Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, Κυριακή πρίν ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ τ. Σταυροῦ, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν ἱερά μνήμη τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Σμύρνης, τοῦ Ἐθνομάρτυρος καί Ἱερομάρτυρος. Ἐπειδή δέ τό ἐφετινό μας Κυριακοδρόμιο περιλαμβάνει σύγχρονα θέματα, ὁ δέ ἱερομάρτυς Χρυσόστομος ἀνήκει στούς τελευταίους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, γι’ αὐτό παρακαλῶ νά ἀφιερώσουμε γιά λίγο χρόνο τήν προσοχή μας στήν ἱερά μνήμη του. Ὁ Ἅγιός μας προσετέθη στούς Ἱερομάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μέ ἀπόφαση συνοδική τό 1993. Καί αὐτές τίς πρῶτες ἡμέρες κάθε Σεπτεμβρίου, μία Κυριακή μεταξύ 8 καί 13 αὐτοῦ τοῦ μήνα, τελείται ἡ ἐτήσια μνήμη του.
Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος ὑπέστη φρικτό μαρτυρικό θάνατο στίς 27 Αὐγούστου (μέ τό παλιό ἡμερολόγιο) τό ἔτος 1922. Ὑπῆρξε ὁ πρωτομάρτυς ἐκείνης τῆς ἀνεπανόρθωτης δοκιμασίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἔχουμε πληροφορίες γιά τό μαρτύριο τοῦ ἀλησμόνητου Μητροπολίτου τῆς Σμύρνης σχεδόν ἀπό αὐτόπτες μάρτυρες. Σήμερα δέ πού τελοῦμε τήν ἁγία μνήμη του, καλό εἶναι ἄν καί πολύ λυπηρό, νά ξαναφέρουμε στή σκέψη μας ἐκείνη τήν πικρή ἡμέρα γιά ὅλον τόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνισμό τοῦ φθίνοντος Αὐγούστου τοῦ 22. Τό μαρτύριο τοῦ Χρυσοστόμου ἀνακαλεῖ στή μνήμη μας μαρτύρια ἀρχαίων τῆς Ἐκκλησίας μας μαρτύρων. Εἶναι τόσο ὀδυνηρό και τόσο φρικῶδες...
Ὁ Τουρκικός ὄχλος, τελώντας σέ ἔξαλλη κατάσταση, παρέλαβε τόν Χρυσόστομο. Ἐπιτέθηκε ἐναντίον του κτυπώντας τον μέ γροθιές, λοστούς καί ξύλα καί τόν ὁδήγησαν σέ ἕνα κουρεῖο, ὅπου τόν ἀνάγκασαν νά φορέσει μία λευκή μπλούζα. Στήν συνέχεια, τοῦ ξερίζωσαν τή γενειάδα καί τόν ἔσυραν στήν τουρκική συνοικία, προπηλακίζοντας καί φτύνοντάς τον. Ἐκεῖ τοῦ ἐπεφύλαξαν ἕναν ἀργό καί βασανιστικό θάνατο: τόν μαχαίρωσαν σέ πολλά σημεῖα τοῦ σώματός του, ἐξόρυξαν τούς ὀφθαλμούς του καί τοῦ ἔκοψαν τά αὐτιά καί τήν μύτη.
Ὁ Χρυσόστομος αἱμόφυρτος, σιωπηρός, περήφανος, χωρίς νά ἱκετεύει καί νά λυγίζει στόν ἐχθρό, σέρνεται ἀπό τό πλῆθος καί ἀφοῦ σέ ὅλη τή διάρκεια τῶν μαρτυρίων του ἔλεγε «Κύριε, ἐλέησόν με», ἀφήνει τήν τελευταία του πνοή ἀναφωνώντας: «Θεέ μου!».
Ἕνας Τουρκοκρητικός πού συμμετεῖχε στόν ὄχλο, μήν ἀντέχοντας νά βλέπει τούς ἐξευτελισμούς καί τά βασανιστήρια στά ὁποῖα ὑποβλήθηκε ὁ Χρυστόστομος, τόν πυροβόλησε γιά νά δώσει τέλος στό μαρτύριό του.
Ἔτσι τελείωσε τή ζωή του ἕνας ὑπέροχος Ἱεράρχης τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1867 στήν Τρίγλια τῆς Βιθυνίας, στήν Προποντίδα. Μετά ἀπό λαμπρές σπουδές στήν ξακουστή σχολή τῆς Χάλκης καί ἀφοῦ διακόνησε τήν Ἐκκλησία μέ πολλή ἐπιμέλεια καί ἀφοσίωση σέ θέσεις ἐπίλεκτες ἀξιώθηκε τό 1902 νά ἐκλεγεῖ Μητροπολίτης Δράμας. Τότε κατά τήν εἰς ἐπίσκοπο χειροτονία του ἀπό τόν οἰκουμενικό πατριάρχη Ἰωακείμ τόν Γ΄ εἶπε τά ἑξῆς προφητικά λόγια, ὅταν οἱ ἀρχιερεῖς τοποθετοῦσαν στό κεφάλι του τήν ἐπισκοπική μίτρα: «Ἐν ὅλη τῆ καρδία καί ἐν ὅλη τῆ διανοία θά ὑπηρετήσω τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος, καί ἡ μίτρα, τήν ὁποίαν αἱ ἅγιαι χεῖρες σου ἐναπέθεσαν ἐπί τῆς κεφαλῆς μου, ἐάν πέπρωται νά ἀπολέση ποτέ τήν λαμπηδόνα τῶν λίθων της, θά μεταβληθῆ εἰς ἀκάνθινον στέφανον μάρτυρος ἱεράρχου», πράγμα πού ἔγινε 20 χρόνια ἀργότερα.
Καί ὁ ἱερομάρτυς ἱεράρχης μας, πού τιμοῦμε σήμερα, ἔγινε ἔκτοτε παράδειγμα φωτεινό καί πίστεως ἀκράδαντης καί ἀπαρασάλευτης ἀπό τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους καί γνήσιας φιλοπατρίας. Διότι οἱ δύο θά λέγαμε αὐτές ἅγιες ἀγάπες, πρός τήν θρησκεία τήν ἄμωμη καί τελεία καί πρός τήν πατρίδα, κατοικοῦν ἀντάμα στή ψυχή τοῦ γνήσιου Ὀρθόδοξου κληρικοῦ. Καί ὁ ἅγιος Χρυσόστομος Σμύρνης βάδισε στά ἀχνάρια τῶν προηγούμενων Ὀρθοδόξων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἰδίως στά δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, δέν δίστασαν καί τήν ζωή τους νά προσφέρουν θυσία στό βωμό τῆς πατρίδος. Γι’ αὐτό καί ὅταν ξένοι χριστιανοί τόν παρεκάλεσαν νά φύγει κρυφά ἀπό τήν πόλι γιά νά διασωθεῖ, ἐκεῖνος σθεναρά ἀντέδρασε. Ἀκοῦστε τό ἀκριβές ἱστορικό τῆς προσπάθειας τότε τῶν ξένων φίλων του τίς ἡμέρες τῆς μεγάλης συμφορᾶς νά τόν φυγαδεύσουν. «Τό ἀπόγευμα τῆς 27ης Αὐγούστου τοῦ 1922, ἐνῶ ὁ Τουρκικός Στρατός ἤλεγχε πλέον πλήρως τήν Σμύρνη, ἕνας Ἰταλός καθολικός ἱερέας ἐνημέρωσε τούς Γάλλους σχετικά μέ τόν θανάσιμο κίνδυνο πού διέτρεχε ὁ Χρυσόστομος. Πολύ σύντομα μία γαλλική περίπολος, ἀποτελούμενη ἀπό 20 ναῦτες, κατέφθασε στήν Μητρόπολη, τήν Ἁγία Φωτεινή, μέ σκοπό νά φυγαδεύσει τόν Χρυσόστομο. Οἱ Γάλλοι (εἶχε προηγηθεῖ καί ἀνάλογη προσπάθεια ἀπό τούς Ἄγγλους) ζήτησαν ἀπό τόν Μητροπολίτη νά τούς ἀκολουθήσει εἴτε στό προξενεῖο τους εἴτε στήν καθολική ἐκκλησία «Καρδιά τοῦ Ἰησοῦ». Ἐκεῖνος ὅμως ἀρνήθηκε τονίζοντάς τους ὅτι τό καθῆκον τοῦ ὑπαγόρευε νά παραμείνει μέ τό ποίμνιό του, «ὡς καλός ποιμένας», ὅπως χαρακτηριστικά δήλωσε».
Καί ὡς μιμητής τοῦ Καλοῦ Ποιμένος Χριστοῦ δέν ἐγκατέλειψε τό ποίμνιό του, ἀλλά ἄν καί ἤξερε ἀπόλυτα τί τόν περίμενε, ἤπιε μέχρι τρυγός, μέχρι τήν τελευταία σταγόνα, τό κατάπικρο ποτήρι τῆς μεγάλης θυσίας. Καί ἔβαψε μέ τό αἷμα του τούς δρόμους τῆς ὡραίας ἐκείνης πόλεως, τῆς νύμφης τῆς Ἰωνίας. Προπάντων ἀφοῦ, ὅπως εἴπαμε, ἔμεινε πιστός στό παράδειγμα τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν τῶν περασμένων γενεῶν, θά φωτίζει ἔκτοτε καί τή ζωή ὅλων τῶν ἑπόμενων κληρικῶν. Δηλαδή νά ταυτίζουν τή ζωή τους μέ τή ζωή τοῦ ποιμνίου τους. Νά μένουν κοντά του ποιμένες καλοί, στοργικοί καί ὄχι ψυχροί μισθωτοί καί ἐπαγγελματίες.
Ἄς τά ἀκούσουν, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅσοι ἐπιθυμοῦν γιά λόγους δικούς των νά περιορίσουν τούς κληρικούς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας στά ἀποκλειστικά ἱερατικά τους καθήκοντα καί νά μείνουν ξένοι καί ἀδιάφοροι γιά τά μικρά καί μεγάλα προβλήματα τοῦ ἔθνους μας. Ἄς ἀκούσουν ὅτι αὐτό δέν πρόκειται νά συμβεῖ. Ἀμήν
+Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
