Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Καινούργιος χρόνος μπροστά μας. Ανέτειλε το έτος 2017. Αποχαιρετίσαμε το 2016 και το στοιβάξαμε στα προηγούμενα χρόνια, στο παρελθόν. Υποδεχθήκαμε το 2017 χαρούμενοι, με ελπίδα και προσδοκία ότι θα είναι καλύτερο από τα προηγούμενα. Ότι θα είναι ειρηνικό, δημιουργικό, γεμάτο από τις ευλογίες του Θεού για όλους τους ανθρώπους σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γής.
Αυτός ο χρόνος, όπως τον ζούμε οι πιστοί Χριστιανοί μέσα στο φώς της αλήθειας του ιερού Ευαγγελίου, έχει μεγάλη, ανεκτίμητη αξία. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας εδώ στον κόσμο πραγματώνεται η σωτηρία, ο αγιασμός μας. Ως συνειδητά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού γνωρίζουμε ότι η ζωή μας εδώ είναι προετοιμασία για την αιωνιότητα.
Γνωρίζουμε δηλαδή πρώτα απ᾿ όλα ότι στην καρδιά του καθενός μας εδώ στη γή πρέπει να καρποφορήσει ο λόγος του Θεού, ώστε να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας.
Όπως ακριβώς το περιγράφει η γνωστή παραβολή του Σπορέως, που λέει ότι οι σπόροι που έπεσαν στην εύφορη γή συμβολίζουν «τούς ανθρώπους εκείνους οι οποίοι με καρδιά καλοπροαίρετη, ευθεία και αγαθή άκουσαν τον λόγο, τον κρατούν σφιχτά μέσα τους και καρποφορούν τις αρετές, δείχνοντας υπομονή και καρτερία στις θλίψεις, στους πειρασμούς και σ᾿ όλα τα εμπόδια που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής ζωής» (Λουκ. η΄ 15).
Νά γίνει δηλαδή αυτό που λέει ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της Γαλατίας, όταν τους υπενθυμίζει τους κόπους στους οποίους υποβάλλεται, για να μπορέσει να συντελέσει στο να μορφωθεί ο Χριστός μέσα τους: «τεκνία μου, ούς πάλιν ωδίνω, άχρις ού μορφωθή Χριστός εν υμίν!»· παιδάκια μου, που σας αναγέννησα πνευματικά και που ξαναδοκιμάζω τώρα πόνους και ωδίνες για την αναγέννησή σας, μέχρι να σχηματισθεί μέσα σας ο χαρακτήρας και η μορφή του Χριστού! (Γαλ. δ΄ 19). Αυτό είναι το πρώτο που αντιλαμβανόμαστε οι πιστοί ως χρέος μας στον καινούργιο χρόνο.
Τό δεύτερο είναι το να γεμίσει η καρδιά μας από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Ο πραγματικός πιστός κατανοεί τον καιρό του παρόντος κόσμου ως ένα άλλο «υπερώον» της Ιερουσαλήμ, στο οποίο οι Απόστολοι δέχθηκαν «τήν επαγγελίαν του Πατρός», το Άγιο Πνεύμα.
Εκείνοι κατά την ημέρα της Πεντηκοστής είδαν με τα μάτια τους να διαμοιράζονται σ᾿ αυτούς γλώσσες σαν τις φλόγες της φωτιάς, και στον καθένα τους κάθισε από μία γλώσσα. Πλημμύρισε το εσωτερικό τους με Πνεύμα Άγιο (βλ. Πράξ. α΄ 4, β΄ 1-3). Και ο πιστός Χριστιανός αναμένει στο «υπερώον» του παρόντος κόσμου, την Εκκλησία, συμμετέχοντας στα άγια Μυστήρια, τη θεία Λατρεία και όλα τα άλλα μέσα της Χάριτος, να πληρωθεί ο εσωτερικός του κόσμος από το Πνεύμα το Άγιο.
Τό τρίτο που συνειδητοποιούμε οι πιστοί ως χρέος μας στον καινούργιο χρόνο είναι το ότι η παράταση της ζωής μας σ᾿ αυτό τον κόσμο είναι και χρόνος προσμονής. Προσμένουμε «τήν μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού»· περιμένουμε με χαρά τη μακαριότητα που ελπίζουμε και τη φανέρωση της δόξας του μεγάλου Θεού και Σωτήρος μας, του Ιησού Χριστού (Τίτ. β΄ 13). Γι᾿ αυτό με τη βοήθεια της Χάριτος του Θεού να προσπαθούμε, με επιμελή πνευματικό αγώνα, να αρνηθούμε την ασέβεια και τις επιθυμίες του μάταιου και αμαρτωλού αυτού κόσμου· να ζήσουμε σ᾿ αυτό τον κόσμο με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη πρός τους γύρω μας ανθρώπους και με ευσέβεια πρός τον Θεό (Τίτ. β΄ 11-12).
Ιδιαίτερα στην αρχή κάθε καινούργιου χρόνου στοχαζόμαστε και προβληματιζόμαστε για τη ζωή μας, που ξεδιπλώνεται μέσα στο χρόνο. Ο χρόνος είναι μυστήριο. Ενώ τον θεωρούμε γνωστό και αυτονόητο, όταν θελήσουμε να τον περιγράψουμε, να καθορίσουμε τη φύση του ή να τον ερμηνεύσουμε, δυσκολευόμαστε ή και αδυνατούμε.
Όμως, αν και δεν τον κατανοούμε στη φύση του, μπορούμε να τον εκμεταλλευθούμε:
Νά επιδιώκουμε να καρποφορήσει μέσα μας ο λόγος του Θεού.
Νά αναμένουμε να έλθει μέσα στο «υπερώον» της ψυχής μας η Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Καί να αγωνιζόμαστε, προσμένοντας «τήν μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού», ώστε να αξιωθούμε να αποβιβαστούμε στην απεραντοσύνη της αιωνιότητας, αφού «ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλιπ. γ΄ 20).
«Κύριε ο Θεός ημών... ο εν τη αφάτω σου μακροθυμία καταξιώσας ημάς εις νέον ενιαυτόν εισελθείν· αυτός, πανάγαθε Δέσποτα... δός ημίν εν ειρήνη και ομονοία βεβαία τον κύκλον αυτού διελθείν, τώ στεφάνω της δόξης των αρετών κοσμουμένους, τώ φωτί των εντολών σου ευσχημόνως ως εν ημέρα καλώς οδεύοντας» (Ευχή της Δοξολογίας στην αρχή του νέου έτους).
Κύριε, ενίσχυσέ μας και βοήθησέ μας κατά τη νέα αυτή χρονιά.
Πηγή: osotir.org
