Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«...τής δε ευποιίας και κοινωνίας μη επιλανθάνεσθε, τοιαύταις γάρ θυσίαις ευαρεστείται ο Θεός» (Εβρ.13,16)
Στή σημερινή περικοπή του Αποστολικού μας αναγνώσματος βλέπομε, αγαπητοί αδελφοί, τον Απόστολο να κατακλείη τη διδασκαλία του πρός τους συμπατριώτες του Εβραίους χριστιανούς περί της λατρείας του Θεού με κάποια πρακτικής φύσεως ηθική παραίνεση, η οποία δεν πρόκειται να χάση ποτέ τη σημασία της για καμμία χριστιανική γενεά. Τι μας συμβουλεύει; Αφού μας εδίδαξε εν Πνεύματι Αγίω, πως εμείς οι χριστιανοί εν αντιθέσει με τους Εβραίους, που θυσίαζαν ζώα εις τιμήν του Θεού, οφείλομε να προσφέρωμε στο Θεό μας θυσία αινέσεως, ύμνους δηλαδή και δοξολογίες, πρόσθεσε με νόημα, ότι δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε και εκείνες τις θυσίες, με τις οποίες ιδιαίτερα ευχαριστείται ο Θεός μας.
«τής δε κοινωνίας, είπε, και ευποιίας μη επιλανθάνεσθε, τοιαύταις γάρ θυσίαις ευαρεστείται ο Θεός». Δηλαδή, χριστιανοί, να μη λησμονείτε να συμμετέχετε στα προβλήματα και τις ανάγκες των άλλων, να μη ξεχνάτε ότι έχετε χρέος να ευεργετείτε τον πλησίον σας με καλές πράξεις και έργα. Όλα αυτά μοιάζουν με θυσίες, με τις οποίες ιδιαίτερα ευχαριστείται ο Θεός. Εάν θα θυσιάσετε κάτι από την ξεκούρασή σας για τον διπλανό σας ή κάτι από τα χρήματά σας για να τον βοηθήσετε στις ανάγκες του ή θυσιάσετε μέρος από τον πολύτιμο χρόνο σας για να συνδράμετε τον πλησίον σας, όταν σας έχει ανάγκη, τότε να ξέρετε, ότι αυτές οι μεγάλες ή μικρές θυσίες σας για τον αδελφό σας προκαλούν τόση ευχαρίστηση στο Θεό, όσο και τότε που κάποιος ευσεβής θυσιάζει ζώα επάνω στο βωμό ή όσο αυτός που ψάλλει και υμνεί το Όνομά Του… «Τοιαύταις θυσίαις…» με τέτοιες θυσίες πόσο ευχαριστείται ο Θεός! Με τις θυσίες προσφοράς και αγάπης στον πλησίον!
Τό κήρυγμα αυτό του Αποστόλου μας επαναλαμβάνει κατ’ ουσίαν το κήρυγμα του Κυρίου πρός τους Φαρισαίους των ημερών του, όταν τους επανελάμβανε συχνά: «πορευθέντες δε μάθετε, τι εστιν έλεον θέλω και ου θυσίαν…» (Ματθ. 9,13). Επίσης η διδασκαλία αυτή του Αποστόλου με ωραίο τρόπο και επιγραμματικό φανερώνει τον έντονο κοινωνικό χαρακτήρα της αγίας θρησκείας μας. Καλές και θεάρεστες ήσαν οι θυσίες της Παλαιάς Διαθήκης. Είχαν χαρακτήρα συμβολικό και προετοίμαζαν ψυχολογικά τον περιούσιο λαό για την υπέρτατη και μοναδική Θυσία του Γολγοθά. Αλλά τι αξία πνευματική και ωφέλεια προσεκόμιζαν στο λαό, όταν ήσαν αποξενωμένες από την αγάπη στον πλησίον και τα καλά έργα; Καλοί επίσης και θεάρεστοι είναι οι ύμνοι και οι δοξολογίες, οι γιορτές και τα πανηγύρια μας, αλλά πόση ευλογία στερούν από τον χριστιανό, όταν τυχαίνη να είναι σκληρός και ανάλγητος πρός τον συνάνθρωπό του; Ιερεύς και λευίτης ήσαν οι δύο εκείνοι που πέρασαν δίπλα από τον καταπληγωμένο οδοιπόρο στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, αλλά με πόση απαξίωση ντύνονται οι μορφές των, όταν περιγράφεται κατόπιν η στοργή και η προσφορά του απλού καλού Σαμαρείτη! Οι θυσίες των, του ιερέως και του λευίτη, οι καθημερινές στο ναό του Σολομώντος, χάνουν κάθε λάμψη μπροστά στη θυσία του Σαμαρείτη…
Έτσι με την σοφή αυτή παραίνεση του Αποστόλου όχι μόνο εξαίρεται το κοινωνικό, φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, αλλά συγχρόνως περιβάλλεται με τόση αίγλη και πνευματικό μεγαλείο. Τα διάφορα έργα της ευποιίας αποκτούν την εξαιρετική σημασία της θυσίας πρός τον Θεόν. Ο χριστιανός που ενεργεί αυτά τα έργα, σύμφωνα με μία ωραία αναγωγή και μεταφορά Πατέρων της Εκκλησίας μας, μεταβάλλεται σε ιερέα, λειτουργό, ο οποίος αναφέρει στο Θεό όχι θυσία αινέσεως, αλλά θυσία προσφοράς και αγάπης, εξίσου ευάρεστη με τους ύμνους στο Θεό. Χριστιανέ, λένε στον φιλάνθρωπο πιστό, και εσύ λειτουργός είσαι που λειτουργείς και προσφέρεις θυσίες αναιμάκτους στο βωμό της αγάπης…
Τά λόγια αυτά των Αγίων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας πρέπει να μας εξάψουν τον ιερό ζήλο να πρωτοστατούμε σε έργα ευποιίας, από τα οποία πάντοτε θα έχει ανάγκη ο κόσμος. Όσοι, για παράδειγμα, ευνοήθηκαν στο κεφάλαιο του πλούτου, με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, ευχαρίστως ας κινηθούν πρός αυτήν την κατεύθυνση: να μιμηθούν τα φωτεινά παραδείγματα τόσων προγόνων μας, ευσεβών και φιλογενών, μεγάλων ευεργετών του Έθνους, της Παιδείας, της Εκκλησίας, οι οποίοι αδείασαν τα βαλάντια τους στο βωμό της αγάπης και διέπρεψαν σε σπουδαία έργα ευποιίας και έκτοτε δέχονται αιωνίως το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης από τις επόμενες γενεές των συνανθρώπων τους. Αλλά ο άγιος Απόστολος και θερμός κήρυκας της αγάπης απευθύνεται όχι μόνο στους έχοντες περισσεύματα, αλλά πρός όλους. «Μή επιλανθάνεσθε..» επαναλαμβάνει. Μη ξεχνάτε άνθρωποι, ότι ο Θεός, που αγαπάτε και λατρεύετε με εορτές και ύμνους, κατ’ εξοχήν με τέτοιες θυσίες, τις θυσίες της αγάπης, ευχαριστείται. Πολύ σωστά είπε: Μη επιλανθάνεσθε, μη ξεχνάτε. Και τούτο διότι πολλές φορές νομίζομε ότι με την τυπική μας ευλάβεια εξεπληρώσαμε τα χρέη μας πρός το Θεό. Όχι! Απαιτείται εξάπαντος και η θυσία, η αναίμακτη και σιωπηρή, της αγάπης. Αμήν
†Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
