαράκια γεμιστά !!!!!     

        Υλικά:

        3 μεγάλα Καλαμαρια πλυμένα καθαρισμένα,

        2 ξερά κρεμμύδια τριμμένα,

        2 σκελίδες σκόρδο τριμμένες,

        μισό ποτήρι κρασί κόκκινο,

        μισό ποτήρι ρύζι βρασμένο,

        μισό ποτήρι μαϊντανό ψιλοκομμένο,

        4 ντομάτες ώριμες τριμμένες,

        1 κ.σ.πελτε,αλάτι,μαυροπιπερο,

        1 ποτήρι βραστό νερό,

        125 γρ ελαιόλαδο!    

        Μετράμε τα υλικά με ποτήρι(200ml)!         

        Εκτέλεση:

        Βάζουμε σε βαθύ τηγάνι το μισό λάδι και ρίχνουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα!

        Αχνιζουμε για 2 λεπτά!

        Προσθέτουμε το ρύζι ανακατεύουμε και ρίχνουμε ψιλοκομμένα τα πλοκάμια!

        Ανακατεύουμε για 2 λεπτά!

        Τέλος ρίχνουμε το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστεί!

        Ρίχνουμε τον μαϊντανό,τις ντομάτες,το πελτέ,το αλάτι και το μαυροπιπερο!

        Βράζουμε στο χαμηλό μέχρι να δέσουν!

        Στην συνεχεια ρίχνουμε το μείγμα σε σουρωτηρη και αφήνουμε να στραγγίζουν κρατώντας τον ζωμό.

        Περιμένουμε να κρυώσει το μείγμα!   

        Στην συνέχεια γεμίζουμε τα καλαμάρια όχι τέρμα αφήνουμε λίγο κενό και τα κλείνουμε με οδοντογλυφίδα!

        Ρίχνουμε πάνω τους τον ζωμό,το υπόλοιπο λάδι το νερό και τα σκεπάζουμε με λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο και τα βάζουμε στον φούρνο στους 200 β για 30 λεπτά!

        Στην συνεχεια βγάζουμε την λαδόκολλα, αλουμινόχαρτο και τα ψήνουμε μέχρι να πάρουν χρώμα και να μείνουν με λίγη σάλτσα!

        Εκτέλεση φωτό συνταγή από κ. Tzeni TsanaktsidouΑΓΑΠΑΜΕ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ!!!!! ΑΓΑΠΑΜΕ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ!!!!!!

        https://mageirikikaisintages.blogspot.com/2022/03/blog-post_18.html
      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Διδακτική ιστορία: Θέλεις να δεις τον πατέρα σου; ρωτά ο Άγγελος

        Γέροντος Ιωσήφ Διονυσιάτου Επειδή ωστόσο γνωρίζω ότι με τις αληθινές αυτές ιστορίες πιο εύκολα διδασκόμαστε, θα μεταφέρω εδώ και εκείνη που συνήθιζε πολύ συχνά να μας λέει ό αείμνηστος Γέροντας μου.
        Λοιπόν, πριν από μερικά χρόνια, σε μία κωμόπολη ζούσε κάποιο ανδρόγυνο με ένα μοναδικό παιδί, ένα όμορφο κοριτσάκι. Ό πατέρας ήταν πραγματικά άγιος, ή γυναίκα το ακριβώς αντίθετο. Ό άνδρας σκοτωνόταν να μαζεύει με τον τίμιο ίδρωτα, ή γυναίκα τα σπαταλούσε σε διασκεδάσεις με εραστές. Δεν τολμούσε ό άνδρας να πει κουβέντα. Επέστρεφε κουρασμένος και εύρισκε το κοριτσάκι μόνο του, νηστικό και απεριποίητο. Αναγκαστικά μαγείρευε λίγο φαγητό και συμμάζευε το σπίτι, μέχρι να εμφανιστεί ή σύζυγος, για να αρπάξει από πάνω βρισιές και, όχι σπάνια, και ξύλο.


        Το παιδάκι μεγαλώνει. Φθάνει στα 12-13 χρόνια. Μέσα του πια ξεκινά ή κριτική. Αρχίζουν μόλις να ξυπνούν τα νεανικά ένστικτα. Τι καλός ό πατέρας! Άραγε έχει δίκιο ή μητέρα που τον λέει βλάκα, καθυστερημένο, παλαβό; Αυτός κλείνεται στο προσκυνητάρι και προσεύχεται, εκείνη γυρνά και διασκεδάζει. Τι να κάνει; Ό μπαμπάς λέει να προσεύχεται. Εκείνη τη μαλώνει: «Όχι παλαβομάρες σαν τον πατέρα σου! Ξύπνα, χαζή, όσο είναι νωρίς, γιατί αυτός θα παλαβώσει και σένα!»
        Σε αυτά τα χάλια και με αυτούς τους προβληματισμούς, εκεί που ή μητέρα ήταν έτοιμη να τραβήξει ξωπίσω της στο χείλος της καταστροφής το νεανικό αυτό λουλούδι, τα έφερε ό Θεός και κόπηκε το νήμα της ζωής της. Μια μέρα, ξαφνικά, βρέθηκε σωριασμένη νεκρή. Οί συγχωριανοί από συμπάθεια, όπως το συνηθίζουν, έτρεξαν όλοι στην κηδεία που έγινε με πολλή μεγαλοπρέπεια κάτω από έναν ήλιο λαμπρό.
        Μένει πια το κορίτσι με τον πατέρα. Δεν προλαβαίνει όμως ό ευλογημένος να βάλει το σπλάχνο του στον σωστό δρόμο τώρα που δεν υπήρχε αντιλογία, στον χρόνο επάνω περίπου αναχωρεί και αυτός για τα ουράνια. 'Αλλά χωρίς γυναίκα, χωρίς παιδιά μεγάλα, ποιος να ενδιαφερθεί για την κηδεία ενός μηδαμινού, κατά την κρίση των ανθρώπων; Και δεν φθάνει αυτό. Γυρίζει εκείνη την ήμερα μια κακοκαιρία με χιόνια, βροχές, αέρα, κρύο, έτσι ώστε δεν πάτησε στην κηδεία του κανένας.
        Μετά και από αυτό, μένει το ορφανό μόνο και έρημο στους τέσσερις τοίχους. Ήδη πια άγγιζε την εφηβική ηλικία. Θα έπρεπε να βγουν οι μεγάλες αποφάσεις. Τι ζωή να κάνει, του πατέρα ή της μητέρας; Ήταν δίκαιος ό πατέρας, βέβαια. Αν όμως ήταν αυτός δίκαιος, τότε μήπως ό Θεός είναι άδικος, που δεν επέτρεψε ούτε στην κηδεία του να τον τιμήσουν; Και ή μητέρα που παραφερόταν, ζούσε με φίλους, ξενυχτούσε σε διασκεδάσεις; Ό πατέρας έλεγε: «Πρόσεξε, παιδί μου, μην ακολουθήσεις τον δρόμο της μάνας, γιατί θα καταστραφείς!» Άλλα πάλι, πως ό Θεός επέτρεψε στην κηδεία της τόσες και τόσες τιμές; Μήπως είναι καλό σημάδι ότι έτσι πρέπει και αυτή να ζήσει; Όμως, επί τέλους, ας ακούσει μία συμβουλή του πατέρα της, αυτήν που της έλεγε συχνά: «Παιδί μου, για όλα σου τα προβλήματα να προσεύχεσαι με πίστη θερμή και ό Θεός θα σου απαντήσει».
        Ανάβει λοιπόν κάποιο βράδυ το καντηλάκι, όπως έμαθε από τον πατέρα, και με δάκρυα ζητά: «Δείξε μου, Χριστούλη μου, δείξε μου, Παναγίτσα μου, ποιόν δρόμο να ακολουθήσω, του μπαμπά ή της μαμάς;» Και δεν άργησε να εισακουστεί ή προσευχή της αθώας αυτής ψυχής. Ενώ προσευχόταν, βλέπει σαν σε όραμα ότι ένας Άγγελος την πήρε στην αγκαλιά του και πέταξαν ψηλά μέχρι τα ουράνια.
        - Θέλεις να δεις τον πατέρα σου; ρωτά ό Άγγελος.
        Ναι, άπαντα το κορίτσι, πολύ σε παρακαλώ!
        Μπαίνουν σε παραδεισένια μέρη που δεν περιγράφονται, προχωρούν και φθάνουν σε ένα αστραφτερό παλάτι με τέτοια ομορφιά, που δεν τη συναντάς εδώ κάτω στη γη. Εκεί, μπροστά στην πύλη του παλατιού, στέκεται σαν να περιμένει ό πατέρας. Αμέσως ή κόρη τον αναγνωρίζει, και ας ήταν τόσο όμορφος και λαμπροφορεμένος, που ούτε ό Σολομών όταν ζούσε δεν είχε τέτοια δόξα.
        -Πατερούλη μου! Πως βρέθηκες εσύ ό φτωχός σε τέτοια δόξα, μπροστά σε αυτό το βασιλικό παλάτι;
        - Αυτή τη δόξα και αυτό το παλάτι, παιδάκι μου, μου τα χάρισε ό Θεός.
        - Μπαμπά, πες στον Χριστούλη μας να μείνω και εγώ μαζί σου. Δεν θέλω να φύγω.
        - Τώρα, παιδί μου, δεν μπορείς να μείνεις εδώ. Αν όμως ακολουθήσεις τη ζωή που ζούσα εγώ στον κόσμο, ό Χριστός λέει πως εδώ θα φέρει και εσένα, να ευφραίνεσαι μαζί μου για πάντα.
        Και με αυτά τα λόγια, χάνεται από μπροστά της. Ή κόρη είναι ακόμη στην αγκαλιά του Αγγέλου.
        - Θέλεις τώρα να δεις και τη μητέρα σου; την ρωτά.
        - Ναι, και βέβαια θέλω!
        Σε λίγο, το σκηνικό αλλάζει. Εκείνος ό πανευφρόσυνος τόπος χάνεται και οί δύο μαζί βρίσκονται σε ένα σκοτεινό μέρος. Εκεί δεν έβλεπες τίποτε. Μόνο άκουγες βογγητά, φωνές, κλάματα. Το κοριτσάκι άρχισε να τρομάζει.
        -Πού με πάς, Άγγελε μου; Πάμε να φύγουμε. Δεν αντέχω.
        Δεν είπαμε να δεις τη μητέρα σου;
        Φθάνουν σε έναν σκοτεινό τόπο. Και εκεί, σε χώρο που θύμιζε καζάνι, βλέπει τη μητέρα. Κοιτάζουν ή μία την άλλη. Αρχίζουν να κλαίνε. Ή μητέρα απευθύνεται στην κόρη. Της λέει ότι υποφέρει και καιγεται. Την παρακαλεί να την απαλλάξει. Όποτε ή παιδούλα, από τη λύπη της, φωνάζει:
        - Δώσε μου το χέρι, να σε τραβήξω έξω!
        Ή μητέρα δίνει το χέρι. Αλλά ή κόρη, μόλις το αγγίζει, αισθάνεται να καιγεται. Αρχίζει τότε να φωνάζει από τον πόνο... και την ίδια στιγμή ξυπνά. Βρίσκεται μόνη στο σπίτι. Συνεχίζει ωστόσο να πονά στο χέρι και να κλαίει. Με τις φωνές της ξεσηκώνει τη γειτονιά.
        Σε λίγο, ό πόνος πέρασε. Ή μικρή κοπέλα όμως άρχισε να σκέφτεται με πολλή σοβαρότητα την εμπειρία της και να φιλοσοφεί τη ζωή. Τέλος, αφού κατάλαβε τη ματαιότητα της πρόσκαιρης ζωής και ποιοι είναι οι καρποί της, εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Έγκαταβίωσε σε παρθενώνα γυναικών, όπου με προσευχές και νηστείες έβαλε σκοπό να φθάσει μια μέρα εκεί, στην ουράνια κατοικία του πατέρα, ενώ δεν έπαψε να παρακαλεί θερμά τον Πολυεύσπλαχνο να λυπηθεί και την ψυχή της ταλαίπωρης μητέρας της.
        Πηγή , pigizois.net
      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
        Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
        Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
      • Συνέχεια Άρθρου ▼
        Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
        Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
        Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

        Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…

        Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!