Υπάρχει ζωή χωρίς Κοινωνία με τον Χριστό;


Ανάγνωση σε 2.9 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Όταν ο θείος Διδάσκαλος εξεφώνησε τη σπουδαιότατη ομιλία Του περί θείας Κοινωνίας, που διασώζεται στο ς΄ κεφάλαιο του κατά Ιωάννην ιερού Ευαγγελίου, αρκετοί από τους ακροατές Του είπαν: «Σκληρός εστιν ούτος ο λόγος· τις δύναται αυτού ακούειν;» (Ιω. ς΄ 60). Τους φάνηκε παράδοξος ο λόγος του Κυρίου που τους έλεγε: «Εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιω. ς΄ 53). Δηλαδή, είπαν, μας επιτάσσει να τρώμε σάρκα και να πίνουμε αίμα; Από τον ασυνήθιστο αυτό λόγο του Κυρίου ορισμένοι σκανδαλίστηκαν και απεχώρησαν. Οι ακροατές αυτοί δεν ήταν από τον στενότερο κύκλο των δώδεκα και των εβδομήκοντα. Ούτε πνεύμα μαθητείας είχαν να ρωτήσουν τι εννοούσε ο θείος Διδάσκαλος. Μάλλον τους διέκρινε επιπολαιότητα και πεποίθηση στην κρίση τους.

Κατόπιν ο Κύριος απευθύνθηκε και στους δώδεκα μαθητές Του και τους είπε: Μήπως θέλετε και σείς να φύγετε; Όταν άρχιζε τη δημόσια δράση Του, τους απηύθυνε προσωπική πρόσκληση λέγοντας: «Δεύτε οπίσω μου» (Ματθ. δ΄ 19), ή στο Ματθαίο· «ακολούθει μοι» (Ματθ. θ΄ 9). Τώρα που Τον γνώρισαν καλύτερα, που άκουσαν τόσες υψηλές διδασκαλίες Του, που είδαν τόσα θαύματά Του, που απήλαυσαν τόσες ευεργεσίες Του, τους λέει: «Μή και υμείς θέλετε υπάγειν;» (Ιω. ς΄ 67). Δεν σας υποχρεώνω να με ακολουθείτε χωρίς τη θέλησή σας. Αν θέλετε να αναχωρήσετε, είστε ελεύθεροι να το κάνετε.


Τότε ο Πέτρος εκ μέρους όλων Του απάντησε: «Κύριε, πρός τίνα απελευσόμεθα; ρήματα ζωής αιωνίου έχεις». Σε ποιόν άλλον διδάσκαλο να πάμε, Κύριε; Εσύ έχεις λόγια που μεταδίδουν ζωή αιώνια. Εμείς οι δώδεκα έχουμε πιστέψει κι έχουμε γνωρίσει με την προσωπική μας πείρα ότι Εσύ είσαι ο Χριστός, «ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ιω. ς΄ 68-69).


Η απάντηση του Πέτρου φανερώνει ότι ο Διδάσκαλός τους ήταν γι᾿ αυτούς «τιμιώτερος παντός άλλου», όπως λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Ασκούσε τόση έλξη στην ψυχή τους, που δεν ήθελαν να φύγουν από κοντά Του. Κύριε, ποιός θα μας «μυσταγωγήσει τα παραπλήσια;»· «καί τίνι προσελθόντες το κρείτ­τον ευρήσομεν;», σημειώνει και ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας (PG 73, 613). Ποιός θα μας μυσταγωγήσει σε τόσο μεγάλες αλήθειες; Σε ποιόν άλλον θα πάμε, για να βρούμε κάτι καλύτερο; Να πάμε στους γραμματείς και τους Φαρισαίους; στους θύραθεν φιλοσόφους; στον κόσμο; στην αμαρτία; Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί Σου. Διότι Εσύ είσαι «ο Διδάσκαλος όλων των διδασκάλων, μάλλον δε ο Ένας και μόνος Διδάσκαλος». Δεν είσαι ψευδοσωτήρας, αλλά ο Σωτήρ του κόσμου, ο Λυτρωτής. Είσαι ο Χριστός, «ο Υιός του Θεού του ζώντος».


Σε άλλη περίσταση, μετά την Πεντηκοστή, ο απόστολος Πέτρος πρόσθεσε: «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πράξ. δ΄ 12). Δεν είναι δυνατόν με καν­έναν άλλον να αποκτήσουμε τη σωτηρία που μας υποσχέθηκε ο Θεός. Κανείς άλλος δεν σώζει τους ανθρώπους από την αμαρτία, παρά μόνο ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αν Τον εγκαταλείψουμε και φύγουμε, είναι σαν να εγκαταλείπουμε τη σωτηρία μας.


Πράγματι· ο Χριστός χαρίζει τα πάντα. Το πολύ, το ζωντανό και ατέλειωτο που βρίσκουμε κοντά στο Χριστό, δεν το βρίσκουμε πουθενά αλλού. Τον ακούν οι θλιμμένοι και παρηγορούνται, οι ψυχροί και θερμαίνονται, οι πλανεμένοι και σώζονται, οι αμαρτωλοί και μετανοούν, οι πνευματικά νεκροί και αφυπνίζονται, οι πιστοί και αγιάζονται!


Εμείς άραγε έχουμε προσωπική εμ­πειρία για τον Ιησού Χριστό παρόμοια με την εμπειρία που είχαν ο απόστολος Πέτρος και οι λοιποί Απόστολοι; Τον αναγνωρίζουμε Κύριο και Θεό μας, Σωτήρα και Λυτρωτή μας, μοναδικό και απαράμιλλο Διδάσκαλό μας; Αισθανόμαστε την παρουσία Του και την επίδρασή Του στη ζωή μας; Τον δοξολογούμε για τη σωτηρία που μας χάρισε; Τρέχουμε σαν διψασμένα ελάφια νʼ α­κούσουμε τον θείο λόγο Του, που έχει ζωή και μεταδίδει ζωή;


Αν έχουμε αυτή τη θερμή επικοινωνία με τον Κύριο διά της Εκκλησίας, δεν απομένει παρά να ομολογούμε τη σωτήρια ομολογία μας, ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι «ο Κύριός μας και ο Θεός μας». Θα βεβαιώνουμε τότε ότι «όλα κον­τά Του εμείς τα βρήκαμε». Και θα ε­παναλαμβάνουμε τον λόγο του απο­στό­­λου Πέτρου: «Κύριε, πρός τίνα απελευ­σό­μεθα; ρήματα ζωής αιωνίου έχεις»!


Πηγή: osotir.org

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Δημήτριος Παναγόπουλος. Η σωτήρια πίστη.





                    Πίστη που δεν μας κάμνει να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να γίνουμε καλοί, δεν είναι πίστη σωτηρίας.

                    Πίστη που δεν μας βοηθεί να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας από τον «πονηρόν θησαυρόν» (Ματθ. 12:35), δεν είναι πίστη σωτηρίας. Είναι πίστη νόθος και όχι γνήσια και σε τέτοια πίστη δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ούτε ένα δευτερόλεπτο.

                    Από μία τέτοια πίστη δεν μπορεί να αναμένει κάποιος καλό παρά ναυάγιο. Ναυάγιο στην παρούσα ζωή, ναυάγιο και στην άλλη, τη μέλλουσα, και προπαντός στη μέλλουσα…

                    Λάβετε το φάρμακο της μετανοίας και εξομολογήσεως στα χέρια σας και χρησιμοποιείστε αυτό, και μόνο αυτό, διότι κατά τον ιερό Χρυσόστομο: «Δεν υπάρχει κανένα άλλο τέτοιο φάρμακο για την εξάλειψη των αμαρτημάτων σαν την εξομολόγησή τους, τη συνεχή ανάμνηση και την αδιάκοπη κατηγορία τους».

                    Χριστιανοί μου, μήπως απατάσθε; Η νηστεία δεν περιορίζεται στη χύτρα μας. Διότι ίσως νηστεύετε από φαγητά, αλλ’ εφόσον δεν νηστεύετε από αμαρτίες, η νηστεία σας δεν ωφελεί. Γι’ αυτό εξετάστε τον εαυτό σας και στη νηστεία σας προσθέστε τώρα και τη μετάνοια και εξομολόγηση. Αποφασίστε πια να μην ξανακάνετε αυτό που θα εξομολογηθείτε. Και να είστε βέβαιοι πως κάθε περίοδος ή ημέρα νηστείας θα είναι ένας καινούριος σταθμός και αφετηρία νέας ζωής. Μία αναγέννηση, ένα δεύτερο πραγματικό βάπτισμα.

                    Αν έχουμε πίστη, αν παραδεχόμαστε ότι ο Χριστός κάμνει θαύματα ακόμη, ότι μπορεί δηλαδή να αλλάξει το είναι μας, ας θελήσουμε να καταθέσουμε τα… όπλα. Με άλλα λόγια, ας μετανοήσουμε, ας εξομολογηθούμε, ας αλλάξουμε ριζικά ζωή. Διότι μόνο τότε ο Χριστός θα μας αναγνωρίσει δικούς Του και θα μας δώσει τη χάρη Του και την ευλογία Του. Αλλιώς ας το μάθουμε, ας το εννοήσουμε, είμαστε προς τον Ιησού ξένοι. Δεν μας ωφελούν τα… χειροκροτήματα, οι εορτές, οι έπαινοι.

                    Πίστη θα πει ταπείνωση. Ας μην έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση μας. Ό,τι ιδέα είχαμε για τα όνειρα και τις άλλες προλήψεις ας τις εξομολογηθούμε σε Πνευματικό έμπειρο και ας του ζητήσουμε τη συμβουλή του.

                    Ας δεχθούμε με ταπείνωση την συμβουλή του έμπειρου Πνευματικού. Ας εξομολογηθούμε σ’ αυτόν ό,τι και αν μας συμβεί.

                    Έτσι θα φυλαχθούμε από τις απατηλές και επικίνδυνες παγίδες της ψευδούς πίστεως, που προσπαθεί ο Διάβολος να μας παρουσιάσει ως αληθινή για να μας οδηγήσει στον όλεθρο και την απώλεια της ψυχής και του σώματος.

                    Με την ειλικρινή μετάνοια και καθαρή εξομολόγηση ο Χριστός μας θα σε συγχωρήσει και θα γεμίσει την ψυχή σου με το φως της χαράς και την ελπίδα της αναστάσεως.

                    Πίστη που δεν μας παρακινεί να μισήσουμε τον κόσμο και τα του κόσμου και να συμμορφωθούμε με το θέλημα του Θεού, δεν είναι πίστη σωτηρίας.

                    Πίστη που δεν οδηγεί στη μετάνοια και την ιερά εξομολόγηση εμπρός σε Πνευματικό ιερέα, δεν είναι πίστη σωτηρίας.

                    Ένα μας χρειάζεται, να πιστεύουμε απόλυτα ότι ο Κύριος είναι πανταχού παρών και πρέπει με απλότητα να παραδινόμαστε στα χέρια Του, όπως το βρέφος στη μητέρα του. Μόνο τότε γίνεται σωστά το έργο Του επάνω μας, το οποίο είναι και η σωτηρία μας.

                    Από το βιβλίο: “Εις αγαθή ανάμνηση. Εμπειρικές αλήθειες από την κηρυκτική διακονία του πιστού εργάτου Κυρίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ (1916-1982)”. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2013.

                    https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/09/blog-post_769.htm

                    hristospanagia.gr 


                    Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/03/blog-post_26.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    ΠΑΝΤΕΣ ΩΣ ΙΜΑΤΙΟΝ ΠΑΛΑΙΩΘΗΣΟΝΤΑΙ
                     «Αυτοί απολούνται, σύ δε διαμένεις· και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και α
                    λλαγήσονται· σύ δε ο αυτός εί, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι»
                    (Εβρ. 1, 11-12). «Αυτοί θά εξαφανιστούν, ενώ εσύ αιώνια παραμένεις. Τα πάντα θα παλιώσουνε σαν ρούχο. Σάν μανδύα θα τους τυλίξεις, και θ’ αλλάξουν. ᾿Εσύ όμως παραμένεις πάντα ο ίδιος, τά χρόνια σου ποτέ δεν θα τελειώσουν».              Νόμος του σύμπαντος είναι η φθορά. Ο χρόνος δείχνει να νικά κάθε τι το οποίο υπάρχει μέσα στον κόσμο και τη ζωή. «Τα πάντα παλιώνουνε όπως τα ρούχα». Και δεν είναι μόνο το σύμπαν, οι πλανήτες, ο ουρανός, η γη, η φύση δηλαδή. Είναι και οι ζωντανοί οργανισμοί. Είναι και οι άνθρωποι. Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μας, «εξ άκρας συλλήψεως», φέρουμε μέσα μας το γονίδιο της παλαιώσεως. Μπορεί μέχρι να φτάσουμε στο απόγειο της εξέλιξη και της ανάπτυξής μας να νικάμε τη φθορά, ωστόσο έρχεται η στιγμή που όλα αρχίζουν να λειτουργούν αντίστροφα, αρχικά με αργούς ρυθμούς, στη συνέχεια με γρηγορότερους, και το πάλιωμα οδηγεί στο σβήσιμο και στον θάνατο.             Η μόνη σταθερά σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ο Θεός. Δεν υπόκειται στον χρόνο, διότι Αυτός δημιούργησε τον χρόνο. «Πατήρ αχρόνως εγέννησεν Υιόν». Και «ο Πατήρ δι’ Υιού εν Αγίω Πνεύματι», εποίησε τον κόσμο, διακηρύσσει η Εκκλησία. Όλα διά των ενεργειών του Θεού δημιουργήθηκαν. Και οι ενέργειες του Θεού είναι άκτιστες. Δεν υπόκειται στον χρόνο και τη δημιουργία, αλλ’ υπάρχουν μαζί Του και θα συνεχίσουν να υπάρχουν «για πάντα». Όμως διά των ενεργειών Του ο Θεός δημιουργεί τα πάντα, στα οποία ενέσπειρε την κτιστότητα ως χρόνο και φθορά, «ίνα μη το κακόν αθάνατον γένηται», όχι διότι ο Ίδιος το δημιούργησε, αλλά διότι τουλάχιστον στον έμψυχο κόσμο και δη στους αγγέλους και τους ανθρώπους έδωσε ως δωρεά την ελευθερία. Και το κακό ως ανυπαρξία του αγαθού γεννιέται από επιλογή. Όλη η ζωή των αγγέλων και των ανθρώπων είναι ένας αγώνας διατήρησης της επιλογής. Και αν οι άγγελοι πλέον είναι άτρεπτοι, διότι επέλεξαν την αγάπη της συνεχούς σχέσης και της κοινωνίας με τον Θεό, ενώ ο μόνος θάνατος που μπορούν να βιώσουν είναι ο πνευματικός, δηλαδή της εγκατάλειψης του Θεού και της αυτοθέωσης, όπως κάνει ο διάβολος, οι άνθρωποι βρισκόμαστε σε μία συνεχή τρεπτότητα. Καλούμαστε κάθε στιγμή να διαλέξουμε την οδό της αγάπης προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, να υπερβούμε την αυτοθέωση, να αντέξουμε τις δοκιμασίες και τους σταυρούς της ζωής, να είμαστε «τέκνα φωτός».   Όμως επειδή αυτό μοιάζει αδύνατον και είναι, η ύπαρξή μας υπόκειται στην παλαίωση, στη φθορά, σε ό,τι αφορά το σωματικό της στοιχείο. Σκοπός μας είναι να μη βιώσουμε τον πνευματικό θάνατο και να περιμένουμε την ανάσταση των νεκρών, για να ξαναζήσει το σώμα μας ενωμένο με την ψυχή την  χαρά της πλήρους κοινωνίας με τον Θεό στη βασιλεία Του, σε έναν καινούργιο πλέον κόσμο, στον οποίο ο χρόνος και η φθορά θα καταργηθούν στο τέλος της Ιστορίας.             Παλιώνουν και οι ιδέες. Παλιώνουν και οι νοοτροπίες. Παλιώνουν και οι πολιτισμοί. Παλιώνουν και οι ισχυροί. Ο κόσμος βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση εν χρόνω και όλα υπόκεινται στη φθορά και στην παρακμή. Αυτό λησμονούν όσοι έχουν την έπαρση της παντοδυναμίας, της κυριαρχίας. Όσοι είναι τόσο πεπεισμένοι για τις ιδέες τους, τις γνώσεις, το σκεπτικό τους, την σωματική τους ρώμη και ικανότητα, τη σαγήνη που εκπέμπουν. Ο χρόνος καταβάλλει και αυτούς και όλα τα όπλα τους. Τα δημιουργήματα του ανθρώπου που αντέχουν στον χρόνο πρέπει να εκφράζουν αξίες που υπερβαίνουν το πρόσκαιρο. Αξίες του αγαθού, του ωραίου. Αξίες συνύπαρξης και όχι ατομοκεντρισμού. Αξίες που δείχνουν αλήθειες και, κυρίως, πόθους και όνειρα νίκης κατά του θανάτου. Αξίες που περιγράφουν τη ζωή, τα πάθη, τα λάθη, αλλά δεν κατοχυρώνουν την παντοδυναμία και την απελπισία που αυτά προκαλούν.             Τα παραπάνω ο καιρός μας τα έχει αντιστρέψει. Φωνάζει για το πρόσκαιρο, αλλά δεν νιώθει πως ό,τι δεν έχει Θεό, παλιώνει και σβήνει. Όσοι πιστεύουμε λοιπόν ας μην απελπιζόμαστε, αλλά ως εμπιστευόμαστε τον Θεό, κρατώντας χαρά κι ελπίδα. Όπως Εκείνος παραμένει ο Ίδιος και οι αιώνες της κτιστότητας ποτέ δεν θα Τον παλιώσουν, έτσι και η σχέση μαζί Του εν Χριστώ Ιησού και εν τη Εκκλησία ουδέποτε θα παλιοκαιρίσει. Αντίθετα, θα μας ανανεώνει στο φως και την αγάπη Του, σε μία συνάντηση μαζί Του και με τον πλησίον που θα γίνεται συνεχώς πορεία προς την αιωνιότητα. Και ακόμη και αν δεν τα καταφέρνουμε, πάλι Εκείνος μας περιμένει, για να αλλάξουμε, να ξεκινήσουμε από την αρχή. Αυτή ήταν, είναι και θα είναι η ομορφιά και η δύναμη της αγάπης Του, την οποία καλούμαστε να αναζητούμε και να ζούμε!  π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

                    Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/03/blog-post_781.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    «Όταν σας αδικούν οι άνθρωποι, να ξέρετε ότι αποκτάτε μετοχές στον Ουρανό»
                     
                    π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος«Οι άνθρωποι έχουν πολλά ελαττώματα και ιδιοτροπίες. Να τους διορθώσουμε όλους, είναι αδύνατον. Δεν μένει, λοιπόν, άλλη λύση από το να μάθουμε να υπομένουμε και να τους ανεχόμαστε όλους.Αρκετοί άνθρωποι είναι αγνώμονες. Αν περιμένουμε ανταπόδοση, θα στεναχωρηθούμε. Αν όμως δεν περιμένουμε, τότε θα είμαστε ήρεμοι.Από τους ανθρώπους, να δεχόμαστε ό,τι μας δίνουν.Σε κάποιον προσφέρεις ένα πέλαγος αγάπης. Κι αυτός ανταποκρίνεται με... τον εξής τρόπο: παίρνει ένα σταγονόμετρο και σου λέει: “Άνοιξε τα χέρια σου!… Μια…, δύο…, τρεις…”, και σου δίνει δύο–τρεις σταγόνες αγάπης!Τί, να κάνουμε;! Δεκτό κι αυτό!Όταν σας αδικούν οι άνθρωποι, να ξέρετε ότι αποκτάτε μετοχές στον Ουρανό. Όταν μας αδικούν οι άνθρωποι, μας δικαιώνει ο Θεός. Γενικά, τους ανθρώπους να τους δεχόμαστε όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε εμείς να είναι…».https://www.askitikon

                    Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2025/03/blog-post_16.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ: Τι φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες.





                    38. Τι φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες.

                    Έξι είν’ εκείνα που φοβούνται περισσότερο οι δαίμονες:



                    1) την αποχή από τροφή,

                    2) την αποχή από νερό,

                    3) την ευχή του Ιησού,

                    4) το σημείο του Σταυρού (εφόσον γίνεται σωστά),

                    5) τη συχνή μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων του Χριστού (εφόσον κοινωνεί κανείς άξια), και

                    6) την ακλόνητη ελπίδα στον Θεό.

                    Δεν υπάρχουν άλλα φοβερότερα όπλα εναντίον των δαιμόνων.

                    Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.

                    εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2012, 7η έκδοση





                    Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_17.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων...

                    ...πονώντας γι’ αυτούς στην προσευχή σου.
                    Σκέπασε τον αμαρτάνοντα, όταν δεν έχεις απ’ αυτό πνευματική ζημία.
                    Έτσι και αυτόν τον κάνεις να έχει θάρρος στον αγώνα του και εσένα σε στηρίζει το έλεος του Κυρίου σου.
                    Στήριζε με το λόγο σου τους ασθενείς και αυτούς που έχουν λυπημένη καρδιά και, όσο στο χέρι σου έχεις υλικά αγαθά, ελέησε τους και θα σε υποστηρίξει η δύναμη του Θεού που συντηρεί τα πάντα.
                    Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων πονώντας γι’ αυτούς στην προσευχή σου, με όλη σου την καρδιά και θ’ ανοίξει μπροστά στις ικεσίες σου η πηγή του ελέους του Θεού.
                    πηγή

                    Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2016/03/blog-post_66.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη - Τι ακριβώς έκανε εκεί;

                    1. Εκείνος που χθές, μέσα στην άπειρη συγκατάβασί Του, δεν εκαλούσε να τον βοηθήσουν οι λεγεώνες των Αγγέλων, λέγοντας στον Πέτρο, ότι είναι στο χέρι μου να παρατάξω τώρα αμέσως, περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες Αγγέλων (Ματθ. κστ´ 53), σήμερα κατέρχεται με τον θάνατό Του κατά του άδου και του θανάτου, τού τυράννου, όπως ταιριάζει σε Θεό και Κυρίαρχο, επί κεφαλής των αθανάτων και ασωμάτων στρατευμάτων και των αοράτων ταγμάτων, όχι με δώδεκα μόνο λεγεώνες, αλλά μέ μύριες μυριάδες και χίλιες χιλιάδες Αγγέλων, Αρχαγγέλων, Εξουσιών, Θρόνων, Εξαπτερύγων, Πολυομμάτων, ουρανίων ταγμάτων, τα οποία, ως Βασιλέα και Κύριό τους, προπέμπουν, δορυφορούν και τιμούν τον Χριστό. Όχι, ότι συμμαχούν και συμπολεμούν μαζί Του. Όχι, ποτέ! Γιατί από ποιά συμμαχία έχει ανάγκη ο παντοδύναμος Χριστός; Τόν συνοδεύουν γιατί χρωστούν πάντοτε και ποθούν να είναι κοντά στον Θεό τους. [...] 

                    2. Μόλις δε φάνηκε στα κλεισμένα απ᾿ όλες τις πόρτες, τα ανήλια και κατασκότεινα δεσμωτήρια, στα υπόγεια και τά σπήλαια του Άδη η θεϊκή και λαμπρή παρουσία του Κυρίου, προβαίνει εμπρός απ᾿ όλους ο αρχιστράτηγος Γαβριήλ, επειδή είχε συνηθίσει να φέρνη χαράς ευαγγέλια στους ανθρώπους, καί με φωνή δυνατή, αρχαγγελικώτατη, έντονη και λιονταρίσια φωνάζει πρός τις αντίπαλες δυνάμεις: «άρατε πύλας οι άρχοντες υμών». Καί μαζί του φωνάζει ο Μιχαήλ: «γκρεμισθήτε προαιώνιες πύλες». Έπειτα οι Δυνάμεις συμπληρώνουν: «κάνετε πέρα παράνομοι θυρωροί». Οι δε Εξουσίες διατάζουν με εξουσία: «Σπάτε άλυτες αλυσίδες». Κι᾿ ένας άλλος Αρχάγγελος προσθέτει: «Αίσχος σε σάς, ανάλγητοι τύραννοι»
                    Καί καθώς συμβαίνει όταν παρουσιασθή μιά φοβερή, αήτητη και παντοδύναμη βασιλική στρατιωτική παράταξι, φρίκη μαζί και τρόπος και ταραχή και οδυνηρός φόβος κυριεύει τους εχθρούς του ακαταγώνιστου Στρατηγού, το ίδιο έγινε ξαφνικά, μόλις παρουσιάσθηκε τόσο παράδοξα ο Χριστός στά καταχθόνια του Άδη. Από επάνω μιά δυνατή αστραπή ετύφλωνε τα πρόσωπα των εχθρικών δυνάμεων του Άδη και ταυτόχρονα ακούονταν βροντερές στρατιωτικές φωνές πού διέταζαν: «Άρατε πύλας, όχι ανοίξετε, αλλά ξερριζώστε τις από τα θεμέλια, βγάλτε τις τελείως από τον τόπο τους, ώστε να μη μπορούν πιά να ξανακλείσουν. [...]
                    Από τώρα και έπειτα δεν θα είσθε πιά άρχοντες κανενός, παρ᾿ όλο που κάκιστα κυριαρχήσατε πάνω στους μέχρι τώρα κεκοιμημένους. Ούτε αυτών θα είσθε πλέον άρχοντες, ούτε άλλων, ούτε των εαυτών σας ακόμη. Άρατε πύλας, γιατί ήρθε ο Χριστός, η ουράνια θύρα. Ανοίξετε δρόμο σ᾿ Αυτόν που έβαλε το πόδι Του στη φυλακή του Άδη. Το όνομά του είναι Κύριος και ο Κύριος έχει το δικαίωμα και τη δύναμι να περάση τις πύλες του θανάτου. Γιατί τή μέν είσοδο του θανάτου τη φτιάξατε σείς, Αυτός δε ήρθε για να επιτύχη τό πέρασμά της. Γι᾿ αυτό ανοίξετε γρήγορα και μην αργοπορήτε. Ανοίξετε και κάνετε γρήγορα. Ανοίξετε και μην αναβάλλετε. Αν νομίζετε πως θα σας περιμένουμε, κάνετε λάθος. Θα διατάξουμε τις ίδιες τις πύλες να ανοίξουν αυτομάτως και χωρίς νά βάλουμε χέρι: Ανοίξτε πύλες αιώνιες!

                    3. Και μόλις οι αγγελικές δυνάμεις εβόησαν, την ίδια στιγμή άνοιξαν οι πύλες! Την ίδια στιγμή έσπασαν οι αλυσίδες καί οι μοχλοί. Έπεσαν τα κλειδιά και συγκλονίσθηκαν τα θεμέλια της φυλακής. Οι εχθρικές δυνάμεις ετράπησαν σε άτακτη φυγή, ο ένας έσπρωχνε τον άλλο, άλλος μπερδευόταν στά πόδια του άλλου και καθένας φώναζε στο διπλανό του να φεύγη γρήγορα. Έφριξαν, συγκλονίσθηκαν, τα έχασαν, εταράχθηκαν, άλλαξε το χρώμα τους, φοβήθηκαν, στάθηκαν και απόρησαν, απόρησαν και τρόμαξαν. Ο ένας έμεινε με ανοιχτό στόμα. Άλλος έκρυψε το πρόσωπο μέσα στα γόνατά του. Άλλος έπεσε κάτω, παγωμένος από το φόβο. Άλλος στάθηκε ακίνητος, σαν νεκρός. Άλλος κυριεύθηκε από δέος και άλλος έτρεξε να σωθή σε βαθύτερο μέρος.
                    4. Την ώρα αυτή ο Χριστός απεκεφάλισε τούς σαστισμένους τυράννους. Τότε χαλάρωσαν τα χαλινάρια τους και ρωτούσαν: «Ποιός είναι αυτός ο βασιλεύς της δόξης; Ποιός είναι αυτός που ήρθε εδώ, κάνοντας τόσα παράδοξα πράγματα; Ποιός είναι αυτός ο βασιλεύς της δόξης, πού κατορθώνει τώρα στον Άδη, αυτά που δεν έγιναν ποτέ; Ποιός είναι αυτός ο βασιλεύς τής δόξης, που βγάζει από εδώ τους προαιώνιους φυλακισμένους; Ποιός είναι αυτός πού διέλυσε και κατέλυσε το αήτητο κράτος και το θράσος μας;»

                    Σ᾿ αυτούς απαντούσαν οι δυνάμεις τού Κυρίου και τους έλεγαν: «Θέλετε να μάθετε ποιός είναι αυτός ο βασιλεύς τής δόξης; Είναι ο Κύριος, ο κραταιός καί δυνατός, ο Κύριος, ο δυνατός και πανίσχυρος στον πόλεμο. Είναι εκείνος, ελεεινοί καί παράνομοι τύραννοι, που σας εξόρισε και σας έρριξε κάτω από τις ουράνιες αψίδες. Είναι αυτός που συνέτριψε μέσα στα νερά του Ιορδάνη τις κεφαλές των δρακόντων σας. Είναι εκείνος που επάνω στο Σταυρό του σας έκανε θέατρο, σας διεπόμπευσε καί σας αφαίρεσε κάθε δύναμι. Είναι αυτός που σας έδεσε και σας έρριξε στο ζόφο καί στην άβυσσο. Αυτός είναι που θα σας εξοντώση τελειωτικά μέσα στην αιώνια φωτιά και τη γέεννα. Μην αργήτε, μην περιμένετε, αλλά τρέξετε γρήγορα καί βγάλετε τους φυλακισμένους, τους οποίους μέχρι τώρα κακώς έχετε καταπιή. Από εδώ κι᾿ εμπρός καταλύεται το κράτος σας. Καταργείται η τυραννική εξουσία σας. Η αλαζονεία σας καταπατήθηκε οικτρά. Η υπερήφανη καύχησί σας ξεκουρελιάσθηκε. η δύναμί σας έσβησε καί χάθηκε για πάντα»
                    5. Αυτά φώναζαν οι νικήτριες δυνάμεις του Κυρίου στις δυνάμεις του Εχθρού και συγχρόνως ενεργούσαν μέ βιασύνη. Άλλοι γκρέμιζαν την φυλακή από τα θεμέλια της. Άλλοι καταδίωκαν τους εχθρούς πού έφευγαν για να σωθούν στα βαθύτερα μέρη. Άλλοι έτρεχαν και ερευνούσαν τα υπόγεια, τά φρούρια και τα σπήλαια. Και όλοι, από διάφορες κατευθύνσεις καθένας, έφερναν τούς δεσμώτες εμπρός στον Κύριο. Άλλοι έδεναν τον τύραννο, ενώ άλλοι απελευθέρωναν τούς προαιώνιους δεσμώτες. Και άλλοι μέν έτρεχαν μπροστά από τον Κύριο, καθώς προχωρούσε βαθύτερα. Άλλοι δε τον ακουλουθούσαν νικηφόροι, ως Θεόν και Βασιλέα.
                    6. Ενώ λοιπόν αυτά διεδραματίζοντο και ελέγοντο στον Άδη και εσείοντο τα πάντα, ο δε Κύριος επλησίαζε νά φθάση στα πιό έσχατα βάθη, ο Αδάμ ο πρωτοδημιούργητος και πρωτόπλαστος καί πρωτόθνητος που βρισκόταν δεμένος γερά και βαθύτερα από όλους, άκουσε τα βήματα τού Κυρίου, που ερχόταν στους φυλακισμένους και αμέσως ανεγνώρισε την φωνή Του, καθώς επερπατούσε μέσα στη φυλακή. Στράφηκε τότε πρός όλους τους επί αιώνες συγκρατουμένους του και τους φώναξε: Ώ φίλοι μου! Ακούω να πλησιάζη σ᾿ εμάς ο ήχος των βημάτων Κάποιου. Εάν πραγματικά μας αξίωσε να έρθη έως εδώ, τότε είμαστε ελεύθεροι! Εάν τον ιδούμε ανάμεσά μας, σωθήκαμε από τον Άδη!
                    7. Και την ώρα που ο Αδάμ έλεγε αυτά πρός τους συγκαταδίκους του, εισέρχεται ο Κύριος, κρατώντας το νικηφόρο όπλο τού Σταυρού. Μόλις τον αντίκρυσε ο Αδάμ, χτύπησε το στήθος από την χαρούμενη έκπληξι καί φώναξε πρός όλους τους επί αίώνες κεκοιμημένους: «ο Κύριός μου ας είναι μαζί με όλους»! Και ο Χριστός απάντησε στον Αδάμ: «Καί μετά του πνεύματός σου».
                    Ύστερα τον πιάνει από το χέρι, τόν σηκώνει επάνω και του λέει: «Σήκω σύ που κοιμάσαι και ανάστα από τούς νεκρούς, γιατί σε καταφωτίζει ο Χριστός! (Εφεσ. 5, 14). Εγώ ο Θεός, που γιά χάρι σου έγινα υιός σου, έχοντας δικούς μου πλέον και σένα και τους απογόνους σου, με την θεϊκή εξουσία μου δίνω ελευθερία και λέω στους φυλακισμένους: εξέλθετε. Σ᾿ αυτούς που κείτονται στο σκοτάδι: ξεσκεπασθήτε. Και σ᾿ εκείνους που είναι πεσμένοι κάτω: σηκωθήτε!

                    Σένα, Αδάμ, σε προστάζω: σήκω από τον αιώνιο ύπνο σου. Δέν σε έπλασα, για να μένης φυλακισμένος τον Άδη. Ανάστα εκ τών νεκρών, γιατί εγώ είμαι η ζωή των θνητών. Σήκω επάνω, πλάσμα δικό μου, σήκω επάνω σύ που είσαι η μορφή μου, που σε δημιούργησα κατ᾿ εικόνα μου. Σήκω να φύγουμε από εδώ. Γιατί σύ είσαι μέσα σε μένα και εγώ μέσα σε σένα! Για σένα ο Κύριος έλαβε τή δική σου μορφή του δούλου. Για δική σου χάρι, εγώ που βρίσκομαι ψηλότερα από τούς ουρανούς, κατέβηκα στη γή και πιό κάτω από τη γή. Για σένα τον άνθρωπο έγινα σάν ένας ανυπεράσπιστος άνθρωπος, βρέθηκα χωρισμένος κι᾿ εγώ από τη ζωή, ανάμεσα σ᾿ όλους τους άλλους νεκρούς (Ψαλμ. 87, 5). Για σένα που βγήκες μέσα από τον κήπο τού παραδείσου, μέσα σε κήπο παραδόθηκα στους Ιουδαίους και μέσα σε κήπο εσταυρώθηκα (Ιωάν. 19, 41).

                    Κύτταξε στο πρόσωπό μου τα φτυσίματα, που καταδέχθηκα πρός χάριν σου, για να σε αποκαταστήσω στην παλαιά σου δόξα, που είχα δώσει με το εμφύσημά μου (Γεν. 2, 7). Κύτταξε στα μάγουλά μου τά ραπίσματα, που καταδέχθηκα, για να επανορθώσω την διεστραμμένη μορφή σου καί να την φέρω στην όψι που είχε σαν εικόνα μου. Κύτταξε στη ράχη μου τη μαστίγωσι που καταδέχθηκα, για νά διασκορπίσω το φορτίο των αμαρτημάτων σου. Κύτταξε τά καρφωμένα χέρια μου, που τα άπλωσα καλώς απάνω στο ξύλο του Σταυρού, γιά νά συχωρεθής σύ που άπλωσες κακώς το χέρι σου στο απαγορευμένο δένδρο. Κύτταξε τα πόδια μου που καρφώθηκαν καί τρυπήθηκαν στο Σταυρό, για να εξαγνισθούν τα δικά σου πόδια που έτρεξαν κακώς στό δένδρο της αμαρτίας. [...]
                    Σήκω, λοιπόν. Άς φύγουμε από εδώ. Τότε σε εξώρισα από τον γήϊνο παράδεισο. Τώρα σε αποκαθιστώ, όχι πλέον σ᾿ εκείνον τόν παράδεισο, αλλά σε ουράνιο θρόνο. Τότε σ᾿ εμπόδισα να φάς από το ξύλο τής ζωής (Γεν. 3, 22). Να όμως τώρα που ενώθηκα πλήρως με σένα, εγώ που είμαι η ίδια η ζωή. Έταξα τα Χερουβίμ να σε φρουρούν σαν δούλο. Τώρα οδηγώ τα Σεραφίμ να σέ προσκυνήσουν σα Θεό. Κρύφθηκες τότε μπροστά στον Θεό, επειδή ήσουν γυμνός. Να όμως πού αξιώθηκες να κρύψης μέσα σου γυμνό τον ίδιο τον Θεό. Γι᾿ αυτό σηκωθήτε, άς φύγουμε από εδώ. Από τον θάνατο στη ζωή. Από την φθορά στην αφθαρσία. Από τό σκοτάδι στο αιώνιο φώς. Από την οδύνη στην ελευθερία. Από τη φυλακή του Άδη στήν άνω Ιερουσαλήμ. Από τα δεσμά στην άνεσι. Από τη σκλαβιά στην τρυφή τού Παραδείσου. Από τη γή στον ουρανό.
                    8. Γι᾿ αυτό τον σκοπό ο Χριστός απέθανε καί ανέστη: για να γίνη Κύριος και νεκρών και ζώντων (Ρωμ. 14, 9). Σηκωθήτε, λοιπόν. Άς φύγουμε από εδώ. Ο ουράνιος Πατέρας περιμένει με λαχτάρα το χαμένο πρόβατο. Τα ενενήντα εννέα πρόβατα τών αγγέλων (Ματθ. 18, 12) περιμένουν τον σύνδουλό τους Αδάμ, πότε θα αναστηθή, πότε θα ανέλθη και θα επανέλθη πρός τον Θεό. Ο χερουβικός θρόνος είναι έτοιμος. Αυτοί που θα σας ανεβάσουν είναι γρήγοροι και βιάζονται. Ο νυμφικός θάλαμος έχει προετοιμασθή. Το μεγάλο εορταστικό δείπνο είναι στρωμένο (Αποκ. 19, 9, Λουκ. 14, 16). Τα θησαυροφυλάκια των αιωνίων αγαθών άνοιξαν. Η βασιλεία των Ουρανών έχει ετοιμασθή «από καταβολής κόσμου» (Ματθ. 25, 34). Αγαθά που μάτια δεν τα είδαν καί αυτιά δεν τα άκουσαν περιμένουν τον άνθρωπο (Α´ Κορ 2, 9).

                    Αυτά και άλλα παρόμοια είπεν ο Κύριος. Καί αμέσως ανασταίνεται μαζί Του ο ενωμένος σ᾿ αυτόν Αδάμ και μαζί τους και η Εύα. Ακόμη δε και «πολλά σώματα δικαίων, που είχαν πεθάνει πρίν από αιώνες, αναστήθηκαν» (Ματθ. 27, 52), διακηρύσσοντας την τριήμερο Ανάστασι του Χριστού. Αυτήν ας την υποδεχθούμε και άς τήν αγκαλιάσουμε οι πιστοί με πολλή χαρά, χορεύοντες με τους αγγέλους και εορτάζοντες μέ τους αρχαγγέλους και δοξάζοντες τον Χριστό, που μας ανέστησε από την φθορά. Εις Αυτόν αρμόζει η δόξα και η δύναμις, μαζί με τον αθάνατο Πατέρα και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό και ομοούσιο Πνεύμα, εις όλους τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

                    Αγ. Επιφάνιος Επίσκοπος Κύπρου
                    Πηγή: Περιοδικό «Σύναξη», Αρ. Τευχ.: 3. Μετάφρ.: Αρχιμ. Ιγνατίου, Ι.Μ. Παρακλήτου imaik.gr
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                    Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                    Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Έχεις άγχος;
                    Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                    Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                    Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Που να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα παραμορφωθεί από την πολλή μόρφωση…

                    Περί των θαυμάτων παλαιότερα και στην εποχή μας έγραφε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης:
                    «Οι Πατέρες εκείνης της εποχής είχαν πολύ πίστη και απλότητα και οι περισσότεροι ήταν με λίγα μεν γράμματα, αλλά, επειδή είχαν ταπείνωση και αγωνιστικό πνεύμα, δέχονταν συνέχεια τον θείο φωτισμό· ενώ στην εποχή μας, που έχουν αυξηθεί οι γνώσεις, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη των ανθρώπων από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές από ερωτηματικά και αμφιβολίες.

                    Έτσι επόμενο είναι να στερούμεθα τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζήται και δεν εξηγείται με την λογική.

                    Παλαιότερα, πριν από 20 χρόνια, εύρισκε κανείς ακόμη την απλότητα απλωμένη στο Περιβόλι της Παναγίας, και εκείνο το άρωμα της απλότητος των Πατέρων μάζευε τους ευλαβείς ανθρώπους, που μιμούνταν τις μέλισσες, και τους έτρεφε, και αυτοί μετέφεραν και στους άλλους από την πνευματική αυτή ευλογία, για να ωφεληθούν.

                    Από που δηλαδή και αν περνούσες, θα άκουγες να διηγούνται θαύματα και ουράνια γεγονότα, πολύ απλά, γιατί τα θεωρούσαν πολύ φυσιολογικά οι Πατέρες.
                    Ζώντας λοιπόν σε αυτήν την πνευματική ατμόσφαιρα της Χάριτος, ποτέ δεν περνούσε λογισμός αμφιβολίας για όσα άκουγες, γιατί και ο ίδιος κάτι θα έβλεπες από αυτά.
                    Αλλά ούτε και περνούσε λογισμός, για να σημειώσεις ή να κρατήσεις στη μνήμη σου τα θεία εκείνα γεγονότα για τους μεταγενέστερους, γιατί νόμιζες ότι θα συνεχισθεί εκείνη η Πατερική κατάσταση.

                    Που να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα παραμορφωθεί από την πολλή μόρφωση – επειδή διδάσκεται με το πνεύμα της αθεΐας και όχι με το πνεύμα του Θεού, για να αγιάσει και την εξωτερική μόρφωση – και η απιστία θα φτάσει σε τέτοιο σημείο, που να θεωρούνται τα θαύματα για παραμύθια της παλαιάς εποχής.
                    Φυσικά, όταν είναι ο γιατρός άθεος, όσες εξετάσεις και εάν κάνει σ’ έναν Άγιο με τα επιστημονικά μέσα (ακτίνες κ.λ.π.), δεν θα μπορέσει να διακρίνει την Χάρη του Θεού. Ενώ εάν είχε αγιότητα και ο ίδιος, θα ιδή την Θ. Χάρη να ακτινοβολεί».

                    Από το βιβλίο: «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα» – Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης



                    Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2020/09/blog-post_53.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Για πνευματικούς ανθρώπους

                    Οί πνευματικοί άνθρωποι κρίνουν κατά πνεύμα ενώ οί σωματικοί κατά σώμα.
                    Άς φυλαγόμαστε εμείς οί χριστιανοί να μην κρίνουμε μονάχα κατά σώμα.
                    Στήν ούσία, το πνεύμα του ανθρώπου ύπόκειται σε πλήθος επιδράσεων άπό τις πνευματικές δυνάμεις, που σαν το ρεύμα διασταυρώνονται μέσα του με τον ίδιο τρόπο με τον όποιο και το σώμα ύπόκειται στην επίδραση πολλών και διαφορετικών φυσικών δυνάμεων.
                    Ό μη πνευματικός άνθρωπος των αισθήσεων τρέφεται με τα χλωρά φύλλα των πολλών συζητήσεων και πάντοτε μένει νηστικός και βασανιζόμενος άπό την πείνα.
                    Ό πνευματικός άνθρωπος αναζητά τον πυρήνα αυτών των συζητήσεων και τρεφόμενος με αύτόν τον πυρήνα είναι χορτασμένος και γεμάτος γαλήνη.
                    Τό πιό χτυπητό χαρακτηριστικό του πνευματικού ανθρώπου είναι το ότι δεν είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του.
                    Δέν υπάρχει πιό δύσκολο πράγμα άπό το να εξηγείς τα πνευματικά ζητήματα σε ανθρώπους που σκέφτονται και ενεργούν κατά σώμα.

                    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ 282 ΣΟΦΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ πηγή

                    Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2019/03/blog-post_74.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                  • Συνέχεια Άρθρου ▼
                    Καθαροί στο σώμα, καθαροί και στην ψυχή
                    Καθαροί στο σώμα, καθαροί και στην ψυχήπ. Συμεών Κραγιόπουλος (†) 
                    Γνωρίζουμε όλοι μας ότι δεν μπορούμε να έλθουμε σε κοινωνία με τον Θεό, δεν μπορούμε να δούμε τον Θεό, δεν μπορούμε να απολαύσουμε τον Θεό, αν δεν έχουμε καθαρότητα. Καθαρότητα ψυχής και σώματος. Διότι οι πιο πολλές αμαρτίες γίνονται δια μέσου του σώματος. Βέβαια, είναι η ψυχή που λειτουργεί, είναι η ψυχή που εκδηλώνεται δια μέσου του σώματος, αλλά όμως συμμετέχει και το σώμα.
                    Όταν αμαρτάνουν τα μάτια μας, αμαρτάνει και η ψυχή και το σώμα. Όταν αμαρτάνουν τ’ αυτιά μας, αμαρτάνει και η ψυχή και το σώμα. Όταν αμαρτάνουν τα χέρια μας, τα πόδια μας, γενικώς το σώμα, αυτό το συγκεκριμένο σώμα, το υλικό σώμα, αμαρτάνει και η ψυχή και το σώμα. Όταν, ας πούμε, παραδίνεται κανείς στο φαγοπότι, πάντοτε και ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες, αμαρτάνει και η ψυχή και το σώμα. Όταν παραδίνεται σε άλλες ευχαριστήσεις, αμαρτάνει και η ψυχή και το σώμα. Και αν ποτέ ο άνθρωπος μπει στον δρόμο της καθαρότητος και αρχίσει να καθαρίζεται, και αρχίσει ο Θεός να τον καθαρίζει, θα καθαρίζει και το σώμα και την ψυχή. Και τα δύο.
                    Όλοι ξέρουμε τον μακαρισμό που είπε ο Κύριος· «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». Και φυσικά, δεν μπορεί να είναι καθαρή η καρδιά, αν δεν είναι και το σώμα καθαρό. Και δεν μπορεί να είναι καθαρό το σώμα, αν δεν είναι και η καρδιά καθαρή. Οι καθαροί τη καρδία θα δουν τον Θεό. Επειδή ο Θεός θέλει να έλθει σε κοινωνία μαζί μας, θέλει να εμφανισθεί σ’ εμάς, θέλει να κατοικήσει μέσα μας, θέλει να μας γεμίσει με τη Χάρι του, με την παρουσία του, μας καθαρίζει πρώτα και ύστερα έρχεται και μένει μέσα μας ή, όταν έλθει ο Θεός μέσα μας, η Χάρις του, δεν μπορούμε να είμαστε ακάθαρτοι. Καθαριζόμαστε.


                    Όταν κανείς δεν προσέχει και λερώνει το σώμα του, λερώνει την ψυχή του, και να είναι μέσα του ο Θεός, φεύγει. Ή, όπως έχουμε πει, η Χάρις του Βαπτίσματος που έχουμε μέσα μας, υποχωρεί και μένει ανενέργητος. Κοινωνούμε του σώματος και του αίματος του Χριστού. Παίρνουμε μέσα μας τον ίδιο τον Χριστό, το σώμα του και το αίμα του. Αυτό σημαίνει ότι μένει μέσα μας ο Χριστός δια της Χάριτός του. Μένει, αν είμαστε καθαροί. Μένει, αν προσέχουμε και μένουμε καθαροί. Καθαροί στο σώμα και στην ψυχή.
                    Έχουμε υπ’ όψιν μας μερικούς ανθρώπους που έχουν μια ευαισθησία στην καθαρότητα· την καθαρότητα την υλική, θα λέγαμε. Να έχουν καθαρό σπίτι, να έχουν καθαρά ρούχα, γενικώς να είναι ντυμένοι καθαρά, να κάθονται σε καθαρό μέρος, να κινούνται σε καθαρούς χώρους κλπ. Έχουν μια ευαισθησία. Δεν δέχονται, ας πούμε, δεν μπορούν, δεν αισθάνονται καλά να καθίσουν όπου να ‘ναι, να βρεθούν όπου να ‘ναι ή να ‘χουν τον χώρο τους, το δωμάτιό τους, το γραφείο τους, το σπίτι τους, ας πούμε, ακάθαρτο ή ημιακάθαρτο. Θέλουν να είναι πολύ καθαρό το σπίτι· τα πάντα. Είναι άλλοι βέβαια οι οποίοι δεν πολυδίνουν σημασία.
                    Δεν το εξετάζουμε τώρα από την πλευρά ποιος έχει δίκαιο σ’ αυτό και ποιος δεν έχει, αλλά το χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα, για να καταλάβουμε τα πνευματικά. Στα πνευματικά πρέπει να έχουμε αυτή την ευαισθησία. Να είμαστε καθαροί. Ο άνθρωπος βέβαια δεν μπορεί να είναι καθαρός, ό,τι και να κάνει· ο Θεός τον καθαρίζει. Αλλά ο Θεός αυτό θέλει· να μας καθαρίσει. Όμως εμείς αν δεν προσέχουμε, καθιστούμε τον εαυτό μας ακάθαρτο. Μπορεί να καθαρίζει η νοικοκυρά το σπίτι, αλλά αν δεν προσέχουν τα άλλα μέλη του σπιτιού ή και η ίδια καμιά φορά, το σπίτι είναι πάλι ακάθαρτο.
                    Ο Θεός, εφόσον είμαστε παιδιά του, εφόσον προσευχόμαστε και αναφερόμαστε σ’ αυτόν και καλή ώρα τώρα είμαστε στην εκκλησία, είναι δυνατό να μην το δέχεται αυτό, να μην κλίνει πάνω μας, να μη μας καθαρίζει;


                    Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, “Συνάξεις Τριωδίου Β’ “, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 236
                    https://www.koinoniaorthodoxias.org/pnemvatiki-zwi/katharoi-sto-soma-katharoi-kai-stin-psixi/

                    Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/03/blog-post_14.html
                    Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                    Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                    Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                    Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!