Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» (Ματθ.4,19)
Αὐτὴ ἡ ὀλιγόλογη καὶ παράξενη συγχρόνως πρόσκληση τοῦ Κυρίου μας στοὺς πρώτους μαθητές Του, Ἀνδρέα καὶ Πέτρο, Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη, ἔχει, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, γιὰ μᾶς ἐξαιρετικὴ σημασία. Διότι ἀπὸ ἐκείνη τὴν εὐλογημένη στιγμὴ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τρισευλογημένους ἀνθρώπους ἀρχίζει νὰ σχηματίζεται ἡ χρυσὴ ἐκείνη ἁλυσίδα, πού ὀνομάζεται Ἀποστολικὴ διαδοχή. Σήμερα βλέπομε τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ ἐκλέγει τοὺς πρώτους Ἀποστόλους Του, οἱ ὁποῖοι ὅσο καιρὸ ἡ Θεία Πρόνοια θὰ τοὺς ἄφηνε ἐπάνω στὴ γῆ θὰ συνέχιζαν τὸ κοσμοσωτήριο ἔργο Του. Θὰ κήρυτταν τὸ Εὐαγγέλιό Του, θὰ ἐποίμαιναν τὴν ποίμνη Του, θὰ χειροτονοῦσαν διακόνους, πρεσβυτέρους καὶ ἐπισκόπους καὶ θὰ ἔκτιζαν ἐπάνω στὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο τῆς πίστεως στὸ Πανάγιο Ὄνομα Του τὴν Ἐκκλησία. Αὐτοὶ οἱ πρώην ταπεινοὶ καὶ ἄσημοι ψαράδες θὰ διαδραμάτιζαν ἕνα ρόλο στὸν κόσμο ἀπείρως ἀνώτερο ἀπὸ αὐτὸν πού εἶχαν ὅταν ζοῦσαν ἀμέριμνα στὴν πατρίδα τους ψαρεύοντας στὴ λίμνη. Οἱ ἀγράμματοι αὐτοὶ ἄνθρωποι, μετὰ τὴν πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν πρόσκληση «δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων», τὴν πρόσκληση τὴν γεμάτη μυστήριο καὶ ἀπορία, ἐξελίχθηκαν σὲ ἡγέτες πνευματικοὺς παγκόσμιου βεληνεκοῦς. Ἔγιναν μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ θρησκευτικοὶ ταγοὶ καὶ διδάσκαλοι πολλῶν συνανθρώπων των.
Αὐτὴν τὴν ἀλήθεια τῆς ἱστορίας τὴν προσπερνοῦν οἱ αἱρετικοὶ τῶν ἡμερῶν μας. Παίρνουν αὐτὴν τὴν πρόσκληση τοῦ Κυρίου μας, πού ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, τελείως ἐπιπόλαια, νομίζοντας μάλιστα ἀφελῶς ὅτι ἀπευθύνεται στὸν καθένα. Γι’ αὐτὸ καὶ κάθε Κυριακὴ θὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τὰ σπίτια τους κουβαλώντας ἕνα σωρὸ βιβλία καὶ περιοδικὰ γιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν συνανθρώπους τους καὶ ἔτσι νὰ γίνουν καὶ οἱ ἴδιοι, ὅπως οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, «ἁλιεῖς ἀνθρώπων».
Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα τῆς θρησκευτικῆς ἀφέλειας ὁ κόσμος τῶν Προτεσταντῶν ἀπέρριψε τὸν θεσμὸ τῆς Ἱερωσύνης, ἀφοῦ προηγουμένως ἀπέρριψε ἀσυλλόγιστα τὴν λεγομένη Ἀποστολικὴ διαδοχή. Ἔκοψε τὴν χρυσὴ ἁλυσίδα της, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ κριτήριο ἀπαραίτητο τῆς γνησιότητας τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλὰ τί ἐννοοῦμε ἀκριβῶς ὅταν μιλοῦμε γιὰ Ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ γιατί ἔχει τόση σημασία γιὰ τὴν γνησιότητα μιᾶς Ἐκκλησίας;
Ὅπως εἴπαμε προηγουμένως οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι τὸ χάρισμα τὸ ἀτίμητο πού ἀπέκτησαν ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ εἶναι ἁλιεῖς ἀνθρώπων διδάσκοντας ἀνόθευτο τὸ Εὐαγγέλιό Του καὶ ποιμαίνοντας τοὺς χριστιανοὺς δὲν τὸ κράτησαν γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Ἐξάλλου σὲ λίγα χρόνια θὰ ἔκλεινε ὁ βιολογικός τους κύκλος. Θὰ ἀπέθνησκαν, ἀφοῦ ἦσαν ἄνθρωποι. Γι’ αὐτό, γιὰ νὰ συνεχισθεῖ τὸ ἔργο τους καὶ κατ’ οὐσίαν ἡ παρουσία καί δράση τῆς Ἐκκλησίας ἐπάνω στὴ γῆ, μετέδωσαν τὸ χάρισμά τους καὶ σὲ ἄλλους ἐκλεκτούς χριστιανούς, τοὺς διαδόχους των στὸ κήρυγμα καὶ τὴν διαποίμανση τῶν χριστιανῶν. Ἔτσι οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἀρχικὰ ἐξέλεξαν τοὺς ἑπτὰ διακόνους στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ «ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας» (Πράξ.6,6). Κατόπιν ἐχειροτόνησαν πρεσβυτέρους (Πράξ. 14,23) καὶ ἐπισκόπους. Στοὺς πρώτους ἐπισκόπους, τοὺς χειροτονημένους ἀπὸ τὰ ἅγια τῶν Ἀποστόλων χέρια δὲν ἀνῆκαν ὁ Τιμόθεος, ἐπίσκοπος Ἐφέσου καὶ ὁ Τίτος ἐπίσκοπος Κρήτης; Ἂς προσέξουμε τί γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὸν μαθητὴ του ἐπίσκοπο Τιμόθεο: «μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοῖ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοὶ διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου» (Α΄Τίμ. 4,14).
Δυστυχῶς ὅσα μᾶς γράφει ἡ Καινὴ Διαθήκη ἐπὶ αὐτοῦ του θέματος τὰ ἀγνόησαν παντελῶς παλαιότεροι καὶ νεότεροι αἱρετικοί. Γιὰ τοὺς Προτεστάντες καὶ γιὰ τοὺς χιλιαστὲς οἱ χειροτονίες διακόνων, πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων ἐλάχιστη σημασία ἔχουν. Γι’ αὐτοὺς ὅλους, οἱ ὁποῖοι ἀσεβέστατα κατήργησαν τὴν Ἱερωσύνη καὶ τὰ Μυστήρια κλείνοντας τὴ βρύση τῆς Θείας Χάριτος, μία Ἱερωσύνη ὑπάρχει. Ἡ λεγομένη γενικὴ Ἱερωσύνη πού ἔχουν ὅλοι οἱ βαπτισμένοι χριστιανοί. Γιὰ μᾶς ὅμως τοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς, πού φυλάξαμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ τὴν ἁγία μας Παράδοση, αὐτὰ ὅλα τὰ περὶ χειροτονιῶν ἐκ μέρους τῶν ἁγίων Ἀποστόλων ἔχουν μέγιστη σημασία καὶ πνευματικὴ ἀξία. Διότι οἱ διάδοχοι τῶν ἁγίων Ἀποστόλων ἐπίσκοποι, κατόπιν οἱ διάδοχοί τους ἐπίσκοποι καὶ στὴ συνέχεια ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι ἐπίσκοποι στὴ σειρὰ μέχρι σήμερα συνιστοῦν αὐτὸ πού λέμε Ἀποστολικὴ διαδοχή. Ὅπου ὑπάρχει ἡ χρυσὴ αὐτὴ ἁλυσίδα μέσα στὴν ἱστορία ἐκεῖ ὑπάρχει ἀληθινὴ Ἐκκλησία. Λείπει ἡ Ἀποστολικὴ διαδοχή, λείπει καὶ ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία. Ἑπομένως πῶς νὰ ὀνομάσουμε Ἐκκλησία τοὺς Προτεστάντες ἢ καὶ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς μέ κάποια ἔννοια, ἀφοῦ ἔσπασαν, διέλυσαν τὴ χρυσὴ αὐτὴ ἁλυσίδα ἀλλοιώνοντας τὴν καθαρὴ Εὐαγγελικὴ διδασκαλία μὲ τὶς αἱρετικὲς των προσμίξεις;
Στὸ σημεῖο αὐτὸ χρειάζεται νὰ διευκρινίσουμε ὅτι ἡ Ἀποστολικὴ διαδοχὴ περιλαμβάνει καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως. Στὴ χρυσὴ αὐτὴ ἁλυσίδα τῶν ἐπισκόπων, πού ἔχει σὰν πρῶτο κρίκο ἕναν Ἀπόστολο, εἶναι σφιχτὰ δεμένη καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι οἱ χριστιανοὶ οὐδέποτε προσέθεταν στὴν χρυσὴ ἁλυσίδα τῆς Ἀποστολικῆς διαδοχῆς ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἔπεσε στὰ δίχτυα τῆς αἱρέσεως καὶ ἀπαρνήθηκε τὴν Ὀρθοδοξία. Μὲ αὐτὴν τὴν ἔννοια καὶ οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἀκόμη καὶ ἂν ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Ἐκκλησία τους ξεκινᾶ ἀπὸ κάποιον Ἀπόστολο δὲν μποροῦν νὰ μποῦν στὴν κατηγορία τῶν Ἐκκλησιῶν, πού ἔχουν Ἀποστολικὴ διαδοχή. Διότι προσέθεσαν στὰ δόγματα τῆς πίστεως καὶ δόγματα, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε πρέσβευε ἡ ἀρχαία ἑνωμένη Ἐκκλησία τῶν ὀκτὼ πρώτων εὐλογημένων αἰώνων.
Αὐτὰ ἂς ἔχομε κατὰ νοῦν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τιμώντας πάντοτε τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τὴν χρυσὴ διαδοχὴ των. Ἀμὴν
+Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
