ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΥΛΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ


Αναγνώσεις: |


Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:

Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«καί ἐρῶ τῆ ψυχῆ μου ψυχή ἔχεις πολλά ἀγαθά…». (Λουκᾶ 12, 19).
Μέ ἐλάχιστες φράσεις, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς ἔδωσε ἀνάγλυφη ἡ σημερινή περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου μας τό τί σημαίνει ὑλισμός. Ὁ ἄφρων πλούσιος, τό κύριο πρόσωπο τῆς παραβολῆς τοῦ Εὐαγγελίου μας, ἐκφράζει ἄριστα τή φιλοσοφία, τόν τρόπο σκέψεως καί δράσεως ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου, πού ἔδωσε ἀσυλλόγιστα τή ψυχή του στήν ὕλη καί τά ἀγαθά της. Ἐπειδή δέ ἡ θεωρία αὐτή τοῦ ὑλισμοῦ οὐδέποτε δυστυχῶς ἀπουσίασε ἀπό τήν κοινωνία μας καί ἐπειδή μπορεῖ εὔκολα στά θύματά της νά συμπεριλάβει καί νέους ἀνθρώπους, γι’ αὐτό στό σύντομό μας κήρυγμα σήμερα θά ἀναφερθοῦμε στή θεωρία αὐτή καθώς καί στίς συνέπειές της στή νεολαία μας. 

Καί κατ’ ἀρχάς γιά νά θυμηθοῦμε τήν ταυτότητά του, «ὁ Ὑλισμός ἀποτελεῖ σύστημα καθαρά φιλοσοφικό». Δέχεται ὅτι τήν οὐσία καί τή βάση ὅλων τῶν ὄντων καί φαινομένων ἀποτελεῖ ἡ ὕλη. Τά πνευματικά φαινόμενα, (δηλαδή τό πῶς συμβαίνει νά σκεπτόμαστε, τό πῶς νά αἰσθανόμαστε) σύμφωνα μέ τήν ὑλική φιλοσοφία, δέν εἶναι παρά ἀνώτερης μορφῆς ἰδιότητες καί ἐκδηλώσεις τῆς ὕλης. Ἡ νόηση εἶναι, λέγει, «ἐπιφαινόμενο» τῆς ὕλης, εἶναι δέ ἡ ὕλη τό μόνο πού ὑφίσταται στό Σύμπαν. Οἱ χημικές μεταβολές πού γίνονται στόν ἐγκέφαλο, κάνουν νά ἐκπορευτεῖ ἀπό αὐτόν μία ἐκροή πού τήν ἔχουμε ὀνομάσει «συνείδηση». Ἡ συνείδηση ἐκμηδενίζεται μόλις πάψει νά λειτουργεῖ ὁ ἐγκέφαλος. Ἡ ὕπαρξη αἰώνιας ψυχῆς εἶναι ἀπαράδεκτη, διακηρύττει ὁ φοβερός Ὑλισμός. Ἡ ὕλη εἶναι αἰώνια καί ἄναρχη, προσθέτει. Εἶναι αἰτία τοῦ ἑαυτοῦ της. Ἐνῶ ἡ χριστιανική σκέψη, ὡς αἰτία ἑαυτοῦ δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ παρά μόνο τόν Θεό. Αὐτές δυστυχῶς τίς ἐπικίνδυνες ἀνοησίες φρονεῖ ὁ κάθε ὑλιστής, ὅπως ὁ ἄφρων πλούσιος τῆς Παραβολῆς μας, ὁ ὁποῖος τόσα ἀγαθά θά ἐπισώρευε στίς καινούργιες ἀποθῆκες του γιά νά ἔχει νά τρώγει καί νά πίνει ἐπ’ ἄπειρον ἡ κτηνώδης, κατά τόν Μέγα Βασίλειο, ψυχή του! 

Καί μερικά ἀκόμη ἄς παραθέσουμε διαφωτιστικά στοιχεῖα σχετικά μέ τή θεωρία τοῦ ὑλισμοῦ, ἡ ὁποία ὡς ἀρρώστια θανατηφόρα προσβάλλει μικρούς καί μεγάλους. Τά κοινωνικά φαινόμενα, στενά συνδεδεμένα μέ τήν ἀνθρώπινη πράξη καί δράση, εἶναι πολύπλοκα, ἰδιόμορφα. Οἱ αἰτίες τους δέ βρίσκονται ἔξω ἀπό τήν κοινωνία, δέν ὀφείλονται οὔτε σέ παράγοντες ὑπερφυσικούς, οὔτε στήν ἐλεύθερη βούληση τῶν ἀνθρώπων, βρίσκονται στήν ἴδια τήν οὐσία τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, στίς ὑλικές συνθῆκες, εἶναι ἀντικειμενικές κι ὄχι ὑποκειμενικές. Γι' αὐτό ἡ ὑλιστική ἀντίληψη τῆς κοινωνίας ἀπαιτεῖ, ἡ μελέτη τῶν κοινωνικῶν φαινομένων, νά ξεκινᾶ ἀπό τήν ἴδια τήν κοινωνία, τίς ἰδιαιτερότητες καί ἰδιομορφίες της ἀπό τήν παραδοχή ὅτι τό κοινωνικό "εἶναι" ἀποτελεῖ τό πρωτεῦον στοιχεῖο καί ἡ "κοινωνική συνείδηση" τό δευτερεῦον. Δυστυχῶς ὅλα αὐτά ἀποτελούν θεωρίες ἀναπόδεικτες, ἐπάνω στίς ὁποῖες στηρίχθηκε ἡ δράση μερικῶν κοινωνικῶν ἐπαναστατῶν τοῦ παρελθόντος. 

Καί τώρα ἄς στρέψουμε τό λόγο μας πρός τό μέρος τῶν νέων, καθώς ζώντας στήν ἀνήσυχη καί ἄπιστη ἐποχή μας δέχθηκαν τό μικρόβιο τοῦ ὑλισμοῦ. «Μία γενιά πού ἀφήνει τό ραδιόφωνο, τίς διαφημίσεις καί τίς δισκογραφικές ἑταιρίες - πού δημιουργοῦν μουσική καθαρά γιά οἰκονομικούς λόγους- νά διαμορφώνουν ἀνάλογα μέ τίς συνθῆκες τό γοῦστο της. Μία γενιά, οἱ περισσότεροι τῆς ὁποίας γίνονται χωρίς νά τό καταλάβουν συνένοχοι στόν σύγχρονο κορεσμένο ὑλιστικό τρόπο ζωῆς καί ἀνάπτυξης τῆς τεχνολογίας. Μία τεχνολογία πού δέν ἀξιοποιεῖται ὅπως θά ἔπρεπε, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἐξάλειψη τῆς τέχνης καί τῆς αἰσθητικῆς. Ὑπάρχουν ἀμέτρητα ἀντίστοιχα παραδείγματα νέων καί στήν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἀπαξιοῦν καί χλευάζουν ἀναλλοίωτες ἀξίες στή μουσική, στήν τέχνη καί στό πνεῦμα, στοιχεῖα διαχρονικά τοῦ πολιτισμοῦ μας μέ βασικό ἐπακόλουθο τή σταδιακή τους ἀπομάκρυνση ἀπό τόν ἀρχαῖο καί σύγχρονο Ἑλληνικό πολιτισμό». 

Ὁρίστε, ἀγαπητοί, μερικά ἀπό τά θλιβερά ἀποτελέσματα, ὅταν οἱ θεωρίες τοῦ ὑλισμοῦ, οἱ ὁποῖες ἀπορρίπτουν καί Θεό καί πνεῦμα καί αἴσθημα, καθώς ὅλα τά ρίχνουν στήν πυρά τῆς ὕλης, ἐπηρεάζουν αἰσθητά τούς νέους ἀνθρώπους. Ὅταν μέ τρόπους πολλούς καί σατανικούς στίς ἡμέρες τίς πονηρές, πού ζοῦμε, διαλύουν καί σκέψη καί αἰσθητική καί τούς ἀπομακρύνουν καί ἀπό τίς ὡραῖες καί ἀθάνατες ἀπόψεις τοῦ Εὐαγγελίου καί ἀπό τόν πατρογονικό μας ἐπίσης ἀρχαῖο πολιτισμό, στόν ὁποῖον κυριαρχοῦσε κατά τό πλεῖστον τό πνεῦμα καί οἱ ἰδέες. Βέβαια καί στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή, τοῦτο δέν ἦταν ἐξάλλου πρᾶγμα ἀφύσικο σέ ἕνα κόσμο τῆς εἰδωλολατρίας, ζοῦσαν ὑλιστές οἱ ὁποῖοι σύνθημά τους εἶχαν τό «φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν…». Ὅμως εἶναι γεγονός πανθομολογούμενο ὅτι τά πιό ἔξοχα πνεύματά του, οἱ σοφοί καί φιλόσοφοί του, ἦσαν ὑπέρμαχοι τοῦ πνεύματος καί ὄχι τῆς ὕλης. Ἦρθαν ἀντιμέτωποι μέ τήν Ἐπικούρεια φιλοσοφία τοῦ ἁπλά «ἡδέως ζεῖν». Καί οἱ ἀρχαῖοι, λοιπόν, διδάσκαλοι ἀγωνίζονταν γιά τό καλό καί τήν πρόοδο τῆς φιλτάτης πατρίδος νά ἑλκύσουν τή νεολαία σέ ἰδεώδη καί ἀγαθά πνευματικά.

Ὅπως ἀντιλαμβάνεται ὁ καθένας τοῦτο τό ἐπιδίωξε περισσότερο τό κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ διδασκαλία στή συνέχεια τῶν ἁγίων Του Ἀποστόλων. Χωρίς νά παραβλέπουν τήν πραγματικότητα τοῦ κόσμου, τῆς ὕλης καί τῶν ὑλικῶν πραγμάτων ὁ κύριος ἀγώνας των ἦταν ἡ στροφή τῶν ἀνθρώπων πρός τά ἐπάνω, στά ἀγαθά τῆς αἰώνιας βασιλείας τῶν οὐρανῶν. «Τά ἄνω ζητεῖτε, ἐκήρυτταν, …τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς». (Κολασσαεῖς 3, 1-2). Διότι βεβαίωναν μέ λόγια καί ἔργα «ὁ κόσμος παράγεται καί ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δέ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τόν αἰώνα». (Α΄ Ἰωάν..2, 17). Ἀμήν

+ Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος

Γίνετε συμμέτοχοι στην προσπάθειά μας!

Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!