Η καύση νεκρών είναι πράξη βίας επί του σώματος!

Ανάγνωση σε 5.8 λεπτά

Αναγνώσεις: |

Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Σχόλιο ΣΝΠ: "Το ψυχοσάββατο και η καύση νεκρών είναι δυο πράγματα ασυμβίβαστα!"

Τυγχάνει γνωστόν ότι ένιοι εντόπιοι κύκλοι του διεθνιστικού περιπαίγματος μη κηδόμενοι της πατροπαραδότου Χριστιανικής παραδόσεως της αμωμήτου ημών πίστεως διεισδύουν εις πάν μέσον επικοινωνιακής μορφής και δι’ αυτών εις τάς συνειδήσεις του συγχρόνου ανθρώπου, δηλητηριάζουν αυτάς και κλονίζουν τάς βάσεις της πίστεως.

Ωσαύτως η αδιαφορία περί την πίστι και τάς χριστιανικάς παραδόσεις, υπό την επίδρασι των ανωτέρω αποκτά οσημέραι ρίζωμα εις τάς ηθικώς ατόνους και θρησκευτικώς καχεκτικάς συνειδήσεις.

Η Αγία ημών Εκκλησία, ως μήτηρ φιλόστοργος αντιλαμβανομένη τα σημεία των καιρών και την συστροφήν των πονηρευομένων κατ’ Αυτής, πρός διαφύλαξι της Ορθοδόξου παραδόσεως σήμερον, που υλοποιείται πλήρως και ετοιμάζεται καταλλήλως η διαδικασία καύσεως και αποτεφρώσεως των νεκρών σωμάτων, διά καταλλήλου ενημερώσεως διεφώτισε το χριστεπώνυμον πλήρωμα Αυτής πρός καταρτισμόν των Αγίων και οικοδομήν του σώματος του Χριστού κατά τους θεοπνεύστους λόγους του αποστόλου Παύλου (Εφεσ. Δ 12) και ετόνισε τάς πνευματικάς διαστάσεις και τάς συνεπείας μιάς τοιαύτης επιλογής εις την πνευματικήν ζωήν του πιστού απορρίπτουσα την καύσι των νεκρών διά τα πιστά Της μέλη ως πράξι απάδουσαν πρός την παράδοσι Αυτής, οριοθετούσα την πίστι Αυτής και τον σεβασμόν εις το ανθρώπινον πρόσωπον και κατ’ επέκτασι εις το σώμα του ανθρώπου, το οποίον αποτελεί ναόν και κατοικητήριον του Παναγίου Πνεύματος δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2959/29.10.2014 Εγκυκλίου Αυτής.

Κατόπιν της προτάσεως υπό της Κυβερνήσεως του άρθρου 21 «Επιλογή τόπου ενταφιασμού» στο Σχέδιο Νόμου «Μέτρα για την επιτάχυνση του Κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» διά του οποίου θεσμοθετείται διά της γενικότητος της διατάξεως η υποχρεωτικότητα κατά την βούλησι του αποθανόντος εκκλησιαστικής εξοδίου ακολουθίας και εις περιπτώσεις εκπεφρασμένης βουλήσεώς του διά την αποτέφρωσι του σώματός του, επαγόμεθα τα κάτωθι: Το ανθρώπινον σώμα είναι εικόνισμα της αθανάτου ψυχής και προβολή της αιωνιότητος εις αυτόν τον κόσμον.

Η καύσις του σώματος αποτελεί εικονοκλαστικήν πράξι που προσβάλλει την πίστι εις την αιωνιότητα της Εκκλησίας. Η διαδικασία της φθοράς του σώματος πρέπει να είναι φυσική και ποτέ εξαναγκασμένη.

Η φύσις αναλαμβάνει την φθορά του σώματος. Η καύσις είναι πράξις βίας επί του σώματος.

Η εμπειρία της Εκκλησίας προερχομένη εκ της τιμής των αγίων λειψάνων πείθει ότι τα λείψανα πνευματικώς ζούν, δι’ αυτό διά την Εκκλησίαν η ταφή αποτελεί αιωνία αξία και η καύσις δεν θεωρείται ως ατομικόν δικαίωμα διά τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, διότι είναι μία καθαρά μηδενιστική πράξις, που σηματοδοτεί το τέλος του ανθρώπου ενώ αντιθέτως η ταφή σηματοδοτεί την ελπίδα και την προσδοκίαν της Αναστάσεως.

Η καύσις των νεκρών εις οιαδήποτε επιχειρήματα και αν θεμελιούται κείται εκτός της Ορθοδόξου αληθείας που καθορίζεται από το Αποστολικόν λόγιον: «Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία· σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη· σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει· σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν. έστι σώμα ψυχικόν, και έστι σώμα πνευματικόν. ούτω και γέγραπται· εγένετο ο πρώτος άνθρωπος ᾽Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος ᾽Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν». (Α΄ Κορ. IE, 42-45).

Η κοινωνία με την καύσι των νεκρών προσυπογράφει τον μηδενισμόν της. Μία κοινωνία που δεν αποδέχεται τον άνθρωπον εις την ασθένειάν του, την αδυναμίαν του και τον θάνατόν του, μία κοινωνία που αποτεφρώνει τους νεκρούς της, μία κοινωνία που καταστρέφει και την ανάμνησι της ζωής και την ενθύμισι των μελών της, μία κοινωνία που θεωρεί την αρχή του ανθρώπου τεχνητή και επιλεκτική και το τέλος του οριστικό και αμετάκλητο, μία κοινωνία που αρνείται την πνοήν του αιωνίου και εγκλωβίζεται εις την ασφυξίαν του εφημέρου τι σχέσι δύναται να έχη αυτή η κοινωνία με τη ζωήν; Ακόμη και οι άθεοι υπεγράμμιζον την ανάμνησι των επιγείων θεών τους με ταριχεύσεις των σωμάτων τους όπως εις τις περιπτώσεις του Λένιν και του Μάο Τσέ Τούνγκ.

Τό αποτέλεσμα του ανθρωπισμού χωρίς Θεόν, του πολιτισμού χωρίς αξίες και του μηδενισμού χωρίς σκοπόν, το αποτέλεσμα της συγχύσεως της αθεΐας είναι η εξαφάνισις του ανθρώπου, η καύσις και του τελευταίου υπολείμματός του. Η καύσις των νεκρών σωμάτων οδηγεί εις την καύσι της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας.

Εις την αναζωπύρωσι του όλου θέματος με τις διατάξεις του σχετικού Σχεδίου Νόμου οδηγεί ασφαλώς και μία προσπάθεια σταδιακής νεκρώσεως του αισθητηρίου της πίστεως.

Η έννοια της αιωνιότητος απομακρύνεται από την εμπειρίαν της ζωής μας. Κάθε τι που την υπενθυμίζει και διακριτικώς την υπογραμμίζει βαθμιαίως γίνεται ανεπιθύμητον εις την αποδοχήν του και ενοχλητικόν εις την πρακτικήν του.

Σύγχρονος διανοητής, υπεστήριξε εις άρθρον του αναφορικώς με το παρατηρούμενον αντιμεταφυσικόν μένος ότι όλη η δήθεν εκσυγχρονιστική νοοτροπία των τελευταίων ετών, αποτελεί «συμπλεγματικήν αντιμεταφυσικήν μονομανίαν», που εδράζεται εις μίαν «βασανιστικήν ψυχολογικήν ανασφάλειαν».

Η πρακτική και χρηστική αντίληψι έχουν επικρατήσει και έχουν ατονίσει την πνευματικήν και βιωματικήν διάστασι των γεγονότων.

Τό αληθές και το ωραίον έχουν υποταγεί εις την γυμνότητα και την σκληρότητα της ορθολογιστικής πρακτικής.

Η λεπτομερής αναφορά που γίνεται εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου μας και υπό των τεσσάρων Ευαγγελιστών, καταδεικνύει με αδιαμφισβήτητον τρόπον την μεγίστην σημασίαν της.

Το ίδιο παρουσιάζεται εις την υμνογραφίαν και υμνολογίαν η κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Μ. Βασιλείου, του Οσ. Εφραίμ, των αγίων Μαρτύρων και φυσικά όλων των πιστών εις τάς υπερόχους επικηδείους ακολουθίας.

Αι εορταί της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων και η παράδοσις και εμπειρία της Εκκλησίας αποδεικνύουν αδιασείστως τον σεβασμόν του ανθρωπίνου σώματος που αποτελεί το ένα στοιχείον της υποστάσεως του ανθρώπου και επομένως η καύσις αυτού του σώματος υποκρύπτει την περιφρόνησι πρός αυτό, την απιστίαν εις την ανάστασι των νεκρών σωμάτων, την εξωχριστιανικήν πίστι εις την μετεμψύχωσι ή την άρνησι της υπάρξεως της ψυχής.

Συνεπώς η Αγία μας Εκκλησία δεδικαιολογημένως διακηρύσσει ότι η καύσις του νεκρού σώματος αποτελεί έργω άρνησι της Αναστάσεως και προκλητικήν διακήρυξι μηδενιστικής αποχρώσεως.

Η εξόδιος Ακολουθία συνδέεται αρρήκτως με όρασι ανθρωπίνου σώματος και όχι τέφρας. Όλα τα τροπάρια κάμουν λόγον διά κεκοιμημένον και όχι αποτεφρωμένον, διά τελευταίον ασπασμόν και δι’ ενταφιασμόν του σώματος και όχι της τέφρας.

Οπότε εξάγεται ευχερώς ότι δεν είναι δυνατόν να γίνη εξόδιος Ακολουθία πρό της καύσεως, ούτε μετ’ αυτήν, εφ’ όσον εις την πρώτην περίπτωσι δεν θα ακολουθήση ταφή και εις την δευτέραν δεν θα υπάρχει σώμα.

Η Εκκλησία ανεπηρέαστος εκ του κοσμικού πνεύματος θα εξακολουθή να κηδεύη και να ενταφιάζη τα σώματα των πιστών μελών Της, τα οποία είναι δυνατόν να αποτελούν και λείψανα διότι η αφθαρσία και η θαυματουργία των λειψάνων αποτελούν τεκμήριον θεώσεως του ανθρώπου εφ’ όσον η χάρις του Θεού διαπορθμεύεται και εις ολόκληρον το σώμα.

Η επιλογή της αποτεφρώσεως είναι αμαρτία και αποδεικνύει την λανθασμένην σχέσι μας με την Εκκλησία. Κάθε απόκλισις από την διδασκαλία Της είναι αποξένωσις από την χάρι του ζώντος Θεού.

Δι’ όσους θα επιλέξουν την καύσι του νεκρού σώματός των, μάλιστα με δημοσία δήλωσι απιστίας εις την αιώνιον ζωήν ή ασεβείας και περιφρονήσεως της Εκκλησίας ευλόγως φρονούμεν ότι δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να τελεσθή εξόδιος Ακολουθία ή επιμνημόσυνος δέησις διότι αυτό που πρέπει να σεβασθή η Εκκλησία είναι η απόρριψις της διδασκαλίας της από τον ίδιον τον μεταστάντα και όχι η ενδεχομένη επιθυμία των συγγενών, συνήθως διά κοινωνικούς λόγους, της τελέσεως επικηδείου ή επιμνημοσύνου Ακολουθίας.

Αι Ακολουθίαι αυταί προυποθέτουν την πίστι και την ελπίδα του αποθανόντος εις την μετά θάνατον ζωήν και τον σεβασμόν του εις την Εκκλησίαν.

Δέν τελούνται διά κοινωνικούς λόγους αλλά αποτελούν προσευχάς και εκτενείς δεήσεις της Εκκλησίας ενώπιον του Θεού, η οποία εκφράζει την αγάπην Της εις τον αποθανόντα ως πίστι εις τον Κύριον, ελπίδα εις την σωτηρίαν, πόθον μετοχής εις την αιώνιον εξανάστασι και αίτησι συγχωρήσεως των αμαρτιών παρά του Κυρίου. Πως να ψάλωμεν «Μακαρία η οδός...» εις κάποιον που δηλώνει πίστι εις την μετά θάνατον ανυπαρξίαν του;

Συνεπώς η Αγιωτάτη ημών Εκκλησία δεν επιτρέπεται να απομειώση τον απόλυτον χαρακτήρα αυτής της διδασκαλίας Της, διότι μία ενδεχομένη σχετική πράξις θα αποδυναμώση την σχέσι αυτής με την Αλήθειαν.

Κατά ταύτα εν τη καθ’ ημάς θεοσώστω Μητροπόλει σεβόμενοι απολύτως την ελευθερίαν επιλογής των ελευθέρων ανθρώπων αλλά και τα θέσφατα και δόγματα της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, γνωρίζομεν εις πάντας, ότι δεν θα επιτρέψωμεν την τέλεσι επικηδείου ή επιμνημοσύνου Ακολουθίας εις οιονδήποτε θα επιλέξη συνειδητώς την αποτέφρωσι του νεκρού σώματός του, αρνούμενος έργω την εκ νεκρών Ανάστασι και αυτό αποτελεί και την πλέον αποστομωτικήν απάντησι εις τάς συκοφαντικάς σπερμολογίας ότι δήθεν η άρνησι της Εκκλησίας έχει οικονομικούς λόγους.

+ Ο Πειραιώς Σεραφείμ

Πηγή: romfea.gr

Δείτε την φρίκη!

( Αναγνώσεις: )

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

Συνέχεια Άρθρου ▼
Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής!

Τί θα πει άγχος, νεύρα, ψυχασθένειες;

Δεν υποτασσόμεθα στο Χριστό με αγάπη και μπαίνει ο διάβολος και μας ανακατεύει.

Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις.

Μπορεί ένας υγιής άνθρωπος να έχει πολλά εκατομμύρια στην Τράπεζα και να ζει μέσα στο άγχος.

Το άγχος καταπολεμείται με την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού και τον καλόν αγώνα.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό, δημιουργεί το άγχος.

~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

romfea.gr

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_55.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Τί είναι το Άγιο Πνεύμα και τι δίνει στον άνθρωπο

Τό Άγιο Πνεύμα είναι ο Θεός, το τρίτο πρόσωπο τής Αγίας Τριάδος, παντοδύναμο όπως ο Πατέρας και ο Υιός. Το Άγιο Πνεύμα ζωογονεί, εμψυχώνει και ενδυναμώνει τα πλάσματα. Αυτό δίνει στα ζώα τη ζωή, στούς ανθρώπους το νού και στους χριστιανούς την ανώτερη ζωή, την πνευματική. Αυτό φωτίζει τον άνθρωπο και τον βοηθάει να μπεί στή βασιλεία των ουρανών.

Τό Άγιο Πνεύμα δίνεται στον καθένα μας όχι σύμφωνα με την αξία των καλών έργων του, αλλά δωρεάν, σύμφωνα με το έλεος του Θεού, για τη σωτηρία του.

Στή συνέχεια θα δούμε τι χαρίζει στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα.

1. Όταν κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα, του δίνει πίστη και φωτισμό. Χωρίς Αυτό, κανείς δεν μπορεί να έχει αληθινή και ζωντανή πίστη. Χωρίς το φωτισμό Του, καί ο πιό σοφός και μορφωμένος άνθρωπος είναι ολότελα τυφλός ως πρός τα έργα τού Θεού και την κτίση Του. Απεναντίας, το Άγιο Πνεύμα μπορεί νά φωτίσει εσωτερικά και τον πιό αμόρφωτο και απλοϊκό άνθρωπο, να του αποκαλύψει άμεσα τα έργα του Θεού και να τού προσφέρει τη γλυκειά γεύση της βασιλείας Του. Ο άνθρωπος που έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, αισθάνεται στην ψυχή του ένα ασυνήθιστο φώς, που του ήταν ολότελα άγνωστο μέχρι τότε.

2. Το Άγιο Πνεύμα γεννάει στην καρδιά του ανθρώπου την αληθινή αγάπη. Η αληθινή αγάπη είναι σαν μία καθαρή φωτιά, μία πηγή θερμότητας, που ζεσταίνει τήν καρδιά. Είναι μία ρίζα, που βλαστάνει μέσα στην καρδιά όλα τα καλά έργα. Για τόν άνθρωπο που έχει ζωογονηθεί από την αληθινή αγάπη, τίποτα δεν είναι δύσκολο, φοβερό ή αδύνατο. Γι' αυτόν κανένας νόμος δεν είναι βαρύς, καμιά εντολή δεν είναι ανεφάρμοστη. Όλα του είναι εύκολα.

Η πίστη και η αγάπη, που χαρίζει στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα, είναι τόσο μεγάλα και δυνατά όπλα στα χέρια του, πού, άν τα έχει, μπορεί εύκολα, άνετα, με χαρά και γαλήνη να βαδίσει το δρόμο που βάδισε ο Χριστός.

3. Το Άγιο Πνεύμα δίνει ακόμα στον άνθρωπο δύναμη, για ν' αντιστέκεται στούς πειρασμούς του κόσμου. Έτσι, χρησιμοποιεί βέβαια τα επίγεια αγαθά, αλλά σαν περαστικός ταξιδιώτης, χωρίς να κολλάει σ' αυτά την καρδιά του. Αντίθετα, ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, όσο μορφωμένος και έξυπνος κι αν είναι, μένει πάντα δούλος και αιχμάλωτος του κόσμου.

4. Το Άγιο Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο και σοφία. Αυτό το βλέπουμε κατεξοχήν στους αγίους αποστόλους, πού, πρίν λάβουν το Άγιο Πνεύμα, ήταν αγράμματοι και απλοϊκοί άνθρωποι, ύστερα όμως κανείς δέν μπορούσε ν' αντισταθεί στη σοφία και τη δύναμη του λόγου τους.

Τό Άγιο Πνεύμα χαρίζει σοφία όχι μόνο στα λόγια του ανθρώπου, αλλά και στίς πράξεις του. Έτσι, λ.χ., εκείνος που έχει μέσα του το Πνεύμα, πάντα θα βρεί το χρόνο καί τον τρόπο να φροντίσει για τη σωτηρία του, ακόμα καί μέσα στο θόρυβο του κόσμου.

5. Τό Άγιο Πνεύμα χαρίζει την αληθινή χαρά, την καρδιακή ευτυχία καί την ασάλευτη ειρήνη. Ο άνθρωπος πού δέν έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, ποτέ δεν μπορεί να χαρεί αληθινά, να ευχαριστηθεί καθαρά, να νιώσει την ειρήνη που γλυκαίνει την ψυχή. Είναι αλήθεια ότι κάπου κάπου χαίρεται. Μα η χαρά του είναι στιγμιαία και όχι καθαρή. Κάπου - κάπου διασκεδάζει. Μα οι διασκεδάσεις του είναι πάντα κενές, ανούσιες, και μετά απ' αυτές τον κυριεύει μία ακόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου - κάπου είναι ήρεμος. Μά η ηρεμία του δεν είναι η πνευματική ειρήνη, είναι νάρκη της ψυχής. Και αλίμονο σ' εκείνον που δεν προσπαθεί και δεν θέλει νά ξυπνήσει απ' αυτή τη νάρκη!

6. Το Άγιο Πνεύμα δίνει και την αληθινή ταπείνωση. Ο άνθρωπος, ακόμα και ο πιό γνωστικός, δεν μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του όσο πρέπει, αν δέν έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα. Γιατί χωρίς τη θεία βοήθεια, δεν μπορεί να δεί τήν πραγματική κατάσταση της ψυχής του. Αν είναι τίμιος και κάνει κανένα καλό στούς συνανθρώπους του, νομίζει πως είναι δίκαιος ή καί, σε σύγκριση με τους άλλους, τέλειος και πως δεν του χρειάζεται τίποτ' άλλο!

Τό Άγιο Πνεύμα, όταν κατοικήσει μέσα μας, μας αποκαλύπτει όλη την εσωτερική μας φτώχια και αδυναμία. Και ανάμεσα στις αρετές μας, προβάλλει όλες τις αμαρτίες μας, την αμέλειά μας, την αδιαφορία μας για τη σωτηρία τών άλλων, την ιδιοτέλειά μας ακόμα και εκεί πού φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, την παχυλή φιλαυτία μας ακόμα και εκεί που ποτέ δεν την υποπτευόμασταν. Κοντολογίς, τό Άγιο Πνεύμα μας τα δείχνει όλα, όπως πραγματικά είναι. Και τότε αρχίζουμε ν' αποκτάμε την αληθινή ταπείνωση. Τότε αρχίζουμε να χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στίς δικές μας δυνάμεις και αρετές. Τότε αρχίζουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας χειρότερο από τους άλλους ανθρώπους. Και ταπεινωμένοι μπροστά στόν Ιησού Χριστό, αρχίζουμε να μετανοούμε ειλικρινά και να ελπίζουμε μόνο σ' Εκείνον.

7. Το Άγιο Πνεύμα μάς διδάσκει, τέλος, την αληθινή προσευχή. Κανένας δέν μπορεί να κάνει προσευχή πραγματικά ευάρεστη στο Θεό, πρίν λάβει το Άγιο Πνεύμα. Γιατί αν αρχίσει να προσεύχεται, χωρίς να έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, θα δεί το νού του να μην μπορεί να συγκεντρωθεί. Επιπλέον, δέν γνωρίζει, όπως πρέπει, ούτε τον εαυτό του ούτε τις ανάγκες του ούτε τι να ζητήσει ούτε πως να το ζητήσει από το Θεό. Καλά - καλά δεν ξέρει ούτε τι είναι ο Θεός. Όποιος, όμως, έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, γνωρίζει το Θεό, βλέπει ότι Αυτός είναι ο Πατέρας του και ξέρει πως να Τον πλησιάσει, πως να Τον παρακαλέσει καί τι να Του ζητήσει. Οι σκέψεις του στην προσευχή είναι εύτακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στον Κύριο. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί με την προσευχή του να πετύχει τά πάντα, ακόμα και βουνά να μετακινήσει.

Νά, λοιπόν, τι χαρίζει το Άγιο Πνεύμα σ' εκείνον που Το έχει λάβει. Βλέπετε ότι, χωρίς τη βοήθεια και τη συνέργεια του Αγίου Πνεύματος, είναι αδύνατον όχι μόνο να μπούμε στην ουράνια βασιλεία, αλλά κι ένα βήμα να κάνουμε στό δρόμο που οδηγεί εκεί. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να ποθούμε και να ζητάμε τό Άγιο Πνεύμα• είναι απαραίτητο να Το αποκτήσουμε και να Το έχουμε πάντα μέσα μας, όπως Το είχαν οι άγιοι απόστολοι.

πηγή

enorion.blogspot

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_88.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ο ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
Η Σκήτη Βοβιντένια σήμερα
Ο Γεράσιμος ο κατά Χριστός σαλός έζησε στην Ρουμανία, έξω από την μονή Νεάμτς, στην σκήτη (μονύδριον) Βοβιντένια. Έμενε σε μία μισογκρεμισμένη καλύβα. Είχε πάντα την πόρτα κλειδωμένη και έμπαινε κι έβγαινε από το σπασμένο τζάμι του παραθύρου. Δεν ήταν σοβατισμένο το καλύβι του. Άναβε φωτιά στο μέσον του χωμάτινου δαπέδου, ενώ το καλοκαίρι έβγαζε τα ρούχα του και άφηνε να τον τσιμπούν τα κουνούπια του δάσους, τα οποία ήταν και πολύ μεγάλα. Το πρωΐ έμπαινε από το τζάμι στο καλύβι του και εδιάβαζε το ψαλτήριο. Ο κόσμος τον είχε ονομάσει: «Ο Γεράσιμος ο διά Χριστόν σαλός, που ζή στην άκρη του δάσους».

Περπατούσε με ασκέπαστο το κεφάλι του, ξυπόλυτος και μόνο με ένα χοντρό ζωστικό, γεμάτο από τρύπες. Το μεσημέρι έπαιρνε ένα καλάθι ξύλα, πηδούσε από το παράθυρο και ερχόταν κάτω στο μοναστήρι. Όταν επλησίαζε, άρχιζε να λέγη διάφορα ακατανόητα λόγια: «στό αρχονταρίκι, στην αποθήκη, στο τυροκομείο με τα καρύδια, τα λουλούδια, τα κοκκόρια....».

Ερχόταν με τον κάδο του τυριού στο χέρι μέσα στο μαγειρείο και ήθελε να του βάλουν εκεί μέσα φαγητό για να φάη. Και ήθελε να του βάζουν όλα εκεί μέσα: ζυμάρι από καλαμποκάλευρο (μπαζίνα), ψωμί, σούπα, ελιές... Όταν έφευγε, τους έλεγε και πάλι διάφορα ακατανόητα λόγια και οι άλλοι μοναχοί γελούσαν μαζί του.

Μία φορά είχε έλθει μία αντιπροσωπεία αρχιερέων από την Ελλάδα. Το μοναστήρι Νεάμτσου είναι το μεγαλύτερο στην Ρουμανία και κάθε αντιπροσωπεία περνά πρώτα απ᾿ αυτή την Μονή. Ηγούμενος της Μονής τότε ήτο ο π. Μακάριος. Ο Γεράσιμος ήλθε με τον κάδο που στραγγίζουν το τυρί και χωρίς να έχη κάποια διακονία, άρχισε να τους λέγη διάφορα ασυνάρτητα λόγια.

-Τί έχει αυτός ο μοναχός, είναι άρρωστος; Ερώτησαν οι ξένοι.
-Ναί, έχει κάποια βλάβη στο μυαλό του.

Καί ένας από τους Πατέρες του είπε:
-Σιώπα επί τέλους, πάτερ, ν᾿ ακούσω τους μητροπολίτες που είναι ξένοι και ήλθαν σήμερα κοντά μας να μας τιμήσουν με την παρουσία τους.
Τότε σταμάτησε και επέστρεψε στο κελλί του επαναλαμβάνοντας τα λόγια: Ιδού σιωπώ, ιδού σιωπώ! Ιδού σιωπώ, ιδού σιωπώ!

Έζησε περίπου 90 χρόνια. Όλοι τον ήξεραν «Γεράσιμος ο σαλός». Την νύκτα αναχωρούσε για το δάσος γυμνός για να τον τσιμπάνε τα κουνούπια και οι σκνίπες, χωρίς να κοιμάται και το πρωΐ επέστρεφε μπαίνοντας από το παράθυρο μέσα, όπου και κοιμόταν λίγο και μετά προσευχόταν.

Όταν απέθανε, τον ευρήκαν οι πατέρες μ᾿ ένα σταυρό στο χέρι και με ένα χαρτί στο χέρι. Κι αυτό το χαρτί έγραφε: «Συγχωρέστε με, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, για τα σκάνδαλα τα οποία σας προξενούσα. Μη παύετε να προσεύχεσθε για μένα, τον αμαρτωλό, διότι δεν ημπόρεσα να ευαρεστήσω τον Χριστό και τους ανθρώπους εσκανδάλισα. Γεράσιμος ο αμαρτωλός».

Αυτός ήταν ο όσιος Γεράσιμος ο διά Χριστόν σαλός. Αλλά πόσοι άγιοι ήταν διά Χριστόν σαλοί; Δεν βλέπετε στους Βίους των Αγίων; Ο άγιος Ανδρέας, ο άγιος Συμεών...Αυτοί εμφανίζοντο σαν τρελλοί για να τους περιγελά και κατακρίνει ο κόσμος. Με τον τρόπο αυτόν κατετρόπωσαν την υπερηφάνεια και απέκτησαν την ταπείνωσι, την οποίαν αγάπησε ο Χριστός.

Καί όταν έθαψαν τον π. Γεράσιμο, ακούστε τι μέγα θαύμα έγινε. Ο τάφος του με όλους που ήταν εκεί γύρω έτρεμε επί τρείς φορές. Αυτό έγινε μόνο εκεί στον τάφο του και όχι πιό μακριά. Μετά από 20 χρόνια, όταν έβγαλαν τα οστά του ήταν κίτρινα σαν το κερί.

Πρέπει να ξέρουμε ότι πολλοί μοναχοί αγίασαν στα μοναστήρια τους διά μέσου των αιώνων. Στην μονή Νεάμτσου αγίασε και ο όσιος ηγούμενος Παΐσιος Βελιτσικόβσκυ, ο οποίος εκοιμήθη το 1770 και είχε πάνω από 1000 υποτακτικούς του μοναχούς από διάφορα έθνη, ρουμάνους, έλληνες, ρώσσους, βουλγάρους κλπ.

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ, ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, (+1998) "ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ", Μετάφρασις Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης (2010)
Μέ την ευλογία του πατρός Δαμασκηνού Γρηγοριάτουπηγή

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_4.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Να λες “ευχαριστώ” για όλα όσα έχεις. Η ζωή, δεν έχει δεδομένα

Να μετράς τις ευλογίες σου. Καθημερινά. Να είσαι ευγνώμων για τα μικρά γιατί, δια μέσω τους, φτάνεις στα μεγάλα.
‘Μεγάλα’ δεν σημαίνει απαραίτητα και ακριβά. Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά, ναι, τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν. Η ευτυχία βιώνεται, δεν αγοράζεται, έτσι φρόντισε να ζεις στη στιγμή, να εισπνέεις κάθε μόριο από τον αιθέρα της, είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε περπατάς, είτε τρέχεις. Η ζωή σου δίνεται μόνο όταν της δοθείς εσύ πρώτος, απόλυτα και ολοκληρωτικά.
Οι περιορισμοί στη ζωή, ανεξαρτήτως αν είναι ενδογενείς ή εξωγενείς, βλάπτουν την όλη εμπειρία του να ζεις. Γιατί το να ζεις είναι εμπειρία, μοναδική μάλιστα, και όχι διαδικασία ρομποτική, όπως οι πλείστοι το βιώνουν. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει το αντίθετο. Από την ώρα που ξυπνάμε μέχρι την ώρα που πάμε να κοιμηθούμε, έχουμε στη διάθεση μας μια χούφτα ώρες, οι οποίες κρύβουν μέσα τους άπειρους εμπειρικούς συνδυασμούς.
Κοίτα να αξιοποιήσεις σοφά αυτές σου τις ώρες. Αν τις αφήσεις να περάσουν στο έτσι, κούφιες και νεκρές, θα έχεις θυσιάσει όλες εκείνες τις ευκαιρίες που θα σου επέτρεπαν να ζήσεις τη ζωή σαν την εμπειρία που είναι, την εμπειρία που της αξίζει.
Τι αποτρέπει όμως τους παραπάνω από το να ζουν μια ζωή γεμάτη, μια ζωή ολοκληρωμένη, ζωή γεμάτη εμπειρίες; Οι αρνητικές σκέψεις, να τι. Η λανθασμένη πεποίθηση του ότι δεν μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους, ξεχνώντας την ίδια στιγμή πως, μόνο και μόνο που ζουν και αναπνέουν, κι αυτό επίτευξη στόχου είναι, από τις μεγαλύτερες μάλιστα.
Η ζωή δεν σηκώνει αρνητισμό, θέλει θετικότητα. Κι αυτό, γιατί η τελευταία είναι το καύσιμο για να πάει κάποιος παρακάτω, να σπάσει την παράλυση που επιφέρει ο αρνητισμός και να αρχίζει να ζει, να μιλά, να γελά, να αστειεύεται, να αγκαλιάζει, να κάνει έρωτα, και γενικά όλα εκείνα που πρέπει να κάνει για να τιμά τον τίτλο του ως άνθρωπος πάνω σε αυτή τη γη. Γιατί, αν δεν τα κάνει όλα αυτά, τότε ποιος ο λόγος της ύπαρξης του; Γιατί να ζει;
Πίσω στις ευλογίες. Να τις μετράς. Καθημερινά, και με ευλάβεια. Μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσεις πως ήδη έχεις στην κατοχή σου ότι ακριβώς χρειάζεσαι για να πας παρακάτω, να ταξιδέψεις στους συναρπαστικούς αιθέρες της ζωής, πάντα ψηλά, πάντα μπροστά. Αυτή είναι η ζωή. Και την βιώνουμε καθημερινά, στιγμή προς στιγμή.
πηγή

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2020/02/blog-post_85.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Αγάπη συνεπάγεται θλίψη

Η Παναγία μας, πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες, πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε, σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.

Σταύρωσαν Τον Υιό Της .

Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό, πόνεσε τόσο η καρδιά της …

Γι΄ αυτό μπόρει να καταλάβει την κάθε πονεμένη ύπαρξη, και συμπάσχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί ακριβώς, ξέρει τι πάει να πει ”πόνος“.

”Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πως είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· και όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη χάρη, αλλά και Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό, και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. Και αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί το θέλημά Του ήταν να δει η Θεοτόκος την Ανάσταση και ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.

Εμείς δεν φτάνουμε στο πλήρωμα της αγάπης της Θεοτόκου, και γι’ αυτό δεν μπορούμε να εννοήσουμε πλήρως το βάθος της θλίψεώς Της. Η αγάπη Της ήταν τέλεια. Αγαπούσε άπειρα τον Θεό και Υιό Της, αλλ’ αγαπούσε και το λαό με μεγάλη αγάπη. Και τι αισθανόταν άραγε, όταν εκείνοι, που τόσο πολύ η ίδια αγαπούσε και που τόσο πολύ ποθούσε τη σωτηρία τους, σταύρωναν τον αγαπημένο της Υιό;

Αυτό δεν μπορούμε να το συλλάβουμε, γιατί η αγάπη μας για τον Θεό και τους ανθρώπους είναι λίγη. Κι όπως η αγάπη της Παναγίας υπήρξε απέραντη και ακατάληπτη, έτσι απέραντος ήταν και ο πόνος της που παραμένει ακατάληπτος για μάς.

Η Θεοτόκος δεν παρέδωσε στη Γραφή ούτε τις σκέψεις Tης ούτε την αγάπη Tης για τον Υιό και Θεό Tης ούτε τις θλίψεις της ψυχής Tης κατά την ώρα της σταυρώσεως, γιατί ούτε και τότε θα μπορούσαμε να τα συλλάβουμε. Η αγάπη Tης για τον Θεό ήταν ισχυρότερη και φλογερότερη από την αγάπη των Χερουβείμ και των Σεραφείμ, και όλες οι δυνάμεις των αγγέλων και αρχαγγέλων εκπλήσσονται με Αυτήν“.

+Αρχιμανδρίτης Σωφρονίος Σαχάρωφ

vatopaidi.wordpress.com

gerontesmas.com

Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_83.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Όταν κάποιος πλανηθεί...

« Όταν κάποιος πλανεθεί, επειδή έχει πιστέψει απόλυτα στο λογισμό του, για να συνέλθει, δεν υπάρχει καμιά αυτόματη και θαυματουργική λύση. Για να θεραπευτεί πρέπει να κάνει τα εξής:
Πρώτο, το οποίο είναι η βάση και το κυριότερο, να συναισθανθεί πραγματικά την ελεεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.
Αφού πρώτα συναισθανθεί, το δεύτερο είναι να μετανοήσει, να εξομολογηθεί και να μην ακούει ποτέ πια το δικό του λογισμό, αλλά τις υποδείξεις του πνευματικού του πατέρα.
Τρίτο, αφού συναισθάνθηκε την άθλια κατάστασή του, να ζητά συνεχώς δια της ευχής το έλεος του Θεού, για να τον ελεήσει ο Χριστός και να επανέλθει η χάρη Του.
Εγώ, άλλον θαυματουργικό τρόπο δε γνώρισα και ο καθένας μόνο με την ταπείνωση μπορεί να συνέλθει και να σωθεί. Μόνον η ταπείνωση σώζει».

Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2014/02/blog-post_7.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Σε αφήνει να πέφτεις..
Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής Πρόσεχε να μην κατακρίνεις. Διότι από αυτό παραχωρεί ο Θεός και φεύγει η Χάρη και σε αφήνει ο Κύριος να πέφτεις, να ταπεινώνεσαι, να βλέπεις τα δικά σου σφάλματα. Αλλ’ όταν υποχωρεί η Χάρη για να δοκιμαστεί ο άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή. Συ όμως, τότε μη χάνεις την προθυμία σου, άλλα φώναζε διαρκώς την ευχή με βία, με το ζόρι, με πόνο πολύ. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Και πάλι και πολλές φορές, το ίδιο συνεχώς. Και σαν να ατενίζεις νοερά τον Χριστό να του λέγεις: «…Δόξα σοι, δόξα σοι, ο Θεός μου». Και υπομένοντας, πάλι θα έλθει η Χάρη, πάλι η χαρά. Όμως και πάλι ο πειρασμός και η λύπη, η ταραχή και τα νεύρα. Αλλά και πάλιν αγώνας, νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται μέχρις ότου σιγά-σιγά καθαρίζεσαι από τα πάθη και γίνεσαι πνευματικός.

Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_01.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Αλήθεια τι περιμένεις; Προσεύχου.Εξομολογήσου.Μετανόησε

Άνθρωπε, απέφευγε την αμαρτία, όπως αποφεύγεις το στόμα του φιδιού. Η αμαρτία κυριαρχεί στον νου και εξουσιάζει την ψυχή μας.

Ο διάβολος είναι κακός δανειστής. Μας κάνει, να ξεχνάμε τις αμαρτίες μας, για να μη τις εξομολογούμεθα. Και μας πείθει, να τρέχωμε σε νέες αμαρτίες, γιατί τάχα δεν βλάπτουν. Με αυτές (τις αμαρτίες) μας δένει γερά. Με αυτές μας πουλάει και μας αγοράζει. Με αυτές μας κολακεύει και μας υποδουλώνει.

Όταν ελεγχόμαστε από την συνείδηση μας, νιώθομε αηδία. Τότε η μοναδική μας παρηγοριά είναι η ελπίδα της μετανοίας μας. Αλλά ενώ πάντοτε λέμε πως θα μετανοήσουμε, ουδέποτε μετανοούμε.
Ξεγελιόμαστε από τον ολέθριο λογισμό, που μας λέει: «Έχεις καιρό».

Είμαστε ένοχοι, αδελφοί. Από την μια πιστεύουμε και ομολογούμε Χριστό, και από την άλλη δεν κάνομε αυτά που μας προστάζει.

Αν, λοιπόν, συναισθάνεσαι ότι έχεις μέσα σου τραύματα λογισμών και πράξεων, γιατί αμελείς για τα κρυφά τραύματά σου; Είναι πολλοί, που από ντροπή και αμέλεια κάνουν τα κρυφά πάθη τους αθεράπευτα. Στο τέλος θα το μετανιώσουν, γιατί δεν τα είπαν!

Πλησίασε, αδελφέ. Πέταξε από πάνω σου το βάρος των αμαρτιών σου. Βάλε τα δάκρυά σου πάνω στην σαπισμένη πληγή σου. Γιατί φοβάσαι τον Γιατρό; Για σένα σαρκώθηκε. Για σένα έγινε άνθρωπος. Για να σε γιατρέψει από τα τραύματά σου. Δεν είναι ούτε σκληρός, ούτε άσπλαχνος. Δείξε Του το τραύμα σου, προσφέροντας τα δάκρυα και τους στεναγμούς σου.

Τι ωφελήθηκες τόσον καιρό κάνοντας την αμαρτία; Μέχρι πότε θα εναντιώνεσαι στον Δημιουργό σου και στα προστάγματα Του;

Έπεσες; Μην απελπιστείς. Σήκω. Έχε θάρρος. Πρόσπεσε στον Βασιλέα της δόξης Χριστό. Και εξομολογήσου τις αμαρτίες σου. Γιατί είναι Οικτίρμων και Πολυεύσπλαχνος.

Είναι πολύ εύκολο να συναντήσεις τον Ουράνιο Βασιλέα. Δεν θα σε εμποδίσουν ούτε στρατιώτες. Ούτε υπηρέτες. Ούτε φύλακες. Ούτε δώρα χρειάζονται για να πάρης άδεια να Τον συναντήσεις.

Αν το θελήσεις, αμέσως βρίσκεσαι μπροστά Του. Γιατί είναι αμνησίκακος. Φιλάνθρωπος. Ο Θεός των μετανοούντων: Ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων. Η ελπίδα των απελπισμένων. Η βοήθεια των
αβοήθητων. Η οδός της ζωής.

Προσεύχου. Εξομολογήσου. Μετανόησε.

Ο Κύριος δέχεται τα δάκρυα και τους στεναγμούς, εκείνου που μετανοεί ειλικρινά. Να λοιπόν, έχει ανοιχθή η θύρα της μετανοίας. Φρόντισε, τρέξε, πριν κλείσει. Ο Θεός δεν σου δίνει καιρό, για να αμελείς. Ούτε η θύρα της μετανοίας καθώς σε βλέπει ράθυμο, ανέχεται την δική σου καταφρόνηση. Ο καιρός της μετανοίας είναι λίγος.

Τι περιμένεις, λοιπόν;

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2019/11/blog-post_98.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου...
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
Συνέχεια Άρθρου ▼
Η επιστολή του Οσίου Εφραίμ Κατουνακιώτη στον παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη

“Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ παπα-Δημήτριε,

Χριστός Ανέστη!

… Οι Άγιοι δεν παρακαλούσαν τον Θεόν να τους αφαιρέση τα βάσανα και τας θλίψεις, αλλά να τους δίδη υπομονήν να τα υπομένουν αγογγύστως.

Αι θλίψεις αδελφέ μου και τα βάσανα είναι τα μέσα, τα αυτοκίνητα που θα μας πάνε στον Παράδεισον.

Σε αυτόν τον κόσμον, άλλο μη περιμένης.

Η χαρά και η αγαλλίασις επιφυλάσσεται για την άλλην ζωήν.

Ο Χριστός δεν λέγει στο Ευαγγέλιον «εν τω κόσμω θλίψιν έξεται; Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων; Στενή και τεθλιμένη η οδός;».

Κάθε μέρα τα διαβάζουμε αυτά.

Αν δεν υπήρχαν οι τύραννοι ούτε και μάρτυρας θα είχαμεν.

Η θλίψις γεννά την χαράν.

Θάρρος, λοιπόν, και μην απελπίζεσαι εύκολα.

Καλά, πολύ καλά κάνεις και προσεύχεσαι συχνά και ζητάς βοήθεια από τον Θεόν.

Πάντα έτσι να κάνης.

Καλόν όμως θεωρώ να σου πω, πως πρέπει και να λες την ευχήν, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Μεγάλη παρηγοριά θα βρης.

Να κρατάς στο χέρι σου το αριστερό κομποσκοίνι και να λες αυτήν την ευχήν.

Παπάς είσαι και να την λες, και κανείς δεν θα σε παρεξηγήση.

Μάλλον και τους ενορίτας σου να πης να την λένε και αυτοί.

Και θα δης πόση χαρά, συν τω χρόνω, θα σου φέρη.

Να την λες παντού, όπου και να βρίσκεσαι, ό,τι δουλειά και να κάνης, να μην την αφήσης ποτέ.

Πότε με την γλώσσα σου εκφώνως και πότε με το νου σου μυστικά (χωρίς να σε ακούη κανείς).

… Μου γράφεις, ότι ο κόσμος πήρε κατήφορο.

Άφησε τον κόσμο και κοίταξε τον παπα-Δημήτρη. Έσχατοι και κακοί καιροί.

Ο Θεός να μας σκεπάζη.

Μετά της εν Χριστώ αγάπης

Εφραίμ ιερομόναχος του παπα-Νικηφόρου”

aktines.blogspot.com

Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2025/03/blog-post_89.html
Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!