Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων. |
| Ι.Μ. Φιλοθέου Αγ. Όρους |
Επισκεφτήκαμε με έναν φίλο τον Μάκη την Ι.Μονή Φιλοθέου στο Άγιο Όρος. Του ούνιμακ μας άφησε καμιά δεκαριά έξω στο προαύλιο. Όλοι προχώρησαν προς το αρχονταρίκι εκτός από εμάς που σταθήκαμε για τσιγάρο. Κάποια στιγμή έρχεται τρέχοντας ένας νεαρός και μας λέει:
-Ελάτε γρήγορα στο Ναό βγάλαν τα Άγια Λείψανα και τα προσκυνάμε.
-Πάτερ αυτό το μεγάλο κόκαλο ποιανού είναι. Η μυρουδιά με τρύπησε τη μύτη.
-Είναι του Τιμίου Προδρόμου.
-Κι εμένα με ευωδιάζουν πότε πότε αλλά σήμερα δεν αισθάνθηκα τίποτα.
Μπήκαμε τελευταίοι, ίσα που προλάβαμε. Όταν τελειώσαμε ρωτάει ο Μάκης τον παπά.
Εμένα το μόνο που μου μύρισε ήταν ένα πολύ μικρό κοκαλάκι στο τέλος. Άντε να δω τι θα μου πει σκέφτηκα πονηρά. Έκανα την αντίστοιχη ερώτηση.
-Είναι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού που ήταν μοναχός της μονής μας.
Ο συγκεκριμένος Άγιος ήταν ο πρώτος του οποίου εικόνα έβαλα στο εικονοστάσι μετά την επιστροφή μου στην Ορθοδοξία.
Λίγα χρόνια μετά ο Μόσχος ο Γιάννης κι εγώ βρεθήκαμε στο Κυριακό της σκήτης της Αγίας Άννης. Μας οδήγησε ο π.Νεόφυτος στο ναό για προσκύνημα. Παρ' όλο που ανάμεσα στο τεμάχιο του λειψάνου και στη μύτη μας παρεμβάλλονταν ένα μεταλλικό δίχτυ, ένοιωσα μια ευωδία τόσο έντονη που δεν ήθελα να τραβηχτώ από εκεί. Όταν βγήκαμε από τον Ναό ρώτησε ο παπάς:
-Μυρίσατε τίποτα;
Δύο από τους τρεις απαντήσαμε καταφατικά.
Αναχωρήσαμε με τους δυο κουμπάρους μου από την Νέα σκήτη προς την μονή του Αγίου Παύλου. Το μονοπάτι στενό. βαδίζαμε ο ένας μετά τον άλλο χαζεύοντας ταυτόχρονα την υπέροχη θάλασσα αριστερά μας. Κάποια στιγμή κοντοστάθηκα, επειδή μια υπέροχη μυρουδιά κάτι πολύ πιο δυνατό από θυμίαμα, με εντυπωσίασε. Ρώτησα τους άλλους δυο και μου είπαν το ίδιο. Αρχίσαμε να μυρίζουμε σαν σκυλιά για να δούμε από που έρχεται. Δεν ήταν εποχή ανθοφορίας. Τελικά ερχόταν μέσα από παλιό ντουβάρι αριστερά μας. Φτάσαμε στο μοναστήρι. Έτρεξα αμέσως στον ιερέα και του ανέφερα το γεγονός.
- Κατά καιρούς έρχονται και μας λένε γι αυτό το συγκεκριμένο μέρος.
-Τότε γιατί δεν ρίχνετε το ντουβάρι;
-Περιμένουμε να μας ειδοποιήσει ο άγιος που είναι θαμμένος εκεί μέσα.
Βλέπετε εκεί έχουν μια άλλη πιο άμεση σχέση επικοινωνίας με τους νεκρούς...
Σχόλιο ΣΝΠ: "Όταν ο άνθρωπος κοιμηθεί, το σώμα του γίνεται λείψανο, και το λείψανο δεν είναι στάχτη!"
άρθρο του Μιχάλη Μάλαμα
για την Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου
