Όταν όλα στρέφονται εναντίον σου...


Ανάγνωση σε 1.8 λεπτά
Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Η οδός του χριστιανού σε γενικές γραμμές είναι τέτοιας λογής. Στην αρχή ο άνθρωπος προσελκύεται από το Θεό με τη δωρεά της χάρης, κι όταν έχει πια προσελκυσθεί, τότε αρχίζει μακρά περίοδος δοκιμασίας. Δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στο Θεό, και δοκιμάζεται «σκληρά».

Στην αρχή οι αιτήσεις προς το Θεό, μικρές και μεγάλες, ακόμη και οι παρακλήσεις που μόλις εκφράζονται, εκπληρώνονται συνήθως με γρήγορο και θαυμαστό τρόπο από το Θεό. Όταν όμως έλθει η περίοδος της δοκιμασίας, τότε όλα αλλάζουν και σαν να κλείνεται ο ουρανός και να γίνεται κουφός σ' όλες τις δεήσεις.


Για το θερμό χριστιανό όλα στη ζωή του γίνονται δύσκολα. Η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι του χειροτερεύει, παύουν να τον εκτιμούν αυτό που ανέχονται σ” άλλους, σ” αυτόν δεν το συγχωρούν, η εργασία του πληρώνεται, σχεδόν πάντοτε, κάτω από το νόμιμο, το σώμα του εύκολα προσβάλλεται από ασθένειες. Η φύση, οι άνθρωποι, όλα στρέφονται εναντίον του.

Παρότι τα φυσικά του χαρίσματα δεν είναι κατώτερα από τα χαρίσματα των άλλων, δεν βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες να τα χρησιμοποίηση. Επί πλέον υπομένει πολλές επιθέσεις από τις δαιμονικές δυνάμεις και το αποκορύφωμα είναι η ανυπόφορη θλίψη από τη θεία εγκατάλειψη.

Τότε κορυφώνεται το πάθος του, γιατί πλήττεται ο όλος άνθρωπος σ” όλα τα επίπεδα της υπάρξεως του.

Ο Θεός εγκαταλείπει τον άνθρωπο;… Είναι δυνατό αυτό;…

Κι εν τούτοις στη θέση του βιώματος της εγγύτητας του Θεού έρχεται στην ψυχή το αίσθημα πως Εκείνος είναι απείρως, απροσίτως μακριά, πέρα από τους αστρικούς κόσμους κι όλες οι επικλήσεις προς Αυτόν χάνονται αβοήθητες στο αχανές του κοσμικού διαστήματος. H ψυχή εντείνει εσωτερικά την κραυγή της προς Αυτόν, αλλά δεν βλέπει ακόμα ούτε βοήθεια ΟΥΤΕ προσοχή. Όλα τότε γίνονται φορτικά.

Όλα κατορθώνονται με δυσανάλογα μεγάλο κόπο. H ζωή γεμίζει από μόχθους κι αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πως βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού.

Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πως η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ” όλες τις πτυχές της ζωής του.

Χιλιόχρονη πείρα, που παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πώς, όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι” Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη που είναι απρόσιτα σ” άλλους.

Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, που μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βαθμό.

Τότε γίνεται ολοφάνερο πως έφτασε στα όρια, που δεν μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος.

Πηγή: Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ, (σελ 259, αποσπάσματα) choratouaxoritou.gr , impantokratoros.gr

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!

                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα: «Δεν υπάρχει πουθενά σκοτάδι. Εμείς κλείνουμε τα μάτια μας»
                              Ο Θεός είναι πανταχού παρών. Όπου ο Θεός εκεί είναι και το Άκτιστο Φως του. Ο Άκτιστος φωτισμός του Τριαδικού Θεού μας πληρεί τα πάντα. Δεν υπάρχει επομένως τόπος σκοτεινός. Όλα είναι πάμφωτα με τον Άκτιστο Φωτισμό του Τριαδικού Θεού μας ο Οποίος καθώς εκπέμπει Φως εκπέμπει και άπειρη Θεία Αγάπη. Δηλ. μας βομβαρδίζει ο Θεός με άπειρους τόνους Θείας Αγάπης. Και αλίμονο σε όποιον δεν δέχεται αυτήν την Αγάπη. Διότι θα την βιώσει ως άπειρη κόλαση, ως άπειρο μίσος και άπειρο σκότος στην άλλη ζωή. Με αυτήν τη διδαχή τακτοποιούνται όλοι οι λογισμοί των συγχρόνων ανθρώπων που λένε, εφόσον ο Θεός είναι άπειρη αγάπη πως είναι δυνατόν να δέχεται να μας κολάζει αιωνίως με τόσες κολάσεις; Ο Θεός ούτε κολάζει, ούτε εποίησε κόλαση ως δημιουργία. Ο Θεός από αγάπη εποίησε τα πάντα και ό,τι εποίησε είναι όλα φως και αγάπη. Σκότος και τιμωρία δεν εποίησε ο Θεός.Εμείς δημιουργήσαμε με την αμαρτία τον θάνατο, το σκότος και την κόλαση. Επομένως δεν μας κολάζει ο Θεός αλλά αυτοκολαζόμαστε μόνοι μας. Συγκεκριμένα είναι όπως ο ήλιος που λάμπει πάμφωτα και υπάρχουν μάτια ανθρώπων που εθελοτυφλούν και δεν θέλουν να δουν το φως του ηλίου και μάλιστα αιωνίως. Αυτός ο αιώνιος εθελοτυφλισμός, να παραμείνει κάποιος στο σκοτάδι ενώ μπορεί να δει, είναι καθαρά προαίρεση και αυτεξούσιο κάθε ανθρώπου, το οποίο ο Θεός σέβεται και δεν επεμβαίνει. Και κάνει ο άνθρωπος τη ζωή του και τις αμαρτίες του και δεν τον εμποδίζει ο Θεός αλλά αν δεν μετανοήσει ακολουθεί η δικαιοσύνη Του οπότε δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Θεό, για την κόλαση που θα βιώνει στη άλλη ζωή…

                            Πηγή: https://zpigikam.blogspot.com/2025/04/blog-post_604.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Το ανατρεπτικό σκηνικό

                             

                            ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ

                            «Άπλωσε η πόρνη τις τρίχες της κεφαλής της σε Σένα τον Δεσπότη. Άπλωσε ο Ιούδας τα χέρια στους παράνομους. Η πρώτη, για να λάβει την άφεση των αμαρτιών της, ο δεύτερος, για να πάρει χρήματα» (απόστιχα)



                            Δύο παραδείγματα μας προβάλλει απόψε η Εκκλησία μας. Ένα θετικό και ένα αρνητικό. Το ένα για να το μιμηθούμε. Το άλλο για να το αποστραφούμε. Μία πόρνη γυναίκα και ένα μαθητή του Κυρίου. Και προφανώς θα έλεγε κανείς ότι το θετικό και καλό παράδειγμα είναι ο μαθητής του Χριστού, ενώ το αρνητικό η πόρνη γυναίκα. Αλλά τα πράγματα, όπως όλοι ασφαλώς γνωρίζουμε, κινούνται ανατρεπτικά: η πόρνη προβάλλεται ως εκείνη που πρέπει να μιμούμαστε, και μάλιστα σε όλη τη ζωή μας· ο μαθητής προβάλλεται ως εκείνος που πρέπει να αποστρεφόμαστε, για να μην οδηγηθούμε σαν κι εκείνον στην καταστροφή!

                            Κι είναι ευνόητο: η πόρνη είναι εκείνη που έγινε το διαχρονικό πρότυπο όχι βεβαίως για την πορνεία της, αλλά για τη μετάνοια την οποία επέδειξε, καθώς ένιωσε τη χάρη και την αγάπη του Κυρίου. Ο μαθητής Ιούδας είναι εκείνος που οι αιώνες αποστρέφονται, όχι ασφαλώς για την επίζηλη θέση του: να είναι δίπλα στον Κύριο ως μαθητής Του, αλλά για την προδοτική στάση του την οποία κράτησε τελικώς απέναντι στον Διδάσκαλό του!

                            Που θα πει: εκείνο που μετράει πάντοτε ενώπιον του Θεού μας, ανεξάρτητα από το τι κάναμε ή κάνουμε, σπουδαίο και σημαντικό ίσως, είναι τελικώς ό,τι υπερτερεί στην καρδιά μας. Όχι τι φαινόμαστε, αλλά τι είμαστε είναι εκείνο που στέκει αδιάκοπα ενώπιον του Θεού μας, δηλαδή το περιεχόμενο της καρδιάς μας που είναι και ο αληθινός θησαυρός μας. Πρόκειται για τη συγκλονιστική αλήθεια που είπε ο Κύριος και δεν της δίνουμε συνήθως και μεγάλη σημασία: «όπου ο θησαυρός υμών, εκεί και η καρδία υμών έσται». Με άλλα λόγια, για να δω τον θησαυρό μου, τον ίδιο τον Θεό μου, πρέπει να κοιτάξω μέσα μου και να δω τι κυριαρχεί εκεί. Στον Ιούδα, τον μαθητή του Χριστού, κυριάρχησε αντί του Χριστού το χρήμα: τον κέρδισε το πάθος της φιλαργυρίας, οπότε ακολουθούσε τον Κύριο όντας ειδωλολάτρης· στην πόρνη γυναίκα κυριάρχησε αντί της φιληδονίας και της πορνείας της η αγάπη του Χριστού που την οδήγησε στη συγκλονιστική μετάνοιά της.

                            Εντελώς ανατρεπτικό πράγματι το σκηνικό: μας εμβάλλει κυριολεκτικά σε φόβο, γιατί μας κάνει να σκεφτούμε ότι τίποτε το εξωτερικό, το μετρήσιμο με τις αισθήσεις μας και τη λογική μας, δεν μπορεί να είναι το σταθερό έδαφος που μπορούμε να πατήσουμε. Το μόνο σωτήριο για μας είναι η αγάπη του Θεού μας. Αυτή που έκανε και την άσωτη γυναίκα να μεταστραφεί και να γίνει υπόδειγμα αγιότητας! 

                            π. Γεώργιος Δορμπαράκης -Ακολουθείν

                            πηγη:  aktines.blogspot.com , perivleptosfl.blogspot.com



                            Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2022/04/blog-post_38.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Γέροντας Εφραίμ: Ποτέ μην χάσουμε την ελπίδα!
                              
                            Το μυστήριο της μετανοίας είναι το μεγαλύτερο και το πιο ευλογημένο μυστήριο που μας προετοιμάζει άριστα για τον ουρανό…Κανένα αμάρτημα πάνω στη γη δεν είναι ασυγχώρητο για τον άνθρωπο που θα μετανοήση και για τον Θεό της αγάπης που  τον δέχεται.
                            Ο Θεός ευχαριστιέται και αναπαύεται στον άνθρωπο που μετανοεί, όσο αμαρτωλός κι αν είναι.  Η μετάνοια είναι πάντα ανοιχτή για κάθε αμαρτωλό άνθρωπο. Ο Θεός θέλει μόνο την... ομολογία του σφάλματος. Από κει και πέρα τα πάντα τελειώνουν. Δια της ταπεινώσεως έρχεται η εξομολόγησις και η εξομολόγησις φέρνει την κάθαρση και η κάθαρση φέρνει την όραση του Θεού. Τα δάκρυα της μετανοημένης ψυχής αγνίζουν την καρδιά, τον νου, το ψυχή, το σώμα, την ζωή, τον λόγο, αγνίζουν ακόμη και την κάθε έκφραση του ανθρώπου.Ποτέ μην χάσουμε την ελπίδα. Όσο και αν πέφτουμε και τραυματιζόμαστε να μην απελπιζόμαστε. Εφ’ όσον ο Θεός μας χαρίζει ζωή, αυτό αποτελεί μία εγγύηση του Θεού, ότι μας περιμένει. Εάν ο Θεός δεν ήτο απείρως εύσπλαχνος, κανείς δεν θα σωζόταν. Ο Χριστός μας περιμένει, δεν πρέπει να αργοπορούμε και αναβάλλουμε.


                            από το βιβλίο: "Δοκιμασμένες πνευματικές νουθεσίες" Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέουεκδ. Ορθόδοξη κυψέληhttps://imverias.blogspot.com/2014/06/blog-post_9.html#more

                            Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2025/04/blog-post_16.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Tο Άγιο Ευχέλαιο: Τι είναι, πότε και γιατί τελείται; Θρησκεία



                            Η Αγία Ορθόδοξό μας Εκκλησία θέσπισε να τελείται την Αγία και Μεγάλη Τετάρτη το Ιερό Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου. Το μυστήριο αυτό είναι ένα από τα εφτά Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας. Μέσα στο ιερό Ευαγγέλιο βλέπουμε, ότι οι άγιοι Απόστολοι σε πολλές περιστάσεις άλειφαν με ευλογημένο ελαιόλαδο τους ασθενείς και εθεραπεύοντο (Μαρκ. 6:13). Έτσι, η Ορθόδοξος Εκκλησία, που συνεχίζει απαραχάρακτα την Αποστολική Παράδοση, τελεί αυτό το Ιερό Μυστήριο, για την θεραπεία των ψυχικών και σωματικών ασθενειών των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών. Για το Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου μας μιλά ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος προτρέπει τους πιστούς:
                            Εάν κάποιος είναι ασθενείς, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας, και αφού προσευχηθούν γι’ αυτόν, να τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή της πίστεως θα σώσει εκείνον, που υποφέρει, και ο Κύριος θα τον σηκώσει από κρεβάτι του πόνου, και αν έχει διαπράξει αμαρτήματα, θα συγχωρεθούν. Τέλος, προτρέπει όλους, να εξομολογούνται τα παραπτώματά τους ο ένας στον άλλο, και να προσεύχονται για να θεραπευθούν (Ιακ. 5:14-15) Δύο είναι τα στοιχεία του Ιερού Μυστηρίου.
                            Το ορατό, που είναι το λάδι και το δεύτερο είναι η αόρατη Θεία Χάρις, που επικαλούμεθα για να αγιάσει το ελαιόλαδο και να χαρίσει στον κάθε πιστό την ψυχική και σωματική του υγεία. Χρησιμοποιούμε ελαιόλαδο και κρασί, που ... συμβολίζουν τη θεραπευτική ενέργεια του Θεού.
                            Γι’ αυτό μέσα στο κανδήλι αντί για νερό βάζουμε κρασί, όπως στην Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη το κρασί αποσκοπούσε να απολυμάνει τις πληγές και το λάδι για να απαλύνει τους πόνους.
                            Χρησιμοποιούμε αλεύρι, που προορίζεται να γίνει το πρόσφορο για την λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης. 
                            Από αυτό το πρόσφορο θα βγάλει ο ιερέας τον Αμνό, που θα γίνει το Σώμα του Χριστού και θα φυλαχτεί όλο τον χρόνο μέσα στο Άγιο Αρτοφόριο για τις έκτατες ανάγκες. Χρησιμοποιούμε επτά κεριά σε συμβολισμό της αγιότητας. 
                            Διαβάζονται επτά ευαγγέλια, επτά αποστολικά αναγνώσματα και επτά ευχές. Στο τέλος του Ιερού Μυστηρίου όλοι οι πιστοί γονατίζουν και ο ιερέας διαβάζει την συγχωρητική ευχή, με την οποίαν συγχωρούνται τα αμαρτήματα των πιστών που έχουν ήδη εξομολογηθεί. Ο ιερέας κατόπιν μυρώνει τους πιστούς στα διάφορα μέλη του σώματος.
                            -Στο μέτωπο για τον αγιασμό των σκέψεων μας.
                            -Στο σαγόνι για τον αγιασμό των λόγων μας.
                            -Στα χέρια για να είναι άγια τα εξωτερικά και εσωτερικά έργα μας.
                            Τα Ιερά Μυστήρια της Ορθοδόξου μας Εκκλησίας είναι τα μόνα θεραπευτικά μέσα για να βρει ο άνθρωπος την θεραπεία του. Είναι η ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος. Είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσουμε στον αγιασμό και στην σωτηρία μας. Γι’ αυτό, ας πλησιάζουμε με πίστη την Χάρη του Θεού και ας ζητήσουμε το έλεος της φιλανθρωπίας Του. https://www.iellada.gr/thriskeia/agio-eyhelaio-ti-einai-pote-kai-giati-teleitai

                            Πηγή: https://adontes.blogspot.com/2019/04/t.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος


                            Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος
                            Το Άλφα και το Ωμέγα
                            Περίμενέ με μάνα μου, περίμενέ με ακόμα ώσπου να φτάσει η άνοιξη στο παγωμένο χώμα
                            Ο γεωμέτρης του αχανούς
                            Ο ποιμήν των αστέρων

                            Περίμενέ με μάνα μου σαν το πουλί του νότου που σμίγει μάτι και φτερό να βρει τον ουρανό του
                            Ο κυβερνήτης των Αριθμών
                            Ο δαμαστής των σημείων

                            Περίμενέ με μάνα μου κάποια Παρασκευή σου στην πύλη του παράδεισου στο φρέαρ της αβύσσου
                            Εγγύς.Εγγύτατος ο καιρός
                            Ο ων και ο ην και ο ερχόμενος

                            Νίκος Γκάτσος
                             
                            Φωτογραφία Κωνσταντίνος Μάνος ,Κάρπαθος 1962-1963πηγή

                            Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_92.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Μεγάλη Τρίτη: Η σημασία της ευαγγελικής περικοπής των δέκα παρθένων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)





                            Στη Μαρία Ζ. που ρωτά…Πέντε σοφές και πέντε μωρές παρθένες. Διάβασε: πέντε σοφές και πέντε μωρές ανθρώπινες ψυχές. Οι σοφές είχαν τα καντήλια καθαρά και το λάδι ενώ οι μωρές μόνον τα καντήλια.

                            Τα καντήλια κατ’ αρχάς συμβολίζουν το σώμα και το λάδι το έλεος. Ίσως, η ελληνική λέξη «έλαιον» να έχει κάποια σχέση με τη λέξη έλεος. Από τη λέξη έλεος παράγεται και η λέξη πολυέλεος, που σημαίνει αυτόν που έχει πολύ έλεος. Ο πολυέλεος του ναού ανάβει κατά τη διάρκεια του όρθρου όταν ψέλνονται οι ψαλμοί περί του πολύ ελέους του Θεού έναντι του εκλεκτού Του λαού με την επανάληψη «ότι εις τον αιώνα το έλεος Αυτού αλληλούια» (Ψαλμ. 135:1). Οι σοφές παρθένες είχαν, λοιπόν, παρθένο σώμα με παρθένα ψυχή αλλά μαζί μ’ αυτό και μεγάλο έλεος. Έλεος απέναντι στους πιο αδύναμους από τις ίδιες, που ακόμα δεν είχαν απελευθερωθεί από τις αμαρτίες. Οι μωρές παρθένες κρατούσαν αυστηρά τη σωματική παρθενία αλλά ήταν ανελέητες και έβλεπαν περιφρονητικά τους πιο αδύναμους από τις ίδιες. Τους κατέκριναν με αλαζονεία και τους αποστρέφονταν με υπεροψία. «Δίκαια τις αποκαλούν μωρές», λέει ο άγιος Νείλος του Σινά, «αφού πέτυχαν στο πολύ δύσκολο και σχεδόν αδύνατο - δηλαδή την παρθενία - παρέβλεψαν όμως το έλεος, τη συμπόνια, τη συγχώρεση».

                            Το καντήλι τους ήταν καθαρό, αλλά άδειο και σκοτεινό! Όταν έρθει ο θάνατος και το σώμα λιώσει κάτω από το χώμα ενώ η ψυχή ξεκινήσει προς τον δρόμο της αιώνιας κατοικίας το λάδι του ελέους πρέπει να τις φωτίζει και να τις οδηγεί. Όποιος μένει χωρίς αυτό το λάδι θα τον περιτρυγυρίζει το σκοτάδι. Πώς θα διασχίσει τον δύσκολο αυτό χώρο; Η ψυχή διακατέχεται από φόβο και τρέμει. Γύρω της φοβερές σκιές από αναλαμπές. Σαν τα ανατριχιαστικά όνειρα που ταλαιπωρούν τον ύπνο. Ποιος θα την ελεήσει τώρα; Ποιος θα προσφέρει έστω και μία αχτίδα φωτός; Θα ελεήσει ο Θεός, αλλά τους ελεήμονες. Αφού έχει ειπωθεί: «Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθ. ε : 7). Αυτοί που έδειξαν έλεος έναντι των δημιουργημάτων αυτοί θα ελεηθούν από τον Δημιουργό. Δεν είναι άραγε αυτό δίκαιο και παρηγορητικό;

                            Στη γειτονιά μας ζούσε μία μεγάλη κοπέλα. Γι αυτήν ήταν γνωστό ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της παρέμεινε τίμια. Μέχρι εκεί καλά και άξια συγχαρητηρίων. Αλλά από μέρα σε μέρα η γλώσσα της άρχισε να ξερνά δηλητηριώδη βέλη για εκείνους που ζούσαν στον γάμο και οι οποίοι αμαρτάνουν. Από το πρωί μέχρι το βράδυ περηφανευόταν για την παρθενία της και λοιδορούσε όσους της φαίνονταν χειρότεροι απ’ αυτήν. Ένας ιερέας σε μία συζήτηση μας είπε γι’ αυτήν: αν δεν ξέρετε τι είναι η μωρή παρθένα από την ευαγγελική περικοπή, να την! Και όντως, κατά κάποιο τρόπο, φαίνεται έντονα η μωρία όταν ο άνθρωπος διαθέτει μία και μόνον αρετή και του λείπουν οι υπόλοιπες. Η μία αρετή μοιάζει όπως ένα μικρό φως μέσα στο σκοτάδι που αναγκάζει τον ταξιδιώτη να γέρνει πότε αριστερά πότε δεξιά για να μπορέσει να δει. Η σοφία δεν βρίσκεται στην μία αρετή αλλά στη συλλογή όλων των αρετών. Όπως είπε και ο Πάνσοφος: «Η σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον και υπήρεισεν στύλους επτά» (Παρ. Σολ. 9: 1). Σοφή είναι η ψυχή εκείνη η οποία διαθέτει τουλάχιστον επτά αρετές.

                            Ακόμα αυτή η παραβολή του Χριστού έχει και βαθύτερη πνευματική σημασία. Με τις πέντε μωρές παρθένες υπονοεί τις πέντε βασικές αισθήσεις. Όποιος ζει μ’ αυτό που βλέπει και ακούει χωρίς κανέναν έλεγχο από τον νου, αυτός έχει μωρή ψυχή. Όταν ο θάνατος απλώσει το πέπλο του σ’ αυτόν τον αισθητό κόσμο μία τέτοια ψυχή μένει στο απόλυτο σκοτάδι. Με τις πέντε σοφές παρθένες υπονοεί τις πέντε εσωτερικές αισθήσεις, οι οποίες ελέγχουν τον νου και κυριαρχούν πάνω στις εξωτερικές αισθήσεις. Αλλά θα μπορέσεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου να το αντιληφθείς αυτό; Ο χρόνος θα δείξει.

                            Ειρήνη και υγεία από τον Θεό.

                            (Από το βιβλίο “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται”, Εκδόσεις “Εν Πλω”)

                            (Πηγή ψηφ. κειμένου: agiostheologos.gr)

                            alopsis.gr 


                            Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_61.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Είχε ξημερώσει Μεγάλη Τρίτη. Το Πάσχα σίμωνε...!

                            Η κουτσουπιά ξεδιάντροπα φορούσε τα καλά της. Δεν συμμετείχε στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Γι’ αυτήν ήταν μόνο άνοιξη. Με χρώματα και αρώματα.Η μυρωδιά του ασβέστη γέμιζε την ατμόσφαιρα. Οι γυναίκες σκούπιζαν με τις σκράπες τα χωματένια σοκάκια. Ετοιμασίες για την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Το Πάσχα!Το μικρό κοριτσάκι έπαιζε στην άκρη της χωματένιας αυλής κάτω από τον ίσκιο της κουτσουπιάς! Της άρεσαν πολύ τα χρώματα των λουλουδιών της. Όσα έβρισκε κάτω τα μάζευε με τα δαχτυλάκια της και τα έβαζε για στολίδια στα ξανθά μαλλιά της.Περνούσε πολλές ώρες μόνη της. Συνήθιζε να ακολουθεί τα μυρμήγκια στο ταξίδι τους. Να κυνηγάει πεταλούδες. Σάμπως είχε παιχνίδια να παίζει; Ότι έβρισκε στη γη. Φύλλα, ξυλάκια, χώμα, πετρούλες. Με αυτά τα υλικά έφτιαχνε τον μικρόκοσμό της.
                            Ξαφνικά σηκώθηκε και έτρεξε στην αγκαλιά της μανούλας της που γύριζε από τις δουλειές της. Συνήθιζε να την αφήνει μόνη της όσο εκείνη δούλευε σε διάφορες δουλειές στο χωριό. Χώθηκε στον κόρφο της και άκουσε το λαχάνιασμά της και την καρδιά της. Πόσο της έλειπε τις ώρες που ήταν στις δουλειές της.Η μάνα έστρωσε το μαντήλι κάτω και άρχισαν να τρώνε το φαγάκι που είχε μαγειρέψει από βραδύς. Τελειώνοντας το φαγητό άνοιξε μια σακούλα και έβγαλε ένα φουστανάκι. Της είπε της το είχε στείλει η θεία της από πολύ μακριά. Θα το φορούσε την Πασχαλιά στην εκκλησιά.
                            Τι όμορφο που ήταν! Το έβαλε πάνω της και έκανε μια στροφή. Γελούσανε και οι δυο τους. Ένα καινούριο δικός της φουστάνι. Δεν ήταν και πολύ συνηθισμένη να παίρνει δώρα. Ζούσανε με λιγοστά πράγματα και πολλές φορές έβλεπε την μαμά της να κόβει δικά της φουστάνια να τα μπαλώνει για να της τα φοράει.Τη χαρά τους την διέκοψε η άγρια φωνής της θείας. Είχε έρθει για να πάρει το φουστάνι που είχε στείλει η αδελφή της .
                            Το μικρό κοριτσάκι έτρεξε να κρυφτεί στο σπιτάκι και αγκάλιασε σφιχτά το φουστάνι. Με όση δύναμη είχαν τα τετράχρονα χεράκια της. Άρχισε να κλαίει. Δεν της το έδινε. Η θεία ήταν πολύ θυμωμένη και φυσικά πιο δυνατή. Η μάνα μπήκε μπροστά από το παιδί της αλλά με μια σπρωξιά της θείας έπεσε κάτω. Το κοριτσάκι έπεσε πάνω στην μάνα της μαζί με το φουστάνι. Η θεία έσκυψε με δύναμη και θυμό το άρπαξε. Ένα μικρό κομμάτι από τη ζώνη του έμεινε στο χεράκι της. Μάνα και κόρη σφιχταγκαλιασμένες κλαίγανε για ώρες.
                            Είχε πια νυχτώσει. Η μάνα πήρε αγκαλιά το κοριτσάκι της και της υποσχέθηκε πως θα πάει στην κοντινή κωμόπολη την Πέμπτη να της πάρει ένα καινούργιο φουστανάκι. Σαν να παρηγορήθηκε το κοριτσάκι και έπεσαν αγκαλιά να κοιμηθούν.
                            Πράγματι την Μεγάλη Πέμπτη η μάνα κίνησε με τα πόδια και πήγε πολλά χιλιόμετρα στην κοντινή κωμόπολη και της πήρε ένα λουλουδάτο φουστανάκι. Πιο όμορφο κι από την κουτσουπιά. Έμοιαζε της άνοιξης. Πολύχρωμο!Το βράδυ της Λαμπρής ήταν πολύ χαρούμενη φορώντας το καινούριο της φουστάνι. Πρόσεχε πολύ να μην στάξει το αναμμένο κερί πάνω της. Όλο ο πόνος που ένιωθε πριν λίγες μέρες έλιωνε σαν το κεράκι που βαστούσε. Γινόταν όλο και λιγότερος. Κοιτούσε τριγύρω της. Όλα έλαμπαν! Μα ήταν Λαμπρή! Τι χαρά ένιωθε!
                            Σήκωσε τα μάτια της και κοίταξε την μανούλα της. Της χαμογέλασε κρατώντας σφιχτά με το ένα χέρι την άκρη του φουστανιού της .Εξάλλου η μανούλα της είχε υποσχεθεί πως μια μέρα θα φορέσει τα καλύτερα φουστάνια . Να το θυμάται!
                            Κράτησε την υπόσχεσή της.Η φωνή του ψάλτη έλεγε «Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί, και τοίς μισούσιν ημάς· Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει»Καλή Ανάσταση σε όλους, φίλοι μου!ΠΗΓΗ

                            Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com/2025/04/blog-post_60.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Έξω από τον Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει καμία άλλη αξία, Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος

                            Μόνο η πνευματική ζωή είναι η αληθινή ζωή, όλα τα υπόλοιπα είναι ύλη. Και το σώμα μας ύλη είναι, χώμα δανεισμένο από τη γή… Πνευματική ζωή είναι η αδιάλειπτη προσπάθειά μας να καταστούμε άξιοι της θεϊκής πνοής που βρίσκεται μέσα μας.Η ψυχή του ανθρώπου είναι στα μάτια του Θεού θησαυρός πολυτιμότερος απ’ όλο τον υλικό κόσμο. Η καλλιέργεια της ψυχής είναι η σημαντικότερη, και ο κόπος για την ψυχή είναι ο πιό συνετός.Πολλοί ετοιμοθάνατοι, ευρισκόμενοι σε πολύωρη αγωνία, μπόρεσαν να ξεψυχήσουν μονάχα τότε, όταν εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους στον ιερέα… Ο Θεός μας είναι Θεός ελέους και καλοσύνης και θέλει τη σωτηρία όλων των ανθρώπων. Πως όμως θα σωθεί κάποιος άνθρωπος, αν συνειδητά δεν κάνει διάκριση μεταξύ αμαρτίας και δικαιοσύνης του Θεού, αν δεν απορρίψει την αμαρτία και δεν αναγνωρίσει τη δικαιοσύνη του Θεού;Μέ αυτό που ο άνθρωπος κουβαλά στην ψυχή του κατά την ώρα του θανάτου, με τούτο απέρχεται στην κρίση του Θεού. Αν αυτό είναι αμαρτία, με την αμαρτία, και αν είναι δικαιοσύνη, τότε με τη δικαιοσύνη. Ο Θεός περιμένει από κάθε θνητό άνθρωπο τη μετάνοια και η μετάνοια περιλαμβάνει την εξομολόγηση των ιδίων αμαρτημάτων.Έξω από τον Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει καμία άλλη αξία. Το δε έλεος του Θεού μόνο σε αυτή τη ζωή εκχύνεται στους μετανοούντας αμαρτωλούς ανθρώπους, ενώ στην φοβερή κρίση, το έλεος θα αντικατασταθεί από τη δικαιοσύνη του Θεού.Τό σημαντικότερο δώρο που ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο είναι η θεοειδής ψυχή. Αυτό το σημαντικό δώρο θα ζητήσει πάλι πίσω ο Θεός στον κατάλληλο καιρό. Τίποτε δεν μπορεί ο άνθρωπος να επιστρέψει πίσω στον Θεό στη θέση της ψυχής. Η ψυχή είναι βασίλισσα και όλα τα άλλα είναι δούλοι. Δεν θα δεχτεί ο Θεός τον δούλο στη θέση του βασιλιά, μήτε και θέλει το εφήμερο στη θέση του αιωνίου. Τι λοιπόν θα προσφέρει ως αντάλλαγμα ο αμαρτωλός για την ψυχή του;Ενόσω ο άνθρωπος βρίσκεται εντός του σώματος σε αυτό τον κόσμο, καυχάται για πολλές από τις κοσμικές αξίες. Όταν όμως αποχωριστεί από το σώμα, τότε διαπιστώνει -νά δώσει ο Θεός να μην το γνωρίσει- πως έξω από τον Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει καμία αξία άλλη. Τότε δεν θα μπορέσει να κάνει καμία σκέψη για οποιαδήποτε εξαγορά και ανταλλαγή της ψυχής. Ώ, πόσο φρικτή είναι η θέση της αμαρτωλής ψυχής όταν αποκόπτονται όλα τα νήματα που την συνδέουν με τον κόσμο και τον Θεό και κείνη, γυμνή και τετραχηλισμένη, πτωχή και πάμπτωχη βρεθεί στον κόσμο των πνευμάτων!https://agiazoni.gr

                            Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/04/blog-post_80.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Να μην κρίνομε από πράγματα επιφανειακά και εξωτερικά, Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

                            (c) National Galleries of Scotland; Supplied by The Public Catalogue Foundation
                            Να μην αποθαρρυνόμαστε, ούτε να βιαζόμαστε, ούτε να κρίνομε από πράγματα επιφανειακά και εξωτερικά.
                            Αν, για παράδειγμα, βλέπετε μια γυναίκα γυμνή ή άσεμνα ντυμένη, να μη μένετε στο εξωτερικό, αλλά να μπαίνετε, στο βάθος, στην ψυχή της. Ίσως να είναι πολύ καλή ψυχή κι έχει υπαρξιακές αναζητήσεις, που τις εκδηλώνει με την έξαλλη εμφάνιση.
                            Έχει μέσα της δυναμισμό, έχει τη δύναμη της προβολής, θέλει να ελκύσει τα βλέμματα των άλλων. Από άγνοια, όμως, έχει διαστρέψει τα πράγματα.
                            Σκεφθείτε να γνωρίσει αυτή τον Χριστό. Θα πιστέψει, κι όλη αυτή την ορμή θα τη στρέψει στον Χριστό. Θα κάνει το παν, για να ελκύσει τη χάρη του Θεού. Θα γίνει αγία.
                            https://www.askitikon.eu

                            Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2025/04/blog-post_15.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Να γίνεσαι καλύτερος

                            Να γίνεσαι καλύτερος… χωρίς διαταγές!  Να χαίρεσαι… χωρίς να υποκρίνεσαι! Να μιλάς… χωρίς να περιαυτολογείς! Να δουλεύεις… χωρίς να υποδουλώνεσαι! Να είσαι ελεύθερος… χωρίς να γίνεσαι ασύδοτος! Να είσαι τολμηρός… χωρίς επίδειξη! Να είσαι εκδηλωτικός… χωρίς να είσαι επιπόλαιος! Να παλεύεις… χωρίς να απελπίζεσαι! Να είσαι οδηγός… χωρίς να κομπάζεις! Να διαλέγεις… χωρίς να περιφρονείς!
                            πηγή

                            Πηγή: https://inpantanassis.blogspot.com/2015/04/blog-post_34.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Οι πρώτοι από τους ανθρώπους που ετέλεσαν την αμαρτία ήσαν οι πρωτόπλαστοι





                            «Οι πρώτοι από τους ανθρώπους που ετέλεσαν την αμαρτία ήσαν οι πρωτόπλαστοι. Ο πανάγαθος και φιλάνθρωπος Θεός δεν τους ετιμώρησε ή ήλεγξε ευθύς μετά την παράβαση και παρακοή, αλλά θέλησε να τους φέρει εις μετάνοια και με τρόπο τους ερώτησε· μήπως παρέβησαν την εντολή, μήπως έφαγαν εκ του απαγορευμένου καρπού. Αλλ’ αυτοί αντί να μετανοήσουν, να ομολογήσουν ότι αμάρτησαν, ζητήσουν συγχώρηση, δικαιολόγησαν τον εαυτό τους και έρριψαν την αιτία της αμαρτίας ο ένας εις τον άλλο. Ο Αδάμ είπε: «Δεν φταίω εγώ, αλλά η Εύα, η γυναίκα που μου έδωσες». Η Εύα πάλι έρριψεν την αιτία εις τον όφιν ειπούσα: «ο όφις με ηπάτησε». 

                            Έκαμαν αυτό το οποίο και σήμερα κάνουν οι πλείστοι των ανθρώπων όταν πηγαίνουν εις τον Πνευματικόν να εξομολογηθούν· αντί να κατηγορούν τον εαυτό τους κατηγορούν τους άλλους· ο ανήρ κατηγορεί τη γυναίκα του και λέγει: «εγώ είμαι ένας καλός άνθρωπος, αλλ’ η γυναίκα μου είναι διεστραμμένη, είναι γλωσσού και με κάνει και θυμώνω και οργίζομαι και αγανακτώ και βλασφημώ και γίνομαι κακός άνθρωπος». Η γυναίκα πάλι κατηγορεί τον άντρα της, οι γονείς κατηγορούν τα παιδιά, η πεθερά τη νύφη, οι κυρίες τις υπηρέτριες, οι κύριοι τους υπαλλήλους και τανάπαλιν, και φοβούμαι μήπως με την τέτοια εξομολόγηση κλείσει και εις εμάς ο Θεός την θύρα. Μη γένοιτο!

                            Επειδή λοιπόν οι πρωτόπλαστοι δεν μετανόησαν ο Θεός τους εξώρισε του Παραδείσου της τρυφής· έκτοτε ησθένησεν η φύσις των ανθρώπων, έλαβε ροπή προς την αμαρτία, εκυρίευσε η αμαρτία και δι’ αυτό ο φιλάνθρωπος Θεός όρισε μετάνοια για τους αμαρτωλούς. Βλέπουμε εις την Παλαιά Διαθήκη πολλούς αμαρτήσαντας και μετανοήσαντας, ως τον Δαβίδ, τον Μανασσή, τον Εζεκία, τους Νινευΐτας και άλλους. Βλέπουμε Προφήτας κηρύττοντας μετάνοια και αυτόν τον Πρόδρομο κηρύττοντα εις τον έρημο μετάνοια και λέγοντα· «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 3, 2).

                            Αλλ’ η μετάνοια κείνη είχε μεν την χάρη και τη δύναμη να παρέχει συγχώρηση εις τους μετανοούντας, να τους σώζει από ασθένειες, από κινδύνους, από συμφορές, από θανάτους σωματικούς, δεν είχε όμως και την χάρη και τη δύναμη να σώζει τις ψυχές των ανθρώπων από την αιώνια καταδίκη, έως ου ο πανάγαθος Θεός σπλαγχνισθείς το πλάσμα του εξαπέστειλε τον μονογενή του υιόν, ο οποίος Θεός ων, δια την ημετέρα σωτηρία έγινε άνθρωπος όμοιος με εμάς κατά πάντα εκτός της αμαρτίας και, δια του ΣΤΑΥΡΙΚΟΎ Του θανάτου, επλήρωσε το χρέος των αμαρτιών ημών, μας εξηγόρασε εκ της κατάρας του νομού, μας ελευθέρωσε των δεσμών του θανάτου και της φθοράς, και επανήγαγε πάλιν εις τον Παράδεισο, εις την πρώτη πατρίδα, εις την αρχαία μακαριότητα, την οποία απωλέσαμε δια την παράβαση και παρακοή των Πρωτοπλάστων.

                            Συνέστησε δε και παρέδωσε εις τους μαθητάς του το μυστήριο της Μετανοίας κατά τη στιγμή εκείνη κατά την οποία, μετά 8 ημέρας της αυτού εγέρσεως, εμφανίσθεις εις αυτούς είπεν· «Ειρήνη υμίν», έπειτα ενεφύσησε και είπε· «Λάβατε πνεύμα Άγιον· αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωάν. 20, 23). Οι Άγιοι Απόστολοι μετέδωσαν το Μυστήριο αυτό της Μετανοίας εις τους διαδόχους αυτών Αρχιερείς και εις την Εκκλησίαν. Έκτοτε θεσπίστηκε και παραδόθηκε εις την Εκκλησία ως ένα από τα πρώτα και υποχρεωτικά μυστήρια.

                            Μυστήρια δε λέγονται οι ιερές εκείνες τελετές δια των οποίων υπό ορατών σημείων μεταδίδεται η αόρατος χάρις του Θεού. Και το μεν πρώτο μυστήριο, το βάπτισμα, είχε την χάρη να καθαρίζει τον άνθρωπο από την προπατορική και κάθε άλλη αμαρτία· επειδή όμως εμείς οι άνθρωποι, ως σάρκα φορούντες και τον κόσμο οικούντες, δεν είναι δυνατόν να φυλάξουμε καθαρό τον χιτώνα του Βαπτίσματος ο Θεός μας έδωσε το μυστήριο της Μετανοίας δια του οποίου, όσες αμαρτίες πράξουμε μετά το βάπτισμα, δυνάμεθα να τις εξαλείψουμε δια της αληθούς και ειλικρινούς μετανοίας και εξομολογήσεως».

                            Απόσπασμα

                            (Από το βιβλίο: Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, Ομιλίες. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη». Τ. Κ. 566 26, Σπαρτάκου 6, Συκιές, Θεσσαλονίκη, 2015)

                            (Πηγή ψηφ. κειμένου: orp.gr)

                            https://alopsis.gr/ομιλία-για-την-μετάνοια-†-αρχιμ-φιλόθ/

                            hristospanagia.gr 


                            Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2025/04/blog-post_17.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Πώς να κάνω τα παιδιά μου να αγαπήσουν τον Χριστό;
                            Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται.
                            Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Νιώθεις ανασφάλεια;
                            Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε.
                            Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!

                            Δεν χάνεις τίποτε να δοκιμάσεις εδώ…
                          • Συνέχεια Άρθρου ▼
                            Πώς θα ζήσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα - Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

                            Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε, ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν, όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητά του με την υπακοή τους (...). Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος. Ραπίσθηκε, φτύσθηκε και σταυρώθηκε, και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:

                            «Άν θέλεις, άνθρωπε, να γίνεις Θεός, να κερδίσεις την αιώνια ζωή και να ζήσεις μαζί μου, πράγμα που ο προπάτοράς σου, επειδή το επεδίωξε με κακό τρόπο, δεν το πέτυχε, ταπεινώσου, καθώς ταπεινώθηκα κι εγώ για σένα- απόφυγε την αλαζονεία και την υπερηφάνεια του δαιμονικού φρονήματος, δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα, υπόμεινέ τα μέχρι θανάτου και μην ντραπείς».

                            Άν όμως εσύ ντραπείς να πάθεις κάτι χάρη των εντολών μου, καθώς εγώ ο Θεός έπαθα για σένα, θα θεωρήσω κι εγώ ντροπή μου το να είσαι μαζί μου κατά την ένδοξη έλευσή μου και θα πώ στους αγγέλους μου:

                            «Αυτός κατά την ταπείνωσή μου ντράπηκε να με ομολογήσει και δεν καταδέχθηκε να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει όμοιός μου. Τώρα λοιπόν που απογυμνώθηκε από τη φθαρτή δόξα του Πατέρα μου, θεωρώ ντροπή μου ακόμη και να τον βλέπω. Πετάξτε τον λοιπόν έξω: αρθήτω ο ασεβής, ίνα μη ίδη την δόξαν Κυρίου (Ησ. 26,10) (=διώξτε τον ασεβή για να μη δεί τη δόξα του Κυρίου)». (...).

                            Φρίξετε, άνθρωποι, και τρομάξετε, και υπομείνετε με χαρά τις ύβρεις που ο Θεός υπέμεινε για τη σωτηρία μας... Ο Θεός ραπίζεται από έναν τιποτένιο δούλο... και σύ δεν καταδέχεσαι να το πάθεις αυτό από τον ομοιοπαθή σου άνθρωπο; 

                            Ντρέπεσαι να γίνεις μιμητής του Θεού; και πως θα συμβασιλεύσεις μ᾿ αυτόν και θα συνδοξασθείς στη βασιλεία των ουρανών, αν δεν υπομείνεις τον αδελφό σου; Αν κι εκείνος δεν καταδεχόταν να γίνει άνθρωπος για σένα και σ᾿ άφηνε να κείτεσαι μέχρι τώρα στην πτώση της παραβάσεως, δεν θα βρισκόσουν τώρα στον πυθμένα του Άδη, άθλιε, με τους άπιστους και τους ασεβείς; 

                            Αλλά τι θα πούμε πρός αυτούς που δήθεν εγκατέλειψαν τα πάντα κι έγιναν φτωχοί για την βασιλεία των ουρανών;

                            Αδελφέ, φτώχυνες και μιμήθηκες το Δεσπότη Χριστό και Θεό σου. Βλέπεις λοιπόν ότι τώρα ζεί και συναναστρέφεται μαζί σου, αυτός που βρίσκεται υπεράνω όλων των ουρανών. Νά, βαδίζετε τώρα οι δυό μαζί - κάποιος σας συναντάει στο δρόμο της ζωής, δίνει ράπισμα στον Δεσπότη σου, δίνει και σε σένα. Ο Δεσπότης δεν αντιλέγει και σύ αντεπιτίθεσαι; «Ναί», λέει, «γιατί είπε σε κείνον που τον ράπισε: ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού - ει δε καλώς, τι με δέρεις; (Ιω. 18,23). (=Άν είπα κάτι κακό, πές ποιό ήταν - αν όμως μίλησα σωστά, γιατί με χτυπάς;)».

                            Αυτό όμως δεν το είπε αντιμιλώντας, όπως φαντάστηκες, αλλά επειδή εκείνος αμαρτίαν ουκ εποίησεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τώ στόματι αυτού (=δέν έκανε αμαρτία, ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του).

                            Καί για να μη νομισθεί, ότι, επειδή τάχα αμάρτησε, δίκαια τον χτύπησε ο δούλος λέγοντάς του: ούτως αποκρίνει τώ αρχιερεί; (Ιω. 18,22)- (=έτσι αποκρίνεσαι στον αρχιερέα;), για να αποδείξει λοιπόν ανεύθυνο τον εαυτό του, είπε τον παραπάνω λόγο. Δεν είμαστε όμως όμοιοί του εμείς οι υπεύθυνοι για πολλές αμαρτίες.

                            Έπειτα, μολονότι υπέμεινε πολύ χειρότερα απ᾿ αυτό, δεν μίλησε καθόλου, αλλά μάλλον προσευχήθηκε για τους σταυρωτές του.

                            Εκείνος, αν και τον περιέπαιζαν, δεν αγανακτούσε, και σύ γογγύζεις;

                            Εκείνος ανέχεται φτυσίματα, κολαφίσματα και φραγγελώσεις, και σύ δεν ανέχεσαι ούτε ένα σκληρό λόγο;

                            Εκείνος δέχεται σταυρό και την οδύνη των καρφιών κι ατιμωτικό θάνατο, και σύ δεν καταδέχεσαι να εκτελέσεις τα ταπεινά διακονήματα;

                            Πώς λοιπόν θα γίνεις συγκοινωνός στη δόξα, αφού δεν καταδέχεσαι να γίνεις συγκοινωνός στον ατιμωτικό του θάνατο;

                            Μάταια στ᾿ αλήθεια εγκατέλειψες τον πλούτο (...), αφού δεν δέχθηκες να σηκώσεις τον σταυρό, δηλ. να υπομείνεις πρόθυμα την επίθεση όλων των πειρασμών - έτσι απόμεινες μόνος στον δρόμο της ζωής και χωρίσθηκες δυστυχώς από τον γλυκύτατο Δεσπότη και Θεό σου!

                            (από το βιβλίο «Σταυροαναστάσιμα», έκδοσις Ι.Μ. Αγίου Συμεών Νέου Θεολόγου, Τ.Κ. 19014 - Κάλαμος Αττικής)



                            Πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/2016/04/blog-post_630.html
                            Πες μας τί νιώθεις και... Δες κάτι ειδικά για σένα ΕΔΩ!
                            Έχεις σημαντικές απορίες..; Βρες απάντηση ΕΔΩ!
                            Χαλάρωσε με μια Χριστιανική Ταινία ΕΔΩ!

                            Δεν υπάρχει δυνατότητα να διαβάσετε παλαιότερες αναρτήσεις - Αλλά δείτε ένα "τυχαίο" άρθρο ΕΔΩ!