Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ Αντώνιε, χαίρε και υγίαινε εν πάσι. Εύχομαι η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της γλυκιάς μας Μητέρας Παναγίας να είναι πάντοτε μαζί μας. Αμήν.
Αγαπητέ μου αδελφέ Αντώνιε, έλαβα προ ημερών την αδελφικήν σου εν Χριστώ επιστολήν και εδόξασα τον Γλυκύτατόν μας Ιησούν Χριστόν και την Κυρίαν μας Θεοτόκον και βασίλισσαν τ' ουρανού και της γης που σου έδωσε την φώτιση και την χάριν και έγραψες με τόση βαθιά ταπείνωσι, με πνεύμα συντετριμμένο και με καρδίαν συντετριμμένη και βαθιά τεταπεινωμένη την αμαρτωλότητά σου, πράγμα που πάρα πολύ ευαρεστείται ο Θεός. Λέγει ο Θεός εις τίνα επιβλέψω ει μη εις τον ταπεινόν τη καρδία και τρέμοντά μου τον λόγο.
Λέγει ένας άγιος Πατέρας της Εκκλησίας ότι η ταπείνωσις είναι η πόλη τ' ουρανού, και ο Άγιος Ισίδωρος ο Πυλουσιώτης λέγει ότι δεν σώζει τόσο σίγουρα τον άνθρωπον όσο η βαθιά ταπείνωσις. Η ταπείνωσις χωρίς πολλά καλά έργα σώζει τον άνθρωπον, ενώ τα καλά έργα χωρίς την αγίαν ταπείνωσιν δε σώζουνε. Η αγία ταπείνωσις στολή της θεότητος εστίν, διότι όταν κατέβηκε ο Χριστός μας στη γη εφόρεσε ως ένδυμα την ένθεο ταπείνωσιν, όπως λέγει Παύλος ο Απόστολος των Εθνών, εταπείνωσε εαυτόν γενόμενος υπήκοος εις τον ουράνιον του Πατέρα μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.
Ο Χριστός μας, αδελφέ μου Αντώνιε, αναπαύεται μόνο σε απλές και ταπεινές και πράες καρδιές. Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρίσητε ανάπαυσι ταις ψυχαίς υμών, ο γαρ ζυγός μου Χριστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί.
Ο Χριστός μας είναι πράος και ταπεινός τη καρδία και αναπαύεται μόνο σε πράους και ταπεινούς ανθρώπους, σε εγωιστές και κενόδοξους και ισχυρόγνωμους ανθρώπους ουδέποτε αναπαύεται, διότι λέγει ο ίδιος ο Θεος υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινος δε δίδωσι χάριν, και ακάθαρτος παρά τω Θεώ πας υψηλοκάρδιος.
Όταν ο μέγας Αντώνιος ασκήτευε εις την βαθιάν έρημον είδε απλωμένας τας παγίδας του διαβόλου εις την γην, ανεβόησεν και είπε. Κύριε, ποιος δύναται να περάσει όλες αυτές τις παγίδες; Και άκουσε φωνήν ουρανόθεν και του έλεγε: Η ταπεινοφροσύνη.
Έτσι και εμείς, αδελφέ μου εν Χριστώ Αντώνιε, να παρακαλέσομε και την Παναγίαν μας Μητέρα και πάντας τους αγίους να μας βοηθήσουνε να ενδυθούμε την θεϊκήν στολήν, την αγίαν ταπείνωσιν, και τότες θα μπορέσωμε άνετα, χωρίς μεγάλους και πολλούς πειρασμούς να νικήσωμε τον ανθρωποκτόνον διάβολον, που ως λέων ωρυόμενος ζητά τινά καταπίει, και την βρομεράν και θεομήσιτον και ακάθαρτον αμαρτίαν που μας χωρίζει από τον Πλάστην μας και Δημιουργόν μας Θεόν, και τις παγίδες του ανάνδρου διαβόλου που είναι ως ιστός της αράχνης που όποιος τις γνωρίζει ούτε τις υπολογίζει.
Ο διάβολος, αδελφέ μου, που είναι αμαρτία και ο χωρισμός από τον Χριστόν μας είναι ο πιο άνανδρος και ο πιο ανίκανος και ο πιο ανάξιος, διότι την βασιλείαν του και τα σκήπτρα του και τα όπλα του και την δύναμήν του τα σύντριψε και τα μηδένισε ο Χριστός μας επάνω εις τον Σταυρόν με την παναγίαν του σταυρικήν θυσίαν και με την ζωηφόρον και λαμπροφόρον Του ανάστασιν. Διότι εσκύλευσε τον Άδην ο καταβάς εις τον Άδην, που σου θάνατε το κέντρον, που σου Άδη το νίκος; Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες. Aνέστη Χριστός και χαίρουσι Αγγελοι.
Ο Χριστός μας, ο γλυκύτατός μας Σωτήρας, μας έδωσε την εξουσίαν να πατούμε επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού ημών διαβόλου. Σκέψου, αδελφέ μου Αντώνιε, να θαυμάσεις του μυστηρίου την δύναμιν. Ότι όλοι οι διάβολοι να συγκεντρωθούνε, που τον αριθμό τους δεν τον ξέρομε, δεν έχουνε την δύναμιν χωρίς την εντολήν του να μας αφαιρέσουν μία τρίχα από το κεφάλι μας.
Ας παρακαλέσουμε, αδελφέ μου, τον Χριστόν μας να μας στέλνει την θεϊκήν Του χάρι να φωτίζει τον νουν μας και την ψυχήν μας, να μας βοηθήσει να γνωρίζομε το καλό από το κακό, να μας δυναμώσει με την θεϊκήν του δύναμιν να τον αγαπήσομεν και να τον αγαπούμε πάντοτε περισσότερον από τον εαυτόν μας και περισσότερον από όλον τον κόσμον, και να θεωρούμεν τον κόσμον, τα του κόσμου, και πάντα τα εν τω κόσμω αμαρτίαν, ηδονές και απολαύσεις, σκύβαλα ίνα Χριστώ αθανάτω βασιλεί των αιωνίων αγαθών κερδίσωμεν και κληρονομίσωμε. Διότι η αμαρτία, οι ηδονές και οι απολαύσεις δεν αναπαύουνε και δεν ξεκουράζουνε τον άνθρωπο, αλλά τονε κουράζουνε και του προξενούνε φορτίον δυσβάσταχτον και σκοτοδίνη και πικρία πικρότερη της χολής.
Ας αγαπήσομεν και μεις τον Θεόν, όπως έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, και μηδέν προτιμήσομεν της αγάπης Αυτού και να αγαπούμε και όλους τους ανθρώπους, όπως αγαπούμε τον εαυτό μας και να γίνομε ασήμαντοι και τελευταίοι και μικρότεροι όλων των ανθρώπων, και να βάλομε το κεφάλι μας κάτω από τα πόδια όλων των ανθρώπων και να περιφρονέψωμε και να καταφρονέψωμε, να ρεζιλέψωμε, να ξεφτελίσωμε, να φτύξωμε και να ποδοπατήσωμε κάτω στη γη τον εαυτό μας, να μηδενίσωμε, να πεθάνωμε και να θανατώσωμε τον πήλινο, τον σαρκικόν, τον χωμάτινον και παλαιόν άνθρωπον της αμαρτίας και της φθοράς, και να ενδυθούμε τον νέον άνθρωπον, να ανανεωθούμε δια της χάριτος του Χριστού μας. Διά του μυστηρίου του δευτέρου βαπτίσματος, της θείας μετανοίας και εξομολογήσεως εις τον πνευματικόν μας πατέρα ιερέα, που σ' εκείνον έχει δώσει την εξουσίαν ο Κύριος μας του δεσμείν και λύνειν, και του τρίτου βαπτίσματος των θερμών δακρύων, που έχουνε την δύναμιν να καθαρίζουνε και λευκαίνουνε τους ρύπους και της κηλίδες της αμαρτίας από τας ψυχάς μας.
Να προσευχόμαστε, να εκκλησιαζόμαστε, να κοινωνούμε των αχράντων μυστηρίων, να νηστεύουμε Tετάρτη και Παρασκευή, να διαβάζομε θρησκευτικά βιβλία, να έχομε ομόνοια και αγάπη στο σπίτι μας και με όλους τους ανθρώπους και να θυσιάζουμε τα πάντα δια την αγάπη του Χριστού μας. Να νηστεύουμε όλες τις σαρακοστές που μας έχει παραδώσει η αγία μας εκκλησία, που δια της νηστείας ωφελούμε και την ψυχήν μας και την σωματικήν μας υγείαν. Να πιστεύουμε θερμά και να ελπίζομε εις το άπειρον έλεος του Θεού διότι ελπίδα κατά τον Μέγαν Βασίλειον είναι η άγκυρα της ψυχής.
Αδελφέ μου εν Χριστώ Αντώνιε, ο Χριστός μας ο κάλλει ωραίος παρά πάντας τους υιούς των ανθρώπων έχει ανοιχτάς τας παναγίας του αγκάλας και δέχεται όλους τους ανθρώπους. Διότι ολόκληρος ο ουρανός χαίρει και πανηγυρίζει όταν ένας άνθρωπος μετανοήσει μισήσει την αμαρτίαν και πλησιάσει εις τον Θεόν.
Διότι ο Χριστός μας όταν ήλθε στην γη με τελώνες και πόρνες και αμαρτωλούς είσθηε και εδειπνούσε και ο πρώτος που εισήλθε εις τον Παράδεισον ήταν ο μετανοήσας επάνω εις τον Σταυρόν ληστής.
Ο Χριστός μας δεν μισεί τους αμαρτωλούς, διότι μετανοούμε και μας σώζει, αλλά μισεί τους θεομπαίχτες και τους υποκριτές, που έξωθεν φορούνε το ένδυμα του προβάτου και έσωθεν είναι λύκοι άρπαγες.
Μία ρανίδα του Δεσποτικού αίματος, αδελφέ μου φτάνει να ξεπλύνει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Και μεις λοιπόν, αδελφέ μου, αν μπορούμε να εξομολογούμεθα και να κοινωνούμε έστω και μια φορά τον μήνα, πάρα πολύ θα ωφεληθούμε ψυχικώς.
Να παρακαλέσομε, αδελφέ μου, τον Χριστόν μας τον γλυκύτατόν μας Σωτήρα, να αποκτήσει ο νους μας θετικήν παρρησία και θεϊκήν δύναμιν και τότες θα μπορούμε με την χάριν του Χριστού μας να νικούμε ευκολότατα την θεομίσητον αμαρτίαν και τον διάβολον, την πομπήν του και λατρεία του. Η δυσκολία είναι η αρχή διότι όταν κουραστούμε και κοπιάσομε λίγο ψυχικά και σωματικά και πλησιάσομε τον Χριστόν μας και γλυκανθούμε μαζί Του, και γευθεί η ψυχή μας την θείαν του θεότητα και την θείαν του θεϊκήν χάριν, και ενωθούμε ψυχή και σώματι με τον Θεόν και θεωθούμε, όπως λέγει ο Θεός, Εγώ είπα ότι θεοί έστε. Τότες δεν δύναται τίποτα να μας χωρίσει από τον Χριστόν μας. Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Τότε σβύνουνε τα πάθη, οι ηδονές, ο διάβολος και η αμαρτία, και βασιλεύει εντός μας, ο Χριστός μας.
Διότι, ο αγαπών εμέ και τον λόγον μου τηρεί και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν και προς αυτόν ελευσώμεθα και μονήν παρ' αυτώ ποιήσουμεν, και η καρδία του αληθινού Χριστιανού είναι θρόνος της Αγίας Τριάδος. Ολόκληρη η Αγία Τριάδα αναπαύεται στην καρδιά μας όταν την καθαρίσουμε και την αφιερώσουμε και την κάμουμε δώρον του Χριστού μας, που μας την ζητά. Υιέ μου, δός μου την καρδίαν σου. Και την καρδιά μας και την ψυχή μας και τον νουν μας και το Πνεύμα μας και τας αισθήσεις μας και άπαντα τα μέλη της ψυχής και του σώματός μας να τα δώσουμε του Χριστού μας να μας τα σώσει και να μας φυλάξει από τον διάβολον και από την αμαρτίαν. Αμήν. [...]
Τις ταπεινές μου ευχές και ευλογίες στην οικογένειά σου. Ασπάζομαι υμάς εν φιλήματι αγίω.
Ο ταπεινός δούλος του Ιησού Χριστού αμαρτωλός Σωφρόνιος και τελευταίος πάντων των επί γης ανθρώπων.
Τέλος και μόνω τω Τρισαγίω Θεώ, δόξα. Αμήν»
Πηγή: Αντώνιος Σαριδάκης, «Ο Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης, ο πράος και ταπεινός τη
καρδία», Αθήνα, 2006, σσ. 66-71. Δακτυλογραφήθηκε για την Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου
