Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ράπισμα από το συλλαλητήριο σε πολιτικούς, ιεράρχες και μιντιάρχες
Τι δεν καταλαβαίνουν όσοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την αντίδραση της ελληνικής ψυχής
Το εντυπωσιακό και αυθόρμητο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε άλλο ένα ηχηρό ράπισμα στην καθεστηκυία τάξη των πολιτικών, των ιεραρχών, αλλά και των μιντιαρχών της Αθήνας! Ενας απογοητευμένος και ταπεινωμένος λαός. Κάνουν λόγο για 500.000 κόσμο! Μια ξεχασμένη λέξη. Το συλλαλητήριο!
Αλήθεια, ποιος πολιτικός φορέας ή ηγέτης μπορεί σήμερα να μαζέψει έστω τους μισούς; Μια αυθόρμητη φωνή διαμαρτυρίας! Ας μην ξεχνάμε ότι την προηγούμενη φορά είχε τεθεί επικεφαλής ένας εμπνευσμένος ηγέτης, ο τελευταίος πραγματικός ηγέτης της Εκκλησίας μας, ο μακαριστός Χριστόδουλος.
Νέοι και γέροι. Πολιτικοποιημένοι και απολιτίκ. Προνομιούχοι και μη προνομιούχοι. Εργαζόμενοι και άνεργοι. Μακεδόνες και Κρήτες! Θρακιώτες και Ρουμελιώτες! Οικογένειες ολόκληρες! Κανονικοί άνθρωποι! Πραγματικοί Ελληνες! Ολοι, μια γροθιά. Ολοι ενάντια στους υποταγμένους πολιτικάντηδες. Ολοι όρθωσαν το ανάστημά τους στους ορθολογικά (sic) σκεπτόμενους... Αλήθεια, ρε λεβέντες «σκεπτόμενοι», ο Λεωνίδας και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο Παπαφλέσσας και ο Ιωάννης Μεταξάς στάθμισαν τους κινδύνους, άκουσαν τις ξένες δυνάμεις της εποχής και αποφάσισαν το «ΟΧΙ» και το «Μολών Λαβέ»; Εχετε καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος του ηγέτη;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
