Διδακτική ιστορία: Φίλησε το σχοινί και το έβαλε στον λαιμό του


Ανάγνωση σε 1.5 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Στά τέλη του 18ου αιώνα, ένας χριστιανός, ο Θεόδωρος ζούσε στη Μυτιλήνη με την οικογένειά του.

Μιά ημέρα σε κάποια δύσκολη περίσταση που του έτυχε, θύμωσε και αρνήθηκε τον Χριστό Και έγινε μουσουλμάνος! Όμως, όταν συνήλθε και συνειδητοποίησε, τι έκανε, μετανόησε πικρά! Τότε, ανεχώρησε από την πατρίδα του και κατέφυγε στο Άγιο Όρος. Εκεί έμεινε αρκετό καιρό, θρηνώντας για την αμαρτία της άρνησης. Και αφού εξομολογήθηκε και εχρίσθη με το άγιο Μύρο (ως επιστρέφων στην πίστη του Χριστού), γύρισε στην Μυτιλήνη.
Εκεί, με την ευλογία και άδεια του ιερέα-πνευματικού του, αποφάσισε να σβήσει το αμάρτημα της άρνησης με την δημόσια ομολογία της πίστης στον Χριστό.

Επήγε, λοιπόν, στον Κατή (=δικαστή) των Τούρκων και του λέγει:

-Εγώ είχα την πίστη μου, που είναι χρυσάφι καθαρό. Σκοτίσθηκε όμως ο νούς μου από τον διάβολο και την εγκατέλειψα. Και επήρα την δική σας πίστη, τάχα σαν καλύτερη. Τώρα, όμως, συνήλθα και είδα ότι έκαμα λάθος· ότι η πίστη Η δική μου είναι καθαρό χρυσάφι και η δική σας οενεκές! Γι᾿ αυτό, και σας την επιστρέφω. Τώρα είμαι πάλιν Χριστιανός!

-Βρέ τρελλέ, τι κάνεις; Έχασες τα λογικά σου; Τον ερωτά ο Κατής (άρνηση της μουσουλμανικής πίστης, είχε ως συνέπεια την ποινή του θανάτου).

-Όχι, δεν τρελλάθηκα. Αντίθετα, τα έχω τετρακόσια!
* * *
Τότε, τον φυλάκισαν και προσπάθησαν, με κολακείες και με υποσχέσεις, να τον μεταπείσουν. Ο Θεόδωρος όμως παρέμεινε άκαμπτος. Έτσι, απεφασίσθη ο θάνατός του. Παίρνοντάς τον οι δήμιοι, τον έδειραν δυνατά και τον εκτύπησαν με το μαχαίρι, μήπως φοβηθή και αλλάξει γνώμη. Αλλά ο Θεόδωρος, έχοντας φαιδρό και χαρούμενο πρόσωπο, συνομιλούσε με τους δημίους του σαν ο θάνατός του να ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής του!

Ένας από τους δημίους του λέει:

-Βρέ, τελείωσαν τα ψέμματα. Θα σε κρεμάσουν.

Καί ο μάρτυρας του Χριστού ερωτά με χαρά:

-Πού είναι το σχοινί;

Μόλις οι δήμιοι του έδωσαν το σχοινί με τη θηλειά, το φίλησε και το έβαλε στον λαιμό του! Ύστερα, προσευχήθηκε και ζήτησε συγχώρηση από τους παρόντες χριστιανούς. Μετά από λίγο τον εκρέμασαν. Ήταν 30 Ιανουαρίου του 1784.
Ευχαριστούμε τον theofani για την ευλαβή προώθηση του άρθρου!

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Όσο μπορείς συχνότερα...

                        Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης





                        «…Σε συμβουλεύω λοιπόν να προσεύχεσαι, συχνά. Να λέγεις την ευχή: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όσο μπορείς συχνότερα. Να βάλεις μίαν καλήν αρχήν και με τον καιρόν θα αισθαν­θείς τον γλυκό καρπό, χαρά, γλυκύτητα και ευφροσύνη.

                        Όσο μπορείς, να φυλάττεις καθαρότητα σώματος και ψυχής. Συστολή των αισθήσεων και σμικρολογία. Ιδίως να φυλάσσεσαι από τις κακές συναναστροφές.

                        Καμιά άλλη αρετή δεν ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεόν, όσον η προσευχή! Όσο για τα σκιρτή­ματα του πνεύματος, δεν είναι καιρός ακόμη· είναι νωρίς. Εσύ βάδιζε τον δρόμον που σου υποδεικνύω, λέγοντας αυτήν την μικρούλα ευχούλα, το: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “Ιησού γλυκύτατε, ελέησόν με”, και θα το εύρεις μόνος σου.



                        Και όταν ο Πανάγαθος Θεός ευδοκήσει να σε χαριτώσει, να γνωρίσεις την γλυκύτητά Του, τότε θα γίνεις έξαλλος από χαράν. Τότε θα γνω­ρίσεις, τι θα πει σκίρτημα, ή μάλλον, πως η ψυχή σου θα φεύγει από το σώμα· θα διαπερνά τους ουρανούς· θα διασχίζει τα τάγματα των Αγγέλων και Αρχαγγέλων, για να συναντήσει τον γλυκύτατόν της Νυμφίον… και άλλα πολλά, τα οποία εγώ δεν πρέπει να σου τα προλέγω…

                        Όπου κι αν ευρίσκεσαι, να προσεύχεσαι· όχι μόνον μέσα στην Εκκλησία, αλλά και οπουδήπο­τε αλλού να λέγεις αυτήν την χαριτόβρυτον ευχούλα.

                        Και Εκκλησία και θρόνος Θεού και παράδεισος είναι αυτή η καρδιά του ανθρώπου. Καθώς και το αντίθετον και κόλασις και θρόνος του διαβόλου πάλιν είναι η καρδιά του ανθρώπου. Στην θέλησιν λοιπόν του ανθρώπου είναι να κάνει την καρδιά του παράδεισον και θρόνον Θεού, προσευχόμενος και κάνοντας έργα καλά και όχι του διαβόλου.

                        Ο Γέροντάς μου ο μακαρίτης ο πατήρ Ιωσήφ [ο Ησυχαστής] είχε γράψει ολόκληρο βιβλίον περί ησυχίας και προσευχής. Στο κεφάλαιον περί θείου έρωτος έγραφε:

                        Στους ουρανούς σ’ αναζητώ,

                        ψάχνω για να σε εύρω,

                        κι όταν σκιρτάς κατανοώ,

                        ότι μέσα μου σε έχω.

                        Δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν. Ο Χριστός διαρκώς διδάσκει στο Ευαγγέλιο του· “Η βασιλεία του Θεού εντός υμών έστιν” (Λουκ. 17, 21)».

                         

                        (Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρουσταλάκη, ομοτ. καθηγητή της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, «Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου», των εκδόσεων Εν πλω, σσ. 489-491).

                         ΠΗΓΗ diakonima


                        Πηγή: https://filoinikodimou.blogspot.com/2021/02/blog-post_65.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Ευγένιου Βούλγαρη: Η αρετή είναι αυτοαγνοούμενη


                        Τον αληθινό άνθρωπο του Θεού όλοι τον ξέρουν και μοναχά ο ίδιος δεν ξέρει τον εαυτό του. Όποιος τον πλησιάζει, τον γνωρίζει, ο ίδιος όμως δεν έχει επίγνωση των προτερημάτων του. Το ακτινοβόλημα της αρετής και των χαρισμάτων του, που πηγάζουν από την θεοφώτιστη και θεοχαρίτωτη ψυχή του, είναι φανερό σ΄ όλους όσοι τον συναναστρέφονται, είναι όμως άγνωστο και αφανέρωτο στον ίδιο. Οι άλλοι το διακρίνουνε και το τιμούνε και τον δοξάζουνε. Αυτός μονάχα δεν βλέπει τίποτα και νομίζει τον εαυτό του μικρό και ανάξιο και συνηθισμένο΄ «ούτω και υμείς, όταν ποιήσητε πάντα τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοί εσμεν, ότι ό ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17,10).Εσείς δε, όταν τα κατορθώνετε όλα αυτά, να λέτε πως δεν αξίζετε τίποτα.
                        Ο Μωυσής, όταν ύστερα από την υπερθαύμαστη θεοψία του κατέβηκε έπειτα από σαράντα μέρες από το όρος, κρατώντας στα χέρια του τις πλάκες της θείας Νομοθεσίας, είχε το πρόσωπό του δοξασμένο και καταφώτιστο από τις μαρμαρυγές μιας υπερφυσικής ακτινοβολίας και λαμπρότητας, σε τρόπο που ο Ααρών, ο αδελφός του και οι πρεσβύτεροι του λαού, δεν μπορούσανε να αντικρύσουνε τις ακτίνες που εφωτοστεφάνωναν την όψη του κι έμεναν εκστατικοί κι εφοβούντανε να τον πλησιάσουν. «Καί είδεν Ααρών και πάντες οι πρεσβύτεροι Ισραήλ... και πάντες οι Άρχοντες της Συναγωγής... και πάντες οι υιοί Ισραήλ... και ήν δεδοξασμένη η όψις του χρώματος του προσώπου αυτού και εφοβήθησαν εγγίσαι αυτώ». (Εξοδ. λδ, 23-22).

                        Ο αληθινός δούλος του Θεού και γνήσιος εκτελεστής των εντολών του, αν γυρίσει καμιά φορά τα νοητικά του μάτια επάνω του, δεν συλλογιέται τίποτες άλλο, παρά τα ελαττώματά του και την ανημποριά του. Αρετές και ικανότητες εξαιρετικές δεν αναγνωρίζει στον εαυτό του. Και αυτή είναι η διαφορά του κοσμικού από τον πνευματικόν άνθρωπο. Ο κοσμικός κι όταν ακόμη είναι βυθισμένος στην αμαρτία και στην καταισχύνη, δεν το αισθάνεται. Κι αν έχει κάποιο προτέρημα, όλο αυτό προβάλλει κι όλο γι΄ αυτό μιλάει. Ο πνευματικός άνθρωπος αντίθετα κι όταν ακόμη είναι γεμάτος από δόξα κι από λαμπρότητα, δεν την ξεχωρίζει. Κι αν έχει κάποιο ελάττωμα, όλο σ΄ αυτό έχει τον νου του κι όλο γι΄ αυτό μιλάει, με θλίψη και με πόνο. Την δύναμή του και την δόξα του την βλέπουν οι άλλοι΄ αυτός δεν βλέπει τίποτε άλλο, παρά την ασθένειά του και τις αδυναμίες του.
                        Ευγενίου Βούλγαρη: «ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ ΦΙΛΟΘΕΟΣ» (Απόδοσις: Θεοδόση Σπεράντσα)
                        Για την αντιγραφή: Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος -Κιλκίς, 30 -3-2025
                        https://aktines.blogspot.com/2025/03/blog-post_117.html#more


                        Πηγή: https://hristospanagia3.blogspot.com/2025/04/blog-post_41.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Σοφή και έμπειρη

                        Όπως οι καιροί της φύσεως, δηλαδή ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το Καλοκαίρι, το Φθινόπωρο, ο ένας διαδέχεται τον άλλον, κατά τον ίδιο τρόπο και οι καιροί οι πνευματικοί, φεύγει ο ένας, έρχεται ο άλλος και έτσι συνηθίζει η ψυχή σε όλες τις πνευματικές αλλοιώσεις και γίνεται σοφή και έμπειρη. 
                        Και αυτή η πείρα είναι χάρις, η οποία βαστάζει την ψυχή εν καιρώ των φοβερών αλλοιώσεων. Μόνον η υπομονή και η μακροθυμία παρέχουν κατάσταση ειρηνική και σκέψεις ωφέλιμες, οπότε βγαίνουμε ωφελημένοι από τους πειρασμούς.

                        Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης πηγή

                        Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2019/02/blog-post_82.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Όσιος Πορφύριος: Όταν μια μητέρα προσεύχεται για τα παιδιά της, ο Θεός τα αγκαλιάζει κρυφά..
                         
                        Όταν μιά μητέρα προσεύχεται για τα παιδιά της, ο Θεός τα αγκαλιάζει κρυφά.. Τα παι­διά με τους συ­νε­χείς επαί­νους δεν οι­κο­δο­μούν­ται σω­στά. Γί­νον­ται εγωι­στές και κε­νό­δο­ξοι. Θα θέ­λουν στη συ­νέ­χεια, σ’ όλη τους τη ζωή, να τους επαι­νούν συ­νε­χώς, έστω και αν τους λένε ψέ­μα­τα.. Όταν τα παι­διά εί­ναι τραυ­μα­τι­σμέ­να και πλη­γω­μέ­να από κά­ποιο σο­βα­ρό ζή­τη­μα, να μην επη­ρε­ά­ζε­στε που αν­τι­δρούν και μι­λούν άσχη­μα. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν το θέ­λουν, αλλά δεν μπο­ρούν να κά­νουν αλ­λιώς στις δύ­σκο­λες στιγ­μές. Μετά με­τα­νιώ­νουν. Αν όμως, εσείς εκνευ­ρι­στεί­τε και θυ­μώ­σε­τε, γί­νε­στε ένα με τον πο­νη­ρό και σας παί­ζει όλους.. Για την κακή συμ­πε­ρι­φο­ρά των παι­διών φταί­νε γε­νι­κά οι γο­νείς. Δεν τα σώ­ζουν ούτε οι συμ­βου­λές, ούτε η πει­θαρ­χία, ούτε η αυ­στη­ρό­τη­τα. Αν δεν αγιά­ζον­ται οι γο­νείς, αν δεν αγω­νί­ζον­ται, κά­νουν με­γά­λα λάθη και με­τα­δί­δουν το κακό που έχουν μέσα τους. Πρέ­πει οι γο­νείς να γί­νουν Άγιοι και μετά τα παι­διά θα αγια­στούν και αυτά. Μετά δεν θα υπάρ­χουν προ­βλή­μα­τα.. Ένας μόνο τρό­πος υπάρ­χει, για να μην έχου­με προ­βλή­μα­τα με τα παι­διά μας: η αγιό­τη­τα. Γί­νε­τε Άγιοι και δεν θα έχε­τε κα­νέ­να πρό­βλη­μα με τα παι­διά σας.

                        Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_806.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Συνείδηση, προαίρεση, διάκριση





                        Από τη Φιλοκαλία

                        Αρχή κάθε αγαθού είναι η φυσική γνώση που δίνεται από το Θεό, είτε από τις Γραφές μέσω κάποιου ανθρώπου, είτε μέσω αγγέλου, είτε ως δωρεά που δίνεται κατά το άγιο βάπτισμα, η οποία λέγεται και συνείδηση, για φύλαξη της ψυχής κάθε πιστού και για υπενθύμιση των αγίων εντολών του Χριστού. Μ’ αυτές, αν θελήσει να τις τηρήσει, φυλάγεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος στον βαπτιζόμενο.

                        Ύστερα από τη γνώση είναι η προαίρεση του ανθρώπου. Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας. Αυτό θα πει, να εγκαταλείψει ο άνθρωπος τα δικά του θελήματα και νοήματα και να κάνει τα θελήματα και τα νοήματα του Θεού.

                        Και αν μπορέσει να τα κάνει αυτά, δεν βρίσκεται σε όλη την κτίση πράγμα ή προσπάθεια ή τόπος που να μπορεί να τον εμποδίσει να γίνει όπως ο Θεός εξαρχής θέλησε να είναι, «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Αυτού» (Γεν. 1:26) και κατά χάρη θέσει θεός, απαθής, δίκαιος, αγαθός και σοφός, είτε πλούσιος είναι, είτε φτωχός, είτε ζει την παρθενική ζωή, είτε τη συζυγική, είτε είναι άρχοντας και ελεύθερος, είτε υποτακτικός και δούλος, γενικά σε κάθε περίσταση και τόπο και πράγμα.

                        Γι’ αυτό και υπάρχουν πολλοί δίκαιοι και στην περίοδο πριν δοθεί ο Νόμος, και κατά το Νόμο, και στην εποχή της χάρης, γιατί προτίμησαν τη γνώση του Θεού και το θέλημά Του, από τα δικά τους νοήματα και θελήματα. Και αντίθετα, πολλούς βρίσκουμε στους ίδιους καιρούς και στα ίδια πράγματα να έχουν απωλεσθεί, γιατί προτίμησαν τα δικά τους νοήματα και θελήματα από αυτά του Θεού.

                        Αυτά λοιπόν έτσι έχουν.

                        Έχουν όμως διαφορά οι τόποι και τα έργα, και καθένας οφείλει να έχει διάκριση, είτε αυτή που δίνει ο Θεός σ’ όσους έχουν ταπεινοφροσύνη, είτε με ερώτηση εκείνων που έχουν τα χαρίσματα της διακρίσεως. Γιατί χωρίς τη διάκριση δεν είναι καλά τα έργα μας, και αν ακόμη από άγνοιά μας νομίζουμε ότι είναι καλά.

                        Κι αφού κανείς μάθει με τη διάκριση για τη δύναμή του σχετικά με αυτό που θέλει να κάνει, τότε κάνει αρχή να ευαρεστεί το Θεό. Αλλά όπως είπαμε, πρέπει σε όλα να αρνηθεί τα δικά του θελήματα για να επιτύχει το θεϊκό σκοπό και να εκτελέσει το έργο του όπως θέλει ο Θεός.

                        Αν δεν κάνει έτσι, δεν μπορεί με τίποτε να σωθεί. Τούτο γιατί από την παράβαση του Αδάμ, συνηθίσαμε όλοι στα πάθη και κυριευτήκαμε από αυτά, και δεν αποδεχόμαστε το αγαθό με χαρά, ούτε επιθυμούμε τη γνώση του Θεού, ούτε εργαζόμαστε το αγαθό από αγάπη, όπως οι απαθείς, αλλά μάλλον αγαπούμε τα πάθη και τις πονηρίες, ενώ δεν επιθυμούμε καθόλου τα αγαθά, παρά από ανάγκη, για το φόβο των κολάσεων.

                        Και αυτά όσοι με σταθερή πίστη και πρόθεση δέχονται τον λόγο. Οι λοιποί, ούτε αυτή τη θέληση έχουμε, αλλά, μη λογαριάζοντας διόλου τις θλίψεις του βίου και τις μέλλουσες κολάσεις, δουλεύουμε στα πάθη με όλη μας την ψυχή.

                        Μερικοί μάλιστα χωρίς να αισθάνονται την πικρότητά τους, αναλαμβάνουν εξ ανάγκης και όχι θεληματικά τους κόπους των αρετών. Και έγιναν σ’ εμάς ποθητά τα αξιομίσητα, από άγνοιά μας.

                        Από το βιβλίο: ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ, Τόμος Γ’. Εκδόσεις “Το περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 1997. Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, Βιβλίο πρώτο, σελ. 70.

                        koinoniaorthodoxias.org 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_67.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά





                        Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να βλέπη το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει.

                        Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά. Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του.

                        Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.

                        Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι, επειδή όλες τις δοκιμασίες τις αντιμετωπίζουν κοντά στον Χριστό, δεν έχουν δικές τους θλίψεις. Μαζεύουν τις πολλές πίκρες των άλλων, αλλά παράλληλα μαζεύουν και την πολλή αγάπη του Θεού.

                        Όταν ψάλλω το τροπάριο «Μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα», καμμιά φορά σταματώ στο «αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου…». Αφού δεν έχω θλίψη, πως να πω «θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι»; Ψέμματα να πω; Στην πνευματική αντιμετώπιση δεν υπάρχει θλίψη, γιατί, όταν ο άνθρωπος τοποθετηθή σωστά, πνευματικά, όλα αλλάζουν. Αν ο άνθρωπος ακουμπήση την πίκρα του πόνου του στον γλυκύ Ιησού, οι πίκρες και τα φαρμάκια του μεταβάλλονται σε μέλι.

                        Αν καταλάβη κανείς τα μυστικά της πνευματικής ζωής και τον μυστικό τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, παύει να στεναχωριέται για ό,τι του συμβαίνει, γιατί δέχεται με χαρά τα πικρά φάρμακα που του δίνει ο Θεός για την υγεία της ψυχής του.

                        Όλα τα θεωρεί αποτελέσματα της προσευχής του, αφού ζητάει συνέχεια από τον Θεό να του λευκάνη την ψυχή. Όταν όμως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες κοσμικά, βασανίζονται. Αφού ο Θεός όλους μας παρακολουθεί, πρέπει να παραδίνεται κανείς εν λευκώ σ’ Αυτόν.

                        Αλλιώς είναι βάσανο· ζητάει να του έρθουν όλα, όπως εκείνος θέλει, αλλά δεν του έρχονται όλα όπως τα θέλει, και ανάπαυση δε βρίσκει.

                        Είτε χορτάτος είναι κανείς είτε νηστικός, είτε τον επαινούν, είτε τον αδικούν, πρέπει να χαίρεται και να τα αντιμετωπίζη όλα ταπεινά και με υπομονή. Τότε ο Θεός συνέχεια θα του δίνη ευλογίες, ώσπου να φθάση η ψυχή του σε σημείο να μη χωράη, να μην αντέχη την καλωσύνη του Θεού.

                        Και, όσο θα προχωράη πνευματικά, τόσο θα βλέπη την αγάπη του Θεού σε μεγαλύτερο βαθμό και θα λειώνη από την αγάπη Του.

                        Άγιος Παΐσιος

                        psigmataorthodoxias3.wordpress 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_2.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        * Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να την σπάσετε... |Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός




                         "Αφήνετε την ζωή σας στα χέρια του Θεού. Ποτέ μην πιέζετε τα πράγματα. Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να... την σπάσετε. Ακόμα και μέσα από την εμπάθεια των ανθρώπων κρύβεται η πανσωστική πρόνοια του Θεού για όλους μας."
                        Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινόςhttp://amfoterodexios.blogspot.com/

                        Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2021/07/blog-post_40.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής!





                        Τί θα πει άγχος, νεύρα, ψυχασθένειες;

                        Δεν υποτασσόμεθα στο Χριστό με αγάπη και μπαίνει ο διάβολος και μας ανακατεύει.

                        Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις.

                        Μπορεί ένας υγιής άνθρωπος να έχει πολλά εκατομμύρια στην Τράπεζα και να ζει μέσα στο άγχος.

                        Το άγχος καταπολεμείται με την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού και τον καλόν αγώνα.

                        Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό, δημιουργεί το άγχος.

                        ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

                        romfea.gr 


                        Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_55.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Πως γίνεται να μεγαλώσω τα παιδιά μου Χριστιανικά;
                        Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                        Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
                        Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                        Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                        Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Αλήθεια τι περιμένεις; Προσεύχου.Εξομολογήσου.Μετανόησε


                        Άνθρωπε, απέφευγε την αμαρτία, όπως αποφεύγεις το στόμα του φιδιού. Η αμαρτία κυριαρχεί στον νου και εξουσιάζει την ψυχή μας.

                        Ο διάβολος είναι κακός δανειστής. Μας κάνει, να ξεχνάμε τις αμαρτίες μας, για να μη τις εξομολογούμεθα. Και μας πείθει, να τρέχωμε σε νέες αμαρτίες, γιατί τάχα δεν βλάπτουν. Με αυτές (τις αμαρτίες) μας δένει γερά. Με αυτές μας πουλάει και μας αγοράζει. Με αυτές μας κολακεύει και μας υποδουλώνει.

                        Όταν ελεγχόμαστε από την συνείδηση μας, νιώθομε αηδία. Τότε η μοναδική μας παρηγοριά είναι η ελπίδα της μετανοίας μας. Αλλά ενώ πάντοτε λέμε πως θα μετανοήσουμε, ουδέποτε μετανοούμε.
                        Ξεγελιόμαστε από τον ολέθριο λογισμό, που μας λέει: «Έχεις καιρό».

                        Είμαστε ένοχοι, αδελφοί. Από την μια πιστεύουμε και ομολογούμε Χριστό, και από την άλλη δεν κάνομε αυτά που μας προστάζει.

                        Αν, λοιπόν, συναισθάνεσαι ότι έχεις μέσα σου τραύματα λογισμών και πράξεων, γιατί αμελείς για τα κρυφά τραύματά σου; Είναι πολλοί, που από ντροπή και αμέλεια κάνουν τα κρυφά πάθη τους αθεράπευτα. Στο τέλος θα το μετανιώσουν, γιατί δεν τα είπαν!

                        Πλησίασε, αδελφέ. Πέταξε από πάνω σου το βάρος των αμαρτιών σου. Βάλε τα δάκρυά σου πάνω στην σαπισμένη πληγή σου. Γιατί φοβάσαι τον Γιατρό; Για σένα σαρκώθηκε. Για σένα έγινε άνθρωπος. Για να σε γιατρέψει από τα τραύματά σου. Δεν είναι ούτε σκληρός, ούτε άσπλαχνος. Δείξε Του το τραύμα σου, προσφέροντας τα δάκρυα και τους στεναγμούς σου.

                        Τι ωφελήθηκες τόσον καιρό κάνοντας την αμαρτία; Μέχρι πότε θα εναντιώνεσαι στον Δημιουργό σου και στα προστάγματα Του;

                        Έπεσες; Μην απελπιστείς. Σήκω. Έχε θάρρος. Πρόσπεσε στον Βασιλέα της δόξης Χριστό. Και εξομολογήσου τις αμαρτίες σου. Γιατί είναι Οικτίρμων και Πολυεύσπλαχνος.

                        Είναι πολύ εύκολο να συναντήσεις τον Ουράνιο Βασιλέα. Δεν θα σε εμποδίσουν ούτε στρατιώτες. Ούτε υπηρέτες. Ούτε φύλακες. Ούτε δώρα χρειάζονται για να πάρης άδεια να Τον συναντήσεις.

                        Αν το θελήσεις, αμέσως βρίσκεσαι μπροστά Του. Γιατί είναι αμνησίκακος. Φιλάνθρωπος. Ο Θεός των μετανοούντων: Ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Η ελπίδα των απελπισμένων. Η βοήθεια των
                        αβοήθητων. Η οδός της ζωής.

                        Προσεύχου. Εξομολογήσου. Μετανόησε.

                        Ο Κύριος δέχεται τα δάκρυα και τους στεναγμούς, εκείνου που μετανοεί ειλικρινά. Να λοιπόν, έχει ανοιχθή η θύρα της μετανοίας. Φρόντισε, τρέξε, πριν κλείσει. Ο Θεός δεν σου δίνει καιρό, για να αμελείς. Ούτε η θύρα της μετανοίας καθώς σε βλέπει ράθυμο, ανέχεται την δική σου καταφρόνηση. Ο καιρός της μετανοίας είναι λίγος.

                        Τι περιμένεις, λοιπόν;

                        Αγίου Εφραίμ του Σύρου



                        Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2019/11/blog-post_98.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                      • Συνέχεια Άρθρου ▼
                        Η επιστολή του Οσίου Εφραίμ Κατουνακιώτη στον παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη


                         “Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ παπα-Δημήτριε,

                        Χριστός Ανέστη!

                        … Οι Άγιοι δεν παρακαλούσαν τον Θεόν να τους αφαιρέση τα βάσανα και τας θλίψεις, αλλά να τους δίδη υπομονήν να τα υπομένουν αγογγύστως.






                        Αι θλίψεις αδελφέ μου και τα βάσανα είναι τα μέσα, τα αυτοκίνητα που θα μας πάνε στον Παράδεισον.

                        Σε αυτόν τον κόσμον, άλλο μη περιμένης.

                        Η χαρά και η αγαλλίασις επιφυλάσσεται για την άλλην ζωήν.

                        Ο Χριστός δεν λέγει στο Ευαγγέλιον «εν τω κόσμω θλίψιν έξεται; Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων; Στενή και τεθλιμένη η οδός;».

                        Κάθε μέρα τα διαβάζουμε αυτά.

                         Αν δεν υπήρχαν οι τύραννοι ούτε και μάρτυρας θα είχαμεν.

                        Η θλίψις γεννά την χαράν.

                        Θάρρος, λοιπόν, και μην απελπίζεσαι εύκολα.

                        Καλά, πολύ καλά κάνεις και προσεύχεσαι συχνά και ζητάς βοήθεια από τον Θεόν.

                        Πάντα έτσι να κάνης.

                        Καλόν όμως θεωρώ να σου πω, πως πρέπει και να λες την ευχήν, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Μεγάλη παρηγοριά θα βρης.

                        Να κρατάς στο χέρι σου το αριστερό κομποσκοίνι και να λες αυτήν την ευχήν.

                        Παπάς είσαι και να την λες, και κανείς δεν θα σε παρεξηγήση.

                        Μάλλον και τους ενορίτας σου να πης να την λένε και αυτοί.

                        Και θα δης πόση χαρά, συν τω χρόνω, θα σου φέρη.

                        Να την λες παντού, όπου και να βρίσκεσαι, ό,τι δουλειά και να κάνης, να μην την αφήσης ποτέ.

                        Πότε με την γλώσσα σου εκφώνως και πότε με το νου σου μυστικά (χωρίς να σε ακούη κανείς).

                        … Μου γράφεις, ότι ο κόσμος πήρε κατήφορο.

                        Άφησε τον κόσμο και κοίταξε τον παπα-Δημήτρη. Έσχατοι και κακοί καιροί.

                        Ο Θεός να μας σκεπάζη.

                        Μετά της εν Χριστώ αγάπης

                        Εφραίμ ιερομόναχος του παπα-Νικηφόρου”

                        aktines.blogspot.com



                        Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_89.html
                        Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                        Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                        Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                        Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!