Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
«καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέθανεν» (Λουκᾶ 8,53)
Ἀπερίσκεπτοι ἢ ἄνθρωποι ἐπιρρεπεῖς σέ βιαστικές κρίσεις καὶ συμπεράσματα ἢ καὶ μικροπρεπεῖς στὴ συμπεριφορά τους πρὸς τοὺς ἄλλους ἐχλεύασαν, κορόιδεψαν τὸν Κύριό μας, σύμφωνα μὲ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅταν τὸν ἄκουσαν νὰ τοὺς λέγη, ὅτι κοιμᾶται. Ποιὸς; Ἡ μικρὴ κόρη τοῦ Ἰαείρου, τοῦ ἀρχισυναγώγου, ἡ ὁποία πρὶν λίγο εἶχε κλείσει τὰ μάτια γιὰ τὸν αἰώνιο ὕπνο τοῦ θανάτου.
Ὁ πατέρας της, «τρελλὸς» ἀπὸ τὴν ἀναπάντεχη δυστυχία, πού τὸν βρῆκε, νὰ μὴν ξαναδεῖ τὴν ἀγαπημένη του κόρη, πού ἔσβυνε ἀπὸ ἀνίατη ἀρρώστια, ἔτρεξε καὶ ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Κυρίου καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια τὸν θερμοπαρακαλοῦσε νὰ κάμη τὸν κόπο νὰ ἔλθη μέχρι τὸ σπίτι του γιὰ νὰ χαρίση τὴν ὑγεία στὴν ἑτοιμοθάνατη θυγατέρα του. Καὶ ὁ Κύριος ἀνταποκρίθηκε στὸ ἐναγώνιο αἴτημα τοῦ δυστυχισμένου πατέρα καὶ ἔσπευδε στὸ σπίτι του. Ἐν τῷ μεταξὺ ὅμως ἡ ἄρρωστη κόρη παρέδωσε τὸ πνεῦμα. Νεκρὴ ἦταν ὅταν ἔφθασε στὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγώγου ὁ Θεάνθρωπος. Νεκρὴ γιὰ τὸν πολὺ κόσμο. Ὄχι ὅμως νεκρὴ γιὰ τὸν Ἴδιο, τὴν Πηγὴ καὶ τήν Χαρὰ τῆς Ζωῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ τοὺς εἶπε: «Σταματεῖστε νὰ κλαῖτε. Δὲν πέθανε. Κοιμᾶται!».
Καὶ νὰ ἀμέσως οἱ χλευασμοί, οἱ κοροιδίες, οἱ εἰρωνεῖες καὶ τὰ σχόλια τὰ ἀνεπίτρεπτα. Εἰρωνεῖες καὶ χλευασμοί, ὄχι μόνο τότε στοῦ Χριστοῦ τὰ λόγια καὶ τὶς διαβεβαιώσεις καὶ τὶς θεικὲς προτροπές. Πράγματι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, «μὴν κλαῖτε, κοιμᾶται, δὲν πέθανε…» εἶναι βαρύς, παράξενος. Ὄχι ὅμως γιὰ χλευασμοὺς καὶ γέλια… Ἂς ἔκαμαν λίγο ὑπομονὴ καὶ τότε αὐτοὶ πού ἐγέλασαν πικρὰ εἰς βάρος Του θὰ ἔβλεπαν μὲ τὰ μάτια τους, μόνοι τους θὰ πιστοποιοῦσαν, τὴν παράξενη πραγματικότητα, τὸ μεγάλο θαῦμα. Καὶ τότε θὰ ἀντιλαμβάνονταν, ὅτι τὰ γέλια ἦσαν γιὰ τοὺς ἴδιους καὶ ὄχι γιὰ τὸν Χριστό.
Πτωχοί, ἀλαζόνες ἄνθρωποι! Δυστυχῶς δὲν θὰ λείψουν ἀπὸ καμμία ἐποχὴ ὅσοι θὰ εἰρωνεύονται τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια της πίστεώς μας. Ὅσοι θὰ ἐκφράζουν τὴν ἀπιστία καὶ ἀμφιβολία τους γιὰ τὰ μεγαλεῖα καὶ τὰ θαυμάσια της πίστεώς μας μὲ αὐτὸν τὸν ἀπαράδεκτο τρόπο, δηλαδὴ τῆς εἰρωνείας, τοῦ χλευασμοῦ καὶ τῆς ὑποτιμήσεως. Κυρίως ἐνεργοῦν κατ’ αὐτὸν τὸν ἀπαράδεκτο τρόπο ἄνθρωποι «μορφωμένοι» κατὰ κόσμον, πού χειρίζονται ἐπιδέξια τὴν πέννα καὶ γράφουν προσελκύοντας πολλούς. Ἀγνοοῦν ὅτι ὅσοι συμπεριφέρονται μὲ εἰρωνεῖες κατὰ τῆς θρησκείας, «οἱ λοίδοροι… βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. 6,10), κατὰ τὸν Ἀπόστολον. Τοὺς διαφεύγει ἐπίσης ὅτι «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» (Γαλάτας 6,7). Δὲν μπορεῖς, ἄνθρωπε, νὰ κοροϊδέψης τὸν Θεό.
Αὐτοὶ οἱ ἀπαράδεκτοι ἄνθρωποι, οἱ λοίδοροι, οἱ ἀθεόφοβοι ἐμπαῖκτες τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων, δὲν ἔλειψαν οὔτε ἀπὸ τὴν πατρίδα μας, οὔτε ἀπὸ ἄλλες χῶρες. Κάθε τόσο συνταράσσεται ἡ χριστιανικὴ ψυχὴ ἀπὸ αὐτὰ τὰ σατανικὰ ξεσπάσματα ἀπίστων καὶ βλάσφημων ἀνθρώπων. Ὅταν, γιὰ παράδειγμα, ἄπιστοι συγγραφεῖς κυκλοφοροῦν ἕνα βιβλίο, στὶς σελίδες τοῦ ὁποίου διασύρεται χλευαστικά, χωρὶς καμμία συστολή, κάποιο ἀπὸ τὰ ἱερὰ πρόσωπα τῆς θρησκείας μας, στὸ ὄνομα τάχα τῆς ἐλευθεροτυπίας, τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως, ἡ ὁποία κατ’ αὐτοὺς εἶναι ἀπεριόριστη.
Καὶ ἐπειδὴ τὰ ἐκφραστικὰ μέσα τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου δὲν περιορίζονται στὰ βιβλία καὶ τὰ περιοδικὰ, ἡ ἄπιστη ψυχή, πού μισεῖ τὸν Χριστό, χρησιμοποιεῖ καὶ τὴν πολύμορφη τέχνη γιὰ νὰ φανερώση τὸ δηλητήριό της κατὰ τῆς πίστεώς μας. Ἔτσι μερικὲς φορὲς μὲ πόνο καὶ ὀργὴ μαθαίνομε γιὰ ἔργα τοῦ θεάτρου ἢ τοῦ κινηματογράφου, τὰ ὁποῖα χλευάζουν καὶ διασύρουν καὶ διακωμωδοῦν πρόσωπα πανσέβαστα τῆς πίστεώς μας. Στὶς περιπτώσεις αὐτὲς δὲν λείπουν καὶ πρόσωπα ἀπὸ τοὺς κύκλους μας, χριστιανοί, τὰ ὁποῖα μέσα στὴν ἱερὴ ἀγανάκτησή τους προβαίνουν καὶ σὲ πράξεις βίας ἐναντίον τῶν ἀσεβῶν ἀναγκάζοντας παρόμοια «ἔργα τέχνης» νὰ ἐξαφανισθοῦν.
Θυμηθεῖτε πρὶν μερικοὺς μῆνες τί συνέβη στὴν ἄθεη Εὐρώπη, ὅταν ἕνα ἄθλιο περιοδικὸ ἀδιάκοπα, ἐπὶ χρόνια, χωρὶς λόγο, συνέχιζε νὰ περιγελᾶ τὰ πρόσωπα κάποιας θρησκείας. Τότε δυστυχῶς, ὅπως θὰ μάθατε ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως, ὅλοι ὅσοι βουτοῦσαν τὴν πέννα τους στὸ μελάνι τῆς βλασφημίας καὶ τῆς ἀνίερης εἰρωνείας καὶ περιέπαιζαν τὴν θρησκεία ἐκείνη, ὅλοι τους βρῆκαν θάνατο τραγικό. Δὲν ἐπικροτοῦμε βέβαια τὴ βία, ἀπ’ ὅπου καὶ νὰ προέρχεται. Δὲν πρέπει ὅμως καὶ νὰ συμφωνήσωμε μὲ αὐτὴ τὴν ἀπαράδεκτη στάση μερικῶν ἀθέων καὶ ἀπίστων, νὰ ὑβρίζεται καὶ νὰ περιγελᾶται καμμία θρησκεία στὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως, τοῦ λόγου. Καὶ ὅλα αὐτά, πού προαναφέραμε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ διόλου εὐχάριστα, τὰ θυμηθήκαμε ἐξ ἀφορμῆς ἐκείνων πού ἀναφέρει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, πού ἦσαν στὸ σπίτι τοῦ ἀρχισυναγώγου Ἰαείρου καὶ τόλμησαν καὶ γέλασαν εἰρωνικά, ὅταν ἄκουσαν τὸν Κύριό μας νὰ διαβεβαιώνη γονεῖς, συγγενεῖς καὶ φίλους τῆς νεκρῆς, ὅτι δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ κοιμᾶται. Καὶ αὐτοὶ μὲν θὰ αἰσθάνθηκαν ἴσως ντροπὴ μετὰ τὴν ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ ἀρχισυναγώγου, οἱ ἄλλοι ὅμως, οἱ σημερινοὶ ἐμπαῖκτες καὶ χλευαστὲς τῶν θείων, οἱ ἀθεόφοβοι ἄθεοι, θὰ αἰσθανθοῦν ποτὲ ντροπὴ γιὰ ὅσα ἔγραψαν καὶ εἶπαν κατὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων Του; Εὐχόμεθα κάποτε νὰ ἀνανήψουν πρὶν εἶναι ἀργά, διότι «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Ἑβρ.10,31). Ἀμήν.
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
