Τρόφιμα και Παγκόσμια Κυβέρνηση


Ανάγνωση σε 2.4 λεπτά
Αναγνώσεις: 32 |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Σχόλιο Σ.Ν.Π.: "Είναι γνωστή η άποψη του Χ. Κίσσινγκερ: «Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο...»" 
Ρακοβαλή Αθανασίου Καθηγητού
Στην Ξάνθη πρίν από περίπου είκοσι χρόνια συζητώντας σε μία παρέα φίλων έμαθα το εξής καταπληκτικό, από έναν άνθρωπο που ζούσε από τα θερμοκήπιά του.

Κάθε χρόνο πλήρωνε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων για να αγοράσει σπόρους ντομάτας που τους εφτίαχναν τα εργοστάσια της Ολλανδίας. «Καλά γιατί δεν κρατάς κάποια φυτά για να παράγεις εσύ ο ίδιος σπόρο»; ρώτησα γεμάτος απορία. «Δεν γίνεται γιατί είναι υβρίδια και ο σπόρος που θα κρατήσεις, αν τον σπείρεις για δεύτερη χρονιά δεν θα σου δώσει καθόλου παραγωγή…έχουν επέμβει μέσα στον πυρήνα του φυτικού κυττάρου». «Γιατί τότε δεν σπέρνεις μία ντόπια ποικιλία;» «Γιατί δεν υπάρχουν πιά ντόπιοι σπόροι…κανείς δεν φρόντισε να κρατήσει, χάθηκαν τα τελευταία χρόνια, όλοι πιά αγοράζουμε ολλανδικούς σπόρους.»

– «Άν είναι δυνατόν», αναφώνησα έκπληκτος. Βλέποντας την έκπληξή μου συμπλήρωσε: «Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με την ντομάτα, αλλά και με το αγγούρι και με την πιπεριά και με τις μελιτζάνες …μέ όλα σχεδόν τα φυτά. – «Δηλαδή είμαστε πλήρως εξαρτημένοι! Αν για κάποιο λόγο δεν μας πουλήσουν σπόρο δεν θα έχουμε τι να σπείρουμε, τι να φάμε.»

– «Έτσι ακριβώς» συμφώνησε ο άνθρωπος, ολοκληρώνοντας την έκπληξή μου. Συζητώντας στο Άγιον Όρος με έναν από τους κηπουρούς της Ιεράς Μονής Γρηγορίου, μου επιβεβαίωσε ότι όντως έτσι έχει η κατάσταση. «Γιατί δεν κάνετε κάτι ρώτησα;»

– «Ψάξαμε, φτάσαμε μέχρι την Πελοπόννησο ρωτώντας παλιούς μπαξεβάνηδες(=κηπουρούς) αν έχουν κρατήσει σπόρους, δυστυχώς δεν βρήκαμε! Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα παράλογα και φοβερά πράγματα;»

Δυσκολευόμουν να τα αποδεχτώ. Μετά από μερικούς μήνες στην ονομαστική εορτή ενός φίλου γεωπόνου ανάμεσα στους επισκέπτες ήταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου της Γεωπονίας. Ρώτησα για το θέμα και όχι μόνο επιβεβαίωσε όλα τα προηγούμενα, αλλά συμπλήρωσε τα εξής. Έχουν χαθεί πολλές ποικιλίες από πολλά είδη φυτών. Πρίν από χρόνια βλέποντας τον κίνδυνο αποφασίσαμε στην σχολή να δημιουργήσουμε μία «τράπεζα σπόρων». Επενέβη το Υπουργείο και μας διέταξε να τη διαλύσουμε, γιατί διαμαρτήρηθηκαν οι έμποροι που εισάγουν και πωλούν τους σπόρους και θα κινδύνευε ένας κλάδος της οικονομίας, είπε κουνώντας με πίκρα και αγανάκτηση το κεφάλι του.

Παρακολουθώντας τη σύγκρουση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις Η.Π.Α. για το θέμα των μεταλλαγμένων σπόρων και τροφίμων και αναρωτιόμουν γιατί τους καίει τόσο πολύ το ζήτημα Δεν είναι θέμα μόνο υγείας, (πού τα τρόφιμα είναι ήδη «μολυσμένα» με τα φυτοφάρμακα, τις ορμόνες, τα λιπάσματα και προκαλούν ή συμβάλλουν στην εμφάνιση καρκίνων, τώρα θα γίνουν ακόμα χειρότερα με τα μεταλλαγμένα) είναι και θέμα εξουσίας, θα έλεγα ότι είναι κυρίως θέμα εξουσίας. Όπως φαίνεται, σε λίγο κανένας απλός άνθρωπος δεν θα μπορεί να παράγει φυτικά τρόφιμα. Τα εργοστάσια θα ελέγχουν τους σπόρους, άρα και τα τρόφιμα. Θα αποκτήσουν έτσι δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους πληθυσμούς.

Η δυνατότητα που είχε το ανθρώπινο είδος εδώ και χιλιετίες να παράγει ελεύθερα τα τρόφιμά του θα καταστραφεί. Αυτή είναι «η δημιουργική καταστροφή», που επαγγέλεται η Νέα Εποχή; Με αυτές τις μεθόδους προωθείται η παγκοσμιοποίση και η Νέα Τάξη πραγμάτων; Έτσι ετοιμάζεται ο δρόμος για την παγκόσμια δικτατορία; Είναι δυνατόν αυτά τα πράγματα να συμβαίνουν στα αλήθεια; Τόσο πολύ διεστραφήκαμε; Τι εφιάλτης είναι αυτός που έρχεται; Μήπως γι’ αυτό έλεγε ο γέροντας ότι ζούμε στον καιρό του Αντιχρίστου και κοιμόμαστε με τα παπούτσια;



Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!
                   

                   «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»
                  Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.
                  Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως ...διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.
                  Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.
                  Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.
                  Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.
                  Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».
                  (Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).
                  Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)
                  ΠΗΓΗ
                  simeiakairwnhttps://balsamopsyxhs.gr

                  Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2023/11/blog-post_20.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Λέξεις και φράσεις του Ακαθίστου Ύμνου ~lexicon_quizz
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


                   Στις 3 Απριλίου 2025, η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου υιοθέτησε ένα ψήφισμα  με το οποίο καταδικάζει το Ιράν για την εκτέλεση εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων κάθε χρόνο και ζητά την ανάκληση της θανατικής ποινής δύο διακεκριμένων ακτιβιστών που αντιμετωπίζουν επικείμενη εκτέλεση.
                  Ωστόσο, όταν αρκετοί ευρωβουλευτές θέλησαν να προσθέσουν μια τροπολογία για να καταδικαστεί επίσης και η απάνθρωπη μεταχείριση των γυναικών σύμφωνα με τον νόμο της σαρία και να προειδοποιήσουν για την ραγδαία εξάπλωση του ισλαμικού νόμου στην Ευρώπη σε κοινότητες μουσουλμάνων, το Κοινοβούλιο μπλόκαρε την πρωτοβουλία πριν καν οι ευρωβουλευτές προλάβουν να ψηφίσουν γι' αυτήν. Επίσης η τροπολογία καλούσε την Κομισιόν να «απέχει από την προώθηση οποιασδήποτε κουλτούρας που δεν αναγνωρίζει την ίση αξιοπρέπεια ανδρών και γυναικών».
                  Η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Roberta Metsola απέρριψε την τροπολογία ως απαράδεκτη επειδή ήταν άσχετη με το ψήφισμα για την επιδείνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν!
                  πηγή

                  https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/RC-10-2025-0220_EN.html

                  https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/B-10-2025-0222_EN.html

                  Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_59.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Προσευχήσου με το Θεοτόκε, Παρθένε... και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ


                  Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι έχουμε δίπλα μας, εκτός από ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν πνευματικά, και τον ίδιο τον Χριστό που μας βοηθάει, την Παναγία, τα Χερουβείμ, τα Σεραφείμ και τους Αγίους Πάντες. Θάρρος λοιπόν!
                  Ο Χριστός είναι πολύ δυνατός, είναι παντοδύναμος, και θα δώση την θεϊκή Του δύναμη, να συντρίψουμε τα κέρατα του πονηρού. Μας παρακολουθεί συνέχεια αοράτως και θα μας ενισχύη, όταν εμείς έχουμε την αγαθή προαίρεση και κάνουμε τον μικρό κατά δύναμιν αγώνα μας.
                  Να ζητάς πίστη από τον Χριστό- «πρόσθες ημίν πίστιν»- και να καλλιεργής την ταπείνωση. Γιατί, ακόμα και όταν πιστεύη κανείς, αν έχω υπερηφάνεια, πάλι δεν ενεργεί η πίστη.
                  Με την προσευχή δυναμώνει η πίστη. Ένας άνθρωπος που δεν καλλιέργησε την πίστη του από μικρός, αλλά έχει διάθεση, μπορεί να την καλλιεργήση με την προσευχή, ζητώντας από τον Χριστό να του προσθέση πίστη. Να παρακαλούμε τον Χριστό να μας προσθέση πίστη και να μας την αυξήση. Στον Χριστό τι είπαν οι Απόστολοι; «Πρόσθες ημίν πίστιν» δεν είπαν; 
                  Όταν λές «πρόσθες», σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου στον Θεό. Γιατί, αν δεν εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του στον Θεό, τι να του προσθέση ο Θεός; Ζητάμε από τον Θεό να μας προσθέση πίστη, όχι για να κάνουμε θαύματα, αλλά για να Τον αγαπήσουμε περισσότερο.
                  Μεγάλο πράγμα η πίστη! Βλέπετε, και ο Απόστολος Πέτρος με την πίστη βάδισε πάνω στα κύματα. Μόλις όμως μπήκε η λογική, άρχισε να βουλιάζη … Μεγάλη υπόθεση να αφήνεται κανείς στα χέρια του Θεού! Οι άνθρωποι βάζουν στόχους και προσπαθούν να τους επιτύχουν, χωρίς να αφουγκράζωνται ποιό είναι το θέλημα του Θεού και χωρίς να συμμορφώνωνται προς αυτό. 
                  Πρέπει να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στον Θεό να κατευθύνη τα πράγματα και εμείς να κάνουμε το χρέος μας με φιλότιμο. Αν ο άνθρωπος δεν εμπιστευθή στον Θεό, ώστε να εγκαταλείψη τελείως τον εαυτό του στα χέρια Του, θα βασανίζεται.
                  “Κύριε, πρόσθες ημίν πίστιν” (Λουκ. ιζ΄ 5).

                  Άγιος Παΐσιος Αγιορείτηςπηγή

                  Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2021/04/blog-post_07.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Αγ. Παΐσιος: Ο πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις...
                  Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα.
                  Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου.
                  Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

                  Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

                  Ένα πρωί στο Καλύβι χτύπησε κάποιος το σιδεράκι στη πόρτα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω ποιός είναι, γιατί δεν ήταν ακόμη η ώρα να ανοίξω. Είδα έναν νέο με φωτεινό πρόσωπο και κατάλαβα ότι είχε βιώματα πνευματικά, αφού τον πρόδιδε η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό, αν και ήμουν απασχολημένος, διέκοψα αυτό που έκανα, άνοιξα τη πόρτα, τον πήρα μέσα, του πρόσφερα ένα νερό και με τρόπο άρχισα να τον ρωτάω για τη ζωή του, γιατί έβλεπα ότι είχε πνευματικό περιεχόμενο. «Τί δουλειά κάνεις, παλληκάρι;», τον ρώτησα. «Τί δουλειά, πάτερ; μου λέει. Εγώ στη φυλακή μεγάλωσα. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκεί τα πέρασα. Τώρα είμαι είκοσι έξι χρόνων». «Καλά, βρε παλληκάρι, τι έκανες, και σε έκλειναν φυλακή;», τον ρώτησα. Κι εκείνος μου άνοιξε τη καρδιά του: «Από μικρός, μου είπε, πονούσα πολύ, όταν έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους.

                  Ήξερα όλους τους πονεμένους, όχι μόνον από την ενορία μου, άλλα και από άλλες ενορίες. Επειδή ο παπάς της ενορίας μας με τους επιτρόπους μάζευαν συνέχεια χρήματα και έφτιαχναν κτίρια, αίθουσες κ.λπ. ή έκαναν διάφορους εξωραϊσμούς, είχαν παραμεληθεί τελείως οι φτωχές οικογένειες. Εγώ δεν κρίνω εάν ήταν απαραίτητα αυτά που έφτιαχναν, αλλά έβλεπα να υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι.Πήγαινα λοιπόν κρυφά και έκλεβα από τα χρήματα που μάζευαν από τους εράνους. Έπαιρνα αρκετά· δεν τα έπαιρνα όλα. Ύστερα αγόραζα τρόφιμα, διάφορα πράγματα, τα άφηνα κρυφά έξω από τα σπίτια των φτωχών και αμέσως, για να μην πιάσουν άλλον άδικα, πήγαινα στην αστυνομία και έλεγα: «εγώ έκλεψα τα χρήματα από την εκκλησία και τα ξόδεψα», χωρίς να πω τίποτε άλλο. Με άρχιζαν στο ξύλο και στο βρισίδι, «αλήτη, κλέφτη»· εγώ σιωπούσα.

                  Με έκλειναν μετά στη φυλακή. Αυτή η δουλειά γινόταν για χρόνια. Όλη η πόλη όπου έμενα – τριάντα χιλιάδες κάτοικοι – και άλλες πόλεις με είχαν μάθει, και «αλήτη» με ανέβαζαν, «κλέφτη» με κατέβαζαν. Εγώ σιωπούσα και ένιωθα χαρά. Κάποτε μάλιστα με είχαν κλείσει στη φυλακή τρία ολόκληρα χρόνια. Μερικές φορές με έκλειναν άδικα στη φυλακή και, όταν έπιαναν τον ένοχο, με άφηναν. Αν δεν τον έπιαναν, καθόμουν μέσα, όσο έπρεπε να καθίσει εκείνος. Γι’ αυτό σου είπα, πάτερ μου, ότι τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στις φυλακές». Αφού τον άκουσα με προσοχή, του είπα: «Βρε παλληκάρι, όσο καλό και αν φαίνεται αυτό, δεν είναι καλό και να μην το ξανακάνεις. Άκου τι θα σου πω. Θα με ακούσεις;». «Θα σε ακούσω, πάτερ», μου λέει. 

                  «Να απομακρυνθείς από αυτήν την πόλη, του λέω, να πας σε άγνωστο περιβάλλον, στην τάδε πόλη, και εγώ θα φροντίσω να συνδεθείς με καλούς ανθρώπους. Να εργάζεσαι και να βοηθάς, όσο μπορείς, τους πονεμένους από το υστέρημά σου, επειδή αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Αλλά, και όταν κανείς δεν έχει τίποτε να δώσει σε ένα φτωχό και πονάει η καρδιά του, τότε κάνει ανώτερη ελεημοσύνη, διότι κάνει ελεημοσύνη με το αίμα της καρδιάς του. Γιατί, εάν είχε κάτι και το έδινε, θα αισθανόταν και χαρά, ενώ, όταν δεν έχει να δώσει, αισθάνεται πόνο στη καρδιά». Μου υποσχέθηκε ότι θα ακούσει τη συμβουλή μου και έφυγε χαρούμενος.

                  Έπειτα από επτά μήνες παίρνω ένα γράμμα του από τις φυλακές του Κορυδαλλού, στο οποίο έγραφε τα έξης: «Ασφαλώς, πάτερ μου, θα απορήσεις, που σου γράφω πάλι από τη φυλακή μετά από τόσες συμβουλές που μου έδωσες και μετά τις υποσχέσεις που σου έδωσα. Μάθε ότι αυτή τη φορά υπηρετώ μια φυλάκιση την οποία είχα υπηρετήσει· κάποιο λάθος έγινε. Ευτυχώς που δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, γιατί θα αδικούνταν οι πνευματικοί άνθρωποι, επειδή θα έχαναν τον ουράνιο μισθό». Όταν διάβασα αυτά τα τελευταία λόγια, θαύμασα αυτόν τον νέο, που είχε πάρει τόσο ζεστά τη πνευματική ζωή και είχε συλλάβει τόσο βαθιά το βαθύτερο νόημα της ζωής! Διά Χριστόν κλέφτης! Μέσα του είχε Χριστό. Δεν μπορούσε να φρενάρει τον εαυτό του από τη χαρά που ένιωθε. Θεία παλαβομάρα, πανηγύρι είχε!

                  - Γέροντα, από το ρεζίλι ερχόταν η χαρά;

                  - Από την αδικία ερχόταν η χαρά. Κοσμικός άνθρωπος ήταν, ούτε Συναξάρια ούτε Πατερικά είχε διαβάσει και, ενώ έτρωγε άδικα ξύλο, τον έκλειναν στη φυλακή, τον είχαν μέσα στη πόλη για αλήτη, για παλιόπαιδο, για κλέφτη, γινόταν ρεζίλι, αυτός δεν μιλούσε και τα αντιμετώπιζε όλα τόσο πνευματικά! Νέος άνθρωπος, και δεν φρόντιζε να αποκατασταθεί, αλλά πως να βοηθήσει τους άλλους! Τους μεγάλους κλέφτες πολλές φορές δεν τους κλείνουν ούτε μια φορά στη φυλακή, ενώ αυτόν τον δόλιο τον φυλάκισαν για την ίδια κλοπή δυο φορές και για άλλες κλοπές τον φυλάκισαν άδικα, μέχρι να βρουν τον πραγματικό κλέφτη! Τη χαρά όμως που είχε αυτός δεν την είχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Τριάντα χιλιάδες χαρές δεν συμπλήρωναν τη δική του χαρά.

                  Γι’ αυτό λέω ότι ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις. Όταν η αγάπη αυξηθεί και καεί η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθεί πλέον θλίψη. Η μεγάλη αγάπη προς το Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.

                  Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, "Πνευματική Αγφύπνιση - Λόγοι Γ΄". Εκδ.: Ι. Ησ. Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου. Σουρωτή Θεσ/νίκης
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                  Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                  Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Αν η ζωή σου δεν πάει καλά...
                  Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                  Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                  Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Τι θα πει ότι η Παναγία είναι αειπάρθενος;





                  Ο προφήτης Ησαΐας προφητεύει για τη μητέρα του Μεσσία και λέγει ότι θα είναι Παρθένος: «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί…» (7, 14). Στον προφήτη Ιεζεκιήλ (44, 1-2) προφητεύεται η αειπαρθενία της Παναγίας με την εικόνα της «κεκλεισμένης πύλης», από την οποία διέρχεται μόνον ο Κύριος, χωρίς αυτή να ανοιχθεί.

                  Για το αειπάρθενο της Παναγίας στις αγιογραφίες της οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν τρία αστέρια. Στο μέτωπο και στις δύο πλάτες. Τα τρία αστέρια συμβολίζουν την αειπαρθενία της Μαριάμ πριν, κατά και μετά τη γέννηση του Χριστού.

                  Η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει ότι η Παρθένος Μαριάμ είναι αειπάρθενος. Ήταν δηλαδή παρθένος πριν, κατά και μετά τη γέννηση του Μεσσία. Το Χριστό Τον γέννησε παρθένος γυναίκα, για να φανερωθεί ότι ο Χριστός δε θα είναι συνηθισμένος άνθρωπος, γεννημένος από ανθρώπινη θέληση, αλλά γεννημένος από το θέλημα του Θεού. Στη γέννησή Του ο Χριστός γεννήθηκε με υπερφυσικό τρόπο, γιατί η Μαριάμ δεν πόνεσε, όπως η κάθε γυναίκα. Ο πόνος του τοκετού δεν υπήρχε στην Παναγία, γιατί η γέννηση του Χριστού ήταν εκτός της τιμωρίας των Πρωτοπλάστων. Μετά τη γέννηση του Χριστού η Παναγία αφιερώθηκε στο έργο της περίθαλψης του Χριστού και της προσευχής. Όλο το είναι της το κατέλαβε η αγάπη στον Υιό και Θεό της.

                  Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.92), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου

                  makkavaios.blogspot 


                  Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_4.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Νόμιζα…





                  Νόμιζα ό,τι αισθάνομαι για τους άλλους θετικό, αισθάνονται το ίδιο κι αυτοί για μένα.

                  Νόμιζα ότι μπορώ ν’ ανοίξω την καρδιά μου με ειλικρίνεια και να εισπράξω αποδοχή.

                  Νόμιζα ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είν’ εύκολες και ότι ο άνθρωπος είναι αυτό που δείχνει.



                  Νόμιζα ότι η εξομολόγηση από μόνη της, χωρίς την προσωπική απόφαση γι’ αλλαγή μπορεί να μου δώσει νέα ζωή.

                  Νόμιζα ότι η Θεία Λειτουργία είναι για να νιώσω το Θεό μόνος μου κι απομονωμένος από τους άλλους.

                  Νόμιζα ότι ήταν αρκετό να προσέξω από τα λεγόμενα «σαρκικά αμαρτήματα» για να δικαιούμαι να κοινωνήσω.

                  Νόμιζα ότι αμαρτία είναι να παραβώ τις εντολές του Θεού, όπως παραβαίνει κανείς τους νόμους του κράτους.

                  Νόμιζα ότι δεν χρειάζεται να γνωρίζω τη θεολογία της Εκκλησίας, αρκεί να είμαι ηθικός για να είμαι «καλός χριστιανός».

                  Νόμιζα ότι ο σκοπός της Εκκλησίας στον κόσμο είναι να κάνει κοινωνικό, φιλανθρωπικό, πολιτιστικό έργο.

                  Νόμιζα ότι προσευχή είναι να λέω στο Θεό : δώσε μου.

                  Νόμιζα ότι άμα αποφασίσω να προσευχηθώ με βάση την επιθυμία να συσχετιστώ με τον «αόρατο και ακατάληπτο» Θεό, κανένας λογισμός δεν θα παρουσιαστεί και θα πηγαίνουν όλα καλά.

                  Νόμιζα ο Χριστός με αγαπά όταν είμαι «καλός χριστιανός» και με αποστρέφεται όταν δεν κάνω το θέλημά Του .

                  Νόμιζα πως ο έρωτας, η διασκέδαση, το ωραίο ντύσιμο, η χαρά και η ευτυχία δεν είναι για τους πιστούς.

                  Νόμιζα ότι η άσκηση είναι μαζοχισμός, προσπάθεια να καταπατήσω τις επιθυμίες μου, να μισήσω το σώμα μου.

                  Νόμιζα… Νόμιζα… Νόμιζα…

                  Μέχρι που συνάντησα «άνθρωπο του Θεού» γνήσιο, αληθινό, ανθρώπινο, και μου αποκάλυψε το μυστήριο της όντως Ζωής με το λόγο του, μα πιο πολύ με την παρουσία του, τη χαρά του, την καρδιά του που αγκάλιαζε όλους ό,τι και να ’ναι, όπως και να ’ναι.

                  Τότε κατάλαβα πως όλοι είμαστε «τέκνα του Αδάμ», αδύνατοι και αμαρτωλοί, με πάθη κρυφά και φανερά, κληρονομικά κι επίκτητα, αλλά και «τέκνα του Νέου Αδάμ», Αυτού που πήρε τη φύση μας και την ανακαίνισε, την έκανε νέα και ωραία. Κι ένιωσα, δια μέσου του «ανθρώπου του Θεού», τη χωρίς όρια αγάπη του Θεού, την ελευθερία από τα «πρέπει», τη μεγάλη χαρά να ζεις χριστιανικά.

                  Κι άρχισα να θέλω να βλέπω τους ανθρώπους αλλιώς, τα ωραία αντί τα άσχημά τους, να προσπαθώ να αφήνομαι στην αγκαλιά του Θεού σε κάθε Λειτουργία μαζί με τους αδελφούς μου, όσο μπορώ να προσεύχομαι και να πορεύομαι με χαρά, κοιτάζοντας πιο πολύ τι έχω απ’ αυτά που δεν έχω, αναμένοντας από τον Κύριο μου να κάνει το θαύμα της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου, και μαζί με τον κόσμο Του και σε μένα.

                  π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

                  πηγη: pemptousia.gr


                  Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2023/01/blog-post_19.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                • Συνέχεια Άρθρου ▼
                  Ήταν ημέρες Μεγάλης Σαρακοστής…(Συγκλονιστική Αληθινή ιστορία)

                  Ήταν ημέρες Μεγάλης Σαρακοστής, όταν ο Γέροντας είδε από μακρυά έναν κλέφτη,που παραβίαζε την πόρτα του κελιού του…

                  Ήταν ο ίδιος που τον είχε κλέψει και πέρυσι…
                  Μέριασε ο Γέροντας, και κρύφτηκε στην μάντρα,ώσπου ο κλέφτης να τελειώσει το έργο του…

                  Οταν τα διηγήθηκε στον υποτακτικό του, εκείνος οργισμένος τον ρώτησε:

                  -Γιατί γέροντα δεν με φώναζες να τον πιάσουμε ;

                  Ο ίδιος μας έκλεψε και πέρσι και μένει αμετανόητος!

                  «Πού ξέρεις παιδί μου; του απάντησε ο Γέροντας..»
                  »Ίσως φέτος μετανοήσει…»

                  -«Κι αν το ξανακάνει;..» Ξέσπασε ο υποταχτικός.

                  «Ε, τότε πρέπει παιδί μου να τρέξω… για να του ανοίξω και να του τα δώσω εγώ, για να μην ξανακλέψει…και κολάσει για τρίτη φορά την ψυχή του…»

                  Έσκυψε ο υποταχτικός του φίλησε το χέρι, κι έφυγε πνιγμένος στα δάκρυα…

                  diakonima.gr



                  Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2018/02/blog-post_56.html
                  Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                  Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                  Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                  Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!