Η μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα (γ. Αρσένιος Μπόκα)


Ανάγνωση σε 6.1 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Άπό προηγούμενο λόγο μου σας υπενθυμίζω, ότι πρέπει όλοι να εξομολογούνται και να κοινωνούν και να τηρούν τις νηστείες, που έχουν καθιερωθή άπό την ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Οί γονείς μας έγέννησαν σω­ματικά, ενώ ή Εκκλησία έξ ύδατος και Πνεύματος» και ή πνευματική γέννησις της Εκκλησίας εΐναι φυσικά άνώτερη άπό την σωματική των γονέων. Άπό την πνευ­ματική μας γέννησι, διά του άγιου Βαπτίσματος και του Χρίσματος, έλάβαμε τον φύλακα άγγελο. Γι’ αυτό βα­πτίζονται σε μικρή ήλικία τα παιδιά, άσχετα τι λέγουν μερικοί άλλοι, για να τα προστατεύη ό άγγελος τους ά­πό τους ορατούς και άοράτους εχθρούς και κινδύνους.

Όπότε, έάν ή Εκκλησία μας γεννά, αύτή και μας άνατρέφει και ανάμεσα στις εντολές με τις όποιες μας άνατρέφει πνευματικά, είναι και ή νηστεία. Συνεπώς, πρέπει να ύπακούουμε σε αύτή την εντολή και να νη­στεύουμε. Οί άγιοι Πατέρες, κυρίως οί παλαιότεροι, παρετήρησαν ότι όλα τα κακά ξεκινούν άπό το στομάχι.

Σήμερα, με την χάρι του Θεού, έπιβάλλεται να σας διδάξω και να πιστεύετε όλοι, ποιά είναι ή μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα και για τον τρόπο με τον όποιον ή νηστεία σκοτώνει τα πάθη.

Τά πάθη, ή οι άμαρτίες, είναι τριών ειδών:
  • άμαρτίες που γίνονται έναντίον του εαυτού μας
  • άμαρτίες έναντίον του πλησίον μας
  • άμαρτίες έναντίον του Άγιου Πνεύματος, έναντίον της Αληθείας.
Αυτά τα τρία εϊδη είναι και άμαρτίες ενώπιον του Θεού, διότι έσύ δεν άνήκεις στον έαυτό σου, άλλά στον Θεό. Επομένως και τις άμαρτίες, τις όποιες κάνεις, δεν τις κάνεις μόνον έναντίον σου, άλλά και έναντίον του Θεού. Γιατί; Επειδή είσαι υιός του Θεού.

Σήμερα να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα ν’ άπαλλαγούμε άπό τις άμαρτίες που στρέφονται έναντίον μας και έ­ναντίον του πλησίον μας.

Οι άμαρτίες που γίνονται έναντίον μας, είναι τα έπτά κορυφαία ή θανάσιμα άμαρτήματα: ή υπερηφά­νεια, ή φιλαργυρία, ή άκολασία, ή λαιμαργία ή γαστριμαργία, ό θυμός, ή οργή και ή άκηδία.

Ανάμεσα σ’ αυτά τα έπτά ευρίσκεται και ή ρίζα των κακών: ή γαστριμαργία ή ό άπατηλός θεός του σώμα­τος. Αύτή πρέπει να σβήση με την νηστεία. Διότι, έάν δεν καταμαραθή με τη νηστεία και δεν έκδιωχθή έξω, αυξάνεται και εξαπλώνεται αυτό το δένδρο του διαβό­λου, αύτός ό ψεύτικος θεός του σώματος, και ιδού πώς, συγκεκριμένα: άπό τη ρίζα της γαστριμαργίας βλαστάνουν οί κλάδοι του θυμού, της άκολασίας, της φιλαργυ­ρίας και των άλλων παθών.

Τά μεγάλα πάθη ώνομάσθηκαν άπό τους άγιους Πα­τέρες δαίμονες: ό δαίμονας της φιλαργυρίας, ό δαίμο­νας της γαστριμαργίας, της οργής, της πορνείας και οί άλλοι. Ώνομάσθηκαν έτσι διότι τα άμαρτήματα αυτά κατευθύνονται με την σκιώδη ενέργεια του διαβόλου. Τα ώνόμασαν και κορυφαία, διότι έργάζονται για την ψυχική άπώλεια του άνθρώπου και γίνονται πρόξενα άλλων μικροτέρων άμαρτιών και παθών.

Άπό την Καινή Διαθήκη γνωρίζετε ότι ή Μαρία ή Μαγδαληνή είχε αυτά τα επτά κορυφαία πάθη, άπό τα όποια την άπήλλαξε ό Κύριος. Επίσης γνωρίζετε για τον δαιμονισμένον των Γαδαρηνών, στον όποιο είχε είσέλθη μία λεγεών δαιμονίων, δηλαδή 6000 κακά πνεύ­ματα. Μόλις ό Κύριος τους επέτρεψε να μπούν στην άγέλη των χοίρων, άμέσως όρμησε το κοπάδι στην θά­λασσα.

Τώρα προσέχετε διότι έχω να σας διδάξω πως θα ήμπορέσετε και έσείς να άντιλαμβάνεσθε και να βλέπετε μέσα σας την εργασία του πονηρού πνεύματος.

Είναι πολύ εύκολο να άντιληφθούμε την άκάθαρτη πράξι μας, που γίνεται μέσα μας. Για παράδειγμα, με την λαιμαργία, παρατηρείς ότι το στομάχι γεμίζει, άλ­λά ή έπιθυμία δεν χορταίνει. Ιδού το έργο του διαβό­λου: επιθυμία πάνω άπό την φύσι. Βλέπετε πόσο εύκο­λο είναι να την άντιληφθής, έάν έχης γνώσιν του πράγ­ματος;

Είναι γνωστή ή λαιμαργία των λύκων, και όμως δεν τρώγουν περισσότερο, παρά μόνο, όσο πεινούν.

Ιδού λοιπόν, ότι και τα θηρία και όλα τα ζώα, δεν έ­χουν πάνω άπό την φύσι τους την έπιθυμία της λαιμαρ­γίας τους και μόνο ό άνθρωπος τα ξεπερνά, διότι μόνο τον άνθρωπο έχει στο στόχαστρο ό διάβολος και προ­σπαθεί να τον νικήση.

Ιδού γιατί δεν πρέπει να υπακούετε ποτέ στην άλο­γη έπιθυμία της κοιλίας, διότι υπακούετε στον διάβολο. Αυτό να το έχετε στο νού σας, όσον άφορα το στομάχι σας. «Ετσι συμβαίνει και με όλα τα πάθη.

Ό πόλεμος του στομάχου, όμως, είναι ό πρώτος πό­λεμος τον όποιο έχασε ό άνθρωπος στον παράδεισο και ή πρώτη νίκη του διαβόλου. Και μ’ αύτή τη νίκη έλπίζει ό διάβολος να κερδίση τους άνθρώπους και να άντικαταστήση τον Θεό. Και να ξέρετε ότι, έάν δεν προσέ­ξουν οί άνθρωποι, ό διάβολος και πάλι θα νικήση.

‘Ιδού γιατί υψώνουμε τη φωνή μας ν’ άκούσουν όλοι:

Πίσω στην κατά Θεόν νηστεία, διότι χωρίς αυτήν έρχο­νται οί κακίες!

Λοιπόν, προσέχετε τι τρώτε. Διότι, κοίταξε πως παι­δεύει ό Θεός την περιφρόνησι της νηστείας: με άρρώστιες και ενίοτε αθεράπευτες, όπως για παράδειγμα ό καρκίνος, ό όποιος προέρχεται άπό την άμετρη κατανάλωση ζωικών τροφών, γι’ αυτό υπάρχουν περισσότεροι καρκίνοι στις πόλεις και στα χωριά, όπου υπάρχουν χασάπικα. Ή πλήρης ή μερική παραλυσία του σώμα­τος, προέρχεται πολλές φορές άπό την άδιακρισία των τροφών και την περιφρόνησι της νηστείας.

Έάν είσαι προσκολημένος σε περιουσίες και παιδεύ­εσαι με το πάθος της άπληστίας, να θεραπευθής ξεκινώ­ντας με μεγάλη νηστεία. Πολλοί δεν νηστεύουν, διότι κάνουν μία εσφαλμένη σκέψη για την νηστεία, λέγοντες ότι, έάν νηστεύσουν δεν θα ήμπορούν να τρέχουν και να έργάζωνται. Αυτοί έπίστευσαν την συμβουλή του πονηρού διαβόλου περί της άγάπης των υλικών άγαθών. Γι’ αυτό όλοι οι φιλόπονοι να προσέχουν και να κρατούν την νηστεία, μήπως μετά άπό πολλά μάταια τρεχάματα έλθη ό καιρός, που θ’ άναγκασθούν να μέ­νουν στο κρεββάτι σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Άλ­λά κι αυτό τους συμβαίνει, πάλι άπό το έλεος του Θεού για να συνετισθούν, δεδομένου ότι τους δίνει την ευ­καιρία να καλοζυγίσουν τα πράγματα και να γνωρί­σουν το λάθος τους. Διότι ό Θεός δεν μας παιδεύει πρός θάνατον, άλλά για την επιστροφή μας* διότι το σώμα δεν πληρώνει τίποτε, όταν άπ’ αυτό βγάζεις ένα κακό εργαλείο (άνάγκη εξαγωγής ενός όγκου διά έγχειρήσεως). Οί Άγιοι έβγαλαν κάτι το τελείως διαφορετι­κό* έβγαλαν τα πάθη τους και έγιναν οί ίδιοι λαμπάδα του Άγιου Πνεύματος.

Επομένως, όποιος δεν κρατεί την νηστεία, θ’ άνάψη στο στόμα του ή φλόγα της οργής, άπ’ όπου άρχίζουν όλες οί διχόνοιες, ενώ οί άσθένειες διαδέχονται ή μία την άλλη.

Δέν ημπορώ να μην σας ειπώ ότι άπό την λαιμαργία του στομάχου γεννάται και ή πορνεία. Για τον διαβολι­κό άέρα της δεν άμφιβάλλει κανείς. Αυτό το πάθος εί­ναι ή φωτιά του άδου.

Τώρα προσέχετε διότι δεν θα σταματήσω να σας ει­πώ εκτενέστερα, και μάλιστα κάτι άπό τους ιδικούς σας πόνους. Ό γάμος τόσο πολύ είναι εύλογημένος άπό τον Θεό, ώστε δι’ αυτού οί άνθρωποι να γεννούν παιδιά. Πέραν όμως άπό το έργο αυτό, οί σύζυγοι πέφτουν στο αμάρτημα της άκολασίας, όταν οί σχέσεις τους είναι παρά φύσιν ή χρησιμοποιούν προφυλακτικά, για να ά~ ποφύγουν την τεκνογονία. Και για το άμάρτημα αυτό έρχεται ή ρομφαία του Θεού στους άνθρώπους με δια­φόρων ειδών βάσανα.

Ή ακολασία μεταξύ των συζύγων είναι ή αιτία για την οποία πολλές φορές ερημώνεται το σπίτι τους.

Προσέχετε, γονείς, διότι δεν είναι αστείο ή ζωή των παιδιών σας, τα όποια άποκτήσατε ή θέλετε ν’ αποκτή­σετε. Θ’ άπολογηθήτε γι’ αυτά και για την ζωή τους, διότι αυτά που τους δώσατε, αύτά και θα έχουν! Και τα παιδιά σας θα σας κρίνουν, όπως ξέρετε, και καλά να πάθετε. Όταν τα παιδιά σας σας στενοχωρούν, να εΐσθε προσεκτικοί και να μη τα βλαστημάτε, άκούοντας τις συμβουλές του διαβόλου, άλλά να σκέπτεσθε ότι αύ­τά προσέχουν τις άμαρτίες σας, τις άνεξομολόγητες και άσυγχώρητες. Να προσεύχεσθε γι’ αύτά και να προσεύχεσθε και για τον έαυτό σας, άκόμη κι όταν βλασφημήτε, για να σας συγχωρήση ό Θεός.

Φυλαχθήτε άπό τις παράλογες σωματικές έπιθυμίες, να έχετε φόβο Θεού και χριστιανική συνέπεια στην ζωή σας. Μη θλίβετε με διαβολικές ήδονές το σώμα σας, έ­άν θέλετε να χαίρεσθε τα παιδιά σας’ διαφορετικά θα μεγαλώνουν με τις κακίες μέσα τους, ώστε θα σφάζη ό γιός τον πατέρα του και να στραγγαλίζη ή κόρη την μη­τέρα της!

Προσέχετε, έπομένως, και μάθετε τα παιδιά σας να ζήσουν μακριά άπό τα άκάθαρτα διαβολικά πάθη, με τα όποια έσεις συνηθίσατε να ζήτε.

Προσέχετε, έάν θέλετε να μην έκπέσετε άπό την χρι­στιανική σας πίστι και θέλετε να νικήση ό Θεός για χάρι σας και όχι ό διάβολος μέσω των παθών σας. Άγωνισθήτε με όλες τις δυνάμεις σας με το όπλο της νη­στείας, διότι, όπως καταλάβατε, ή έν Κυρίω νηστεία εΐ­ναι ό φονευτής των παθών. Διότι εΐναι και ή χάρις του Θεού, που έχει δοθή σ’ όλους τους άνθρώπους να επιτε­λούν τον καλόν άγώνα.

Έάν ζήσετε όπως θέλει ό Θεός, θα ίδήτε πως θα άνακαινισθεί πνευματικά ή ζωή σας και θα έλθη ειρήνη στο σπίτι σας.

Πηγή: «ΒΙΟΣ, ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» – ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ (1910-1989). Μετάφρασις άπό τα ρουμανικά ύπό μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου. (simeiakairwn.wordpress.com)

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Αγ. Πορφύριος: Πόσο πρέπει να επιμένουμε σ' ένα αίτημα προσευχής;
    Όταν ο Θεός δεν μας δίνει κάτι, που επίμονα του ζητούμε, τότε δύο πράγματα μπορούν να συμβαίνουν: Ή δεν μας το δίνει για το καλό μας, ή εμείς δεν ξέρουμε πως και πότε να του το ζητήσουμε, χωρίς να αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δύο μαζί. Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το γιατί. Και τούτο, διότι είναι ανεξερεύνητες οι βουλές του Κυρίου! Γι’ αυτό σιωπώ.
    Για την δεύτερη, όμως, περίπτωση, θα μπορούσα να σου πώ πάρα πολλά. Πρώτα πρώτα, όταν ζητάμε κάτι από τον Θεό δεν πρέπει να στυλώνουμε τα πόδια μας και να του λέμε: 
    Τώρα θέλω αυτό. Διότι, κάτι τέτοιο, δεν είναι μόνον απαράδεκτον, αλλά αποτελεί και μεγάλη ασέβεια πρός τον Δημιουργό μας. Ποιός είσαι εσύ, ή άν θέλεις, ποιός είμαι εγώ, που μπορώ να ζητήσω απαιτητικά κάτι από τον Θεό μας και μάλιστα να του προσδιορίσω και τον χρόνο χορηγήσεώς του;
    -Μά, Παππούλη μου, εγώ ούτε απαιτητικά το ζήτησα, ούτε χρονικά όρια έθεσα. Αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά. Γιατί το θέμα μου χρονίζει… 
    -Άκριβώς αυτό σου εξηγώ και εγώ. Την αίτία που χρονίζει. Όταν ζητάμε κάτι από τόν Θεό, το ζητάμε παρακλητικά και ευγενικά, για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Εάν δούμε, ότι ο Θεός μας το αρνείται τότε σταματούμε και εμείς να τον ενοχλούμε. Διότι, όσο επιζητούμε κάτι, τόσο απομακρύνεται. Γι’ αυτό παύουμε να το ζητάμε. Και όταν πλέον, εμείς θα το έχουμε ξεχάσει, αυτό θα έλθει, χωρίς να το καταλάβουμε. Γιατί ο Θεός δεν ξεχνά. Έλαβε το μήνυμά μας! Το συγκρατεί και όταν εκείνος κρίνει, ότι επέστη ο καιρός, μας το χορηγεί! Γι’αυτό, δεν πρέπει να επιμένουμε στον Θεό, ντέ και καλά, να μας κάνει αυτό που θέλουμε εμείς και μάλιστα, όποτε εμείς τό θέλουμε. Η επιμονή σε αυτές τις περιπτώσεις αντενδείκνυται. Γιατί κάνει κακό, αντί για καλό. Και όταν μάλιστα η επιμονή είναι έντονη και προέρχεται από άτομο ανυποχώρητο, όπως λ.χ. είσαι εσύ, τότε, μόνο καλό δέν φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω να καταλάβεις, ότι δέν πρέπει να επιμένουμε να αλλάξουμε την θέληση του Θεού, γιατί έτσι μας αρέσει εμάς καί μάλιστα, όποτε θέλουμε εμείς αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου, όταν θέλουμε κάτι να αποκτήσουμε, δεν πρέπει να το κυνηγάμε, αλλά να το αφήνουμε στη θέληση του Θεού. Διαφορετικά, όσο κυνηγάμε κάτι, τόσο απομακρύνεται! Αυτό το κάτι, να το παρομοιάσεις με την σκιά σου. Όσο και να τρέξεις, δέν πρόκειται να την πιάσεις ποτέ. Γιατί όσο τρέχεις εσύ, τρέχει και αυτή! Τα κατάλαβες, παιδί μου, αυτά πού σου είπα, για την επιμονή; 
    -Τά κατάλαβα, Παππούλη, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω… 
    -Έ, τότε θα σου πώ ένα απλό παράδειγμα και θα δείς πως θα συμφωνήσεις μαζί μου. Εάν πάρουμε ένα μεγάλο μπουκάλι, του οποίου το στόμιο να έχει τόσο άνοιγμα, όσο να χωράει να μπεί μέσα το χέρι σου και επομένως και να βγεί και αφού βάλεις μέσα στο μπουκάλι το χέρι σου το κλείσεις γροθιά και προσπαθήσεις να τα βγάλεις, θα διαπιστώσεις, ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, όσο και εάν επιμένεις. Μπορείς να επιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Μόλις, όμως αφήσεις το χέρι σου ελεύθερο, πάψεις, δηλαδή, να το σφίγγεις σε πηγμή (μπουνιά), αυτό θα βγεί με την ίδια ευκολία που μπήκε! Το ίδιο, ακριβώς συμβαίνει και με το πρόβλημά σου. Όσο επιμένεις να έλθει η λύση του, τόσο αυτή απομακρύνεται. Και να με θυμάσαι. Εάν θέλεις, να επιτύχεις την επίλυση τού προβλήματός σου, σταμάτα να επιμένεις. Ο Θεός γνωρίζει το πρόβλημά σου. Εσύ έκανες την αίτησή σου. Εκείνος θα αποφασίσει. Περίμενε την απάντησή του με ηρεμία και πίστη. Εάν ενεργήσεις έτσι, θα έχεις θετικό αποτέλεσμα. Εάν εξακολουθείς να επιμένεις, με τον τρόπο που εσύ επιμένεις, τότε θα έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Σε συμβουλεύω, να πάψεις να ασχολείσαι με το πρόβλημά σου, εάν θέλεις να ασχοληθεί με αυτό ο Θεός! 
    -Και το «κρούετε και ανοιγήσεται και αιτήτε και δοθήσεται» τι γίνεται Παππούλη; Δεν ισχύει για την περίπτωσή μου; Εάν πάψω να χτυπώ την πόρτα τού Θεού, πως θα μου την ανοίξει; Και εάν, πάλι, πάψω να του το ζητώ, πώς θα μου το δώσει; 
    -Εξαρτάται πως θα χτυπήσεις μία πόρτα, για να σου ανοίξει και εξαρτάται, πάλι, πώς θα ζητήσεις κάτι για να σου δοθεί. Εάν π.χ. τολμήσεις να χτυπήσεις μία πόρτα με τρόπο αναιδή και απειλητικό, να είσαι βέβαιος, πως η πόρτα αυτή δεν θα σου ανοίξει ποτέ! Αλλά και εάν σου ανοίξει, να μην περιμένεις να δεχθείς την φιλοξενία του ιδιοκτήτη, αλλά το ξυλοφόρτωμα! Αντιθέτως, εάν χτυπήσεις την πόρτα ευγενικά και παρακλητικά, αυτή θα σου ανοίξει διάπλατα και ο οικοδεσπότης θα σου παράσχει κάθε είδους φιλοξενία! Το ίδιο, ακριβώς, θα συμβεί και στην περίπτωση, που θα ζητήσεις κάτι, από κάποιον. Εάν το ζητήσεις με αναίδεια και απειλή, δεν θα το λάβεις ποτέ! Ενώ, εάν το ζητήσεις με ευγένεια και παρακλητικά, θα το λάβεις αμέσως. Κατά μείζονα λόγο αυτά ισχύουν για τον Θεό, ο Οποίος ούτε πιέσεις, ούτε αναίδειες και πολύ περισσότερο, ούτε απειλές δέχεται από κανέναν. 
    Αλοίμονον, εάν συνέβαινε το αντίθετο. Βλέπεις, λοιπόν, ότι δέν φθάνει μόνο να χτυπάμε την πόρτα του Θεού, αλλά να ξέρουμε και τον τρόπο, πως να την χτυπάμε, εάν θέλουμε κάποτε να μας ανοίξει. Τό ίδιο συμβαίνει και όταν ζητάμε κάτι από τον Θεό. Και σ’ αυτή την περίπτωση, εκείνο που μετράει δέν είναι ο αριθμός των αιτήσεων, αλλά ο τρόπος υποβολής τους.
    Πηγή: pentapostagma.gr
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Που να βρω υλικό στο διαδίκτυο για χριστιανική διαπαιδαγώγηση;
    Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
    Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
  • Συνέχεια Άρθρου ▼
    Έχεις άγχος;
    Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
    Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

    Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…

    Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!