Πολλοὶ πλησίαζαν τὸν Γέροντα γιὰ νὰ λύσουν τὶς πνευματικὲς ἀπορίες τους. Ἰδιαίτερα οἱ μοναχοὶ ἔθεταν τὸ θέμα τῶν σχέσεών τους μὲ τὸν Γέροντα καὶ τοὺς παραδελφούς τους. Στὴν σημερινὴ ἐποχὴ πλήθυνε τὸ δικαίωμα καὶ ὁ αὐταρχισμός. Ἡ νέα γενιὰ ζεῖ μέσα σὲ ἕνα κοσμικὸ περιβάλλον , ποὺ συνεχῶς ἐξαπλώνεται καὶ ποὺ διέκοψε τὴν ἐπαφὴ καὶ συνύπαρξη μὲ τὴν παλαιὰ γενεά. Αὐτὸ στὴν καλογερικὴ ζωὴ προκαλεῖ διακοπὴ καὶ ἀσυμφωνία. Οἱ παλαιότεροι Γέροντες, ποὺ εἶναι οἱ φορεῖς τῆς παραδόσεως, φαίνονται σήμερα στοὺς νέους πού… προσέρχονται στὸν μοναχισμὸ λίγο παράξενοι. Ὅσοι ἀπὸ τοὺς νέους ἔχουν καταρτισθεῖ μὲ τὴν μελέτη τῶν Πατερικῶν κειμένων δὲν δυσκολεύονται , γιατί ἀντελήφθησαν τὸ θέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ὑπακοῆς στὸν Γέροντα.
Στοὺς περισσότερους ὅμως γεννιοῦνται διλήμματα καὶ προβάλουν τὸ «γιατί;». Ἀφοῦ ὁ Γέροντας δὲν ἔχει δίκαιο , γιατί ἐπιμένει; Ἢ ἀφοῦ δὲν γνωρίζει καλά, γιατί θέλει νὰ τὸν ὑπακούομε; Σὲ αὐτὸ τὸ φαῦλο κύκλο τοῦ ὀρθολογισμοῦ στεκόταν, ὁ μακάριος, ὡς πραγματικὸς φάρος διακρίσεως. Ὅποιος πρόβαλλε ἐρωτήσεις καὶ λάθη ἢ ἐλαττώματα ἢ καὶ παραλείψεις τοῦ Γέροντος τοῦ ἀπαντοῦσε στερεότυπα: «Παιδί μου, ὁ καρπὸς τῆς ἡσυχίας ποὺ ἐπιδιώκεις εἶναι νὰ ἐπιδιώκεις νὰ...βλέπεις τοὺς ἄλλους ὡς ἁγίους, ὡς ἀγγέλους. Ὅταν βλέπεις στοὺς ἄλλους ἐλαττώματα καὶ ἰδίως στὸν Γέροντά του, νὰ ξέρεις ὅτι ἔπεσε ἡ πνευματική σου ζωὴ , ὑποβιβάστηκε, καὶ χρειάζεται πολλὴ μετάνοια καὶ αὐτομεμψία. Ὅταν βλέπω καὶ κρίνω μέσα μου τοὺς ἀδελφούς μου , νὰ ξέρω ὅτι δὲν πάω καλά. Πρέπει νὰ πιστέψω καλὰ μέσα μου, ὅτι ὁ κάθε ἀδελφὸς εἶναι καλὸς καὶ ἅγιος καὶ μόνο ἐγὼ εἶμαι ὁ πιὸ ἀχρεῖος . Σὲ κάθε παρεξήγηση νὰ βάζω ἐγὼ μετάνοια, εἴτε φταίω εἴτε ὄχι, γιὰ νὰ εἶμαι πάντα εἰρηνικὸς μὲ τοὺς ἄλλους καὶ νὰ εἶναι μαζί μου ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Ποτὲ νὰ μὴν κοινωνήσω τὰ θεία Μυστήρια ἂν ἔχω πικράνει κάποιον ἀδελφὸ καὶ δὲν ἔχω συνδιαλλαγεῖ μαζί του».
Πηγή: «Ὁ χαρισματοῦχος ὑποτακτικὸς Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης» – Γέροντος Ἰωσὴφ Βατοπαιδινοῦ diakonima.gr , orthodoxia-ellhnismos.gr
