Αποστείλετε προτεινόμενο υλικό στο ptheoxaris@yahoo.gr προς ωφέλεια των ψυχών όλων μας!
Συνέχεια Άρθρου ▼
Το σπίτι που γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος στα Τρίκαλα Κορινθίας
Στα Άνω Τρίκαλα του νομού Κορινθίας βρίσκεται μια μεγάλη εκκλησία με τρούλο αφιερωμένη στον Άγιο Γεράσιμο, ακριβώς δίπλα στην οικία των Νοταράδων. Εκεί ακριβώς που το 1506 γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος. Η οικογένεια Νοταρά ήταν από τις πιο ξακουστές και εύπορες στην περιοχή. Ο πατέρας του Αγίου μας, Δημήτριος ήταν από το γνωστό Βυζαντινό γένος των Νοταράδων, και κατά την παράδοση ήταν συγγενής του μεγάλου Δούκα Λουκά Νοταρά που καθαιρέθηκε κατά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Αγιος Γεράσιμος έμεινε στα Τρίκαλα μέχρι και τα 19 του χρόνια (1527) και εν συνεχεία έφυγε για την Ζάκυνθο για να συμπληρώσει τη μόρφωσή του. Αργότερα πήγε στην Ιερουσαλήμ και έμεινε δώδεκα χρόνια υπηρετώντας στο ναό της Αναστάσεως. Περιόδευσε στην Αίγυπτο και τη Συρία για να επιστρέψει το 1559 στην Κεφαλονιά όπου και ίδρυσε το μοναστήρι του.πηγή
Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς, Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Ευλογημένη – χαριτωμένη και αγαπημένη μου ψυχούλα Α. Εύχομαι η Παναγία μας να έλθη στο σπιτάκι σου και να σας χαρίση την χάριν Της – την αγάπην Της – την ειρήνην Της – την χαράν Της και την υγείαν σας. Πήρα προ πολλού το γράμμα σου και πολύ λυπήθηκα, αλλά και πολύ εχάρηκα. Λυπήθηκα, γιατί πάσχεις, υποφέρεις σωματικώς. Εχάρηκα διότι αναλογίζομαι το ψυχικόν σου κάλλος, την ψυχικήν σου αρετήν, και πίστεψέ με ότι σε μακαρίζω, σε θαυμάζω, σε ζηλεύω. Για να σου δώση ο Θεός τέτοιον μεγάλον σταυρόν, πάει να πη ότι τον αξίζεις. Σου ανήκει, σου πρέπει. Μεγάλος σταυρός, μεγάλη δόξα στους Ουρανούς. Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνον που τους έκοψαν το κεφάλι μία φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστόν. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετήν, την υπομονήν. Οι πρώτοι μάρτυρες μίαν φοράν εμαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν. «Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν», λέει η Θεία Γραφή (Ρωμ. 8:36). Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμον, αλλά φανεροί στον Θεόν. Ω!! Μακαρία ψυχή Α. Μαθήτρια γνησία του Χριστού. Ο γλυκύτατός σου Νυμφίος ανέβηκε στον Γολγοθά, στον Σταυρόν. Και εσύ κάθε μέρα και κάθε ώρα σταυρώνεσαι. Φαντάζομαι πόσο θα προσεύχεσαι, με πόσα δάκρυα θα παρακαλάς Αυτόν, ίνα φωτίση η Αγαθότης Του και αυτήν την ψυχήν… διότι άνδρας σου είναι, αδελφός μας είναι, αλλά έφυγε από τον σωστόν δρόμον. Καλή ψυχή είναι, αλλά δεν προσέχει τον εαυτόν του. Α. – Α., εσύ θα τον σώσης. Κρυφά, και από αυτόν ακόμη τον ίδιον, η ψυχή του σε ικετεύει, σε παρακαλεί ίνα τον βοηθήσης. Η ψυχή του κλαίει. Από σένα εξαρτάται να γίνη και αυτός καλός – γλυκύς – ταπεινός – ήμερος. Με τα γλυκά σου λόγια, με την τρυφερότητά σου, με την αγάπη σου, με την ταπεινήν σου συμπεριφοράν θα τον καταφέρης, θα γίνης άλλη Ερμιόνη. Η Ερμιόνη ήτο μία διαλεχτή ψυχή, αλλά παντρεύθηκε έναν άπιστον, έναν άθεον άνθρωπον, και όσα και να έκαμε, δεν μπόρεσε να τον πείση, να πιστεύση και αυτός στον Χριστόν. Και όταν η Ερμιόνη εγέννησε το πρώτο τους παιδί, αυτός ο άπιστος είπε σε αυτήν: «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου κάμω, από την χαράν που μου έδωσες, με αυτό το μωρό που γέννησες;» Η Ερμιόνη είπε: «Να πιστεύσης στον Χριστόν». Είναι ωσάν να μιλάς σε έναν κωφόν. Και όταν το δεύτερο παιδί εγέννησε, και πάλιν τα ίδια είχανε. «Ερμιόνη, τι δώρο θέλεις να σου προσφέρω;» Η Ερμιόνη είπε και πάλιν: «Να πιστεύσης στον Χριστόν». Αλλά στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις κτύπα, βρόντα, δεν πρόκειται να σου ακούση και να σου ανοίξη. Όταν όμως, κατά σύμπτωσιν, πήρε στα χέρια του το ημερολόγιον της Ερμιόνης και διάβασε: 22 του τάδε του μηνός: Σήμερα πολλή προσευχή έκαμα για τον Γιώργο μου, ίνα φωτίση ο Θεός και αυτήν την ψυχήν. 23 του μηνός: Πολλά δάκρυα έχυσα σήμερον στον Θεόν, για τον Γιώργο μου. 24… 25… Επεσκίασε πλέον η χάρις και αυτόν, και εφώναξε με όλην του την ψυχήν: «Ερμιόνη – Ερμιόνη – ενίκησες – ενίκησες». Έτσι, παιδί μου Α., θα γίνη μία ημέρα και σε σένα. Θέλει όμως και υπομονή πολλή. Και όπως ο Γιώργος έκλαυσε για τις παρεκτροπές του του παρελθόντος και εζήτησε συγγνώμην πρώτα από την Ερμιόνην, την γυναίκα του, και έπειτα από τον Θεόν, έτσι, γίγαντα Α., μία ημέρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα ζητήση και ο Δ. συγγνώμην και από σένα και από τον Θεόν και τότε θα αλλάξουν τα πράγματα ριζικώς. Σου το εύχομαι. Σε αυτόν τον αγώνα, βλέπω να εξέρχεσαι νικηφόρος και τροπαιοφόρος ως γνησία μαθήτρια του γλυκυτάτου μας Ιησού, ο οποίος δια του σταυρού ενίκησε τον διάβολον. Θάρρος λοιπόν, Α., νικήτρια και θριαμβεύτρια.
Υπάρχουν εκείνα τα μικρά που σώζουν.
Μικρές συνήθειες, απλές, καθημερινές, που μέρα με τη μέρα όμως, σε πάνε όλο και πιο μπροστά.
Μικρές κινήσεις, στους ανθρώπους σου, που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για αυτούς.
Μικρές λέξεις… Εύκολες. Που κρύβουν μέσα τους όμως μεγαλείο… ‘’Σ’ αγαπώ, σε ευχαριστώ, μου λείπεις και συγγνώμη’’.
Μικρές προσπάθειες. Που στο τέλος πάντοτε γεννάνε πράγματα μεγάλα.
Υπάρχουν όμως και εκείνα τα μικρά που καταστρέφουν.
Μικρά πάθη που δεν ξερίζωσες όσο ακόμα ήταν στην αρχή και τώρα γίνανε μεγάλα.
Μικρές λέξεις που πληγώνουνε, και που καρφώνονται στην καρδιά του άλλου σαν μαχαίρι. »Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει…».
Μικρές προσπάθειες που ποτέ δεν έκανες. Μικρά βήματα, που ποτέ σου δεν περπάτησες.
Μικρά λάθη που δεν φρόντισες να διορθώσεις και μεγάλωσαν και γίναν τέρατα και φάγανε μαζί και σένα και όλους αυτούς που αγαπάς.
Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος
Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν' αγαπούμε αλλήλους.
Σ' αυτό έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα.
Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. ∆εν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής.
Μπορείς όμως σε κάθε τάξη ν' αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σ' Αυτόν - κι' αυτό είναι το σπουδαίο. Κι όσοι αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης, θα έχουν μεγαλύτερη δόξα στη Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο.
Ο καθένας θα δοξασθεί κατά το μέτρο της αγάπης του. Έμαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς την έντασή της.
Όποιος φοβάται τον Θεό, φοβάται να Τον λυπήσει µε κάτι αυτός είναι ο πρώτος βαθμός.
Όποιος έχει το νου καθαρό από εμπαθείς λογισμούς, αυτό είναι ο δεύτερος βαθμός, μεγαλύτερος από τον πρώτο.
Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του, αυτός είναι ο τρίτος βαθμός της αγάπης, ο ακόμα μεγαλύτερος.
Η τέταρτη βαθμίδα, η τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και στην ψυχή και στο σώμα.
Αυτών των ανθρώπων αγιάζουν τα σώματα και μετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα. Έτσι γίνεται µε τα σώματα των αγίων μαρτύρων, των προφητών, των οσίων ανδρών....
+Δημήτριος Παναγόπουλος. Ξέρετε ποιό είναι το δόγμα του Χριστιανού;
«1334) Ξέρετε ποιό είναι το
δόγμα του Χριστιανού;
Να χαίρεται όταν τον ξεγελούν και να μην
ξεγελά…
Να βλάπτεται και να μην βλάπτει…
Να πειράζεται και να μην πειράζει…
Να είναι θύμα, θύτης να μην είναι…
1335) Ο πραγματικά Χριστιανός, αισθάνεται την
ανάγκη, αυτό που ο ίδιος βιώνει, να το μοιραστεί με
τον άλλον και ”διψάει” για την σωτηρία του συνανθρώπου του. Γι’ αυτό και
ο Χριστός χαρακτήρισε του Χριστιανούς, ως το ”άλας του κόσμου”, διότι το αλάτι
ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες έχει και αυτήν της δίψας!».
Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του…
Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό
χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη
να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ”τών υιών του αιώνος
τούτου” που την βλασφημούν!
Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν
έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς
η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γεννηθήτω
τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει : ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις
τούς αιώνας” (Ιώβ α’ 21).
Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη
που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται
τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης,
“Η εν Χριστώ ζωή μου”.
Η γιαγιά μου έλεγε ,,Για να γίνουν τα ''γιαπράκια''ετσι τα έλεγε ,νόστιμα ,η γέμιση πρέπει να πρασινίζει!!
ΥΛΙΚΑ
500 γραμ.αμπελόφυλλα
300 γραμ.ρύζι καρολίνα [είναι λίγο παραπάνω από το μισό πακέτο του μισόκιλου]
1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
1 ματσάκι μαιντανό ψιλοκομμένο
1 ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο [ ξερό 2 κουταλιές τις σούπας ]
2 μεγάλα ξερά κρεμμύδια τριμμένα
1 ματσακι κρεμμυδάκια φρέσκα
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα μπόλ βάζουμε όλα τα υλικά,προσθέτουμε και 5 κουταλιές τις σούπας ελαιόλαδο ,αλάτι ,πιπέρι ,και ανακατεύουμε καλά .Βάζουμε λίγη γέμιση σε κάθε αμπελόφυλλο και τυλίγουμε σε ντολμαδάκι .
Τα βάζουμε στη σειρά στην κατσαρόλα και τοποθετούμε ενα πιάτο από πάνω να μην μας διαλύσουν κατά το βράσιμο ,ρίχνουμε 3 ποτήρια νερό ,ελάχιστο λάδι ,και στίβουμε κι ενα λεμόνι,σιγοβράζουμε για μία ώρα !!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Τα αμπελόφυλλα τα ζεματάμε για λίγο τα βάζουμε σε σουρωτήρι να στραγγίξουν και να κρυώσουν και μετά τα τυλίγουμε .
Η αποκάλυψη και η αναγνώριση των τιμίων Λειψάνων είναι έργο της Θείας Πρόνοιας ή οποία κάνει τους ανθρώπους που ευαρεστούν τον Θεό, να είναι όργανα με τα όποια Αυτός οδηγεί άλλους στη σωτηρία.
Και μόνο ο Θεός αποφασίζει πότε και πόσα άγια Λείψανα να φανερώσει. Ότι τα Λείψανα των άγιων ανθρώπων είναι άφωνες σάλπιγγες και βροντές που ευαγγελίζονται το θέλημα του Θεού, οι όποιες μας καλούν στη μετάνοια. Τότε, όταν η ασέβεια διαφθείρει τα περισσότερα μέλη της Αγίας Εκκλησίας, ο Θεός αναδεικνύει τα Λείψανα των Αγίων σαν τους Προφήτες στην παλιά εποχή, τους οποίους έστελνε να πουν στο λαό Του το θέλημά Του, που τους καλούσε στη μετάνοια. Άλλα εκείνη την εποχή οι άνθρωποι ήταν πιο απλοί και πίστευαν, ότι και ένας ζωντανός άνθρωπος μπορεί να είναι Άγιος και να εμπνέεται από το Άγιο Πνεύμα, γι’ αυτό και μπορούσε ό Θεός να στέλνει ζωντανούς Προφήτες και κήρυκες της μετάνοιας. Όμως στους έσχατους καιρούς η πίστη και η ευλάβεια χάνονται ενώ στη θέση τους μπαίνουν η ασέβεια, η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος και η πλήρης απουσία της πίστης στον Θεό, τον Χριστό και την δυνατότητα της πραγματικής κοινωνίας των ανθρώπων με το Άγιο Πνεύμα.
Αγ. Αλέξανδρος του Σβίρ
Γι’ αυτό αν και υπάρχουν σήμερα μεταξύ μας άνθρωποι Θεοφόροι, δια μέσου των όποιων θα μπορούσε να ενεργήσει ο Θεός, όμως οι άλλοι δεν τους πιστεύουν και λένε ότι βρίσκονται σε πλάνη. Ή στην περίπτωση που παραδεχτούν ότι σ’ αυτούς τους ανθρώπους πραγματικά ενεργεί το Άγιο Πνεύμα, μπορούν να πουν και το εξής: «Τώρα σ’ αυτούς τους ανθρώπους ενεργεί το Άγιο Πνεύμα, αλλά μετά μπορούν αυτοί οί Προφήτες του Θεού και να αμαρτήσουν. Τότε τι κήρυκες του θελήματος του Θεού και των λόγων Του είναι αυτοί;» Γι’ αυτό θα έχουν αμφιβολίες και δεν θα πιστέψουν στον εμπνευσμένο από τον Θεό λόγο τους. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο και φανερώνει ο Κύριος στην εποχή μας τα άγια Λείψανα. Και μακάριοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που βοηθούν στην αναγνώριση των τιμίων Λειψάνων και αξιώνονται, μ’ αυτό τον τρόπο, να είναι όργανα της Θείας Πρόνοιας….
Πηγή: Αφήγημα του Νικολάου Μοτοβίλωφ, μαθητού του Αγίου Σεραφείμ 1myblog.pblogs.gr
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσω την δύσκολη εφηβεία;
Η ανατροφή των παιδιών ίσως είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που ο γονέας καλείται να αντιμετωπίσει στην ζωή του. Η δε ανατροφή σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα είναι ακόμη πιο δύσκολη στην τύρβη της σύγχρονης κοινωνίας που ζούμε. Τα ερεθίσματα που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά μας είναι ποικίλα και δύσκολα μπορούμε να τα προστατέψουμε από αυτά. Παρά ταύτα η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει επιμεληθεί την ιστοσελίδα της «Ορθοδοξία & Παιδί» όπου υπάρχει άφθονο υλικό για την ενασχόληση των παιδιών μας, εάν είναι σε ηλικία που ενδείκνυται. Συγκεκριμένα, έχουμε συλλέξει τραγούδια, κινούμενα σχέδια, διαδραστικά παιχνίδια, υλικό για κατήχηση και άλλα. Αλλά πιο σημαντικό είναι ότι έχουμε αναρτήσει άρθρα που αφορούν στην διαπαιδαγώγηση και που δίνουν λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας. Εάν λοιπόν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία για το πώς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, μπορείτε να βρείτε λύσεις ΕΔΩ !
Συνέχεια Άρθρου ▼Σύρετε πατώντας ▼
Αν νιώθεις ότι δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει…
Πολλές φορές νιώθουμε πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Που μας απασχολούν και φοβόμαστε να τα συζητήσουμε και να τα εξωτερικεύσουμε. Η Σύναξη Νέων Παλαιοχωρίου έχει φτιάξει ειδικά για σένα την "Πλατφόρμα Συναισθημάτων" όπου γράφεις μονολεκτικά ότι νιώθεις και μπορείς να διαβάσεις τί έχουν να σου πουν οι πατέρες της εκκλησίας, και πώς μπορείς να βρεις λύση στο πρόβλημά σου!
Πώς πρέπει να δίνουμε τα ονόματα για να μνημονεύονται στην Θεία Λειτουργία;
Κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας, υπάρχει η ευλογημένη συνήθεια στην Παράδοσή μας, να παραδίδουμε στο λειτουργό ονόματα προσφιλών μας, ζώντων και κεκοιμημένων (σε ξεχωριστά φύλλα) ώστε εκείνος με τη σειρά του να τα μνημονεύσει, να τα αναφέρει ένα-ένα πάνω από τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου στην Αγ. Πρόθεση.Αυτό έχει μεγάλη σημασία, διότι η ώρα της Θ. Λειτουργίας είναι η ιερότερη, η ποιο δυνατή, η ποιο αποτελεσματική σε ευλογία. Και διότι κάθε ψυχή είναι ξεχωριστή μπροστά στα μάτια του Προσωπικού Τριαδικού Θεού μας και έχει τη θέση της και δικαιούται αυτής της τιμής και της ειδικής ευλογίας. Εξάγει δε ο λειτουργός από το πρόσφορο ένα μικρό ψιχουλάκι [μερίδα], σαν κάτι αντίστοιχο με τις μερίδες των Αγίων, ώστε η παρουσία της κάθε ψυχής στο Άγιο Δισκάριο, σα στον Ουρανό, να είναι αισθητή και συγκεκριμένη. Μάλιστα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο οι βαπτισμένοι χριστιανοί. Δεν μνημονεύονται αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι. Αν υπάρξει κάποια ανάγκη να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, το κάνουμε στην Παράκληση. Τα ονόματα πρέπει να είναι γραμμένα σε γενική. Μνήσθητι Κύριε του δούλου Σου πχ Ιωάννου, Μαρίας…Επίσης, όταν πρόκειται για συζύγους, τα ονόματα πρέπει να γράφονται πλάϊ -πλάϊ, διότι αποτελούν ένα. πχ Γεωργίου & Πηνελόπης ή Κων/νου-Αλέκας. Μπορούμε συνοπτικά να προσθέτουμε “και των τέκνων” ή «τέκνων, εγγόνων, συγγενών». Πέραν αυτού, υπάρχουν ορισμένα επίθετα, που συνοδεύουν το όνομα, που για την Εκκλησία αποτελούν τίτλο τιμής και αξίωμα. Και δεν πρέπει να παραλείπονται. πχ Γεωργίου Ιερέως, Αικατερίνης Πρεσβυτέρας. Άλλα τέτοια προσωνύμια, που πρέπει να αναγράφονται, είναι: Επισκόπου (ή Αρχιερέως), Ιερομονάχου, Διακόνου, Μοναχού-ής.Καλό και ενδεδειγμένο είναι, να τίθεται στην επικεφαλίδα των μνημονευμάτων, για μεν τους ζώντες: Υπέρ ελέους και υγείας, για δε τους κεκοιμημένους: Υπέρ αναπαύσεως.Τέλος, τα μνημονεύματα, είτε συνοδεύονται από πρόσφορο, είτε από: νάμα (κρασί), κερία από μελισσοκέρι για την Αγία Τράπεζα, κάρβουνα, λιβάνι, λάδι για τα καντήλια, τα οποία παραδίδουμε οι ίδιοι, στο Ιερό Βήμα, όπου τα παραλαμβάνει ο εκάστοτε διακονών τον Ιερέα. Πηγή: agiafotini.gr Έχεις παιδιά..; Βρες Οδηγίες ΕΔΩ για Χριστιανική Ανατροφή! Χαλάρωσε με... Ένα Βίντεο ΕΔΩ!
( Αναγνώσεις: 1074 )
