Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Κάθε άνθρωπος έχει την πατρίδα όπου γεννήθηκε, είδε το φώς του ήλιου, έκανε τα πρώτα του βήματα. Μιά πατρίδα στην οποία τον έταξε ο ίδιος ο Θεός, ο Οποίος εξαρχής «έστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν αγγέλων Θεού» (Δευτ. λβ΄ [32] 8)· καθόρισε τα σύνορα των εθνών σύμφωνα με τον αριθμό των αρχαγγέλων που θα ήταν προστάτες τους. Μέσα λοιπόν σ᾿ αυτούς τους εκ Θεού καθορισμένους τόπους οι άνθρωποι, αιώνες τώρα, ζούν αναπτύσσοντας μεταξύ τους δεσμούς αγάπης, εμπιστοσύνης, συνεργασίας.
Ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός κατά την επίγεια παρουσία Του περιέβαλλε με ιδιαίτερη στοργή κι αγάπη τους ανθρώπους του Έθνους Του. Όμως οι συμπατριώτες Του αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της σωτηρίας που τους έκανε, κάτι που Τον έκανε να λυπάται κατάκαρδα, γι᾿ αυτό πηγαίνοντας στην Ιερουσαλήμ για το Πάθος Του, «ιδών την πόλιν έκλαυσεν επ᾿ αυτή» (Λουκ. ιθ΄ [19] 41). Έκλαψε προβλέποντας την τραγική κατάληξη της αμετανοησίας της. Αλλά και ο απόστολος Παύλος μας βεβαιώνει ότι ήταν πρόθυμος να χωριστεί από τον Χριστό, αν αυτό ήταν ποτέ δυνατόν να γίνει, αρκεί να γινόταν να σωθούν οι αδελφοί του, οι Ιουδαίοι (βλ. Ρωμ. θ΄ 3).
Από τέτοιο πνεύμα φιλοπατρίας ήταν διαποτισμένοι και οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι αγωνίζονταν με όλες τους τις δυνάμεις για την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων των συμπατριωτών τους. Και τους καλούσαν, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τον Ύπαρχο της Κωνσταντινουπόλεως Σωφρόνιο: «Τήν πατρίδα τίμησον, και τη αρετή βοήθησον»· να τιμήσεις την πατρίδα μας και να τη βοηθήσεις με την αρετή σου (Επιστολή 22, ΕΠΕ 7, 52).
Καί οι πιστοί Χριστιανοί όλων των αιώνων, παρόλο που ζούν ως «πάροικοι και παρεπίδημοι» σ᾿ αυτό τον κόσμο, εντούτοις «πατρίδας οικούσιν ιδίας»· έχουν και την ιδιαίτερη πατρίδα τους, την οποία οφείλουν να τιμούν, να προστατεύουν και να αγαπούν. Γι᾿ αυτό και κάθε Έλληνας πιστός Χριστιανός οφείλει να αγαπά την Ελλάδα μας. Γιατί δεν αποτελεί «κακόφημο εθνικισμό», όπως θέλουν να γράφουν μερικοί διεθνιστικοί κονδυλοφόροι στη χώρα μας, η θερμή υπεράσπιση και η καύχηση όλων μας για την Ιστορία της.
Έτσι κι εγώ, ως πιστός Χριστιανός Ορθόδοξος, αγαπώ την πατρίδα μου, την Ελλάδα, όπου γεννήθηκα, στην οποία ζώ και δραστηριοποιούμαι. Αγαπώ την πατρίδα μου, την Ελλάδα, με την πλούσια Ιστορία της, την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή της, τον πανάρχαιο πολιτισμό της, τον Παρθενώνα, την Ακρόπολη, τους σοφούς της, δημιουργούς του κορυφαίου πολιτισμού. Αγαπώ την πατρίδα μου, την Ελλάδα, γιατί χάρισε στην οικουμένη τη γλώσσα που κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις άλλες δυόμισι και πλέον χιλιάδες γλώσσες του κόσμου. Γλώσσα που σμιλεύτηκε επί τριάντα και πλέον αιώνες στην έκφραση των πλέον λεπτών εννοιών της Φιλοσοφίας και της κάθε επιστήμης και με την οποία διατυπώθηκαν με απόλυτη ακρίβεια οι αλήθειες του Ευαγγελικού λόγου και της πατερικής Θεολογίας.
Αγαπώ το χώμα το Ελληνικό! Χώμα που καθαγιάστηκε από τις ιεραποστολικές περιοδείες των αγίων Αποστόλων και μάλιστα του αποστόλου Παύλου και των συνεργών του, από τα αίματα των αγίων Μαρτύρων, από τον ιδρώτα των Οσίων αλλά και του κάθε σημερινού πιστού Χριστιανού που αθλείται πνευματικά στον εγκόσμιο στίβο. Χώμα Ελληνικό, χώμα τιμημένο, που έχει ανασκαφεί για να θεμελιωθεί ο Παρθενώνας. Χώμα δοξασμένο, που έχει ποτιστεί με αίματα στο Σούλι, στο Μαραθώνα, σε κάθε γωνιά του. Χώμα που είναι σπαρμένο με ιερά Λείψανα αναρίθμητων Αγίων και με τα ιερά κόκκαλα των ηρώων στο Μεσολόγγι, στη Χίο, στα Ψαρά, σε κάθε σπιθαμή τούτης της μαρτυρικής γής.
Όλοι οι λαοί έχουν τη δική τους πατρίδα, τα ιερά τους χώματα, την ιστορία τους. Την σεβόμαστε. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να αγωνιζόμαστε για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την ακεραιότητα της δικής μας πατρίδας. Την υπερασπιζόμαστε, όταν ποικίλοι εχθροί την επιβουλεύονται κι επιδιώκουν τον αφανισμό ή τον ακρωτηριασμό της. Και τι ζητάμε; Ζητάμε μόνο από τους όποιους ξένους επιθυμούν να ζήσουν μαζί μας να σέβονται την Ορθόδοξη πίστη μας, τον πολιτισμό μας, την Παράδοσή μας, το ήθος μας.
Σήμερα κανένας από εμάς δεν θα ήθελε να καταντήσει ξένος πρόσφυγας στην πατρίδα του, την Ελλάδα, στο σπίτι που μεγάλωσε, στους δρόμους που περπάτησε και έπαιξε μικρός, στις βουνοκορφές που σκαρφάλωσε. Δικαιούμαι λοιπόν και οφείλω να αγαπώ την πατρίδα μου, διαφυλάττοντας τον πολύτιμο θησαυρό που οι πρόγονοί μου μου κληροδότησαν, τις ρίζες μου. Γι᾿ αυτό θέλω να πώ, να φωνάξω με τον μεγάλο αγνό ήρωα, τον στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη:
«Όσο αγαπώ την πατρίδα μου, δεν αγαπώ άλλο τίποτας»!
Πηγή: osotir.org
